Almost Kiss

Powiem wam, że historia naprawdę bardzo mi się spodobała. Jest napisana z punktu widzenia postaci i może dlatego udało się oddać jak najbardziej ciepłe i kiełkujące uczucia, choć czy kiedy kocha się kogoś całe młode życie, to czy może coś bardziej tam zaiskrzyć? Nasza chłopięca postać nigdy nie pomagała kolegom w zdobyciu pewnej dziewczyny z bardzo prostego powodu. Wpierw opisuje ich starania, prośby, by pomógł im dotrzeć do niej i namówić choć na jedno spotkanie, ale on nigdy nie wyraża na to zgody. Sam kocha się w niej od dawna. Kocha jej plusy i minusy, jej doskonałości i nieobecne dla niego niedoskonałości. To, że nie lubi przebywać z innymi, to że ma swoje zadziorne dni i to, że w ogóle nie lubi przebywać z ludźmi. Darzy ją pięknym uczuciem, które gdy opisuje, to wpierw jest ogólnikowo, potem romantycznie, a później jakby coś z niego zeszło i przyznaje jak bardzo jest nią zauroczony i od jak dawna. Z kolei, kiedy czytamy jej opisy widzimy z jakimi kompleksami się zmaga. Wiemy czego się boi, co nie lubi jest i co budzi w niej strach. Ona wie, że jest inna od wszystkich i nie chce tak naprawdę niczego, tylko wciąż rozmawiać o ważnych osobistościach, którzy w jakiś sposób przyczynili się do nauki i zbyt szybko, lub boleśnie zmarli. Sama jest geniuszem i może dlatego jej fascynacja jest odmienna od innych osób. Inteligencję odziedziczyła po rodzicach, lecz często z tego powodu cierpiała, gdyż zapracowani zapominali odbierać ją ze szkoły. Kiedy dorasta przez całą drogę towarzyszy jej przyjaciel, ten, który się w niej podkochuje. Jednak życie nie bywa sprawiedliwe i kiedy w niej pojawiają się pierwsze oznaki fascynacji płcią przeciwną, to nie On jest w kręgu zainteresowania. My wiemy jak bardzo go to boli, kiedy zauroczona zdradza uczucia. Jak zatem potoczą się ich losy?
Bardzo lubię książki młodzieżowe, gdyż sama mam dzieci w podobnym wieku i chciałabym wiedzieć z czym mogą się zmagać. Jest to też taka odskocznia od codziennych problemów i można przypomnieć sobie jak to było, kiedy życie stało przede mną otworem. Idealna młodzieżówka do akceptacji tego kto kim jest i że ma prawo być taki jaki jest:-)

?Almost-kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce? to urocza i wyjątkowa opowieść o parze przyjaciół. Evie to matematyczna geniuszka, niezrozumiana przez społeczeństwo (w tym własną matkę), zmagająca się ze swoimi fobiami i lękami. Z Calebem zna się od dzieciństwa. To on zawsze ją wspiera, zna ją jak nikt inny, jest przy niej wtedy, gdy inni zawodzą. Evie widzi w nim jedynie przyjaciela, Caleb jednak od lat pragnie czegoś więcej.

Ta historia bez wątpienia na długo zostanie w mojej pamięci. Znalazłam w niej moje ulubione motywy i wątki, które okazały się idealnymi składnikami przepisu na nową książkową miłość. Naukowy romans w typie friends to lovers (od przyjaciół do zakochanych) a to wszystko w klimacie slow burn (niespiesznej miłości)? Yes, please!

Dwa główne wątki ? zarówno ten romantyczny, jak i ten z konkursem naukowym - bardzo mi się podobały. Dodatkowo w książce poruszono wiele istotnych kwestii w taki sposób, że nie ma się wrażenia, że czegoś jest za dużo. Terapia Evie, jej relacje z rodzicami, pozycja kobiet na uniwersytetach ? to tylko kilka z nich, wszystkie są tu wplatane subtelnie i odgrywają ważną rolę na przestrzeni całej książki, a nie tylko w niektórych momentach, jak w przypadku innych tytułów.

Bohaterowie są dopracowani, skomplikowani i ciekawi ? Evie przypominała mi Sheldona z mojego ukochanego ?The Big Bang Theory?, z kolei Caleb to taki ?golden retriever boy?, a to jeden z moich ulubionych typów bohaterów!

?Almost-kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce? to bardzo komfortowa, ciepła, a przede wszystkim urocza pozycja! Z przyjemnością zagłębiałam się w tej historii po męczących dniach w szkole, a teraz wielokrotnie wracam do niej myślami, żałując, że już nie mogę kontynuować mojej przygody z bohaterami. Matematyka i fizyka są opisane w sposób przystępny, a nawet interesujący, pamiętajcie mówi to humanistka, która z fizyką nie ma nic wspólnego!

Gwarantuję Wam, że ta książka jest warta każdej poświęconej jej minuty. Idealna na wiosnę i lato, na pewno poprawi Wam humor i uprzyjemni dzień. Mnie zauroczyła i mam nadzieję, że Wy również ulegniecie jej urokowi!

Jaka ta historia była przyjemna! Dawno nie czytałam książki, która nie budziłaby we mnie negatywnych emocji, tylko same pozytywne, ciepłe, a "Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" zalicza się właśnie do tej drugiej grupy! Ta książka zdecydowanie należy do moich comfortbooków.

Evie nie ma w życiu lekko: jej niesamowity umysł chłonie wiedze jak gąbka, jest w stanie zagiąć niejedną osobę, która uważa, że z pewnością ma większą wiedzę, niż niepozorna uczennica. Ale niestety, w parze z tym idzie złe funkcjonowanie w społeczeństwie, trudności z zawieraniem nowych znajomości i toksyczna matka, która niby chce dobrze, ale nieustannie podcina skrzydła swojej wspaniałej córce.
Evie funkcjonuje w zamkniętym kręgu przyjaciół do którego należy jej przyjaciółka Bex i Caleb. Od dziecka ma go przy sobie, jest dla niej wszystkim: oazą spokoju, doradcą, obrońcą, wsparciem i przyjacielem. Nic więcej. Kiedy na horyzoncie pojawia się Leo, który nie dawno dołączył do ich szkoły, Evie zadziwiająco szybko otwiera się na niego. Co na to Caleb, który od dekady jest zakochany w swojej przyjaciółce?

Jak już mówiłam, ta historia jest słodka. Niesamowicie bałam się tutaj tego trójkąta miłosnego, ale autorka rozegrała to fenomenalnie! W ani jednej chwili nie poczułam dyskomfortu podczas czytania, wręcz przeciwnie, coraz to bardziej chłonęłam matematyczno-fizyczne zagadki! Nieustanie zastanawiałam się, jak bohaterowie wyjdą z sytuacji w której się znaleźli!

Szczerze mówiąc, życzę sobie więcej tego typu książek skierowanych do młodych dorosłych, które nie są przepełnione scenami erotycznymi, tylko ciekawą fabułą opartą na zaufaniu i odkrywaniu siebie! Mam nadzieję, że w świecie, w którym toczy się historia Evie i Caleba odnaleźli wspólną przyszłość przy swoim boku.

Polecam, nie tylko dla dorosłych, ale i młodzieży. Kto wie, może ktoś dzięki tej książce odkryje miłość do nauk ścisłych?

O ile na co dzień stronię od romansów, ten będę wspominała naprawdę dobrze. Nie jest pozbawiony pewnych schematów, ale jednocześnie autorka dodaje wiele ciekawych elementów, a cała fabuła nie wypada sztucznie. Podobało mi się, że sytuacje, które w innych książkach tego typu są rozdmuchiwane do rangi problemów nie do przebycia, w tym przypadku były traktowane bez zbędnego patosu. Bohaterowie są dobrze wykreowani, każdego z nich polubiłam, szczególnie Caleba, który okazał się przekochanym chłopakiem (lista prawie pocałunków z Evie, którą stworzył mnie rozczuliła). Jego relacja z Evie opierała się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu i naprawdę im kibicowałam.

Oczywiście na uwagę zasługuje też wątek zdrowia psychicznego, który w tej książce jest szeroko poruszany. Cieszę się, że autorka zwróciła na niego uwagę, a jednocześnie przedstawiła osobę, która walczy o siebie i powoli wychodzi z lękowych ataków. Mamy tu przedstawione, jak nadmierna troska bliskich może mieć negatywny skutek w zdrowieniu, na przykładzie mamy Evie, która, mimo że chciała dobrze, często wpędzał córkę w jeszcze gorszy stan.

Jeśli chodzi o wątku naukowe, pojawiły się tu zagadnienia, o których nawet nie marzyłam, że je zrozumiem. Jednocześnie autorka przedstawiła je w taki sposób, że można pomyśleć, że w rzeczywistości nie są takie skomplikowane. To było ciekawe doświadczenie.

Czy "Almost kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" to książka wyjątkowa i niepowtarzalna? Raczej nie. Opiera się na pewnych schematach i nie powiedziałabym, że za rok będę nadal o niej pamiętać. Czy mimo to żałuję jej przeczytania? Ani trochę. Zostało w niej poruszonych wiele ciekawych zagadnień, styl pisania i sama opowieść są lekkie i przyjemne, a wątki naukowe uprzyjemniały całą lekturę. Ja bawiłam się przy niej fantastycznie.

????????

,,Po co oglądać opery mydlane, skoro wystarczy wyjechać do szkoły z internatem?"

(fragment książki)

°

Evy jest matematyczną geniuszką, rozwijającą swoje zdolności w szkole pełnej młodych, mądrych umysłów. Choć przedmioty ścisłe są dla niej niczym bułka z masłem, odczytywanie ludzkich emocji przychodzi jej z większym trudem. Jedyną osobą, przy której czuję się naprawdę swobodnie jest Caleb, jej przyjaciel od najmłodszych lat.
Chłopak chciałby od ich relacji czegoś więcej, ale Evy nie wykazuje inicjatywy i zdaje się niechętna do jakichkolwiek romantycznych interakcji z kimkolwiek. Wszystko się zmienia, gdy na lekcji fizyki nawiązuje kontakt z czarującym i błyskotliwym Leo.

????????

Co znajdziecie w tej książce?
???? motyw friends to lovers
???? miłośników matmy i fizyki
???? szkołę z internatem
????? motyw toksycznego rodzica


,,Almost-kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce" to naprawdę bardzo przyjemna młodzieżówka, przy której ciekawie spędziłam czas.

Jako tzw. ,,dziecko bursy" uwielbiam książki, których akcja toczy się w szkole z internatem. Stanowią one miłe przywołanie wspomnień, ale też są gwarancją ciekawych interakcji między bohaterami.

Wątek romantyczny (a właściwie wątki) zajmują sporą część tej powieści. Śledziłam je z zaangażowaniem, choć czasem niektóre zachowania bohaterów przyprawiały mnie o lekki ból głowy ????

Bardzo podobał mi się motyw toksycznego rodzica i poruszenie w książce tematów związanych ze zdrowiem psychicznym.

Miło też było poczytać o nastolatkach mających swoje cele i ambitne plany, wspierających się w nich nawzajem.

Polecam!

??????????

Czy możliwa jest przyjaźń damsko-męska bez romantycznej miłości? A może taka przyjaźń to jeden z najlepszych fundamentów miłości?

Bardzo często książki o miłości są dość schematyczne i przewidywalne, a mimo to ich czytanie sprawia przyjemność. Tak też było w przypadku książki ?Almost-kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce. Evie i Caleb ? przyjaciele od najmłodszych lat. Zawsze i wszędzie razem. Jedno z nich czuje coś więcej, niż przyjaźń, ale czy to drugie też?

Przyznaję, że wątek naukowy (matematyka, fizyka, programowanie) nie był dla mnie do końca zrozumiały. Ale prawie mi to nie przeszkadzało, bo jednak głównym tematem była przyjaźń I miłość. I na tym skupiłam swoją uwagę. Chociaż domyślałam się, jak będzie przebiegała fabuła, to jednak czułam trochę niepewności. A co jeśli autorka mnie zaskoczy i nie będzie tak, jak się tego spodziewam? Bo będę z Wami szczera, lubię , gdy w takich książkach jest happy end. A tu tej pewności nie miałam, tym bardziej biorąc pod uwagę lęki i fobie Evie. Przyznaję dużego plusa autorce za opisy scen romantycznych. Były subtelne, wyważone i takie trochę niewinne, w sam raz dla czytelników w wieku nastoletnim.

Lekka, przyjemna, spokojna, czasem zaskakująca, a przede wszystkim warta spędzenia z nią czasu ? taka, w mojej opinii jest ta książka.