Apartament w Paryżu

Historia Madaline i Gasparda rozpoczyna się w środku zimy, a dokładnie kilka dni przed Bożym Narodzeniem. Oboje w deszczu przedzierają się przez paryskie ulice, jednocześnie walcząc ze zmęczeniem po podróży, aby trafić do swojego nowego azylu. Madeline pragnie zaznać spokoju przed zabiegiem, który ją czeka, zaś Gaspard potrzebuje samotności, aby napisać nową sztukę. Niestety w wyniku błędu agencji nieruchomości okazuje się, że tych dwoje nieznajomych wynajęło ten sam dom i to w dodatku w tym samym czasie. Apartament należący niegdyś do zmarłego przed rokiem malarza Seana Lorenza ujmuje Madaline i Gasparda nie tylko niepowtarzalnym urokiem, ale także tragiczną historią jego życia. Dom wydaje się opowiadać niesamowitym talencie Lorenza, jego burzliwym życiu, wielkiej miłość i śmierci ukochanego syna. Do tego dochodzi historia zaginionych obrazów, które Lorenzo namalował tuż przed śmiercią. To właśnie zaginione obrazy sprawiają, że Madaline i Gaspard podejmują śledztwo, aby je odnaleźć. Podczas poszukiwani będą mierzyć się z demonami przeszłości, a to co odkryją, na zawsze może zmienić ich życie.

Na tropie obrazów

Historia została poprowadzona narracją trzeciosobową, a wydarzenia poznajemy zarówno z perspektywy Madaline, jak i Gasparda. Choć oboje są samotnikami, to bardzo wiele ich różni, co dostrzegamy na przestrzeni opowiedzianej historii. Podobało mi się, jak autor umiejętnie opowiedział historię Lorenza, płynnie przechodząc od Madaline do Gasparda, którzy w zupełnie innych okolicznościach odkrywali fragmenty z przeszłości malarza, które czytelnik zaś otrzymywał w spójnie ułożonej opowieści. Autor stworzył niezwykły obraz Lorenza, który zaintrygował mnie od pierwszej strony.

Mimo, iż to Madaline ma za sobą pracę w policji i parę dużych sukcesów na swoim koncie, to zdecydowanie Gaspard w tym duecie wiódł prym ?detektywa?. To on odkrywał z niesłabnącą determinacją zagadki i łączył ze sobą fragmenty układanki, a Madaline znajdowała się w jego cieniu. A czy nie powinno być odwrotnie? Mnie to nie przeszkadzało, gdyż zagadka kryminalna okazała się niezwykle intrygująca. Pod koniec książki, akcja nabrała zawrotnego tempa. Kiedy bolesna prawda wyszła na jaw, byłam zaskoczona takim obrotem spraw. Autor umiejętnie poprowadził całą intrygę. Mimo, iż całość bardzo mi się podobała, to uważam, że głównym bohaterom trochę za łatwo udało się rozwiązać zagadkę zaginionych obrazów oraz pewną sprawę związaną z przeszłością malarza. Gaspard to głównie pisarz, a jako amator okazał się niezwykle skutecznym detektywem, rozwiązując sprawę zaledwie w kilka dni, co niestety niekorzystnie odbieram w kategorii wiarygodność całej powieści.

Paryż i sztuka

Książka, a szczególnie początek, jest wypełniony masą odniesień do sztuki i muzyki, a autor zabiera czytelnika w podróż ulicami Paryża. Myślę, że początkowo spisana historia może wydawać się ciężka w odbiorze, z powodu nazw paryskich ulic, które dla wielu czytelników mogą być zupełnie obce, podobnie jak pojawiające się w historii nazwiska malarzy i muzyków. Jednak cała ta otoczka powoduje, że ?Apartament w Paryżu? ma swój urok, a dla dobrze poprowadzonej i zaskakującej zagadki kryminalnej warto przeczytać ją do końca, mimo iż początek może wydawać się nudny, dla kogoś kto ze sztuką jest na bakier. Dlatego w czasie lektury warto poświęcić kilka dodatkowych minut, aby wyszukać w Internecie wspomnianych autorów i ich dzieła.

Podsumowanie

?Apartament w Paryżu? to książka, która mnie zaskoczyła. Sięgając po dzieło Musso sądziła, że otrzymam kolejny romans, a otrzymałam historię z pogranicza obyczajówki, sensacji i kryminału. Autor umiejętnie wplótł wątek kryminalny, lawirujący pomiędzy sztuką a życiem bohaterów i ich problemami, z którymi muszą się zmierzyć. Każdy z bohaterów przybył do Paryża w zupełnie innym celu, a kilka dni zmienia ich pustelnicze podejście do życia. Angażując się w śledztwo i wchodząc w tragiczne życie malarza, otrzymują cenną lekcję życia. ?Apartament w Paryżu? to kolejna książka Guillaume Musso, która mi się podobała. Autor zaserwował mi bardzo dobrą historię z rodzinną tragedią w tle, która musi zostać wyjaśniona przez ciekawie wykreowanych bohaterów pierwszoplanowych oraz równie wyraziste postaci poboczne.

Apartament w Paryżu to książka, która może i rozkręcała się powoli, ale ostatecznie bardzo mnie zaciekawiła, a rozwiązanie zagadki było całkiem wyszukane i zgrabnie obmyślane. Ostatnią decyzję bohaterów puszczam w niepamięć i delektuję się poszukiwaniem tropów i tego, jak składały się one w całość. Pomimo wad, które gdzieś tam się pojawiły, na pierwszy plan wysuwają się zalety, które sprawiły, że chętnie sięgnę jeszcze po jakąś książkę autora. Ciekawa kreacja bohaterów, wymyślna postać artysty i jego przeszłość oraz niesamowita struktura powieści - to wszystko sprawiło, że lekturę zaliczam do udanych!

Oblicza zła
Każdy człowiek ma swoje demony z którymi się zmaga, każdy robi to też na własny sposób. Jedni rzucają się w wir pracy, inni próbują nadać sens swojemu życiu pomagając bliźnim, jeszcze inni wybierają drogę destrukcji i samounicestwienia. Sięgają wówczas po narkotyki, alkohol, rzucają się w wir towarzyskiego życia, kupcząc swoim ciałem, bądź wpadają w szał operacji plastycznych. Niektórzy przeżywają też kryzys własnych dokonań, pragną zniszczyć wszystko, co kiedykolwiek stworzyli. Są również tacy, którzy jedyny ratunek widzą w ucieczce ? zarówno tej rozumianej dosłownie, jak i metafizycznie.
Które z tych modeli zachowań wybierają bohaterowie Guillaume Musso? Przekonamy się o tym sięgając po wstrząsającą, znakomitą powieść autora pt. ?Apartament w Paryżu?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros książka odsłania przed nami zarówno ludzkie umysły, jak i dusze, pokazuje nam zło w najczystszej jego postaci, uświadamia, że cierpienie nie wybiera i może dotknąć zarówno tych, którzy mają wszystko, jak i tych, którzy żyją na krawędzi ubóstwa. To prawdziwa gratka dla fanów Musso, bez wątpienia jedna z jego najlepszych książek, w której po wartko toczącej się akcji nadchodzi spektakularny finał. To również doskonała okazja, by poznać twórczość autora, by zacząć odkrywać tego mistrza obserwacji, który bezlitośnie ukazuje ludzkie, okrutne zachowania, jednocześnie starając się zbadać ich źródła.
Musso przedstawia nam dwójkę życiowych rozbitków: Madeline i Gasparda, którzy przez przypadek (albo dzięki przeznaczeniu) znaleźli się w jednym miejscu i czasie. Ona to była policjantka, którą prowadzone, trudne dochodzenia, zniszczyły psychicznie. W parze z kryzysem zawodowym idzie też nieudane życie osobiste, rozstanie z partnerem i świadomość, iż powrócił od do byłej żony z którą ma dziecko. Nawet tego brakuje w jej życiu, bo przejmując się losem innych, zaginionych dzieci, jednocześnie nie doświadcza miłości własnego. Przytłoczona rzeczywistością decyduje się popełnić samobójstwo i tylko przezorność jej przyjaciółki sprawia, że zostaje odratowana. Teraz decyduje się na pobyt w Paryżu by odpocząć i oczekiwać na wyniki badań w madryckiej klinice ? poddaje się bowiem zabiegowi in vitro. Wynajmuje więc uroczy dom, należący w przeszłość do sławnego malarza, Seana Lorenza.
Gaspard zaś jest nadużywającym alkoholu scenarzystą, który od lat stroni od świata. Zgodnie z tradycją raz w roku przyjeżdża do Paryża, by tu pisać kolejną sztukę teatralną, która pozwala mu na swobodne choć samotne życie. Sceptycznie podchodzący do wszystkiego, introwertyczny mężczyzna, próbuje oswoić szarą rzeczywistość topiąc ją w alkoholu, który zdecydowanie nadużywa. On również, za pośrednictwem swojej agentki wynajmuje wyjątkowy dom ? byłą pracownię znanego artysty Lorenza.
Zmuszeni razem przebywać zanim nie znajdą innej alternatywy, powoli zostają wciągnięci w dziwny, choć magnetyczny świat malarza, poznają również jego naznaczone wielką tragedią życie. Co więcej, przyjdzie im rozwikłać tajemnicę zaginionych dzieł twórcy, trzech obrazów, które tworzył ponoć przed gwałtowną śmiercią w Nowym Jorku. Z rozmów z bliskimi Lorenza wyłania się niezwykła, poruszająca historia, pełna cierpienia i ludzkiej podłości Okazuje się bowiem, że artysta, niezwykle ceniony na rynku sztuki, w makabrycznych okolicznościach stracił dziecko. Jego syn został bowiem porwany wraz z żoną, a następnie na jej oczach zasztyletowany. To wydarzenie stało się początkiem końca nie tylko małżeństwa artysty, ale również jego życia w charakterze twórcy.
Odnalezienie obrazów to jednak dopiero początek historii okazje się bowiem, że malarz był przed śmiercią przekonany, iż jego syn żyje. Jak zakończy się ta opowieść? Czy nadzieja Lorenza była bezpodstawna? Czy popadł on w szaleństwo? Kim jest Król Olch? Na te pytania poszukamy odpowiedzi we wciągającej powieści ?Apartament w Paryżu?, będącej zarówno historią Madeline i Gasparda, Lorenza, jak i starego przyjaciela malarza ? Sotomayora. Dynamiczna akcja, wspaniale zarysowani bohaterowie, poruszające opisy ? to wszystko składa się na tę niezapomnianą powieść, która ukazuje różne oblicza zła.

Jak zapewne zdążyliście się już zorientować, uwielbiam książki G.Musso. Przeczytałam wszystkie jego książki i ciągle mi mało. Kocham jego styl pisania, emocje, które zawsze towarzyszą lekturze, piękny język, super dialogi. Autor po ostatnim dość wartkim kryminale wraca chyba trochę do swoich klimatów. Co prawda to tez swego rodzaju kryminał, ale mamy tu jakby więcej emocji, więcej spokojnej akcji z lekką nutką kryminału. Akcja powieści toczy się w Paryżu, czytam ją tym chętniej, że bardzo chciałbym kiedyś zobaczyć to miasto. Mam nadzieję, że może kiedyś się uda. No i znowu zaczynam? marzenia, marzeniami, ale czas wracać do książki Głównymi bohaterami są Madeline Greene ? była policjantka, która, poszukuje w Paryżu równowagi i spokoju i Gaspard Coutances ? sławny dramatopisarz, który w Paryżu ma napisać swoją najnowszą sztukę. Madeleine wynajmuje w Paryżu mieszkanie, jest ono położone w cichym i spokojnym zakątku, tu kobieta chce odpocząć po traumatycznych wydarzeniach w swoim życiu. Nie wiadomo dlaczego w tym samym czasie wynajęto dom również znanemu pisarzowi. Ma on niestety bardzo kiepski charakter i lubi wysokoprocentowe trunki. To niestety nie sprzyja spokojowi i wypoczynkowi. Okazuje się, że dom, w którym mieli odpocząć, ma swoje tajemnice. Jest to miejsce, w którym mieszkał i tworzył słynny malarz Sean Lorenz. Okazuje się, że nie wiadomo jak i gdzie zaginęły jego trzy ostatnie obrazy. Jak się zapewne domyślacie, nasza dwójka zostanie wmanewrowana w ich odnalezienie. Mieszkanie jest pełne pozostawionych przez artystę rzeczy, jego perfumy, ubrania znajdują się w każdej szafie. Niewątpliwie staje się on bardzo bliski naszym bohaterom, kimś, kto może zmieć ich dotychczasowe życie?
Powiem szczerze, że jako zagorzałą fankę książek Musso ta trochę mnie zaskoczyła. Wszystkie jego powieści mają dość intensywną fabułę, tak ta jest przesiąknięta wręcz spokojem, sztuką, kulturą. Widać tu jak autor delektuje się sztuką, Paryżem, filozofią. Książka jest ujmująca i mega wciąga. Wydawać by się mogło, że akcja nie jest bardzo porywająca, a jednak ma w sobie to coś, co nie pozwala nam się oderwać od niej choćby na chwilę. Wraz z bohaterami lekko i płynnie przechodzimy do kolejnego etapu ich poszukiwań. Myślę, że zarówno wielbiciele Musso, jak i nowi czytelnicy będą zachwyceni książką. Połączenie kryminału ze sztuką i kultura to był strzał w dziesiątkę. Mamy tu tyle smaku, tyle piękna, że czytanie to ogromna przyjemność.
Polecam bardzo serdecznie.

Apartament w Paryżu opowiada historię dwójki bohaterów, którzy przypadkowo wynajmują ten sam dom w uroczym zaułku Paryża. Z jednej strony poznajemy Madeline Greene, byłą policjantkę, która po licznych życiowych zawirowaniach, poszukuje w Paryżu spokoju oraz równowagi. Pragnie odnaleźć siebie, zacząć nowe - lepsze życie, w spokojnym i cichym miejscu. Zaś z drugiej strony mamy możliwość zaznajomienia się z Gaspardem Coutancesem, popularnym dramatopisarzem, który przyjechał do Paryża w celu napisania nowej powieści.


Los zdecydował, aby tych dwoje wrażliwych samotników zaczęło wspólnie dzielić codzienność. Jednak zarówno Madeline, jak i Gaspard dążą do wyjaśnienia zaistniałej pomyłki. Z czasem okazuje się, iż dom, a właściwie pracownia którą wynajęli należała do znanego, tragicznie zmarłego amerykańskiego malarza - Seana Lorenza. Całkiem niespodziewanie dowiadują się także, o wielu intrygujących historiach na temat Lorenz?a. Jedną z nich jest tajemnicze zniknięcie jego trzech ostatnich dzieł. Postanawiają połączyć siły, bowiem pragną odzyskać obrazy. Czy im się uda? W trakcie prywatnego śledztwa bohaterów na jaw wychodzi wiele tajemnic z przeszłości artysty. Jednak Madeline i Gaspard również coś ukrywają. Z czym zmagają się bohaterzy? I do czego doprowadzi ich śledztwo?



"Fascynująca twórczość Lorenza wciągnęła ich oboje, znaleźli się pod jej przemożnym wpływem. Wszystko, co dotyczyło tego artysty - sens jego malarstwa czy tajemnice życia prywatnego - otoczone było w ich myślach przedziwną aurą irracjonalnej nadziei, że gdy wreszcie odkryją jego sekrety, staną się ich własnością. Nie przyznawali się do tego, oboje jednak wierzyli nierozsądnie, że tajemnice malarza pozwolą im dotrzeć do jakiejś głęboko ukrytej prawdy - szukając obrazów Lorenza, szukali bowiem również siebie."



Mimo iż, początkowo było mi naprawdę ciężko wbić w fabułę, to z czasem coraz apetyczniej pochłaniałam kolejne strony. Musso w swojej najnowszej książce oczywiście zaskakuje nieoczywistym zaskoczeniem, którego raczej trudno się domyśleć, temu komu się jednak uda, należą się pokłony. Z czasem tempo akcji zaczyna toczyć się wartko i obfituje w wiele zaskakujących scen oraz punktów zwrotnych. Napięcie jest stopniowane, zaś sam Autor bardzo umiejętnie kreśli plastyczne i przemawiające do czytelnika opisy.


Tym razem Autor stworzył historię, w której dominują wątki obyczajowe, jak i kryminalne (te akurat mocno absorbują odbiorcę). Musso poświęcił również kilka chwil opisom dotyczącym malarstwa, sztuki, muzyki, jak i współczesnemu Paryżowi.



Kreacja bohaterów jest nienaganna. Zarówno postacie pierwszoplanowe, jak i epizodyczne są wyraziste oraz niejednoznaczne. Madeline, jak i Gaspard dźwigają na swoich barkach bagaż trudnych i bolesnych doświadczeń, a czytelnik podczas zagłębiania się w każdą kolejną stronę niniejszej historii, doświadcza wraz z nimi przemiany. Ponadto towarzyszymy bohaterom w poszukiwaniu swojego prawdziwego ja, a także w intrygującej podróży w głąb historii słynnego artysty.

Moją ulubioną książką Musso jest Central Park i chyba żaden tytuł Autora, tak bardzo mi się nie podobał jak ten. Żywiłam mocne nadzieje na to, iż Apartament w Paryżu przebije Central Park, mimo że tak się nie stało, to jednak niniejsza publikacja w ogólnym rozrachunku podobała mi się. Polecam fanom Autora oraz wszystkim zainteresowanym.

"Apartament w Paryżu" to trzecia książka Guillaume Musso po którą sięgnęłam i oczywiste jest to, że nie będzie ostatnia. Pomimo tego, że trudno ją sklasyfikować. Według mnie jest bardziej obyczajowa w pierwszej części i rozkręca się w kolejnej, kiedy pojawiają się nowe okoliczności. Akcja dopiero wtedy nabiera tempa i robi się naprawdę ciekawie. Każdy z nas chyba lubi rozwiązywać zagadki i tutaj mamy okazję towarzyszyć dwójce ludzi, którzy poznali się w dziwnych okolicznościach. Gaspard, dramatopisarz, który jest samotnikiem, ekscentrykiem i osobą mającą także problemy z alkoholem, które wskazują na początek uzależnienia, co roku przyjeżdża do Paryża w okresie zimowym by napisać nową sztukę. Jego asystentka wynajmuje mu jak co roku jakiś apartament lub mieszkanie. Z drugiej strony jest Madeline, kobieta, która była policjantką, prowadziła kwiaciarnie i niedawno próbowała popełnić samobójstwo. Nie należy ona do najbardziej szczęśliwych osób na świecie. Chce rozpocząć nowe życie w nowym miejscu. Tych dwoje spotyka się w domu słynnego artysty, który niedawno zmarł - jak się okazało wynajęli go w wyniku pomyłki obydwoje! Relację między tym dwojgiem idealnie oddaje powiedzenie "Kto się lubi ten się czubi" z tym, że tych dwoje nie możne znieść swojej obecności, ale łączy ich wspólny cel - rozwiązanie zagadki zaginionych obrazów Seana Lorenza, obrazów, które podobno nie istnieją. Czy ich poszukiwania są bezcelowe? Musicie sprawdzić.