A potem nie było już niczego

"A potem nie było już niczego" to książka, która mnie do siebie przyciągnęła, zachwyciła fabułą, bo czy jest coś lepszego od opowieści, w której istotną rolę odgrywa pewna książka? Dla czytelnika to sama przyjemność. Akcja książki zabiera nas do biblioteki, w niej pracuje główna bohaterka, to niezwykłe miejsce, w którym bardzo chciałabym się znaleźć. Bardzo lubię książki, w których mamy magię, dlatego też zdecydowałam się sięgnąć po książkę autorstwa M. H. Noack. Poznawanie nowych autorów zawsze dostarcza wiele emocji, nigdy nie wiem, czego można się spodziewać. Okładka bardzo mi się spodobała i ucieszyłam się, że otrzymałam możliwość poznania historii Any.
Główna bohaterką książki autorstwa M. H. Noack pod tytułem "A potem nie było już niczego" jest Ana, dziewczyna pracuje w bibliotece pomimo tego, że rodzice wybrali dla niej zupełnie inną ścieżkę. Żyła po swojemu, tak jak tego pragnęła. Praca sprawiała jej przyjemność, była w niej całkiem dobra. Pewnego dnia pośród książek znalazła taką, która nie pasowała do innych, wcześniej jej nie wdziała. Postanowiła ją otworzyć i sprawdzić, co w niej jest zawarte. Okazało się, że jest w niej zaklęty pewien mężczyzna, czarownik i chce, aby Ana pomogła mu się uwolnić. Czy dziewczyna zdecyduje się na pomoc czarownikowi? Każda decyzja, gest i słowa niosą za sobą konsekwencję. W zamian za pomoc obiecano kobiecie magiczną moc, której pragnęła. Świat magii i magicznych istot zawsze był dla niej ważny i wymarzony. Nie wszystko jednak wyszło tak, jak miało, całe miasteczko Attwan, jak i najbliżsi są w niebezpieczeństwie. Czy Ana poradzi sobie ze wszystkimi problemami i wyzwaniami?
"A potem nie było już niczego" to historia, która została przedstawiona z perspektywy Any, głównej bohaterki. Autorka wykreowała niesamowity świat, który potrafi pochłonąć, intrygował mnie i zachęcał do jego zwiedzania. Początek powieści był niesamowity, intrygujący, ciekawy, dzięki czemu zaangażowałam się w tą powieść. Pod względem fabularnym jest ona nierówna, jak w każdej książce akcja płynie wartko i zwalnia, tutaj działo się tak samo, jednak jakoś wybitnie mi to nie przeszkadzało. Wiedziałam, że każdy musi nabrać szlifu i odpowiedniego tempa. Ana jest bohaterką, która ma wady, jak każdy z nas, czasem podejmowane przez nią decyzje są lekkomyślne. Nam z perspektywy czytelnika łatwo jest to oceniać, gdybyśmy się znaleźli w jej sytuacji z pewnością nie byłoby to takie proste, aby postępować samodzielnie. "A potem nie było już niczego" to książka, która miała coś w sobie, pomysł, emocje, momentami wartką akcję i Killiana, którego warto jest poznać. Zakończenie mnie zaskoczyło, autorka świetnie to wykombinowała. Nie wszystko w tej książce było idealne, jednak ja z przyjemnością ją przeczytałam i chętnie ponownie wkroczyłabym w świat, który wykreowała M. H. Noack.

Lubicie otwarte zakończenia czy jednak wolicie kiedy historia jest zamknięta?

Ja zdecydowanie nienawidzę otwartych zakończeń albo takich, w których dzieje się bardzo dużo.

Fabuła jest taka, młoda dziewczyna pracuje w bibliotece, przekłada książki i znajduje księgę. W książce jest uwięziony mężczyzna. Cała sytuacja mega niebezpieczna, chłop dziwny więc co robi główna bohaterka? Postanawia pomóc mu uciec z tej księgi w zamian za magiczne zdolności.

Książka dynamiczna i niby dzieje się dużo, a jednocześnie nic, co byłoby odpowidnio dynamiczne. Niby są zwrot akcji i całkiem spoko bohaterowie, ale jednocześnie to nic, co byłoby jakieś innowacyjne. Małe miasteczko, któremu grozi niebezpieczeństwo. Bohaterka, która nic nie wie o magii i czarnoksiężnik gdzie nie wiemy, czy on jest dobry, czy zły.

Mamy tu dużo zabiegów, które są popularne w literaturze, a jednocześnie dzięki temu, że już znam te motywy, było to mocno nudne. Jednak to, co mi bardzo nie pasowało to wrzucenie na bardzo głęboką wodę, wręcz topienie nas przez całą historię, bo nie mieliśmy czasu na odpoczynek, bo zostawaliśmy bombardowani niepotrzebnymi rzeczami, np głupimi przemyśleniami bohaterki.

Książka będzie okej, przeważnie dla osoby, które dopiero zaczynają przygodę z fantastyką, bo nie mamy to aż tak dużo tej magii jak ja się spodziewałam, ale mamy wystarczająco, żeby mówić, że jest to fantastyczna historia.
Styl pisania też jest lekki, więc czyta się to sprawnie, ale i główna bohaterka jest postacią, z którą można się utożsamić.

Problemy z tą historią jest taki, że nie mam pojęcia czy będzie drugi tom, jeżeli on pojawi się za rok czy za dwa, historii w ogóle nie będę pamiętać.
Dla mnie to takie 3??. Była okej, ale ja za miesiąc o niej totalnie zapomnę. Nie jest mocno oryginalna, podoba do setek innych, ale czyta się szybko. Jest poprawna.