Alicja w krainie czasów

Alicja w krainie czasów Cykl: Alicja w krainie czasów (tom 1) to pierwsza czytana przeze mnie powieść autorstwa Pani Ałbeny Grabowskiej, w której to czytając, ją byłam obserwatorką życia codziennego bohaterów, a w którym los każdego z nich opisywany jest z osobna.

Każdy z występujących w tej powieści bohaterów posiadał swój indywidualny, mocny charakter, który co prawda bywał zmienny, a dzięki temu Czytelnik będzie mógł dokonać oceny z wszelkiego rodzaju ich postępowań, które nie zawsze były one dla mnie zrozumiałe.

Nie zabraknie, w tej powieści w trakcie czytania nagłych zwrotów akcji, ciekawie opisanych wątków, z delikatną nutką tajemniczości, którą chce się ją chętnie odkrywać.

Powieść ta składa się z 13 rozdziałów podzielonych na II części.

Zdecydowanie czytało mi się szybciej II część ze względu na szybszy przebieg całościowy tej powieści oraz mogłam poznawać zachowania występującej w niej bohaterów, w tym Alicji, która to skradła mi serce swoją niezwykłą wrażliwością oraz pewnością siebie w kwestii zadawania odważnych pytań.

Po głębszym zapoznaniu się z treścią tej niezwykle napisanej powieści mogę stwierdzić, że dla wielu z nas będzie ona może stanowić wskazówki czy słusznie postępujemy w kwestiach wychowawczych dotyczących dzieci, ale nie tylko własnych, lecz dla tych, co jest dla nich obce w miejscu, w którym poznając nowy i nieznajomy świat własnej przeszłości.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Ałbeny Grabowskiej uważam za udane.

Polecam przeczytać tę powieść.

"Miara człowieczeństwa w tym właśnie się ustoi, kto dla najprostszych jaki będzie."

Cudowna, magiczna, pełna emocji podróż czytelnicza. Trudno oderwać się od książki, mocno przykuwa naszą uwagę, oczarowuje pięknym stylem, dużą wrażliwością i zmysłowością. Natychmiast wciągamy się w niezwykłą fabułę, poddajemy fantastycznie wykreowanemu światu, wyjątkowej atmosferze, wyrazistym i przekonywującym postaciom, również tym drugoplanowym. Spokojna dynamika akcji, dopracowane dialogi, robiące wrażenie opisy, zachowany duch epoki i mentalność ludzi. Wszystko świetnie ze sobą współgra, uzupełnia się, współtworząc cenną wartość dodaną powieści. Interesująca mieszanka historyczno-obyczajowa, zgrabnie, wdzięcznie i z lekkością usnuta, dająca możliwość pełnego zaangażowania się w towarzyszenie bohaterom w ich nietuzinkowych ścieżkach życia, odbioru najdrobniejszych detali powieści i odczuwania dużej satysfakcji czytelniczej.

Przenosimy się pod koniec dziewiętnastego wieku, do malowniczego podwarszawskiego dworku, gdzie na świat przychodzi dwoje dzieci hrabiego Jana Księgopolskiego, pana na Kodorowie. Chłopiec Gustaw i dziewczynka Alicja rodzą się z piętnem wypełniającym ich przeznaczenie. Czy można oszukać los, skorzystać na jego przewrotności, przeciwstawić się siłom fatum? Jaką mamy moc zmieniania biegu zdarzeń i stawiania czoła konsekwencjom podejmowanych decyzji? Czyż wszystko to, co dajemy światu od siebie, nie wraca później do nas ze zdwojoną siłą? Bardzo podobało mi się wykorzystanie w powieści nuty guseł, zabobonów, czarów, uroków i zaklęć, kontrastu wiary i nauki, wiejskiego i miejskiego klimatu. Ciekawie ukazane przywary, słabości i podwójna moralność wybranych postaci, również rozterki, niepewność, niezrozumienie, nienawiść, oddanie, miłość i ufność. Znajdziemy wiele odwołań do poszukiwania własnej tożsamości, miejsca w świecie, dążenia do samookreślenia, zbudowania silnego poczucia własnej wartości, ale także walki z uprzedzeniami, fałszywymi obietnicami, upokorzeniem, odrzuceniem i samotnością. Powieść podbiła moje serce, pozostawiła w mocno niecierpliwym wyczekiwaniu na drugi tom i możliwość śledzenia dalszych interesujących losów niezwykłej Alicji.

Z twórczością Pani Ałbeny Grabowskiej spotykam się po raz pierwszy. Wcześniej niestety nie miałam przyjemności czytania jej książek, czego już teraz żałuję. Dzisiaj mam dla Was słów kilka o ?Alicji w krainie czasów?, która jest I tomem sagi ?Czas zaklęty?.


Akcja utworu dzieje się pod koniec XIX wieku. Hrabia Jan Księgopolski wdaje się w romans ze służącą Natalią. Owocem schadzek jest ciąża dziewczyny. W tym samym czasie na świat ma przyjść prawowity dziedzic. Natalia zaczyna zastanawiać się, co zrobić, żeby Jan wybrał ją z dzieckiem. Postanawia udać się do wiejskiej znachorki. Niestety konsekwencje jej działań doprowadzą do śmierci. I to nie jednej.

Zabrzmiało troszkę strasznie. Z jednej strony historia wydaje się banalna. Bo ile to już naczytaliśmy się o niespełnionej miłości, o trójkącie, niechcianej ciąży, jednak tutaj sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana i nieszablonowa. Najpierw trzeba zastanowić się dlaczego dochodzi do zdrady skoro żona Jana, Elżbieta, jest tak piękna i wspaniała? Może z zewnątrz? Niestety tak naprawdę to pusta kukła, która zajmuje się strojami, zimna, oschła, nieczuła (od razu nasunęło mi się skojarzenie Izabeli Łęckiej). Przez jej nieciekawy charakter mąż szuka zaspokojenia u innych kobiet. Tutaj także Pani Ałbena ukazuje naszą rodzimą arystokrację w pełnej krasie ? zainteresowaną własnym wyglądem, rozrywkami, uciechami, balami, zatajaniem skandali, romansami, zdradami czy organizowaniem seansów spirytystycznych.

Bardzo podobają mi się realia, w jakich pani Ałbena osadziła tę powieść. XIX-wieczna odremontowana Warszawa, z brukowanymi ulicami, dorożkami, gazowymi latarniami i ?wynalazkiem pana Bella?. Autorka włożyła mnóstwo pracy w napisanie tej powieści, aby oddać klimat, realizm czasów, nakreślić tło historyczne i ukazać losy nieszablonowych bohaterów. Książka napisana została przepiękną polszczyzną, dialogi bardzo przyjemnie się czyta. Plusem jest także prolog, który wprowadza czytelnika w fabułę i wzbudza ciekawość. Przez to nie można oderwać się od powieści. Jestem urzeczona także okładką, na której widzimy autorkę, która jest przepiękną kobietą.

?Alicja w krainie czasów? to opowieść miłości, braku akceptacji i samotności.
Ale też o walce, jaką musi stoczyć kobieta, która chce być szczęśliwa. I do czego jest zdolna, aby osiągnąć postawiony cel. A wszystko to przeplata się z magią i czarami.

Historia szalenie mi się podoba i z pewnością sięgnę po inne książki autorki.
Serdecznie polecam!