A ty będziesz dumna

?A Ty będziesz dumna? to naładowana emocjami książka, która nie pozostawi czytelnika obojętnego na losy bohaterów.

Autorka od początku wzbudziła moją ciekawość. Pojawia się narracja prowadzona z perspektywy trzech różnych osób. Początkowo ma się wrażenie, że te trzy postacie nie mają ze sobą nic wspólnego, a z czasem próbujemy powiązać ze sobą puszczone przez autorkę niteczki. Czy uda się je dobrze połączyć? To już kwestia indywidualna każdego czytelnika. Mi udało się to tylko częściowo. Ta książka porusza, gra na najczulszych strunach naszych emocji. Sprawia, że przenosimy się do tych ludzi, do ich przeżyć, do miejsc, w których żyją. Splatamy się z nimi i silnie odczuwamy to, co oni. Gratuluję autorce tej umiejętności wciągnięcia czytelnika w opowiadaną historię.

Ta książka to duża dawka emocji. Zaczynając ją czytać myślałam, że od razu po jej skończeniu sięgnę po kolejną część. Jednak muszę dać sobie chwilę na ochłonięcie.

"Na pewno przychodzi moment, w którym wspomnienia dają ci spokój zamiast bólu, ale czy to oznacza, że żałoba minęła? Może tylko na chwilę zasnęła. Na chwilę odpuściła, ale ona jest, będzie już zawsze."
Jeśli poszukujecie książki, która sprawi, że po policzkach spłynie nie jedna łza, emocje wylewają się z każdej strony, to "A Ty będziesz dumna" Moniki Sygo będzie idealnie nie idealną lekturą. Już tłumaczę dlaczego.
Jest to wzruszająca historia o stracie bliskiej osoby. Najbliższej. Zaczyna się od listu matki do syna i od tamtej pory już wiesz, że emocje wezmą górę, że te 370 stron zapamiętasz na długo. Poznajemy trójkę bohaterów, którzy są także narratorami. Każdy z nich jest w innym momencie życia, ale to nie znaczy, że jedno z nich ma łatwiej. Iga, Kuba i Kamila przeżywają trudne chwile. Choroba, śmierć, głęboka żałoba, brak wsparcia i nie okazywania uczuć własnemu dziecku, to naprawdę ciężki kaliber do udźwignięcia. Nie tylko dla bohaterów, ale też dla czytelnika, któremu towarzyszy mnóstwo emocji związanych z tą trójką.
Jestem naprawdę zaskoczona, jak autorka wczuła się w Kubę, który przeżywa żałobę. Serce się kraje, gdy czyta się o jego uczuciach, emocjach, ale nie brakuje też pretensji. No bo dlaczego akurat ona? Dlaczego tak wcześnie? Każdy przeżywa żałobę na swój sposób, a ta pokazana tutaj chwyta obserwatora z zewnątrz mocno za serce.
Historia Kamili także nie jest usłana różami. Można szczerze przyznać, że od samego dzieciństwa. Niewystarczające pokłady zainteresowania ze strony rodziców, nieokazywanie uczuć, faworyzowanie młodszego rodzeństwa można uznać za odrzucenie najstarszego dziecka. Kamila czuje się w tym samotna, nieszczęśliwa, tak jak wspomniałam, odrzucona.
"Miałam nadzieję, że mama w końcu to dostrzeże. Że dorosłam, dojrzałam, że mimo przeciwności i upadków ze wszystkich sił starałam się iść dalej. Nie poddawać się. I miałam też nadzieję na to, że mnie przytuli. Tak po prostu, jak mama przytula swoją córeczkę. Moje wewnętrzne dziecko domagało się uwagi, czułości oraz rodzicielskiej miłości."
Osobą łączącą Kamilę i Kubę jest Iga. W jaki sposób? Tego już nie zdradzę. Odsyłam do książki.
Trudna, a zarazem piękna historia trójki ludzi. Bywają lżejsze momenty, nawet zabawne, zwłaszcza gdy w pobliżu jest Łukasz, przyjaciel Kuby. On tu jest światłem dla chłopaka, który długo tego nie dostrzega.
Lekki styl autorki sprawia, że książkę czyta się szybko, mimo emocjonalnego kaca, który zostaje długo po przeczytaniu. Historia Kuby i Kamili przeplata się z przeszłością, która jest wspomnieniami Igi, ale też samego Kuby, któremu co rusz przypominają się słowa matki.
Wrażliwość będzie znakiem rozpoznawczym autorki, jeśli zostanie na tym poziomie, albo jeszcze wzrośnie. Nie spodziewałam się takiej bomby, w postaci tak trudnych tematów i emocji. Dla fanów literatury obyczajowej jest to must have.

"A ty będziesz dumna" jest pierwszym tomem cyklu Listami pisane i jednocześnie debiutancką powieścią Moniki Sygo. 

Ależ to była piękna powieść. Jak ubrać w słowa to, co siedzi mi w głowie po przeczytaniu tej książki? Spróbuję. Otrzymałam tu całe spektrum emocji i uczuć, a przede wszystkim intymną historię. Smutek, łzy, żal, bezsilność, ból, cierpienie, tęsknota, lęk, radość, nadzieja, wiara - wszystko było tak bardzo namacalne. Zresztą to samo można powiedzieć o bohaterach, którzy są prawdziwi w tym co robią, myślą i czują. 

Monika Sygo w swojej powieści podjęła się niełatwego tematu, jakim jest śmierć. Każdy z nas prędzej czy później będzie zmuszony zmierzyć się ze stratą bliskiej osoby, rodzica, matki, która jest chyba każdemu z nas najbliższa.

Autorka przeprowadza nas przez wszystkie etapy żałoby. Każdy z nas radzi sobie z nią jak potrafi. W przypadku głównego bohatera Kuby trwa to rok. Najpierw będzie szok, zaprzeczenie, poczucie pustki, utrata sensu życia, depresja, potem trudna droga ku akceptacji tego, co się stało. W międzyczasie zaczną wychodzić na jaw rodzinne sekrety. Ale czy dzięki temu chłopakowi będzie lżej?

Autorka ukazuje również silną męską przyjaźń oraz brak miłości rodzicielskiej, jakiej nigdy nie zaznała Kamila. Niezwykle poruszył mnie ten wątek. Nie mogę pojąć jak można traktować jedno ze swoich dzieci gorzej niż pozostałe? Spychać je do roli służącej, nie wspierać, podcinając skrzydła?

"A ty będziesz dumna" to dojrzała, przemyślana, życiowa, przejmująca powieść o stracie, zrozumieniu, miłości, sile męskiej przyjaźni, nie zawsze idealnej rodzinie. To książka o tym jak bardzo potrzebna jest pomocna dłoń w wychodzeniu z żałoby. To lektura z w głębokim przesłaniem, otwierająca oczy na wiele spraw i pozwalająca docenić życie. To jeden z tych tytułów, które trzeba przeczytać! Aż dziw, że to debiut!

...

Jesień - wyjątkowy moment w roku, w którym świat przybiera milion odcieni i...emocji.

Jesień dla bohaterów tej powieści ma tak różne znaczenie. Dla Kuby jest ona znienawidzonym czasem, ponieważ kojarzy się mu ze śmiercią matki. Dla Kamili nie miała żadnego znaczenia, aż nadszedł pewien dzień, który zmienił wszystko. Dla Igi od zawsze był to czas, który uwielbiała za długie wieczory spędzane z kubkiem ulubionej herbaty w dłoniach.
Kuba każdego miesiąca mierzy się z morzem emocji, czytając list pozostawiony przez matkę. I choć obiecał jej, że będzie żył dalej normalnie, nie potrafi dotrzymać tej obietnicy.
Kamila na każdym kroku musi udowadniać, że zasługuje na miłość, że jest kimś wartościowym. Niemal na każdym kroku jest oceniana, krytyka przybiera ogromne rozmiary, a sukcesy są niezauważalne przez innych.
Iga to kobieta, której los dał wspaniałą rodzinę. Kobieta wie jednak, że nic nie jest wieczne, zwłaszcza te dobre dni.
Trzy różne spojrzenia na świat, wspomnienia pojawiające się i znikające, jedna fotografia, pudełko ukryte na dnie szafy kryjące w sobie pewne tajemnice...
Czy bohaterowie odnajdą swoje szczęście i odkryją tajemnicę starego zdjęcia? Dowiecie się tego sięgając po książkę!


"A ty będziesz dumna" to bardzo udany debiut i zarazem pierwsza część trylogii stworzonej przez Monikę Sygo. Historia wzrusza od pierwszej strony i zostaje w sercu Czytelnika na długo. To piękna opowieść o stracie bliskiej osoby, przyjaźni, miłości i nadziei, która tli się w naszych sercach. Świetnie skrojeni bohaterowie i doskonale poprowadzona akcja sprawiają, że Czytelnik przeżywa w raz z bohaterami kolejne chwile. Zmusza do refleksji nad własnym życiem i nad relacjami z otaczającymi nas osobami.
Choć jest to pierwsza część trylogii, jej zakończenie jest idealne. Zostawia po sobie mały niedosyt, ale również zapowiedź kolejnych wydarzeń w życiu bohaterów.
Książka ma jedną wadę - jej koniec nadchodzi zbyt szybko. Ledwie Czytelnik rozpoczyna pierwszy rozdział, a po chwili czyta ostatnie zdanie.


"A ty będziesz dumna" to idealna książka na jesienne wieczory (i nie tylko).
Serdecznie polecam!

Kubie po ciężkiej chorobie umiera mama. Kobieta, z którą był bardzo związany. Która była jego przyjaciółka, opoką, miłością.
Wraz ze śmiercią matki, umiera część Kuby.

Kamila to młoda kobieta. Właśnie obroniła pracę magisterską. Jej chłopak, z którym planowała wspólną przyszłość, zerwał z nią. Dziewczyna wraca do rodzinnego miasta. Musi stawić czoła rodzicom. Ich relacja jest trudna, chłodna.
Kiedy życie Kamili się wali, dostaje tajemniczą przesyłkę z zaproszeniem. Musi stawić czoła tajemnicą, o których nigdy miała się nie dowiedzieć.

Iga, kobieta szaleńczo zakochana w swoim mężu i synu. Ponownie zostaje mamą, tym razem ślicznej dziewczynki. Ich szczęście nie trwa jednak długo.

Igę, Kamilę i Kubę łączy wspólna fotografia, która od zawsze stoi w pokoju mamy Kuby. Jaki sekret ona skrywa?


"A ty będziesz dumna" to debiut Moniki Sygo. Bardzo rzadko sięgam po książki obyczajowe, jednak ta skradła moje serce.

Nie jest to historia, którą czyta się szybko. To historia, którą czasami będą nam przesłaniać łzy wzruszenia. Kiedy będzie trzeba sobie zrobić przerwę, żeby otrzeć te łzy i wytrzeć nos i zebrać siły, żeby czytać dalej.

"A ty będziesz dumna" to książka o żałobie, o stracie, rozpaczy, tęsknocie, bólu i cierpieniu. Napisana z niesamowitą wrażliwością. Pełną jednak ciepła i miłości. To książka przy której warto się zatrzymać.

To również książka o przyjaźni, miłości do rodzica. Myślę, że każdy chciałby mieć takiego przyjaciela, jakiego ma Kuba. Osobę, na której można polegać zawsze. Która wspiera, pomaga, rozumie, troszczy się i nie ocenia.

Podobnie jest z uczuciem, które łączy Kubę z matką. Jest to niesamowita i silna więź, której nie przerwie nawet śmierć.

...

Śmierć matki dla dziecka, nawet i dorosłego, jest tak trudnym i traumatycznym przeżyciem, że dojście do normalności może trwać bardzo długo. Ogromny smutek, bezkresna pustka, rozgoryczenie, niemoc, brak chęci do życia to tylko, niektóre z odczuć jakie towarzyszą osobie, po utracie rodzicielki.

Tak właśnie było z Kubą. Po ciężkiej chorobie odeszła ta, którą bezgranicznie kochał. Nie zdążył zapytać jej o tyle rzeczy i już nie może. Wszystko przepadło i odeszło.

Iga, pełna oddania i troskliwa matka oraz żona. Niestety kobieta nie jest szczęśliwa, przeżywa stratę. Swe smutki zalewa przepyszną herbatą, którą piją w długie wieczory.

Kamila po rozstaniu z chłopakiem, próbuje stanąć na nogi i zacząć żyć na nowo. Nie jest to łatwe zadanie, gdyż brak wsparcia ze strony rodziny i odrzucenie może jeszcze bardziej zdołować i podcinać skrzydła.

Te trzy historie autorka umiejętnie splotła i połączyła zdjęciem oprawionym w złotą ramkę. Kim są osoby uwiecznione na fotografii? Jaką tajemnicę skrywa? Czy historia z nią związana jest szczęśliwa?

Cóż, ciężko jest mi pisać o tej książce, bo zaraz przed oczami staje mi zaczytana treść i zaczyna mnie dławić od wracających emocji. Przez prawie całą powieść płakałam i momentami, chociaż nie chciałam odrywać się od tej przepięknej lektury, to musiałam robić małe przerwy, bo mój wzrok był zamglony a ja nie mogłam złapać oddechu.

Jeszcze aż tak przejmującej i przepełnionej emocjami lektury to chyba nie zdarzyło mi się czytać. Już kilka pierwszych zdań chwyta za serce i to uczucie pozostaje na długi czas po dotarciu do zakończenia.

Autorka cudownie stworzyła tę historię, tak płynnie i plastycznie pisze. Jej dobór słownictwa jest tak realistyczny, dobitny, że jestem w rozsypce a już minęło trochę czasu, gdy odłożyłam książkę. Kreacja bohaterów jest genialna, prawdziwi, zwykli ludzie z ich wadami i zaletami, różnorodne charaktery oraz to co ich łączy to przeogromna rozpacz.

Wiem co to strata bliskiej osoby. Sama straciłam kilka lat temu mamę i wiem, że ten ból nie mija. Noszę go nadal w swoim sercu, rany jakie się w nim porobiły nie do końca się zabliźniły. W różnych momentach, gdy o niej myślę, czy wspominam, to na nowo się otwierają i odczuwam je jak świeże.
Jeśli lubicie zmierzyć się z takim ładunkiem przeżyć, nie szukacie czegoś płytkiego i lekkiego, to ta pozycja jest idealna. Ta powieść ma głębie, przesłanie i naukę. Otwiera oczy na wiele spraw i pozwala docenić życie jakie mamy. Gorąco polecam, bo naprawdę warto.