Alibi na szczęście

Alibi na szczęście to książka, którą już kiedyś czytałam. Teraz autorka rozwinęła tę historię o około 300 stron. I biorąc ją teraz do rąk zastanawiałam się jakie wrażenie zrobi na mnie po latach. Czy to rozwinięcie będzie dobrym pomysłem, czy nie. Gdy tylko zaczęłam czytać szybko moje wątpliwości rozwiały się. Wspaniale było ponownie towarzyszyć Hani i innym bohaterom.
Alibi na szczęście to piękna, poruszająca a czasami zabawna historia o Hani, Dominice, Mikołaju i Przemku. Jest to powieść o miłości przed która nie da się uciec. O niezwykłej cierpliwości zakochanego mężczyzny i nadziei na to, że szare dni kiedyś przeminą. Nadziei na nowe życie.
Hania jest nauczycielką języka polskiego. Dwa lata temu straciła w wypadku samochodowym najbliższych i od tamtej pory nie potrafi się pozbierać. Kiedy poznaje Mikołaja z każdym dniem czuje, że może być jeszcze pięknie.
Dominika to najbliższa przyjaciółka i siostra Hani. Jak nikt w tej powieści potrafi ustawić każdego do pionu. Jej cięty język nie jeden raz rozbawił mnie. Jest również dziewczyną Przemka.
Jest też pani Irenka. Kobieta, której dobre słowo rozgrzewa i dodaje otuchy. A w jej domku nad morzem nie jeden z nas chciałby zamieszkać i odpocząć od zmartwień i trosk.
Autorka potrafi zaczarować słowem. Napisanie książki o miłości tak obszernej, a przy tym nie zanudzić czytelnika wydaje mi się nie lada wyzwaniem. Opisy uczuć bohaterów oraz opisy morskiego krajobrazu czy wigilijnych przygotowań sprawiają, że czytelnik coraz bardziej zanurza się w tej historii.
Książka dostarczyła mi wielu emocji. Od wzruszenia, współczucia po wybuchy śmiechu. Akcja książki biegnie spokojnie, nieśpiesznie. Nie znaczy to, że jest nudna. Czytelnik dzięki temu może lepiej zagłębić się w świat uczuć bohaterów.
Osobiście uwielbiam takie pełne emocji i ciepłe opowieści. I ciszę się, że przede mną jeszcze dwa tomy przygód bohaterów. A jesienią zostanie wydany kolejny tom.

Debiutancka powieść Anny Ficner-Ogonowskiej, która podobnie jak dwa pozostałe tomy jej trylogii o szczęściu, doczekała się kolejnego wznowienia. Wydanie trzecie to rozszerzona wersja powieści, którą pomimo pokaźnej objętości czyta się niemal jednym tchem...

Akcja powieści rozgrywa się głównie w Warszawie, gdzie mieszka i uczy języka polskiego w jednym z liceów Hanna Lerska. Kobieta wiedzie z pozoru poukładane i spokojne życie. Jest ono jednak jak się okazuje tylko przykrywką tego co dzieje się z nią w środku. A tam toczy się niemal walka o przetrwanie kolejnego dnia, walka o wszystko. W życiu Hani bowiem miała miejsce ogromna tragedia. Kobieta zupełnie nie potrafi poradzić sobie z traumą. Nie potrafi spojrzeć w przyszłość zatracając się nieustannie w przeszłości...

Mikołaj, współwłaściciel biura architektonicznego, podobnie jak Hania mieszka w stolicy i podobnie jak ona wakacje spędza nad polskim morzem. Tam po raz pierwszy ją spotyka i zakochuje się bez opamiętania. Niestety nie ma śmiałości podjeść do kobiety, ale szczęście uśmiecha się do niego po powrocie do Warszawy. Okazuje się, że Hania uczy jego młodszego brata. W dodatku kobieta jest bliską przyjaciółką partnerki jego wspólnika. Pewnego dnia pojawia się nawet w jego biurze i to właśnie spotkanie zapoczątkowuje kolejne.

Gdyby Hania i Mikołaj spotkali się w innym czasie ich relacja szybko przerodziłaby się w poważny związek. Mężczyzna zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia, a i on nie był jej obojętny. Niestety w tym przypadku bohaterowie nie mieli tak łatwo. Przeszłość Hani, bagaż który dźwigała, traumatyczne przeżycia i mur jaki zbudowała wokół siebie sprawiły, że Mikołaj musiał o tę miłość solidnie zawalczyć. Czy znalazł w sobie wystarczająco dużo cierpliwości i czy jego miłość była tak wielka, że się nie poddał tak naprawdę nie znając prawdy o swojej ukochanej? Czy na prawdziwą miłość warto czekać i dać jej czas?

W przypadku Hani i Mikołaja miłość okazała się lekiem na wszystko z czym musieli się w życiu mierzyć. Co prawda bagaż kobiety był znacznie cięższy, jednak kiedy już podzieliła się nim z ukochanym poczuła niewyobrażalną ulgę.

Pomimo sporej objętości historię czyta się niemal ekspresem. Sprzyja temu skrywana przez Hanię tajemnica, która intryguje i bez poznania której naprawdę trudno odłożyć książkę na później. Ponadto nie mogę nie wspomnieć w tym miejscu o kilku bardzo charakterystycznych postaciach drugoplanowych. Pierwszą z nich jest Dominika, przybrana siostra Hani. Kobieta prostolinijna, szczera do bólu, szalona niczym huragan, pełna pozytywnej energii, która trwa przy Hani wspierając ją w powrocie do normalności i kibicując w relacji z Mikołajem. Z kolei oazą spokoju i mądrości jest pani Irenka, kobieta wiekowa, szczera i prosta, która podobnie jak Dominika robi wszystko co może aby pomóc Hani i popchnąć ją niejako w stronę szczęścia.

"Alibi na szczęście" to historia niczym z bajki. Liczę więc na happy end w kolejnych tomach cyklu bo póki co czuję lekki niedosyt i z ochotą powrócę do perypetii bohaterów w jego dalszych częściach. Jest to historia, która na zmianę rozśmiesza i zasmuca, w której miłość w jednej chwili zdaje się być nieuchwytna by tuż za rogiem rozkwitać i dodawać bohaterom skrzydeł. Prosta, lekka, klimatyczna i chwytająca za serce książka idealna na wakacje. Oczywiście polecam. ;)