Słowik

Wciągająca, dynamiczna akcja,silne kobiece postacie,miłość w tle..Polecam jak najbardziej

Francja, ll wojna światowa, która jest tłem wydarzeń dla historii dwóch zupełnie różnych od siebie sióstr. Starsza Vianne jest stateczną osobą, posiadającą szczęśliwy dom i rodzinę, jest osobą karną i bardzo bierną wobec wydarzeń które w związku z wojną ją spotykają, z drugiej strony stara się być odpowiedzialna i chronić swoją córkę. Isabelle za to jest bardzo młoda, butna, silna i odważna. Bywa też impulsywna i bezmyślna. W obliczu wojny nie zamierza biernie czekać na to co zgotuje jej los, tylko bierze go w swoje ręce wstępując do ruchu oporu. Obie z początku łączą w zasadzie tylko nienajlepsze relacje z ich niezbyt troskliwym ojcem, który po śmierci matki niemal zerwał stosunki z córkami oddając je do szkoły z internatem.
Książka w pewnym sensie jest manifestem feministycznym, pokazuję że również kobiety w trakcie wojny wykazywały się niezwykłym hartem ducha i odwagą, bo nawet ta z początku bierna i przestraszona Vianne przechodzi przemianę. W sytuacji gdy większość mężczyzn udawała się na front, kobiety były zdane na siebie, musiały przetrwać chroniąc własne, ale nierzadko także cudze dzieci. Z naszej współczesnej perspektywy nawet trudno sobie wyobrazić jaką siłą i wolą przeżycia te kobiety musiały się kierować. A właśnie ta książka skupia się na dramatach kobiet w trakcie wojny, być może nawet w lekko przerysowany sposób, bo w tej historii wszystkie możliwe nieszczęścia dotknęły obie główne bohaterki.
"Słowik" bywa ckliwy, wzruszający, być może często to wzruszenie wymuszający, jak na poruszaną tematykę jest też napisany bardzo lekkim językiem. Jednak nie można się przyczepić, aby ta książka była źle napisana, rzeczywistość jest nieźle wykreowana, raczej nie ma wielu przeinaczeń historycznych, główne bohaterki są ciekawe, zmieniają się wraz z fabułą, jest to wiarygodne, postacie drugoplanowe także są interesujące, nieźle nakreślone, może jedynie ojciec sióstr jak na rolę którą odegrał w tej historii został trochę płasko potraktowany.
Podobał mi się sposób prowadzenia narracji, wyważenie lini fabularnych historii Vianne i Isabelle, dzięki czemu mamy poprzeplatane momenty spokojnej i dynamicznej akcji. Naturalnie widać w sposobie narracji, że Kristin Hannah pisze głównie powieści obyczajowe, w związku z czym pomimo wojennego tła skupiamy się na emocjach i przeżyciach głównych bohaterek, ale to bardzo nie przeszkadza, ponieważ sama historia jest na tyle ciekawie opowiedziana, że wciąga w losy bohaterek od samego początku.
Książka pomimo wielu niedociągnięć, nadmiernego wymuszania emocji na czytelniku, jest pozycją wartą uwagi.

Francja, ll wojna światowa, która jest tłem wydarzeń dla historii dwóch zupełnie różnych od siebie sióstr. Starsza Vianne jest stateczną osobą, posiadającą szczęśliwy dom i rodzinę, jest osobą karną i bardzo bierną wobec wydarzeń które w związku z wojną ją spotykają, z drugiej strony stara się być odpowiedzialna i chronić swoją córkę. Isabelle za to jest bardzo młoda, butna, silna i odważna. Bywa też impulsywna i bezmyślna. W obliczu wojny nie zamierza biernie czekać na to co zgotuje jej los, tylko bierze go w swoje ręce wstępując do ruchu oporu. Obie z początku łączą w zasadzie tylko nienajlepsze relacje z ich niezbyt troskliwym ojcem, który po śmierci matki niemal zerwał stosunki z córkami oddając je do szkoły z internatem.
Książka w pewnym sensie jest manifestem feministycznym, pokazuję że również kobiety w trakcie wojny wykazywały się niezwykłym hartem ducha i odwagą, bo nawet ta z początku bierna i przestraszona Vianne przechodzi przemianę. W sytuacji gdy większość mężczyzn udawała się na front, kobiety były zdane na siebie, musiały przetrwać chroniąc własne, ale nierzadko także cudze dzieci. Z naszej współczesnej perspektywy nawet trudno sobie wyobrazić jaką siłą i wolą przeżycia te kobiety musiały się kierować. A właśnie ta książka skupia się na dramatach kobiet w trakcie wojny, być może nawet w lekko przerysowany sposób, bo w tej historii wszystkie możliwe nieszczęścia dotknęły obie główne bohaterki.
"Słowik" bywa ckliwy, wzruszający, być może często to wzruszenie wymuszający, jak na poruszaną tematykę jest też napisany bardzo lekkim językiem. Jednak nie można się przyczepić, aby ta książka była źle napisana, rzeczywistość jest nieźle wykreowana, raczej nie ma wielu przeinaczeń historycznych, główne bohaterki są ciekawe, zmieniają się wraz z fabułą, jest to wiarygodne, postacie drugoplanowe także są interesujące, nieźle nakreślone, może jedynie ojciec sióstr jak na rolę którą odegrał w tej historii został trochę płasko potraktowany.
Podobał mi się sposób prowadzenia narracji, to wyważenie linii fabularnych historii Vianne i Isabelle, dzięki czemu mamy poprzeplatane momenty spokojnej i dynamicznej akcji. Oczywiście widać w sposobie narracji, że Kristin Hannah pisze głównie powieści obyczajowe, w związku z tym pomimo wojennego tła, skupiamy się bardziej na emocjach i przeżyciach głównych bohaterek, ale to jakoś bardzo nie przeszkadza, ponieważ sama historia jest na tyle ciekawie opowiedziana, że wciąga w losy bohaterek od samego początku.
Książka pomimo wielu niedociągnięć, nadmiernego wymuszania emocji na czytelniku, jest pozycją wartą uwagi.

Isabelle i Vianne to siostry, które tej siostrzanej miłości nie miały okazji zaznać. Isabelle wydaje sie krnąbrna i nieposłuszna w oczach innych a tak naprawdę szuka miłości, której nie doświadczyła. Vianne miała inny pomysł na życie. Mąż i rodzina okazały się dla niej ostoją. Wszytko zmienia się kiedy do Francji w 1940 roku wkracza armia niemiecka. Na pozór, tak różniące się siostry połączy jedna sprawa. Sprawa walki o wolność ich ojczyzny, ale żadna nie będzie wiedziała co robi ta druga...
Rzadko sięgam po książki inspirowane faktami. Bardziej rzetelne w wiedzę są wszelkiego rodzaju pamiętniki i reportaże, ale ta historia była trochę inna. Autorce udało się oddać tło historyczne bez ubarwiania i koloryzowania rzeczywistości. Historia jest inspirowana losami Andée de Jongh, która faktycznie działa we francuskim ruchu oporu i znacznie przyczyniła się do ratowania ludzi. Nie wnikając w szczegóły wykazywała się ogromną determinacją, siłą walki i hartem ducha. Historia, w której wiele sytuacji nie jest tylko czarnych albo tylko białych. Podszyta pragnieniem miłości i wiarą w ludzkie dobro. Nie sposób przejść obok tej lektury obojętnie. Krystian Hannah stworzyła powieść historyczną, w której główną rolę grają kobiety. Te które czekały w domu, te które działały w konspiracji, te które fałszowały dokumenty i te które w każdy inny sposób działały na rzecz ojczyzny. Po cichu, bez poklasku, czesto niedoceniane, tylko z powodu płci. Autorka pokazała jak wielką siłą i wytrzymałością odznaczały się kobiety w walce z okupantem. Nie na froncie, ale w podziemiu, a ich praca była równie ważna jak ta "przy karabinie".
Świetna powieść historyczna, więc jeśli macie ochotę przybliżyć sobie temat II Wojny Światowej to będzie idealny wybór.

Powieść rozpoczyna się w Oregon w 1995 roku, w którym to roku po 50 latach mieszkania bohaterka książki opuszcza go wraz z synem. Pragnie ze sobą zabrać jedną rzecz, stary pożółkły dokument tożsamości ? Juliette Gervaise.
Następnie autorka zabiera nas w podróż w przeszłość. Do Francji i roku 1939. Opisuje los 14 letniej dziewczyny, której matka zmarła, a ojciec przestał być ojcem. Na niej spoczął obowiązek opieki nad młodszą, 4 letnią siostrą Izabelle. Vianne Mauriac, bo o niej mowa, wpadła w depresje. Uratował ją przyszły maż Antoni, z którym miała córkę Sophie i wydawałoby się, że los w końcu do niej się uśmiechnął. Niestety, w powietrzu wisiała wojna, która zawsze ją przerażała. Urodziła się już po I Wojnie Światowej, ale doskonale pamiętała jej następstwa. Z dnia na dzień prosty listonosz, Antoni stał się żołnierzem i wojna tych dwoje rozdzieliła na długie lata.
Izabelle również nie była szczęśliwym dzieckiem. Ojciec jej nie chciał i wysyłał do różnych szkół, z których ona wylatywała za złe zachowanie lub za brak postępów w nauce. Była zawsze buntowniczką i wydawałoby się, że nie boi się Niemiec. Pomagałam angielskim pilotom, roznosiła ulotki. Poznała Gaetona ? faceta, który szybko wpadł jej oko. Jednak los dla nich nie był łaskawy. Izabelle nazywana była tytułowym Słowikiem.
Autorka w bardzo brutalny sposób pokazała życie we Francji w czasie II Wojny Światowej z punktu widzenia kobiet. Jedne starały się przetrwać ten ciężki okres i podporządkować się, inne nie zmierzały bezczynne stać i czekać aż wróg zostanie pokonany. Podobnie jak mężczyźni narażały swoje życie, by w jakiś sposób pomóc w tej okrutnej walce.
Uwielbiam książki Hannah Kristin i chociaż przeczytałam już parę, to "Słowika" zawsze zostawiałam na później. Dzisiaj uważam, że to najlepsza książka, jaka wyszła spod jej pióra. Powieść, o której nie mogę zapomnieć i wciąż myślę o tych biednych ludziach, którzy przeżyli piekło nie tylko na froncie, ale we własnych domach.

Jedna z najpopularniejszych książek Kristin Hannah w końcu trafiła w moje ręce. Czy historia skryta pod tą piękną okładką zasługuje na miano "ŚWIATOWEGO BESTSELLERA"? na recenzję.
Wojna oczami kobiety
Rok 1940. Francja okupowana przez Niemców. W tych niebezpiecznych czasach o przetrwanie walczą dwie siostry ? Vianne oraz Isabelle.
Starsza z nich, Vianne, jest nauczycielką. Pragnie przetrwać wojnę z godnością. Wierzy, że francuski rząd nie pozwoli ich skrzywdzić i podejmie jak najlepszą decyzję dla swojego państwa. Dbając o dom i córkę, z tęsknotą wyczekuje powrotu męża z wojny. Chce ten trudny okres przejść bez narażania na niebezpieczeństwo swojej córki. Tylko czy jest to możliwe? Czy można przyglądać się z boku na ludzką krzywdę? Vianne przekona się, że wojna rządzi się swoimi prawami.
Isabelle ? młoda, impulsywna i nieustraszona. W przeciwieństwie do siostry nie potrafi przyglądać się, jak jej kraj jest niszczony przez Niemców. Biorąc przykład z kobiet Wielkiej Wojny, chce zapisać się na kartach historii bez względu na konsekwencje. Postanawia dołączyć do ruchu oporu. Wkrótce staje się jedną z ważniejszych postaci, które walczyły o wolną Francję.
Pomimo wielu różnic, które je dzielą, jest jedno, co łączy te dwie różne kobiety ? wielkie serce, które pozwala im przetrwać i walczyć o to, co najważniejsze.
Czy "Słowik" zasłużył na miano BESTSELLERA?
Początkowo miałam problem z lekturą tej książki. Nie mogłam się wczuć w historię, tak jak to było z innymi książkami Kristin Hannah. Byłam zawiedziona, że to jednak nie to, na co liczyłam. W końcu wszystkie zachwyty nad tym tytułem doprowadziły do tego, że liczyłam na wielkie WOW od początku do końca, od pierwszej do ostatniej strony. Hasło ŚWIATOWY BESTSELLER bijące z okładki tylko umocniło mnie w przekonaniu, że pierwsza strona zmiecie mnie z powierzchni ziemi. Z takim nastawieniem przystąpiłam do lektury i... zaliczyłam zderzenie z murem. Tymczasem historię pisane przez Kristin Hannah zaczynają się powoli, delikatnie wprowadzając nas w samo sedno książki.
Przystopowałam. Dałam sobie dwa dni na ochłonięcie i powróciłam do lektury. I wiecie co? Pomogło!
Kristin Hannah w swojej książce po raz kolejny postawiła na emocje, a w czasach drugiej wojny światowej było ich wiele. Od miłości, tak wielkiej, że nawet walka jej nie zniszczyła, do nienawiści i strachu o to, co najważniejsze.
"Słowik" jest historią, która porusza wiele tematów. Problemy macierzyńskie na miarę drugiej wojny światowej, utratę dziecka, gwałt, żałobę, Holocaust, ukrywanie żydowskich dzieci, relacje francusko-niemieckie, obozy zagłady ? to tylko część poruszanych problemów. Jeśli dołożymy do tego plastyczny styl pisarski Kristin Hannah, to poczujemy razem z bohaterami smak czerstwego chleba, chłód zimowych nocy, usłyszymy strzały i błagania o oszczędzenie życia.
Podsumowanie
"Słowik" Kristin Hannah jest kolejną pozycją godną uwagi. Fani Kristin Hannah oraz każdy, kto lubi historię osadzone w czasach wojny, niosące w sobie duży ładunek emocji, na pewno odnajdą się w obrazie Francji walczącej o swoje miejsce. Warto również wspomnieć, że inspiracją do książki była Andrée de Jongh ? bojowniczka ruchu oporu w Belgii.

Kiedy pojawił się w zapowiedziach wydawniczych Słowik Kristin Hannah, wiedziałam, że prędzej czy później sięgnę po ten tytuł. Książka przywędrowała do mnie pod koniec zeszłego roku, lecz dopiero w lutym udało mi się znaleźć czas na zatopienie się w historii opowiedzianej przez panią Hannah.
Autorka w Słowiku przenosi nas do Francji lat 30. i 40., czyli do okresu, kiedy miała miejsce II wojna światowa. Poznajemy tam dwie niezwykle wrażliwe i różne od siebie siostry: Vianne i Isabelle, które na "łamach" Słowika zmagają się nie tylko z okrucieństwem jakie przyniosła ze sobą wojna, ale również ze swoimi lękami ciągnącymi się za nimi od dzieciństwa oraz budzącymi się w nich nowymi emocjami?
Długo, naprawdę długo zabierałam się za pisanie opinii na temat Słowika, bo szczerze powiedziawszy nie potrafiłam (i chyba do tej pory mam trudności) znaleźć odpowiednich słów by wyrazić to, co czuję po lekturze tej niesamowitej książki. Wybaczcie zatem, ale opinia ta może być momentami chaotyczna, lecz postaram się aby była w miarę zrozumiała. Może zacznę od samego tła tej historii czyli II wojny światowej. Autorzy, którzy decydują się stworzyć powieść historyczną muszą się zmierzyć z wieloma trudnościami: poświęcić czas nie tylko na studiowanie prac naukowych i "grzebaniu" w źródłach historycznych, ale przede wszystkim wprowadzić w fabułę niepowtarzalny klimat minionych epok. By książka okazała się prawdziwa pod każdym względem my, czytelnicy, musimy go poczuć i zatracić się w nim. I tak właśnie było w moim przypadku w jeśli chodzi o Słowika. Pod tym względem powieść zrobiła na mnie niesamowicie duże wrażenie: uwierzyłam w nią, uwierzyłam w to, że II wojna światowa nie ominęła Francji (chociaż mam przeczucie, że była ona odrobinę "lżejsza" ? jeśli można się tak wyrazić ? niż w Polsce, lecz równie tragiczna w skutkach). Cieszę się, że autorka nie bała się pokazać mrocznego oblicza wojny, dzięki temu naprawdę czuć, że historia żyje, a wydarzenia mające miejsce w tamtym okresie dla takich osób jak ja: młodych, wydają się być bardziej realne. Poza tym jestem rada z tego, że Hannah postanowiła pokazać różne oblicza Niemców, a nie ładować wszystkich do tzw. jednego wora.
Pierwsze, co rzuca się w oczy w trakcie lektury to oczywiście wojna, lecz drugą rzeczą to są tajemnice. Słowik skonstruowany jest w taki sposób, że czytelnik stopniowo odkrywa zakryte przez autorkę karty. Kiedy dotarłam do końca książki byłam w szoku, że w taki sposób potoczyły się losy sióstr Rossignol. Uwielbiam to, jak autorzy pozwalają czytelnikom myśleć, że wiedzą lepiej, a w ostateczności i tak stawiają na swoim.
Ostatnią rzeczą, która tworzy Słowika jest obraz rodzeństwa, w tym przypadku ukazana przez panią Hannah więź pomiędzy siostrami, które są uzupełniającymi się przeciwieństwami. Vianne charakteryzują te cechy, które zazwyczaj przypisuje się starszemu rodzeństwu: jest spokojniejsza i bardziej racjonalna niż młodsza od niej Isabelle. Poza tym stara się ukrywać swoje emocje, szczególnie przez swoją córką Sophie, dla której okres szczęśliwego dzieciństwa kończy się wraz z wybuchem II wojny światowej. Natomiast Isabelle, w przeciwieństwie do Vianne, kieruje się w życiu emocjami: robi to, co uważa za słuszne i nie przejmuje się zbytnio ewentualnymi konsekwencjami. W przeciwieństwie do siostry, która po odejściu matki zamknęła się w sobie i z pokorą przyjęła to, co przyniósł ze sobą los, Isabelle łaknęła bliskości drugiej osoby. Nie potrafiła pogodzić się ze śmiercią matki, otrąceniem przez ojca oraz obojętnością Vianne, przez co cierpiała kolokwialnie mówiąc "na głos". Afiszowała swój ból poprzez buntowanie się wówczas panującym zasadom. Jednak w wyniku wojny w obu młodych kobietach zaszły diametralne zmiany: ujawniły się w nich emocje i cechy, o które by siebie nie podejrzewały. Wojna nie tylko pozbawiła je kilkunastu lat normalnego życia, ale dała im coś, co w innych okolicznościach mogłoby nie mieć miejsca: możliwość przeproszenia i wybaczenia, zostawienia przeszłości tam, gdzie jest jej miejsce.
Co tu więcej pisać, historia opowiedziana przez Kristin Hannah podbiła moje serce i prawdopodobnie długo w nim zostanie. To jedna z książek, o których nie będę chciała zapomnieć, nie tylko dlatego, że jest niezwykle realna i ma świetnie naszkicowane postacie, ale przede wszystkim dlatego, ponieważ próbuje zachować w pamięci ludzkości obraz tych tragicznych wydarzeń dla potomnych. Z każdym rokiem odchodzi coraz więcej osób, które na własnej skórze poczuły co to prawdziwy strach, tęsknota, głód i mróz. Wkrótce nie pozostanie nikt, kto mógłby kolejnemu pokoleniu przekazać prawdę historyczną, dlatego ważne są tego rodzaju książki. Bo one w przeciwieństwie do ludzi przetrwają zdecydowanie dłużej i pomogą zachować w pamięci nie tylko te wszystkie straszne wydarzenia mające miejsce w trakcie II wojny światowej, ale również, a może przede wszystkim jej ofiary? Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będzie mi dane przeczytać jakąś powieść tej autorki, równie udaną i mądrą jak Słowik.
[...

Druga wojna światowa to czas historyczny, który najbardziej mnie interesuje, ciekawi, a ponadto chyba o nim wiem najwięcej. Wciąż dobrze pamiętam te straszliwe opowieści, które były przedstawiane przez rodzinę zmarłych na różnych uroczystościach, mówiące o tym, co wtedy się działo w Polsce. Jednak akcja książki rozgrywa się we Francji, a w tym także w Paryżu, o której zasób wiedzy mam już mniejszy, dlatego poznanie tego kraju od tej strony, było niezwykle interesującym przeżyciem. Książka pokazuje Nam, że po obu walczących stronach są dobrzy i źli ludzie, że rodzina jest najważniejsza oraz to, jak duży wpływ mają podjęte decyzje na Nasze życie.
Dwie główne bohaterki - starsza Vianne i młodsza Isabelle - są siostrami, ale poza tym faktem, nic ich nie łączy. W zasadzie dzieli ich wszystko: wiek, miejsce zamieszkania, postawa oraz przyjęte wartości. Na ukształtowanie ich życia duży wpływ miało porzucenie przez ojca. Isabelle pragnie walczyć o Francję, zaś Vianne chce po prostu przeżyć. Te dwie przyjęte odmienne postawy przez tak bliskie osoby pokazują, że pomiędzy nimi, stosunki są bardzo napięte i skomplikowane. Ten zabieg nadaje książce szczególnego znaczenia, ponieważ możemy zobaczyć wojnę z różnych perspektyw. Dzięki temu dowiadujemy się po raz kolejny o tym, jak silna jest miłość i co może wydarzyć się przez to uczucie. Zaś wojna łamie i zmienia każdego człowieka.
Fabuła w "Słowiku" jest zaskakująca i nieprzewidywalna, w jednej chwili wszystko może się zmienić, jak to na wojnie. Zaczyna się niegroźnie, a kończy się, no cóż, nie w każdym przypadku dobrze. Początek książki jest bardzo ciekawy, gorzej poszło mi ze środkiem, gdyż wtedy dużo się dzieje i trzeba się bardziej skupić na czytaniu, koniec jednak jest trochę smutny i poruszający. Mimo to książkę czyta się szybko i często bardzo lekko.
Słowik to ciekawa i poruszająca książka, która opowiada o losach pewnej rodziny podczas drugiej wojny światowej we Francji. Niezwykła historia podczas, której można poznać francuskie społeczeństwo oraz piękny kraj, w tym burzliwym czasie. W książce znajdujemy odmienne postawy, które reprezentują dwie siostry, a to, ile są w stanie poświęcić, świadczy o tym, że tutaj znaczącą rolę odgrywa miłość, która jest lekiem na wszystko. Opowieść obrazuje też, jak straszliwa jest wojna oraz to, jak się w niej odnaleźć.
Bardzo chętnie ją polecam, a zwłaszcza na wieczory!
...

Moim zdaniem "Słowik" posiada najważniejsze cechy motywujące do sięgnięcia po niego. Zapytacie jakie? Przede wszystkim już pierwszy rzut oka na okładkę sprawia, że chce się sięgnąć po tę książkę. Intryguje, zaciekawia i wywołuje potrzebę przeczytania przynajmniej rekomendacji na okładce. I tu docieramy do drugiej cechy - tematyka. Interesują mnie książki opowiadające historie z okresu II wojny światowej, a tutaj akcja rozgrywa się właśnie w tym czasie. To wystarczyło, bym sięgnęła po tę lekturę, chociaż liczba stron jest poważna...
Chociaż "Słowik" opowiada fikcyjne wydarzenia, to inspiracją dla autorki była prawdziwa postać - bojowniczka ruchu oporu z Belgii - oraz opowieści kobiet o ich przeżyciach wojennych.
Jest rok 1940. Francja. Poznajemy dwie siostry, bardzo od siebie różne. Starsza, stateczna matka i żona to Vianne, a młodsza, trochę szalona i buntownicza, ma na imię Isabelle. Podczas lektury czytelnik może obserwować zmiany zachodzące w kobietach z upływem czasu - wojennego czasu, więc zupełnie innego niż ten przeżywany w czasach pokoju. Chociaż książka jest o wojnie, to mało w niej znajdziemy opisów przemocy. Autorka raczej skupiła się na zmianach zachodzących w ludziach, w ich psychice. Znajdziecie tu ruch oporu, ludzkie dramaty i podejmowane szybko decyzje, mnóstwo emocji od godzenia się na wojenny los po bunt. Akcja jest wartka, wciąga czytelnika bez reszty w ten straszny wojenny świat.
Można pomyśleć, że temat wojny i ludzkich losów jest już oklepany, znany i może trochę przez to nudny, ale nic bardziej mylnego. To są historie, o których należy pisać, mówić. Które należy przypominać i zaznajamiać z nimi kolejne pokolenia. Nie jest to lektura łatwa, ale uważam, że warto poświęcić czas na jej zgłębienie. Podczas czytania, a nawet i po zamknięciu książki, z pewnością pojawi się niejedna refleksja... / Zoja

Obowiązkowa lektura dla każdego! Kristin Hannah stworzyła uniwersalną opowieść o trudnych wyborach, którą czyta się z ogromną przyjemnością. Nie jestem fanką książek historycznych, ale opowieść o bohaterskich kobietach wciągnęła mnie niczym świetny film!

Książki tej nie da się po prostu przeczytać i odłożyć na półkę - każda strona skłania nas do refleksji nad piekłem wojny i odwagą potrzebną do podejmowania decyzji, gdy żadna z opcji nie wydaje się właściwa. Jeśli lubicie książki o których pamięta się przez długi czas po przeczytaniu, to "Słowik" jest lekturą stworzoną dla Was.

Wojna z kobiecej perspektywy - "Słowik" Kristin Hannah
Powieści nawiązujących do II wojny światowej przeczytałam naprawdę dużo, zwłaszcza że ten temat niezwykle mnie interesuje. Były to różne lektury, mniej i bardziej wciągające, prezentujące różny punkt widzenia i opisujące okrutne czasy z większą lub mniejszą dbałością o fakty historyczne. Biorąc do ręki tego typu książki zawsze się zastanawiam, czy coś mnie jeszcze zaskoczy, czy dowiem się czegoś nowego, czy spojrzę na pewne sprawy inaczej. II wojna światowa to czarna karta w dziejach ludzkości, nie potrafimy poradzić sobie z trudną historią, wciąż szukamy winnych i pragniemy zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy, bo przebaczenie nie przychodzi łatwo, a wymazanie z pamięci bestialstwa jest po prostu niemożliwe. Kiedyś w jednej z gazet przeczytałam, że Polska miała ogromnego pecha leżeć w sąsiedztwie Niemiec i Rosji, dwóch krajów, które od zawsze ostrzyły sobie na nas pazury. Trudno się z tym nie zgodzić, ale nie tylko my mieliśmy pecha, bo w czasie II wojny światowej pod niemiecką okupacją znalazły się również inne państwa, chociażby Francja, która jest miejscem akcji powieści "Słowik" Kristin Hannah.
Vianne Mauriac i Isabelle Rossignol, dwie kobiety, siostry, które więcej dzieli, niż łączy, są jako ogień i woda, kompletnie różne. Wcześnie osierocone przez matkę w zasadzie dorastały oddzielnie, bo ojciec nie potrafił stworzyć dziewczynkom normalnego domu, robił wszystko, by kontakty z córkami ograniczyć do minimum, dlatego świetnym rozwiązaniem okazały się szkoły z internatem. Vianne bardzo młodo wyszła za mąż i urodziła córkę, natomiast Isabelle zawsze była niespokojnym duchem, zbuntowanym i pyskatym dzieckiem, co się zresztą nie zmieniło, gdy osiągnęła pełnoletność. Siostry nie mogą znaleźć wspólnego języka, bo pragmatyczna i opanowana Vianne nie akceptuje wyborów Isabelle, a jej odwagę i bezkompromisowość uważa za głupotę. Życie w okupowanej przez Niemców Francji jest bardzo trudne, a wszystko wskazuje na to, że będzie jeszcze gorzej. Vianne podporządkowuje się okupantom, Isabelle zamierza z nimi walczyć. Siostry przejdą długą i niebezpieczną drogę do wolności...
Czytałam tę książkę przez kilka dni, dawkowałam sobie kolejne rozdziały i prawie za każdym razem przychodziło mi do głowy tylko jedno, a mianowicie, jak bardzo nie doceniamy pokoju, który przecież nie jest dany raz na zawsze. Nie mamy pojęcia przez co przeszli ludzie żyjący w tamtych czasach i tego nie zmieni żadna lektura, bo nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie skali hitlerowskiego okrucieństwa. "Słowik" Kristin Hannah i tak jest pod tym względem dość łagodną lekturą, być może dlatego, że wojna została przedstawiona z kobiecej perspektywy. Fabuła nie ocieka krwią, autorka raczej delikatnie przedstawia pewne fakty, a co najważniejsze, nie nadaje wydarzeniom zbędnego patosu. Wśród wojennej zawieruchy, cierpienia i ludzkiej krzywdy znalazło się również miejsce na miłość, serdeczność i dobro.
"Słowik" Kristin Hannah nie jest wybitną powieścią pod względem literackim, czytałam lepiej napisane książki, ale ta historia może się podobać, choć nie do końca jestem przekonana, czy słowo "podobać" jest w przypadku takiej literatury odpowiednie. Autorce udało się stworzyć interesujące postaci, a wartka akcja i liczne zwroty czynią tę powieść ciekawą. Nie ukrywam, że z dużym zaangażowaniem śledziłam losy Vianne i Isabelle i jestem niemal pewna, że w trakcie lektury uronicie niejedną łzę. "Słowik" jest powieścią poświęconą nie tylko ofiarom hitlerowskiego reżimu, ale również odważnym ludziom, których stać było na olbrzymie poświęcenie, często za cenę własnego życia. Książka Kristin Hannah jest też, a może przede wszystkim, historią o kobietach, ich sile, determinacji, empatii i wielkiej odwadze, przeczytajcie koniecznie!
http://matkapolkaczytajaca.blox.pl/