Antoś

Zacznę od tego, że książeczka ma sztywną i baaaardzo kolorową okładkę. W ogóle ilustracje w środku też są megaśne. Wyraziste, kolorowe i piękne. Aż chce się na nie patrzeć. A tekstu nie ma za dużo do czytania, ale napisany jest różnymi czcionkami i wytłuszczeniami, więc nawet podczas czytania nie ma nudy.

Co do samej historii o Antosiu, to Sylwia Kubik mnie totalnie zaskoczyła! Antoś wychowuje się u boku mamy. Są bardzo biedni. A na dodatek on kuleje od urodzenia i jąka się, przez co nie ma kolegów ani koleżanek i wszyscy z niego drwią i naśmiewają się. Aż pewnego dnia, Antoś poznaje ... przyjaciela. I wtedy świat staje się dużo piękniejszy, a nawet dużo się zmienia.

Sylwio - po przeczytaniu tej książeczki, stwierdziłam, że więcej nie sięgnę po żadną Twoją książeczkę dla dzieci! Dlaczego? Bo ta książeczka wycisnęła ze mnie łzy!!! Chyba przy żadnej z Twoich książek, które do tej pory czytałam aż tak się nie wzruszyłam, jak tutaj! Aż moje dzieci się dopytywały czemu płaczę? Ale pomijając ten fakt, od razu napiszę - że to był żarcik, oczywiście że sięgnę po kolejne Twoje książki, książeczki i co tam jeszcze napiszesz :) Książeczka w piękny sposób pokazuje prawdziwe dobro i przyjaźń. Pokazuje małemu czytelnikowi, jak czasem dzieci potrafią być okrutne wobec innych, słabszych dzieci. Jak również to, że czasem wstyd i strach nas blokuje i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Ta książeczka jest z morałem - że dobro zawsze wraca. I jednocześnie po przeczytaniu tej historii chcemy porozmawiać z naszym dzieckiem choćby o tym, jak ono zachowało by się w tej czy innej sytuacji? Na końcu książeczki są też pytania, które warto zadać dziecku i porozmawiać z nim o tych sytuacjach. Można spędzić z tą książeczką naprawdę przyjemnie czas. I tego Wam życzę :