Ahmed. We właściwym miejscu o niewłaściwej porze. (twarda)

Jakiś czas temu opowiadałam Wam o dwóch pierwszych tomach ???? serii komiksowej "RIP" autorstwa duetu Gaet?s i Monier. Dziś przychodzę z moją opinią o trzeciej części cyklu "Ahmed. We właściwym miejscu o niewłaściwej porze". Ostrzegam - te komiksy przeznaczone są dla osób o mocnych nerwach i..., żołądkach??????

"RIP" opowiada o grupce mężczyzn, wyrzutków, którzy przegrali życie i teraz parają się naprawdę brudną robotą. ???? Gdy ktoś umiera ?? (czy to z przyczyn naturalnych, czy też za sprawą innych okoliczności) oni zawsze są pierwsi na miejscu, aby ograbić dom denata. ???? Praca dostarcza im niespodzianek, bo nigdy nie wiedzą w jakiej fazie rozkładu zastaną znajdujące się na miejscu zwłoki. ???? Jak się pewnie domyślacie, nie są to przyjemne niespodzianki, ??????? bo widoki i towarzyszące im zapachy do najcudowniejszych nie należą. ???? Autorzy komiksu nie szczędzą tych osobliwych wrażeń również czytelnikom, z drobnymi szczegółami przedstawiając je na grafikach. ???? Jednym słowem trup ściele się gęsto, a brud, smród i beznadzieja egzystencji bohaterów wyziewa z każdej strony komiksu. ????

Seria bazuje na jednej, ciekawej kryminalnej historii, która w każdej części przedstawiana jest z perspektywy innej postaci. ???? Tom trzeci skupia się na Ahmedzie, młodym policjancie, który na własną rękę chce rozwikłać sprawę tajemniczych morderstw. Trop prowadzi go do grupki facetów od brudnej roboty, dlatego też sam postanawia zatrudnić się w ich firmie, mając nadzieję, że pod przykrywką rozwiąże zagadkę. ???? I choć z poprzednich części wiemy, jak potoczą się losy Ahmeda, kompletnie nie przeszkadza to w przeżywaniu historii na nowo. ??????? Ta sama opowieść widziana oczami poszczególnych postaci dostarcza bowiem coraz większej ilości szczegółów, które wiążą się w spójną całość, rzucając światło na toczącą się zagmatwaną sprawę i niejednokrotnie zaskakując. ????

Ja przy tej serii bawię się znakomicie i za każdym razem nie mogę doczekać się kolejnego tomu. ???? Jeśli więc niestraszne Wam drastyczne sceny, które mogą przyprawić o mdłości, to gorąco polecam komiksy z cyklu "RIP". Warto??????

Powieści graficzne z serii "RIP" nieustannie mnie zaskakują. Chociaż każdy tom opowiada tak naprawdę tę samą historię, to równocześnie każdy skupia się na innym bohaterze. Poznajemy wydarzenia z różnych perspektyw, odkrywamy dodatkowe fakty, a także kolejne sytuacje, które doprowadziły do... no właśnie. Do czego tak naprawdę doprowadzi ten splot nieoczekiwanych wydarzeń?

Trzecia część skupia się na Ahmedzie, młodym policjancie, który - pomimo ogromnej wiedzy z zakresu entomologii oraz sporego zapału - traktowany jest w policji jak śmieć. Chłopak postanawia sam rozwiązać sprawę, której jego przełożony nie bierze na poważnie. Cóż, z dwóch poprzednich tomów wiemy jednak, jak to się skończy...

Czy fakt, że znałam zakończenie, sprawił, że czytałam z mniejszym zaangażowaniem? Ani trochę! Wręcz przeciwnie, gdy kolejne elementy trafiały na swoje miejsce, a ja mogłam spojrzeć z innej perspektywy na bohaterów, o których czytałam w poprzednich częściach, czułam coraz większą ekscytację.

Jak przy każdym z tomów, tak i teraz ostrzegam, że nie jest to seria dla osób o słabych nerwach. Dużo w niej zwłok, ciał i trupów - w naprawdę różnych stadiach rozkładu...

Jeśli jednak Wam to nie przeszkadza, a szukacie wciągających thrillerów w formie graficznej - seria RIP obowiązkowo musi znaleźć się na Waszych półkach. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy!

W dwóch poprzednich częściach obserwowaliśmy brudną i niezbyt przyjemną pracę Derricka i Maurice?a. Tym razem na czytelnika czeka nowy, ale równie nietuzinkowy bohater. Jest nim młody policjant Ahmed, którego specjalnością są owady, czyli nieodzowny element śmierci. Pogrążony jest on w odmętach trudnego śledztwa, które ewidentnie go przerasta. Jest on jednak mocno zdeterminowany, aby rozwiązać tę sprawę, nawet jeśli oznacza to pogrążenie się w chaosie i szaleństwie.

Podobnie jak w poprzednich tomach, Gaet?s szybko zanurza tu czytelnika w historii przesyconej tajemnicą i brutalnością. Atmosfera albumu jest gęsta, sugestywna i nie zawsze jednoznaczna. Tym razem śmierć w swoim bezpardonowym obliczu przybiera aspektu trochę bardziej naukowego. Nie oznacza to jednak, że brakuje tu scen, które bardziej wrażliwego odbiorcę mogą doprowadzić do mdłości albo wręcz obrzydzenia.

Autor skupia się na młodym sfrustrowanym policjancie, który będąc narratorem albumu, przedstawia nam swoje życie (włącznie z ważnymi retrospekcjami). Przede wszystkim Ahmed ukazuje tu swoją pracę i skomplikowane relacje z kolegami. Wszystko to przesycone jest mocnym sarkazmem i odrobiną dramatyzmu. W pewnym momencie wraz z bohaterem mocno angażujemy się w trwające śledztwo. Niezła policyjna historia rodem z mrocznego thrillera przeplata się tu z wewnętrznymi rozterkami Ahmeda (pożerającymi go od środka niczym robaki martwe ciało). Do tego wszystkiego pojawiają się drobne elementy fabuły. Powiązane są one z poprzednimi odsłonami serii. Dzięki nim możemy zacząć układać większy obraz całości (nadal jednak przykryty pewną nieprzeniknioną mgłą tajemniczości).

BRNIĘCIE

Kolejny tom ?RIP? to nic innego, jak sukcesywne rozwijanie tej samej historii. Doskonałej historii ? trzeba to podkreślić. Prosty motyw osadzony w świetnie pomyślanej rzeczywistości bohaterów, konkretna intryga i dobrze nakreślone postacie sprawiły, że świetnie się to czytało i świetnie czyta nadal. No i chce się więcej, bo niby znamy już trzy spojrzenia na te same wydarzenia, niby wszystko już się ładnie dopełniło, a jednak nadal jest do odkrycia wiele. Najważniejsze jednak pozostaje to, że odkrywać chcemy.

Ahmed może na to nie wygląda, ale jest policjantem. i prowadzi sprawę, ale to jedna z tych kryminalnych zagadek, które go przerastają. Chce jednak pokazać, że może, że potrafi i brnie coraz bardziej w to wszystko, aż ?

Kilka osób. Jedna historia. Ale kilka żywotów. Tak w skrócie wygląda ta seria. Pierwszy tom opowiedział nam losy grupy czyścicieli, zajmujących się sprzątaniem w domach zmarłych. Wszystko z perspektywy jednego bohatera, ale? Właśnie, poznaliśmy jego losy, jego udział w tym wszystkim, ale reszta też miała swoje przygody. Wiedzieliśmy o nich co nieco, parę rzeczy nas zaskoczyło, zostały pytania. I kolejne tomy pokazują nam wszystko z perspektywy kolejnych osób w to zaangażowanych i?

Nuda, powiecie. Ale się pomylicie i to jak. Wszystko jest tu przemyślane, wszystko dobrze zaplanowane, a każdy tom jest jak kolejny element wielkiej układanki. Niby już sobie te puzzle ułożyliśmy w większości, niby widzimy mniej więcej, jak obrazek wygląda, ale wyciągamy kolejny z nich, wkładamy na miejsce i okazuje się, że jednak wiele się tu kryje. I że taki drobiazg przecież okazuje się zmieniać bardzo dużo ? wydźwięk, wymowę, spojrzenie na dane wydarzenie czy postać.

No po prostu super. Świetna fabuła, piętrowa zagadka, ale jeszcze i klimat ? ponury, krwawy, przesiąknięty smrodem rozkładu, tanich papierosów, chemikaliów i niewietrzonych pomieszczeń. Ten klimat budują przede wszystkim rysunki, nieco cartoonowe, więc można by mieć wątpliwości, czy do poważnej i mocnej opowieści pasują, ale pasują. Tym bardziej, że świetny kolor dopełnia jakiejś takiej dusznej, brudnej atmosfery.

Więc polecam i to gorąco. Świetna rzecz dla starszych czytelników, mających ochotę na coś mocniejszego. W książkach od lat nie trafiam na dobre thrillery, w kinie podobnie, serialowo jeszcze czasem coś tam zagra, ale też mało tego. A ?RIP? pokazał mi, że chociaż komiks w temacie nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i wciąż potrafi pozytywnie zaskoczyć.