Adelka i trudne słowo na "e" (twarda)

Mała, rudowłosa dziewczynka nazywana Adelką powraca do czytelników. Co tym przydarzyło się tej uroczej bohaterce?
Adelcia zachorowała, a ponieważ bardzo chciała wziąć udział w urodzinowych zabawach swojej przedszkolnej koleżanki, jest w nie najlepszym nastroju. Na domiar złego mama nie może poświęcić jej w pełni swojej uwagi i czasu, ponieważ musi pracować.
Dziewczynka nudzi się i marudzi, a cierpliwość mamy zostaje wystawiona na próbę. I właśnie wtedy Adelka poznaje trudne słowo na "e". Nie do końca rozumie, co ono oznacza. Dopiero, gdy to mamę dopada choroba, a role się odwracają i to Adelka musi się teraz nią zaopiekować, dziewczynka zaczyna rozumieć, co mama miała na myśli, mówiąc o lekcji empatii.
Książka pt. "Adelka i trudne słowo na e", którą napisała Anna Bichalska to pełna ciepła historia o tym, że czasami nie łatwo być dzieckiem, a rola dorosłego również do prostych nie należy.
Bardzo podoba mi się to, że trudny temat empatii autorka wplotła w sytuację, która miała już miejsce w niejednym domu, bądź która w wielu domach właśnie się dzieje. Chore dziecko i obowiązki służbowe to trudne połączenie. Empatia jest w tej sytuacji złotym środkiem. Warto czasem postawić się w sytuacji tej drugiej strony, by lepiej ją zrozumieć.
Polecam tę opowieść wszystkim przedszkolakom i dzieciom w wieku wczesnoszkolnym. Mam nadzieję, że spotkamy się niebawem z rudowłosą bohaterką w kolejnej książce.

Mój Starszak wrócił dziś z przedszkola z lekką gorączką - niby w humorze ale praktycznie od razu poszedł spać. Od razu przypomniała mi się książeczka, którą czytaliśmy kilka dni temu, a której jeszcze Wam nie pokazywałam.

,,Adelka i trudne słowo na e" to druga część przygód sympatycznej Adelki. Nasza mała bohaterka pewnego dnia również budzi się chora - ma temperaturę i katar. Jest bardzo zawiedziona bo akurat tego dnia są urodziny Zosi - miała dać jej przecież prezent a tymczasem zostaje w domu z mamą. Adelka się nudzi i nic ją nie cieszy, a na dodatek mama musi pracować z domu.

Gdy Adelka prosi mamę o sok, najpierw okazuje się że miał być w kubeczku a nie szklance, później że mama wybrała zły kubeczek, kolejny zły i jeszcze jeden zły.. A przecież Adelka chciała napić się w swoim ULUBIONYM kubeczku! W tym ulubionym DZISIAJ kubeczku, bo przecież te pozostałe były ulubionymi kilka dni temu. Mama powoli traci cierpliwości do dziewczynki i tłumaczy córce, że przydałaby się krótka lekcja EMPATII.

Tylko czym ta Em... Emn.. Emtapia właściwie jest?

Dziewczynka bardzo szybko przekonuje się, co mama miała na myśli. A nieoczekiwany obrót akcji sprawia, że i mama nieco o ważnych rzeczach sobie przypomina.

Przepiękna i bardzo ciepła opowiastka podkreślająca rolę empatii w naszym życiu i mówiąca także o tym, że bycie dzieckiem czasami może być tak sam ciężkie jak bycie dorosłym.

Polecam Wam bardz obie części Adelki. Zachwycają mnie za każdym razem.

Tymczasem trzymajcie kciuki, żebym jutro nie poszła w ślady mamy Adelki. :)