Anioł Stróż

Gdy Julie Barenson, młoda wdowa stopniowo zaczyna wkraczać w związek z szarmanckim Richardem coś zaczyna wyraźnie być nie tak. I nie chodzi tu o mówiąc lekko nieprzyjaznym nastawieniu jej psa, Śpiewaka do nowego chłopaka swojej pani. Julie, jako zdecydowana i stanowcza kobieta ostatecznie zrywa z Richardem i umawia się z Mikiem, najlepszym przyjacielem zmarłego męża. Układa im się bardzo dobrze, często razem wychodzą, mają ze sobą dobry kontakt. I tak mija nam połowa książki. Gdzie akcja? Dlaczego jest tak mało thrillera w tym thrillerze? O złudne pierwsze wrażenie! Gdy wydawało mi się, że będę musiała „Anioła...” spisać na straty, moim niewiernym oczom ukazała mi się jedna z najlepszych pozycji thrillerów obyczajowych. Na czym polega jej siła? Przede wszystkim na ludzkich, pełnokrwistych postaciach. Julie, to jak wcześniej napisałam kobieta, która wie, co robi i nie trzeba się o nią ciągle zamartwiać, a taki typ bohaterek (dość rzadki w dzisiejszych czasach) bardzo lubię. Mike to typowy nieśmiały i wręcz przemiły chłopak. Największą jednak część mojej uwagi pochłonął Richard. Jest bardzo inteligentny i z łatwością manipuluje ludźmi. Najlepsze jest to, że podczas czytania książki ja tak jak bohaterowie bardziej bałam się nie tego, co Richard zrobił, tylko to, co może zrobić w każdej chwili. Sparks zasiał ziarenko strachu, które wykiełkowało i trzymało mnie w ciągłej czujności. Z pozostałych postaci warto wymienić rozsądną i dociekliwą stażystkę Jeniffer i głupiutką Andreę. Choć nie są one aż tak bardzo znaczące dla fabuły jak wyżej wymieniona trójka, to popychają ja do przodu. W książkach, które mają straszyć musi być „ten” klimat. „Anioł...” go ma i wykorzystuje bezlitośnie. Spacery po lesie, dziwne prezenty, piętrzące się tajemnice... „Anioł Stróż” zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Polecam go i radzę nie zrażać się dość spokojnym i leniwym początkiem.

Główna bohaterka ma na imię Julie i jest dwudziestopiecioletnią wdową. Niestety jej mąż zmarł, lecz pozostawił jej list, w którym zapewnia, że będzie ją strzegł niczym anioł stróż. Dostaje również nieoczekiwany prezent w postaci psa Doga Niemieckiego, któremu daje imię Śpiewak.

Julie ma przyjaciela Mikea, który był zaprzyjaźniony z jej mężem. Lecz on darzy ją uczuciem większym niż na przyjaźń wypada. Jest porządnym mężczyzną, potrafi rozładować napięcie i jest postacią bardzo pozytywną, choć czasem zachowuje się dziecinnie. W pewnym momencie Julie udało się pozbierać i zaczyna umawiać się z mężczyznami. O jej względy zaczyna zabiegać przystojny i pewny siebie Richard. To właśnie w nim, główna bohaterka dostrzega pokrewną duszę, lecz jest jeden problem, Śpiewak (pies) go nie akceptuje. Czy słusznie? Niestety w zachowaniu mężczyzny, z którym uważała, że dużo ją łączy, dostrzega coś niepokojącego. Postanawia podjąć męską decyzję i daje mu kosza. Niestety w tym momencie jej życie zmienia się w koszmar.

Czy Julie dobrze zrobiła zostawiając Richarda? Czy warto było zaufać psu? Czego tak naprawdę oczekuje Mike? Aż w końcu jak skończy się ten koszmar?

Książka bardzo wciągająca. Ma w sobie to coś, co nie pozwala odłożyć jej na półkę, póki nie dowiesz się jaki jest koniec. Lecz cóż innego mogę powiedzieć, wielką fanką twórczości Nicholas Sparksa. Tę książkę przeczytałam z zapartym tchem, mimo iż to była pierwsza książka, którą czytałam tego autora ( obecnie przeczytałam ich już więcej, lecz jeszcze nie wszystkie). Gorąco polecam.

Która z nas nie zna Nicholasa Sparksa? Jak nie książki to ich ekranizacje takie jak Pamiętnik czy I wciąż ją kocham z Tatumem. ?Anioł Stróż? to kolejna jego książka, która wycisnęła ze mnie masę łez na końcu. Niby zwyczajna historia ? młoda wdowa Julie, podkochujący się w niej najlepszy przyjaciel Mike, chęć rozpoczęcia nowego życia po 4 latach i ukochany pies Śpiewak ważący więcej od przeciętnego człowieka. Julie zaczyna randkować, poznaje kilku kandydatów na potencjalnego chłopaka, ale w ostatnim z nich jest coś niepokojącego? Coś, co nie daje spokoju zarówno jej jak i Mikeowi i Śpiewakowi. Okazuje się, że kilka randek może przerodzić się w prawdziwe piekło.
Nicholas w perfekcyjny sposób opisuje bohaterów, co nimi kieruje i co czują. Każdy z nich jest całkowicie inny, postrzega świat w innych kolorach. Możemy wczuć się w każdą postać i poczuć dokładnie to co ona.
Historia miłości, która nie jest łatwa i oddania jakie tylko pies jest w stanie nam dać. Bardzo gorąco polecam, zwłaszcza dla właścicieli czworonogów ????