4.50 z Paddington (twarda)

3,5 /5

W pociągu prawdopodobnie popełniono m0rderstwo. Pewności nie ma, ponieważ ofiary nie znaleziono, a jedyny świadek podróżował innym pociągiem. Nikt nie wierzy starszej pani upierającej się przy swojej wersji wydarzeń. Z czasem do dochodzi jednak do kolejnych zab0jstw? Do śledztwa wkracza, więc panna Marple, detektyw amator?

Książka została wydana po raz pierwszy w 1957 roku. Mimo biegu czasu ciągle jest jednak ciekawa i wciągająca. Na początku historia niezwykle mnie pochłonęła, a ówczesny styl pisania bardzo mi się spodobał. Później natomiast zauważyłam też jego minusy, gdy próbowałam typować sobie sprawcę, a gubiłam się w imionach i nazwiskach. Potrzebowałam, więc większego skupienia niż normalnie, by zapamiętywać historię.

Najbardziej wciągnęłam się przy początku i końcu historii. Środek niestety troszkę mnie nudził. Brakowało mi w nim elementu zaciekawienia, gdyż część sprawy była już rozwiązana, a odnośnie pozostałej nie było jeszcze tropu. Szukałam sobie punktów zaczepienia, które ponownie wdrożyłyby mnie do akcji. Było ich parę, jednak naprawdę wciągnęłam się znowu za sprawą motywu otrucia. Okazał się on bardzo zagmatwany. Ktoś starał się nie wzbudzać podejrzeń i próbował kamuflować swoje działania?

Duetu panny Marple oraz Lucy Eyelesbarrow nie dało się nie polubić. Zwroty akcji na ostatnich stronach książki nie zawiodły. Zaletą było także wyczerpujące wyjaśnienie motywu sprawcy, zwłaszcza, że podczas lektury sama nie wpadłam na jego trop.