Aktoreczka

Dziś zabiorę Was w podróż do Nowego Jorku, do roku 1950.

Konrad Rogowski pochodzi z Polski i pasjonuje się fotografią. Postawił sobie cel aby opublikować zdjęcia przedstawiające zbrodnie wojenne w Warszawie, jednak mało kto chce do tego wracać. Chciałby również znaleźć niejakiego Rudolfa Schultego, który jest nazistowskim zbrodniarzem. Jedyna osoba, która może wiedzieć gdzie on przebywa, to słynna gwiazda Hollywood, Lauren Evans.

Życie takiej sławy wydaje się być proste i przyjemne, jednak ona wcale nie żyje jak w bajce. Marzy by się zakochać i być kochaną. Większość czasu spędza sama w swoim apartamencie topiąc smutki w alkoholu.

Podczas premiery najnowszego filmu, w którym główną rolę gra właśnie Lauren, Konrad postanawia wcielić się w fotografa i w ten sposób zbliżyć się do gwiazdy.

Czy Konrad zdoła przebić się na tyle, by porozmawiać z aktorką? Jakie tajemnice skrywa gwiazda Hollywood? Czemu głównemu bohaterowi tak zależy na odnalezieniu Rudolfa Schultego?

Po książki Barbary Wysoczańskiej sięgam bez żadnych oporów. Wiem, że mnie nie zawiodą.

Tę historię czytało mi się bardzo przyjemnie, wciągnęła mnie niczym tornado w sam środek akcji. Razem z bohaterami byłam w Nowym Jorku w roku 1950. Na premierze najnowszego filmu stałam w pierwszym rzędzie i widziałam wszystko z bliska.

Bardzo podobało mi się to, że oboje bohaterów skrywa jakąś tajemnicę. On nie powiedział jej od razu czemu się z nią kontaktuje i nawiązuje znajomość, a ona również nie była z nim do końca szczera.

Autorka rewelacyjnie pokazuje to, że to co widzą odbiorcy i myślą na temat aktora, aktorki czy innej sławnej osoby, czasem bardzo odbiega od rzeczywistości. Nie raz znane osoby w życiu poza kamerami zmagają się z chorobami, z samotnością i z wieloma innymi problemami, lecz nie pokazują tego. W dzisiejszych czasach też w głównej mierze w mediach musi być wszystko pięknie ładnie, mało kto jest na tyle odważny by pokazać prawdziwe życie.

Zakochałam się w książka Barbary Wysoczańskiej od pierwszej jej książki i chcę jeszcze, i jeszcze, i jeszcze. Autorka ponownie stworzyła świetną historię, od której naprawdę ciężko mi było się oderwać. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z twórczością Barbary Wysoczańskiej to koniecznie musicie to nadrobić.

To proszę mi się przyznać, kto nie czytał jeszcze żadnej książki Autorki? Kto nie poznał silnych bohaterek Jej powieści?
Ja przeczytałam wszystkie i uważam, że nikt tak jak Pani Barbara nie potrafi przedstawić skomplikowanej natury kobiet- ich przeróżnych odsłon, wyjątkowości czy siły płynącej prosto z serca. A dodatkowo fabuła, która jest intrygująca i bardzo ciekawa.

"Aktoreczka" to powieść obyczajowa, osadzona w latach 50, pośród urokliwych i pełnych blichtru, miastach gwiazd, Stanów Zjednoczonych. Poznajemy w niej dwoje zupełnie różnych osób, aktorkę Lauren Evans, a także polskiego fotografa, Konrada Rogowskiego, których niby nic nie łączy, ale... Właśnie te "ale" nadaje bieg historii rodem z Hollywood. Oprócz tych głównych bohaterów są jeszcze postacie poboczne, które dużo wnoszą do fabuły książki, a i one same ukazują różnorodność charakteru kobiet ????

"Bo są takie chwile w życiu człowieka, kiedy trzeba pozwolić wyrazić rozpacz do końca. Dać upust emocjom i wyrzucić z siebie cierpienie. Tylko tak można narodzić się na nowo."- fragment książki

Cóż mogę Wam powiedzieć? Ta książka była po prostu wspaniała. Uwielbiam postacie kobiece tworzone przez pióro Autorki, ponieważ są to tak złożone i intrygujące bohaterki, że nigdy do końca nie wiadomo, jak się zachowają bądź co powiedzą. Do tego lekki, a zarazem prosty i niezwykle emocjonalny styl pisarski to pewność, że nie oderwiecie się od lektury do samego końca. Niby będziecie chcieli jak najszybciej przeczytać, a z drugiej strony koniec będzie zbyt szybko...

Więc, o czym jest "Aktoreczka"?
To książka, która ukazuje blaski i cienie sławy, okrutność II wojny światowej, pragnienie zemsty, która odbiera zdolność racjonalnego myślenia. Opowieść pełna emocji, samotności, walki z mrzonkami i marzeniami. Historia, która pokazuje, że są w życiu rzeczy ważne i ważniejsze, a czasami po prostu trzeba rozróżnić ich proporcje. To powieść o miłości, o wielkim jej pragnieniu, ale i odrzuceniu. To historia, która idealnie nadaje się na wielkie ekrany. I mam nadzieję, że będę mogła ją tam kiedyś zobaczyć. Polecam ??

Bardzo dużo w ostatnim czasie powstało powieści opartych na motywach wojennych czy mających w tle czasy powojenne. Najnowsza powieść Barbary Wysoczańskiej Aktoreczka wpisuje się doskonale w ten trend. Urocza historia, a zarazem bardzo smutna i bolesna. Niespokojna i pełna walki bohaterów o swój los. Nie krępujmy się, spędźmy najbliższe chwile z bohaterami tej historii ?
Czasy po II wojnie światowej, rok 1950. Konrad Rogowski w kilkuletnią córeczką ucieka z kraju za ocean, do Nowego Jorku. Jedziemy tam w określonym celu. Zamierza uzyskać pomoc w publikacji zdjęć dokumentujących zbrodnie wojenne w Polsce. Zdjęcia brutalne i okrutne, takie, jak były lata wojenne. Jednak nie za bardzo jest klimat na taką publikację, istnieje świadomość, że taka publikacja mogłaby wywołać międzynarodowy skandal, na którym żadnemu państwu jednak nie zależy. Ale Konrad ma też cel bardzo osobisty, odnaleźć zbrodniarza niemieckiego, który skrzywdził jego bliskich. Ale kto może w tym pomóc? Jedną z osób, która prawdopodobnie mogła znać Rudolfa Schultego, jest znakomita i słynna aktorka, Laura Evans. Konrad zbliża się do niej, nawet przy okazji wplątuje się w skandal obyczajowy, który ściągnie na nich oboje nie małe kłopoty. Widzi, jakie życie w blasku wiedzie Laura, jak żyje w blasku sławy i fleszy. Jaka jest szczęśliwa ? Ale czy na pewno? A może to tylko maska, za którą kryje się krucha i słaba kobieta? Jaka tajemnica wyjdzie na jaw i czy bohaterowie będą potrafili się z nią zmierzyć? Czy udźwigną ciężar, jaki przeszłość wydobędzie na powierzchnię? Czy w tej sytuacji można w ogóle mówić o jakimkolwiek zwycięstwie?
Aktoreczka, to z jednej strony pełna bólu i goryczy opowieść, z drugiej nadzieja i szansa na lepsze życie. Autorka osadziła fabułę w bardzo realnych warunkach, w miejscu u czasie łatwym do uchwycenia. Sama historia jest również bardzo realna i prawdopodobna, mimo że jest fikcją literacką. Zarówno Konrad, jak i Laura doskonale odnaleźli się w swoich rolach, ich życie było pełne rozterek i niepewności. Każde z nich nosiło w sercu zadrę z przeszłości, coś co bolało niesamowicie. Fabuła ukazuje oblicze bohatera, który dąży do zamierzonego celu, pokonując piętrzące się po drodze przeszkody i niepowodzenia. Aktorka walczy z bolesnymi przeżyciami z przeszłości, o których najlepiej chciałaby zapomnieć. Ale Konrad niespodziewanie obudził w niej drzemiącego smoka, wydobył, to co miało być zapomniane. Ale w życiu obecnym Laura też walczy ze sławą, samotnością i opuszczeniem. Wielka gwiazda, a tak naprawdę bardzo samotna kobieta, wykorzystywana przez otoczenie. W takich świecie nie ma się przyjaciół, tam każdy gra na swój sukces. Obraz pełen goryczy i żalu ?
?Jak mogę dawać radość komuś, skoro sam nie mam jej dla siebie?.
Mną ta lektura zawładnęła od samego początku. Akcja się powoli i skrupulatnie krystalizowała, nabierała rozpędu. Cały czas była wokół mnie niepewność i ciekawość, jaki będzie finał tej opowieści, jak się ułożą relacje między bohaterami. Czy będzie po mojej myśli ze szczęśliwym zakończeniem? Ale to nie romans, aby liczyć na spełnienie marzeń każdego z bohaterów i długie beztroskie życie. Wiele miejsce autorka poświęciła warstwie psychologicznej, przeżycia i rozterki bohaterów są bardzo widoczne i realne. Bo czasy, w których żyli nie należały do łatwych, w żaden sposób nie ułatwiały im realizacji planów. Z każdej stronicy bije ból, trauma, strata, samotność i rozgoryczenie. Ale nadzieja, którą mają w sercach bohaterowie napawa optymizmem, wyraźniej pokazuje, że nigdy nie można tracić nadziei, zawsze trzeba mieć iskierkę wiary, że los ? mimo wszystko - się jeszcze uśmiechnie.
Cudowna, skłaniająca do głębokich, mocnych i intymnych refleksji. Ważne tematy się przewijają, takie, które na co dzień mamy obok siebie. Zachęcam do osobistej podróży w głąb własnej duszy i wewnętrznych przeżyć ...

Bardzo ciekawą propozycję czytelniczą ma dla nas Barbara Wysoczańska. Stworzyła dzieło, które jest bardzo emocjonujące. Jej "Aktoreczka" wywołała u mnie łzy. Bardzo zżyłam się z głównymi bohaterami. Każdy z nich przeżył w swoim życiu prawdziwe piekło. Teraz każdy z nich gra swoją rolę, ukrywając swoją przeszłość przed innymi.
Mamy rok 1950. Poznajemy polskiego fotografa Konrada Rogowskiego, jego chorą córkę i szwagierkę. Cała trójka emigrowała do Nowego Jorku z obawy przed swoim życiem. Tutaj będą żyli z myślą o lepszym jutrze. Konrad ma swój plan, który musi zrealizować, żeby móc pójść dalej. Jego żona została zamordowana przez nazistowskiego zbrodniarza Rudolfa Schultego, a córka została trwale okaleczona. Czy uda się Konradowi dopaść tego potwora i pomścić swoją żonę?
Drugą główną bohaterką jest piękna kobieta Lauren Evans. Jest hollywoodzką gwiazdą. Z zewnątrz wygląda na szczęśliwą aktorkę, która może mieć wszystko, o czym tylko sobie zamarzy, ale to tylko pozory. Jej apartamentowiec skrywa wiele tragicznych dramatów. Czy ta bohaterka jeszcze kiedyś będzie szczęśliwa? Swoje smutki topi w alkoholu. Bardzo jej współczułam. Byłam zszokowana tym, co Lauren musiała przeżyć. Oczywiście o jej przeszłości dowiecie się sami, czytając "Aktoreczkę". Warto przyjrzeć się z bliska tej bohaterce. Na początku książki miałam złe zdanie na jej temat. Czy z biegiem stron coś się zmieniło?
Większość ludzi po stracie bliskiej osoby, nie ma ochoty na nowe znajomości. Inne osoby tego nie rozumieją i się strasznie narzucają. Tutaj coś podobnego otrzymacie.
Podobała mi się postawa Konrada. Miał jeden cel, który koniecznie musiał osiągnąć. Nie mógł sobie darować, że jego żona została zamordowana. Martwił się również o swoją córkę. Do Nowego Jorku zabrał również swoją szwagierkę. Nie chciał jej zostawiać samej. Czy będzie potrafił na nowo pokochać inną kobietę? Czy dostrzeże to co jest niewidzialne dla jego oczu?
Przeczytajcie najnowszą powieść Barbary Wysoczańskiej pod tytułem "Aktoreczka". Dowiecie się z niej, jak od kulis wygląda życie młodej i pięknej aktorki, która opływa w luksusach i którą wszyscy pożądają. Poznacie życie polskich emigrantów, którzy musieli uciekać z własnego kraju. Przekonacie się, czy pewien nazistowski zbrodniarz odpowie za swoje zbrodnie. Czy w tym trudnym czasie można było spotkać miłość swojego życia?
Nie podobały mi się postawy kilku postaci występujących w tej książce. Nie mogłam uwierzyć w to, co czytam. Totalne załamanie. I jak tu wierzyć, że życie jest piękne, jak wokół istnieje tyle potworów?
Idealna obyczajówka, której nie powinniście przegapić.
Podoba mi się twórczość Barbary Wysoczańskiej. Każda jej historia zostawia w moim sercu swój ślad. Książka "Aktoreczka" na długo pozostanie w mojej pamięci.
Powojenne czasy nie były łatwe dla nikogo.
Jesteście ciekawi historii Konrada i Lauren? Czy interesuje was hollywoodzkie powojenne środowisko?

Z czystym sercem polecam "Aktoreczkę". Jeżeli znacie twórczość Barbary Wysoczańskiej, to wiecie, że nie powinniście przegapić tego dzieła.

Czytałam tę książkę z zapartym tchem. Chciałam wiedzieć, czy Rogowski dopadnie tego nazistowskiego potwora, oraz czy Lauren odzyska wymarzony spokój. W życiu nie liczy się tylko kasa.
Dla takiej książki warto było zarwać nockę.
Chętnie zobaczyłabym tę historię na dużym ekranie. To byłby piękny film, pełen różnych emocji. Od namiętności aż do nienawiści i pogardy.
Jeszcze raz zachęcam was do poznania twórczości Barbary Wysoczańskiej. Warto zwrócić na nią swoją uwagę. Jeżeli lubicie klimaty wojenne i powojenne, to jej dzieła będą idealne dla was.
Z niecierpliwością czekam na kolejne dzieła tej autorki.

"Aktoreczka" zachwyciła mnie piękną okładką i treścią. To powieść obyczajowa idealna dla czytelników, którzy lubią przenieść się do przeszłości. Dzięki autorce przenosimy się do lat 50-tych do Nowego Jorku. W tym mieście światła nigdy nie gasną.
Bohaterem powieści jest fotograf Konrad Rogowski, który przebywa na emigracji. Mężczyzna stara się opublikować zdjęcia dokumentujące zbrodnie wojenne w Warszawie oraz odnaleźć zbrodniarza wojennego Rudolfa Schultego. Konrad poznaje piękną hollywoodzką aktorkę Lauren Evans, której życie z pozoru wygląda jak w bajce, a tymczasem mierzy się z samotnością i boi się, że ktoś odkryje jej przeszłość i prawdziwą tożsamość.
Jaką cenę za sławę zapłaci Lauren?
Co ukrywa Lauren?
Czy Konrad odnajdzie nazistowskiego zbrodniarza i wymierzy sprawiedliwość?

Uwielbiam historie spod pióra autorki. Wciągnęłam się już od samego początku. Autorka potrafi trzymać w napięciu. Świetnie wykreowani bohaterowie. Przekonujemy się jakie są cienie i blaski sławy. Poznajemy ludzkie tragedie i okrucieństwo II wojny światowej. Fabuła rozgrywa się powoli, a z kartek powieści wylewają się ogromne emocje. Bohaterowie coś ukrywają i mierzą się z demonami przeszłości. Powoli odkrywałam ich tajemnice i poznawałam ich losy. Autorka pokazała nam jak traumatyczne doświadczenia wpłynęły na ludzi oraz do czego dąży chęć zemsty.
Autorka ma świetne pióro i przyjemny styl. Książkę przeczytałam szybko i gwarantuję Wam, że nie oderwiecie się od tej historii.
Wzruszająca, chwytająca za serce i pozostawiająca czytelnika z przemyśleniami.

Jeśli lubicie powieści obyczajowe z wojną w tle to będziecie zachwyceni tą niezwykłą lekturą.

Polecam!

Gdybyście musieli wybierać, to wolelibyście być piękni, sławni, czy bogaci? A może porzucilibyście światowy blichtr dla tak prozaicznych i często niedocenianych wartości jak spokój, zdrowie i szczęście? Bo często to, co z wierzchu najbardziej błyszczy po rozpakowaniu okazuje się rozbitą skorupą.

Barbara Wysoczańska w najnowszej powieści ?Aktoreczka?, której okładka oczarowała mnie od pierwszego wejrzenia, zabiera nas do hollywoodzkiego świata filmu lat 50., przeciwstawiając wystawionemu na pokaz fanów idealnemu obrazowi opływającemu pieniędzmi, pięknem i uśmiechami, to co skrywa kurtyna.

Wszelkie cienie i blaski sławy skupia w osobie aktorki Lauren Evans, która swój sukces okupiła olbrzymim poświęceniem. Towarzyszymy jej w wewnętrznej podróży ? od świateł Hollywood do jej prywatnych dramatów. Odkrywamy, że za maską, którą przywdziewa na użytek publiki kryje się zraniona kobieta, próbująca uporać się z własnymi demonami i poszukująca miłości, a tajemnice z przeszłości ciążą jej niczym głaz.

Poprzednie powieści Autorki osadzone były w Polsce wojennej i powojennej, więc i teraz nie mogło zabraknąć akcentu nawiązującego do tego tragicznego okresu. Konrad Rogowski, drugi z głównych bohaterów, jest polskim fotografem przebywającym na emigracji. Walczy o nagłośnienie zbrodni wojennych na ludności cywilnej, ale owładnięty rządzą zemsty i wyrzutami sumienia, zrobi wszystko, by odnaleźć nazistę odpowiedzialnego za śmierć jego żony.

W jaki sposób zetkną się losy tych dwojga, tak bardzo różniących się pod każdym względem osób? Tego Wam nie zdradzę, ale powiem tylko, że ich nieoczywistą relację śledziłam z ciekawością i pewną podejrzliwością długo nie mając pewności, jakie intencje przyświecają obu stronom.
Okładka mnie oczarowała, ale to w klimacie tej powieści i jej jakże wyrazistych bohaterach totalnie się zakochałam. I zupełnie nie przeszkadzała mi pewna przewidywalność fabuły, po prostu dałam się porwać emocjom!

W tę piękną, romantyczną historię przetykaną sekretami Autorka ponownie wplata wartości tak ważne i aktualne, które dają kobietom siłę i odwagę, by podążać za marzeniami, by walczyć o siebie i swoją godność. By w końcu potrafić wybrać to, co w życiu naprawdę ma znaczenie.

Wielokrotnie wam wspominałam, że uwielbiam książki Barbary Wysoczańskiej do tego stopnia, że każda nowa historia wprawia w drania najgłębiej skrywane emocje panoszące się w mojej duszy, pozostawiając w niej ślad już na zawsze. Tak też było i tym razem.
~Barbara Wysoczańska kolejny raz udowodniła nam, że ma nieprawdopodobny dar do tworzenia pięknych, magnetyzujących, emocjonujących i obezwładniających historii w których tłem są wydarzenia na przestrzeni ||Wojny Światowej.
I tak za sprawą lekkiego pióra, niezwykle dopracowanej fabuły, ciekawych opisów niczym bierny widz przenosimy się do Nowego Jorku, roku 1950.
To właśnie tam mamy możliwość rozkoszować się i podziwiać, zniewalający blask fleszy, piękne kreacje, bogactwo, pieniądze gdzie rządzi blichtr, splendor i sława. Ale czy na pewno wszystko co nas otacza jest tak piękne i zachwycające jak mogło by się wydawać?
~Ona - Lauren Evans - piękna, zniewalająca, amerykańska gwiazda o tajemniczym pochodzeniu, która dla sławy poświęciła wiele...Kim tak naprawdę jest Lauren Evans? Jaką tajemnice ukrywa ta tajemnicza postać? O czym marzy?Czego pragnie?
Czy jest szczęśliwa? Jaką jest kobietą poza światem jupiterów?
Czy jej cena za sławy nie jest zbyt wysyła?
~ On - Konrad Rogowski - polski fotograf przebywający na emigracji w Nowym Jorku wraz z ocalałą niewidomą córką i szwagierką.
Usilnie stara się żyć normalnie w nowym miejscu chodź bolesne wspomnienia, wyrzuty sumienia, chęć zemsty, nie pozwalają zapomnieć o zbrodniach z ojczystego kraju.
Jego wielkim pragnieniem jest możliwość opublikowania zdjęć dokumentujących zbrodnie wojenne w Warszawie oraz odnalezienie nazistowskiego zbrodniarza Rudolfa Schultego odpowiedzialnego za śmierć żony.
Jedynym tropem, który ma doprowadzić go do celu, jest ona - Laurem Evans - olśniewająca, sławna hollywoodzka gwiazda, która jak się później okazuje nie jest rodowitą Amerykanką ...tylko Niemką.
~Kochani cóż to była za historia! Kolejny raz przepadłam w nowej, niezwykle namacalnej wręcz opowieści, w której pierwsze skrzypce grają uczucia naszych bohaterów: cierpienie, ból, strata, samotność, upokorzenie, tęsknota.
Dlatego niech was nie zmyli ten słodki tytuł i elegancka okładka! Gdyż "Aktoreczka" to słodko- gorzka opowieść okraszona wielobarwna paletą emocji, która mogłoby napisać samo życie.
~Fikcja literacka połączona z wydarzeniami historycznymi, które łamią nasze serca. Połączenie, które wyszło wręcz idealnie do tego stopnia, że czytelnik czuje się jakby oglądał wspaniały, dostojny film w starym stylu niczym głośna zapowiedź amerykańskiej kinematografii.
~"Aktoreczka" to wielowymiarowa, subtelna, nostalgiczna historia, która obnaża przed nami piękną, romantyczną, a jednocześnie niezwykle bolesną opowieść w której każdy z bohaterów naznaczony bagażem trudnych doświadczeń, walczy ze swoimi słabościami, wyrzutami sumienia, dramatami i marzeniami...
~Autorka kolejny raz, dzięki swojemu talentowi, pasji, wykształceniu, zwróciła naszą uwagę na rolę kobiet "w tamtych czasach".Ukazując przed nami ich ogromną siłę, walkę, upór, odwagę, w ciężkiej walce o lepsze jutro dla samej siebie.
~Takich historii się nie zapomina takie historie po prostu się chłonie!
Czekam na dużo dużo więcej! Wierna czytelniczka. J.K
Bezapelacyjnie Polecam!

Pani Barbaro,
Na wstępie mojego listu chciałabym Panią bardzo serdecznie pozdrowić i zapytać o zdrowie. U mnie wszystko dobrze, tylko zrujnowała mi Pani plany na wieczór, dlatego mam prośbę; dam Pani nawet wybór: - albo pisze mniej ciekawie, - albo grubsze książki, pierwsza propozycja wydaje mi się samej nie do przyjęcia, ale jak wybór, to wybór.
To absolutnie niedopuszczalne, by dorosła osoba, robiła takie karygodne uczynki, innej dorosłej osobie. Dobrze się nie rozsiadłam w fotelu, a tu koniec, kawa zimna. Czy to jest poważne zachowanie? Zmuszona jestem czekać na kolejną powieść, tak się nie robi. Proszę mieć wzgląd na moje nerwy.
Z poważaniem
Oburzona fanka.
-----------------------------
Uwielbiam lekkość pióra Autorki, opowiadanie poważnych spraw z wyczuciem wirtuoza słów. Tytuł wskazuje na banalną powieść, o hollywoodzkiej gwiazdeczce, a tu ogromna niespodzianka. Owszem, jest ona piękna i na pierwszy rzut oka zimna, jest i on, na pierwszy i na drugi rzut, chłodny i zdystansowany. Poważnie, boleśnie i tęskno za uczuciami, za miłością, nie tyle za zakochaniem, co kochaniem i byciem kochanym.

Są książki, które czarują od pierwszego zdania, od pierwszego napisanego akapitu.
Taką powieścią okazała się dla mnie najnowsza powieść Barbary Wysoczańskiej-"Aktoreczka "
Usiadłam wygodnie z kubkiem herbaty w ręce, obok stał talerzyk z ciastkami, w tle cicho grała muzyka mojego ulubionego zespołu.
Ruszyłam na spotkanie z Lauren Evans i przeniosłam się do Nowego Jorku. Był rok 1950 i choć Fabryka Snów przeżywała rozkwit nie dla wszystkich nastał szczęśliwy czas.
Polski fotograf Konrad Rogowski przybył za ocean z wymęczonej wojną ojczyzny wraz z córką Emilką i szwagierką Heleną. Mężczyzna miał jednak jasno określony cel.
Pragnął ukazać prawdę o tym co widział w zrujnowanej wojną Warszawie.
Chciał by świat dowiedział się o tym co spotkało jego rodaków najpierw z rąk hitlerowców, a później ze strony sowietów.
Ale jego podróż miała również motyw bardziej osobisty- zemstę.
Człowiekiem który nieustannie prześladował Rogowskiego w myślach był wysoko postawionym niemieckim oficerem, członkiem SS.
Szybko okazało się, że odpowiedzi dotyczące zbrodniarza może posiadać uwielbiana w całej Ameryce aktorka-Lauren Evans.
Co połączy tych dwoje? Jakie tajemnice zostaną uwolnione?
Czy Hollywood naprawdę jest rajem jakim się wydaje?
Czytam naprawdę dużo książek, lecz niektóre tytuły to prawdziwe perełki.
Aktoreczka to historia od której nie sposób było się oderwać i nim się zorientowałam przeczytałam połowę, choć pragnęłam dawkować sobie przyjemność delektując się kolejnymi stronami jak ukochaną szatlotką czy truskawkami.
Bohaterowie ukazani w tej fabule są wprost cudowni i bardzo szybko pokochałam zarówno Lauren jak i Konrada.
Uwielbiam również Lizzie czy Emilkę ,ale nie zdradzę Wam więcej-to po prostu trzeba odkryć na własną rękę.
Emocje przelane przez autorkę w tych trzydziestu rozdziałów to prawdziwa słodko-gorzka mieszanka w której nie brakuje żadnego składnika.
Emocje, tajemnica, bolesna przeszłość i przede wszystkim miłość okraszone aurą Nowego Jorku z lat 50. XX wieku, to coś niezwykłego.
Jeśli szukacie czegoś co w pełni pochłania i wciąga a przy tym zaskakuje-ta książka jest dla Was.
Gorąco polecam ??