Alchemia Powieść biograficzna o Marii Skłodowskiej-Curie

Maria. Mania. Noblistka. A przede wszystkim kobieta ? kochająca, kochana ? a jednak odrzucona, wzgardzona. Pierwsza i ostatnia miłość przyniosła jej przede wszystkim ból i rozczarowanie. Mężczyźni, którym oddała serce, nie byli wystarczająco silni, zdecydowani jak ona ? kochająca bezgranicznie, cierpliwie, najmocniej, jak tylko się da.

Mężczyźni zmieniają kobiety jak rękawiczki ? i to jest w porządku. Ale kobieta nie ma prawa kochać kogo chce, to jej wina, że romans zaistniał, jest niewygodny, niewłaściwy. To jej wina, że dała się ponieść miłości. To jej wina, że mężczyzna nie mógł się oprzeć. To wyłączna odpowiedzialność kobiety. Przecież mężczyzna jest bezradny, nierozsądny, niewinny. Bo może, głuptas?

Postęp, emancypacja, rewolucja społeczna ? to wszystko nie ma znaczenia. Prasa rzuci się niczym bestia gotowa rozszarpać Marię za romans. Odebrać jej osiągnięcia naukowe, przekreślić cały wkład w naukę, odkrycia. Nie można dopuścić przecież, by tak źle prowadząca się kobieta odebrała Nagrodę Nobla, splami ja przecież, zhańbi hańbą wdowy wdającej się w romans. Ta miłość to skandal!

Nie ma prawa być namiętną, zmysłową kobietą, niech zabije swój temperament. Niech ubrana w czerń i smutek snuje się jak duch po laboratorium i nie przejawia zbyt wiele radości z życia. Wystarczy, że ta przybłęda ukradła zaszczyty rodzimym naukowcom.

?Alchemia? to pytanie o prawo do szczęścia. Do życia własnym życiem. Do własnych wyborów: naukowych, towarzyskich, intymnych. Katarzyna Zyskowska jak zawsze z czułością i wrażliwością, ogromną delikatnością dotyka uczuć i rozterek bohaterów, czaruje słowem, nastojem. Pięknie oddaje emocje. Tworzy poetycki obraz, nawet jeśli pisze o cierpieniu i rozpaczy. Wzrusza, otula słowem.

Jestem zachwycona sposobem, w jaki przedstawiła Marię Skłodowską ? młodą dziewczynę i kobietę dojrzałą, świadomą, a jednak gotową porwać się uczuciom. Oczarowała mnie postać naszej noblistki. Dzielna, dumna, silna kobieta.

Zdecydowanie polecam, wspaniała powieść biograficzna, kipiąca od emocji i dająca życie pomnikowej dla mnie dotychczas noblistki.

Katarzyna Zyskowska ? tego nazwiska miłośnikom literatury pięknej raczej nie trzeba przedstawiać. Autorka ma niebywały kunszt pisarki, zachwyca wspaniałym stylem i językiem, a ja, ilekroć sięgam po jej powieści, wiem, że się nie zawiodę.

Maria Skłodowska-Curie ? kobieta namiętna i odważna żona, matka, namiętna kochanka, skandalistka, laureatka dwóch Nagród Nobla.

?Alchemia. Powieść biograficzna o Marii Skłodowskiej-Curie? to zachwycająca opowieść inspirowana życiem jednej z najsłynniejszych na świecie Polek. Katarzyna Zyskowska w oparciu od dogłębnie reaserach w przepięknym stylu kreśli przed nami historię dwóch wielkich miłości Marii ? pierwszej i ostatniej. Autorka ma niebywały talent, swoją powieścią potrafi zaintrygować czytelnika od pierwszych stron. Chłonęłam tę opowieść z zapartym tchem i z wypiekami na twarzy. Wstyd przyznać, ale nigdy nie zagłębiałam się w historie życia naszej rodaczki. Dzięki Katarzynie Zyskowskiej, która oddała w nasze ręce piękną opowieść, mogłam bliżej poznać prywatne życie Marii Skłodowskiej-Curie.
?Alchemia. Powieść biograficzna o Marii Skłodowskiej-Curie? to literatura wybitna, nietuzinkowa, napisana przepięknym językiem, zachwycająca pod każdym względem. Autorka w oparciu o fakty historyczne z dbałością o szczegóły utkała obraz kobiety namiętnej i niezwykle odważnej. Kolejny raz jestem oczarowana piórem pani Katarzyny i ponownie przekonałam się, że sięgając po książki autorki, dostanę kawał dobrej literatury. Z całego serca polecam.

Czy wiedziałaś/eś, że biografia Marii Skłodowskiej Curie napisana przez jej córkę Ewę, jest lekturą obowiązkową w Japonii?
.
Ilekroć sięgam po książki Katarzyny Zyskowskiej wiem, że się nie zawiodę. Autorka znów to zrobiła, porwała mnie, tym razem w podróż pełną pasji, namiętności, tęsknoty i walki o siebie.
"Alchemia " jest wznowieniem beletryzowanej biografii o Marii Skłodowskiej Curie .
Ta książka pokazała mi, jak mało wiem o tej genialnej naukowczyni, która przecierała szlaki nam, kobietom. Choć Autorka w książce skupiła się na dosyć krótkim okresie życia Marii, to i tak czuję, że dostałam najbardziej oddany obraz tej niezwykłej kobiety.
W "Alchemii" poznajemy nastoletnią Manię, która przeżywa swoją pierwszą młodzieńczą miłość, oraz zmagania dorosłej Marie z ostracyzmem francuskiej społeczności.
Katarzyna Zyskowska z wielką dbałością o fakty historyczne, pięknym językiem, utkała obraz kobiety, która wyprzedzała epokę. W świecie zdominowanym przez patriarchat, Maria pokazała, że wola walki, marzenia, upór, odwaga, mają moc. Gdy śledziłam losy Marii w głowie miałam jedno zdanie, siła jest kobietą. Ileż emocji towarzyszyło mi podczas czytania. Przez tę historię się płynie, choć nie jest ona usłana różami a bohaterka musiała mierzyć się
z wieloma trudnościami, które łamią serce.
Wybitna polska uczona, kobieta czynu o genialnym umyśle, a jednak nasza Mania, Maria, kobieta, która kochała i chciała być kochana.
Tak niezwykła, a jednak zwyczajna.
Czytajcie, proszę.