Agentka

"Agentka" autorstwa Alana Hlada to książka zainspirowana nie tylko prawdziwymi wydarzeniami, ale i postaciami. Dzięki czemu książkę czytałam z ogromnym zapałem i między czasie przeszukiwałam internet, aby dowiedzieć się jeszcze więcej o organizacji, o której nie miałam dotychczas pojęcia.
Muszę powiedzieć, że autor umiejętnie zmieszał fikcję literacką z kawałkiem prawdziwej historii, która miała miejsce w Lizbonie ( ale i nie tylko) w czasach II Wojny Światowej, gdzie właśnie do Portugalii uciekali ludzie dotknięci poczynaniami Hitlera.
Miłość w czasach objętych wojną była nie lada wyzwaniem. Tym bardziej kiedy spotykają się dwie, bardzo ambitne osoby oddane sprawom ważniejszym niż życie osobiste.
Maria - bibliotekarka, zajmująca się mikrofilmem i Tiago - właściciel księgarni, to właśnie tych dwoje los postawi sobie na drodze. Mimo, że na moment dają się ponieść uczuciu, które ich dotknęło to nie zapominają jaka jest ich misja.
Autor stworzył bohaterów bardzo realnych. Oprócz tego, że poznajemy ich w czasach toczącej się wojny, mamy również wgląd w ich przeszłość, dzięki czemu możemy zrozumieć dokładniej motywy jakimi się kierowali w danym momencie.
Akcja w książce jest dość powolna, ale nie ujmuje to dla historii spisanej przez autora, ponieważ to wszystko nadrabia klimat, który możemy czuć podczas zatracania się w fabule, a jest tajemniczo, mrocznie i momentami tak po prostu smutno.
Bardzo polecam jeśli lubicie książki z wojną w tle ????

Agentka - Alan Hlad
Miłość z kart historii

"[...] Kiedy z nim jestem, czuję, że znalazłam się tam gdzie powinnam być. Daje mi nadzieję, że świat kiedyś będzie lepszym miejscem. [...] "

Piękna historia o tym, że jak się naprawdę czegoś chce to można osiągnąć wszystko. Dostaliśmy powieść historyczną, która pokazuję realia lat 1941-1944. Śmiało można rzecz, że jest to akcja międzynarodowa. Autor przedstawia nam jak mogła wyglądać praca bibliotekarzy z powstałej jednostki specjalnej (OSS).
Zawsze bardzo intrygowała mnie ich praca. Mało jednak kto wie jak żmudne potrafi być to zajęcie. Najważniejsza według mnie jest świadomość ile można się dowiedzieć poprzez czytanie. Mikrofilmowanie to także fajna, no i profesjonalna technika. Pisarz pokazuje nam też jak naziści prześladowali Żydów.
W tle tego wszystkiego pojawił się również wątek miłosny.
Powieść podzielona jest na pięć części, ale to w żaden sposób nie ingeruję w całokształt.
Początek trochę mnie nużył, ale im bardziej zgłębiałam się w lekturę, tym samym mnie ona wciągała. Akcja rozgrywa się powoli i dopracowana jest w najdrobniejszych szczegółach. Natomiast na samym zakończeniu, tak po prostu się popłakałam...
Oceniam całość 9/10

Akcja książki ?Agentka? rozgrywa się w czasie II Wojny Światowej. Opowiada historie młodej dziewczyny Marii Alves, która pracuje w bibliotece, w dziele z mikrofilmami. Postanawia wziąć czynny udział w wojnie, ale nie łapie za broń, a staje się agentką, której zadaniem będzie zdobywanie mikrofilmów. Zadanie to nie jest łatwe. I to co zawsze mnie przyciąga w historiach tego typu to fakt, że postać Marii była inspirowaną prawdziwą osobą - Adele Kibre.
Autor posiada bardzo ciekawy styl pisania. W swojej powieści połączył elementy powieści historycznej z elementami szpiegowskimi. Bardzo byłam ciekawa jak z narażaniem życia Marii zdobywa podręczniki, książki i gazety. A wszystko po to by pozyskać informacje o rozmieszeniu wojsk. Przydzielony zostaje jej pomocnik - Tiago, portugalski właściciel księgarni. I tutaj pojawia się wątek miłosny, który potrafi złapać za serce.
Książkę czyta się bardzo szybko. Akcja jest dynamiczna, taka jaką lubię. Istnieją również zaskakujące zwroty akcji, dzięki czemu nie ma mowy o nudzie. Autor zbudował również klimat niepewności i napięcia, przez czytelnik nie jest w stanie odłożyć książki, aż nie pozna jej zakończenia. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się szybko i przyjemnie.
?Agentka? jest idealna książką dla miłośników lektur, których akcja rozgrywa się podczas II Wojny Światowej. Bardzo polecam.

"Postanowiła, że bez względu na to, co będzie musiała zrobić, znajdzie sposób, żeby w większym stopniu pomóc swojemu krajowi uczestniczącemu w wojnie ..."
Cichy metaliczny trzask migawki przeszywa ciszę panującą w zatęchłym pomieszczeniu działu mikrofotografii. Bibliotekarka Maria Alves, która w skupieniu archiwizuje historyczne wydania dzienników, wie jak ważna jest jej praca. Jednak "czuje jak narasta w niej pragnienie walki" w obliczu trwającej wojny, pragnie w większym stopniu przysłużyć się ojczyźnie. Nowo powstała grupa zadaniowa IDC, czyli jednostka zatrudniająca pracowników bibliotek i specjalistów w zakresie mikrofilmowania, wydaje się idealnym miejscem, by przystąpić do działania. Głównym celem agentów jest zgromadzenie gazet, książek i czasopism z wrogich państw. Maria zrobi wszystko, by stać się jednym z agentów...
Poruszająca historia będąca świadectwem niezwykłej determinacji i odwagi bohaterskich szpiegów. Oparta na autentycznych wydarzeniach zabiera nas trudne w czasy drugiej wojny światowej. Autor wplata w fabułę wiele prawdziwych, chociaż mniej znanych wydarzeń historycznych między innymi katastrofę hydroplanu z 1943 roku; obławy na ludność żydowską prowadzoną przez Niemców w Bordeaux czy przemowę pułkownika Donovana z 1942 roku.
Postać Marii wiernie odzwierciedla prawdziwą ekspertkę z dziedziny mikrofotografii - agentkę Adele Kibre, najlepiej wykształconą osobę pracującą w IDC. Imponuje niespotykaną odwagą, sprytem i zaangażowaniem, sprawiajac, że uwagą śledzimy jej losy. Zadania, których się podejmuje wymagają nie tylko pomysłowości, ale również ogromnego zaparcia w dążeniu do celu. Drugą istotną postacią, która poznajemy na kartach powieści jest skromny portugalski handlarz książek Tiago, który nie zważając na niebezpieczeństwo pomaga uchodźcom. Ich losy łączą się nie tylko na ścieżce zawodowej, a rodzące się uczucie jest tłem do historycznych wydarzeń.
Nie sądziłam, że wywoła we mnie aż tyle emocji, które z każdą kolejną stroną odczuwałam bardziej.
Polecam.

Zaskakująca, trzymająca w napięciu, oparta na faktach historycznych ? taka jest najnowsza wrześniowa premiera od skarpawarszawska . Nawet jeśli nie jesteście fanami literatury szpiegowskiej, a tematyka wojenna nie jest wam szczególnie bliska, to myślę, że historia pięknej i inteligentnej podwójnej agentki poruszy wasze serce.
.
Jest rok 1942. Po ataku na Pearl Harbor do II wojny światowej przyłączają się Stany Zjednoczone. Prezydent tego kraju powołuje specjalnie wyszkolony zespół szpiegowski, którego zadaniem ma być pozyskiwanie i fotografowanie wszelkich wzmianek prasowych na temat ruchu wojsk nieprzyjaciela. Jednym z takich agentów jest Maria Alves ? osoba wszechstronnie wykształcona, inteligentna, władająca kilkoma językami obcymi. Jako pracownica lizbońskiej biblioteki ma do wykonania niezwykle ważną, ale i niebezpieczną misję, podczas której życie stracić może nie tylko ona, ale i bliskie jej osoby.
.
Zdradzę wam także, że w książce pojawia się również wątek miłosny. O serce naszej bohaterki walczy bowiem dwóch mężczyzn. To którego z nich wybierze Maria, zależeć będzie w dużej mierze od tego, w jakim kierunku potoczy się jej misja. Maria to taki James Bond w spódnicy, uzbrojona w potężne oręże, jakim jest jej uroda, odwaga i hart ducha wyrusza na misję, od której powodzenia mogą zależeć losy wojny. Czy jej niebezpieczny plan się powiedzie?
.
Nie mogę powiedzieć, że książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Potrzebowałam nieco więcej czasu na to, aby wczuć się w atmosferę ogarniętej wojenną zawieruchą Europy. Jednak gdy już to się stało, nie mogłam oderwać się od książki i mam nadzieję, że wam również się spodoba ta historia. Autor (jak sam zresztą przyznaje) zadbał o to, by w książce znalazły się prawdziwe postacie i wydarzenia historyczne, a także postacie nimi inspirowane. To ile jest prawdy a ile fikcji literackiej w ?Agentce?, wyjawił nam czytelnikom w epilogu, dlatego warto do niego zajrzeć, gdy już skończymy lekturę.
.
Polecam wam tę wspaniałą książkę, jeśli nie dla siebie to dla kogoś wam bliskiego. Taki książkowy prezent ucieszy każdego fana dobrej literatury wojennej.

Agentka porwała mnie w niebezpieczną podróż w czasy drugiej wojny światowej. Nie pozwoliła na chwilę wytchnienia, pokazała, że zawód bibliotekarza nie zawsze ograniczał się do pracy z książką i z czytelnikami. Książka dała wiarę, że zawód, który wykonuję od ponad 26 lat, jest bardzo ważny. Dała też nadzieję na lepsze jutro...

Agentkę napisał amerykański pisarz Alan Hlad, który debiutował powieścią Długi lot do domu. Na naszym rynku ukazała się również druga powieść autora, zatytułowana: Światło nad ciemnościami. Ze skrzydełka książki za wiele o autorze się nie dowiemy. Wiadomo, że porzucił pracę w korporacji na rzecz pisania książek. Jest członkiem Historical Novel Society, Literary Cleveland oraz Akron Writer?s Group. Jest mieszkańcem niewielkiego stanu Ohio w Stanach Zjednoczonych, gdzie wiedzie swoje życie wraz ze swoją rodziną.

Bardzo podoba mi się okładka książki. Kobieta przemierza korytarz biblioteki, a po obu jej stronach widać regały, na których znajduje się wiele książek. Zarys kobiety odwróconej do obiektywu aparatu jest bardzo wyraźny, a ona idzie bardzo pewnym krokiem przed siebie. Biblioteka jest nieco rozmyta, regały niewyraźne. Gdyby podkręcić ostrość, zapewne zaprezentowałaby się w przepięknej krasie.

Dlaczego powieść tak bardzo mi się spodobała? Oczywiście pewnie ze względu na to, że główną bohaterką jest bibliotekarka, Maria Alves. Jednak nie spodziewałem się, że czynności, jakie wykonywała na co dzień w swej pracy bibliotekarskiej, mogą zapisać się w historii drugiej wojny światowej. W tym miejscu warto od razu dodać, że Alan Hlad stworzył fikcyjne postaci, jednak cała historia w dużej mierze jest jak najbardziej prawdziwa i miała miejsce podczas lat 40. ubiegłego stulecia. Dokładnie w czasie, gdy japońskie zaatakowały amerykańskie bazy na Pacyfiku, a dokładniej Perl Harbor. Atak ten spowodował, że Amerykanie przystąpili do ogólnoświatowego konfliktu. Można powiedzieć, że akcja powieści jest wynikiem tego, co stało się 7 grudnia 1941 roku.

Kilka słów o głównej bohaterce Marii. Pracuje ona Nowojorskiej Bibliotece Publicznej i zajmuje się pracą w dziale mikrofotografii. Jej praca polegała na fotografowaniu książek, artykułów, tak by przetrwały dla przyszłych pokoleń. Zabezpieczała je przed zniszczeniem. W tamtych czasach było to bardzo popularne i bardzo ważne w pracy w bibliotekach. Bibliotekarze fotografowali wszelkie papierowe wydawnictwa, związane z działalnością faszystowskich Niemiec. Nieoczekiwanie jej współpracownik Roy otrzymuje szansę niebezpiecznej pracy w Międzynarodowym Komitecie do spraw Nabywania Zagranicznych Publikacji. Miałby to robić w jednym z krajów europejskich, które pozostały neutralne podczas konfliktu zbrojnego. Maria zazdrości mu tej szansy. Sama chciałaby być na miejscu Roya, a najlepiej wyjechać razem z nim, ale nie miała żadnych szans na wyjazd, ponieważ nie ukończyła żadnej z uczelni Ivy League. Kobieta nie poddaje się i robi wszystko, by dostać tę rolę.

Co uczyni, by jej marzenia się ziściły? Co doprowadzi ją Lizbony i jak niebezpieczna czeka na nią misja? Kogo pozna? W kim będzie miała przyjaciela, w kim wroga? W co się dodatkowo wplącze?

Dodatkowo muszę przytoczyć dwa cytaty z powieści, które bardzo mi się podobały i dotyczą pracy bibliotekarza.

...Nie potrafię sobie wyobrazić, że nie pracuję w otoczeniu książek.
i coś, co jest aktualne nawet w dzisiejszych czasach:

Jeśli musisz utrzymać się z pensji bibliotekarki, liczysz każdego centa...
Powieść dostarczyła mi wiele wrażeń. Wzruszyła, zaciekawiła prawdziwą historią, podniosła na duchu, dała przykład, że bibliotekarz może czynić wiele dobrego, choć czasem, jak w przypadku Marii, niebezpiecznego. To powieść, którą powinien przeczytać każdy bibliotekarz. Choć myślę również, że ta historia spodoba się wielu czytelnikom.