Anioł z Auschwitz

Christopher jest Niemcem, a Rebekka francuską Żydówką, oboje mieszkają na wyspie Jersey gdzie poznają się w dzieciństwie, a po latach zakochują się w sobie. I gdy zaczynają sobie układać wspólne życie wybucha ll wojna światowa, naziści docierają również na Jersey i rozpoczynają systematyczną wywózkę Żydów na kontynent do obozów, w tym również Rebbekę. Christopher natomiast wraz z rodziną zostaje przeniesiony do Niemiec gdzie podejmuje dość szalony plan ratowania ukochanej wstępując do SS rozpoczynając służbę w Auschwitz.

Książka była porównywana do "Tatuażysty z Auschwitz" i przyznam szczerze, że trochę się jej obawiałem ponieważ "Tatuażysta..." średnio mi się podobał. Ale niepotrzebnie ponieważ "Anioł..." nie był obozowym romansem co uważam za trochę niesmaczne. Historia opowiada oczywiście o miłości dwojga ludzi brutalnie przerwanej przez okrucieństwo wojny, ale stricte romansu jest niewiele. Po prostu motywacje głównego bohatera opierają się na chęci odnalezienia swojej ukochanej, jednak sama książka bardziej ukazuje trudy życia w obozie czy brutalne prawa tam obowiązujące. Książka ukazuje nam z jak trudnymi wyborami musiał zmagać się dobry, moralny człowiek, który został wtłoczony w wielką śmiertelną machinę i to jak trudno było mu pozostać przyzwoitym w tym okropnym miejscu.

Uważam, że historia została opowiedziana całkiem ciekawie i wiarygodnie. Bohaterowie również byli autentyczni, książka zwłaszcza w tej części opisującej życie w obozie z punktu widzenia Christophera była bardzo wciągająca, a momentami wzruszająca. Trochę w mojej opinii końcówka mało spektakularna, raczej przegadana i już dość przewidywalna.

? ocena:
? 4,25/5 - nota obniżona za nudne i przewidywalne w stosunku do pozostałej części historii zakończenie, lecz ogólnie książka piękna, wzruszająca i warta przeczytania ?

Twórczość Eoina Dempseya poznałam dzięki cudownej, wzruszającej książce ?Biała róża, czarny las?, dlatego gdy pojawiła się okazja, z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę jego autorstwa. Tym bardziej, że tematyka wojenna, obozowa, szczególnie w przededniu 80 rocznicy wybuchu II wojny światowej, powinna nam przypominać o czasie, który nie ma prawa się powtórzyć.

Czy w piekle wojny znajdzie się miejsce na miłość i człowieczeństwo?

On Niemiec, ona Żydówka. Znają się od dziecka i od zawsze są nierozłączni. On obiecuje ją chronić, jednak wojna nieubłaganie ich rozdziela.

Do czego jest w stanie posunąć się młody Niemiec by odnaleźć ukochaną? Czy nie zatraci w tym siebie?

Historia miłości Rebekki i Christiana, wydaje się być jedynie pretekstem do ukazania bestialstwa ludzi w takich miejscach jak Auschwitz. W miejscach ludobójstwa, w których śmierć setek tysięcy ludzi jest obozową codziennością.

To tu Christian w roli oficera SS wypatruje wśród więźniarek swojej ukochanej. To tu jest świadkiem mordowania tysięcy kobiet i dzieci. To tu zostaje wystawione na potworną próbę jego człowieczeństwo.

Mimo tak trudnej tematyki, powieść czyta się jednym tchem. Zostawia głęboki ślad w sercu i nie pozwala zapomnieć o tym, co zapomniane być nie może. Przepełniona ogromnym tragizmem, daje również nadzieję i wiarę w człowieczeństwo. Mimo wszystko.

Piekło na ziemi rozdzieliło dwójkę zakochanych w sobie bohaterów. Czy odnajdą się w tragedii, która ich spotkała? Czy ich miłość okaże się wystarczająco silna, by pokonać śmierć?

"Biała róża, czarny las" od Eoin Dempsey to jedna z ciekawszych powieści obozowych jakie miałam okazję przeczytać. Mimo niewielkiej liczby stron powieść tego autora ujęła mnie za serce i idąc za ciosem zdecydowałam się na "Anioła z Auschwitz". Liczyłam na kolejną dawkę emocji i niezapomnianą historię, ale nie spodziewałam się, że to będzie powieść jeszcze lepsza i bardziej dopracowana. Nie wiem czy słowo "piękna" to odpowiednie określenie historii związanej z tą tematyką, ale to słowo jako pierwsze przychodzi mi na myśl, gdy wspominam lekturę powyższej powieści.

Fabuła początkowo przypomina powieść obyczajową. Historia dwójki zakochanych w sobie osób, które rozdzielała raz za razem ponura rzeczywistość. Losy Christophera i Rebekki nie były łatwe, ale obydwoje wiedzieli, że nie pozwolą się rozdzielić. Jej narzeczony i surowi rodzice robili wszystko, by zakończyć ten absurdalny związek. Nie spodziewali się, że niebawem na ich wyspę wkroczą naziści i wywiozą Rebeccę na kontynent. Christopher deportowany do Niemiec wkracza w szeregi SS by odnaleźć swoją ukochaną. Tylko czy uda mu się ją odnaleźć w morzu niezidentyfikowanych ciał przepływających przez Auschwitz?

Miłość wystawiona na próbę to jeden z tych motywów, który mocno chwyta za serce. Szczególnie w czasach aktualnych dla bohaterów. Mocny temat, dramatyczne wydarzenia oraz trudne do zniesienia sceny zmieniły tą powieść w obraz wielu skrajnych emocji, które targały mną przez cały czas czytania. Strach, oddanie, niepewność, smutek czy nadzieja kiełkowały na moich oczach, by zostać przepędzone przez ponurą obojętność pojawiającą się na twarzach dowodzących. Zapomniano o ludziach, wyzbyto się człowieczeństwa i sztukowano niczym zwierzęta ludzi wystawionych na pewną śmierć. Jak zatem nie drżeć na myśl o tym co może spotkać Christophera ukrywającego się za podwójną tożsamością czy nie płakać nad losem Rebekki? Wszystko w tej powieści m swoje kluczowe miejsce, wszystko kryje w sobie wartości o których nie można zapomnieć.

To poruszająca powieść, bez dwóch zdań. Nie trzeba wielkiej liczby stron, by w prostych słowach ująć to co najważniejsze. Obozowe realia nigdy nie były łatwe, ale Dempsey daje nam nadzieję, że być może w tym wszystkim byli ludzie o dobrym sercu. Tacy, którzy kochali i pomagali tym, którzy stracili już nadzieję. Autor wykreował bohaterów, których los nie pozostaje nam obojętny a ich emocje odbijają się także w nas - to silna mieszanka prawdy, nadziei i możliwe odkupienia w losach Niemca, który nie upodobnił się do swoich towarzyszy.

"Anioł z Auschwitz" to głos rozsądku, słowa malowane emocjami. Nie parzmy z góry na całość, oceniajmy czyny danego człowieka. Losy wielkiej miłości, piekło na ziemi i ogromna odwaga to główne motywy tej przejmującej i pięknej powieści. Daje nadzieję, zmusza do myślenia oraz przede wszystkim wywołuje potężne wzruszenie. Prawda kryjąca się za fikcją otwiera oczy i ukazuje ogrom tragedii, która miała miejsce wcale nie tak dawno temu.