Dziedzictwo

RECENZJA
Dzień dobry Moi Mili. Jak tam Wasz poranek? U mnie kiepsko. Pomimo pięknego słońca bez wiadra kawy się nie obejdzie. Ale! Pomimo słabego poranka naszła mnie wena na napisanie dla Was kolejnej recenzji. Tym razem będzie to ocena książki Lucyny Olejniczka ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo".
?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo? to drugi tom opowieści o przodkach bohaterów sagi ?Kobiety z ulicy Grodzkiej". Korzenie zła i narodziny niewieściej siły w bezwzględnych czasach walki o życie, nadzieję i marzenia.
Rok 1849. Podczas podroży poślubnej, Magda spotyka kobietę, która przepowiada jej, że młoda doktorowa osiągnie swój cel, ale nie będzie szczęśliwa. Na razie jednak wszystkie marzenia się spełniają. Magda ma kochającego męża i własną aptekę. Małżonkowie podejmują jeszcze jedną ważną decyzję, która, jak się okaże, odmieni na zawsze ich życie. Mijają kolejne dekady, nad głowami Bernatów zaczynają zbierać się ciemne chmury. W mieście wybucha straszliwy pożar, a potem wszyscy zostają uwikłani w wydarzenia powstania styczniowego.
Ale najgorsze dopiero przed nimi. Marzenia o szczęśliwej rodzinie zostaną poddane poważnej próbie. Czyżby przepowiednia sprzed lat miała się spełnić?
Tak jak i poprzedni tom, książka mnie wciągnęła. To powieść obyczajowa z gatunków historycznych. W tej części o wiele więcej się dzieje. Znajdziemy w niej więcej zwrotów akcji, jeszcze więcej emocji i przeżyć. Ta historia ma prawie 700 stron, jest niezłym książkowym grubaskiem, ale ja tego nie odczułam, wręcz przeciwnie. Bardzo szybko ją przeczytałam. Lubię styl pisania Pani Lucyny. Jej pióro jest lekkie i pozytywnie wpływa na odbiór emocji przez czytelnika. Bardzo silnie wpływa na wyobraźnię czytającego, przez co wszystkie przedstawione obrazy w powieści mogłam sobie bardzo dokładnie wyobrazić. Miałam wrażenie, że przeniosłam się do tamtych czasów i obserwowałam to wszystko z boku. Zarówno pierwszy, jak i drugi tom to powieści piękne i mądre, dokładnie obrazujące nam nieistniejące już czasy. Na pewno sięgnę po serię ?Kobiety z ulicy Grodzkiej". Jestem bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy dziewczyn, a przede wszystkim Hanki. Odnosząc się do epilogu mogę tylko jedno powiedzieć "HANKA!! UCIEKAJ OD NIEGO!!! Jeśli jeszcze nie poznaliście tej sagi to z czystym sumieniem mogę Wam ją polecić. Z tą powieścią przeniesiecie się do pięknego przedwojennego Krakowa, w którym będziecie przeżywać wzloty i upadki bohaterek. ...

Drogie panie ? sznurujcie gorsety, panowie ? poprawcie binokle, bo oto przenosimy się do Polski XIX wieku!

Lucyna Olejniczak potrafi pisać tak, że można się zapomnieć, zatracić w lekturze. Niby pokazuje nam zwykłe wydarzenia, ot jakieś małżeństwo otwiera aptekę, a jednak wszystko wydaje się fascynujące. Co czułam podczas czytania? Ciepło, miłość, przyjaźń wobec bohaterów. Te postacie były żywe, z chęcią każdej towarzyszyłam, obchodził mnie ich los.

Bardzo podobało mi się, w jaki sposób została odwzorowana epoka. Często autorzy popełniają taki błąd, że osadzają akcję w jakimś charakterystycznym miejscu lub czasie, a tak naprawdę mogłoby się to rozgrywać wszędzie. Na szczęście barwny XIX w. widnieje tutaj w całej okazałości i nie sposób czytelnikowi o tym zapomnieć. Przez powieść przewijają się różne nowinki techniczne, wiadomości ze świata, nawet zachowanie ludzi na ulicy jest bardzo realistyczne i adekwatne do tych czasów. Stworzenie takiej historii jest świetną okazją, żeby poruszyć ważne tematy, np. o prawach kobiet, i autorka chętnie z tego korzysta.

Książkę przeczytałam bez znajomości poprzedniego tomu, nie miałam też wcześniej pojęcia o tym, czym jest Saga Kobiet z ulicy Grodzkiej. ?Dziedzictwo? opowiada o przodkach bohaterów przywołanej sagi, także dla wielbicieli tych powieści będzie nie lada gratką. Z łatwością umiałam się odnaleźć w tym świecie. Naprawdę czułam, jakbym miała tylko do poprawienia buty i gorset, a mój kolejny krok magicznie przenosił mnie do innej krainy, a raczej do znanych mi już w Polsce miejsc tylko w innym czasie. Tak jak rzeczywistych przyjaciół poznajemy na pewnym etapie ich życia, tak samo tutaj możemy potraktować to nasze ?wejście w życie? Teodora i Magdy zupełnie naturalnie.

Polecam miłośnikom powieści obyczajowych i powieści historycznych. Polecam każdemu, kto chciałby poznać piękną historię o miłości i spełnianiu marzeń. Tylko ostrzegam, że potem prawdopodobnie będziecie chcieli więcej!

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

,,Dziedzictwo. Apteka Pod Złotym Moździerzem" Lucyny Olejniczak to druga część wstępu do ,,Kobiet z ulicy Grodzkiej".

Magdalena przebywała ze swoim mężem w podróży poślubnej. Młodzi zdawali sobie sprawę z tego, że mają szansę zobaczyć coś nadzwyczajnego. Nie mieli jednak aparatu, by uwieczniać te chwile w rezultacie czego mogły się one zapisywać tylko w ich pamięci. Po powrocie do kraju okazało się, że założenie apteki jest bardzo możliwe. Mąż znalazł dla Magdy pomocnika, który miał razem z nią sprzedawać. Dzięki temu doktorowa mogła zostać współwłaścicielką apteki. Cały czas martwiono się o sklep wuja i dzieci w ochronce. Do czego to miało doprowadzić?

Przed zapoznaniem się z tą częścią warto skusić się najpierw na lekturę ,,Obcej". Wydarzenia rozpoczynające ten tom są bezpośrednio związane z poprzednią częścią. Bez jej znajomości można czuć się nieco zagubionym w lekturze. Nie miałam okazji zapoznać się z sagą ,,Kobiet z ulicy Grodzkiej", jednak uważam, że zapoznanie się najpierw z tymi dwoma tomami nie jest też najgorszym pomysłem. Apteka Pod Złotym Moździerzem to miejsce, w którym sprzedaje kobieta, nie bojąca się wyzwań stawianych przed nią przez życie. Czy wszystkim z nich podoła?

,,Dziedzictwo. Apteka Pod Złotym Moździerzem" Lucyny Olejniczak to obszerna pozycja, z którą warto zapoznawać się w wolny dzień. Jest tak wciągająca, że nie sposób oderwać się od niej przed przeczytaniem ostatniego zdania. Jej główna bohaterka, Magdalena, jest osobą silną, walczącą o swoje prawa, nawet z najbliższymi. Nie brakuje tutaj także nieszczęść i różnych przypadłości, które spotykają rodzinę i jej bliskich.

Żyjemy z dnia na dzień.Biegniemy, ślepo zapatrzeni przed siebie. Każda chwila zdaje się ulotna niczym piórko na wietrze, blada i nic nie znacząca. A gdyby tak na tę jedną, jedyną chwilę przystanąć gdzieś znienacka i rozejrzeć się dookoła. Co wtedy dostrzeżemy? Wszystko!!!
Jesień to zdecydowanie pora roku, która skłania do wielu przemyśleń i refleksji.
Co za tym idzie, w mojej głowie roją się miliony myśli. Mój umysł jakby bardziej się wyostrza, zaczynam dostrzegać wszystko niewidzialne i błahe.
Jesienią bardzo lubię sięgać po powieści obyczajowe, zwłaszcza te osadzone w XIX wieku.
,, Dziedzictwo " Lucyny Olejniczak to prequel przepięknej, wzruszającej sagi ,, Kobiety z ulicy Grodzkiej". Zakochałam się w tej historii od pierwszej strony. Po prostu wiedziałam, że powrót na ulicę Grodzką będzie dla mnie niezwykłym doświadczeniem emocjonalnym. Bardzo zżyłam się z bohaterkami tej sagi. Uwielbiałam czytać o ich rozterkach, dorastaniu, walce o własne ja, o sukcesach jak i wielu porażkach.
Przeogromnie byłam ciekawa opowieści o przodkach tych niezłomnych, walecznych kobiet. To co zaserwowała autorka w tej powieści to istny majstersztyk. Wybitna historia sięgająca 1849 roku. Opowieść o narodzinach zła, zepsucia i okrucieństwa a także matczynej miłości,niezwykłej empatii oraz walecznej kobiecie,która każdego dnia walczy o lepsze jutro.

Przytaczając słowa Kornela Makuszyńskiego z całą powagą mogę stwierdzić, że książki Pani Lucyny są jak
,, mędrzec łagodny i pełen słodyczy, który puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem.?

Jeśli jeszcze nie czytaliście tej sagi to przeogromnie wam ją polecam. Dzięki autorce przeniesiecie się do malowniczego Krakowa, gdzie wraz z uroczymi damami będziecie przeżywać ich troski i zawirowania.Jestem pewna, że klimat tamtych lat, idealnie oddany w książce, sprawi, że zakochacie się w tej historii równie mocno jak ja. Ta część wywołała u mnie niespotykany natłok emocji, łez i uśmiechów. Tak bardzo kibicowałam Magdzie. Cieszyłam się razem z nią i płakałam. Przeżywałam każde wzloty i upadki. A co do epilogu( ten kto czytał zrozumie) tylko dwa słowa towarzyszyło mi podczas czytania: UCIEKAJ HANKA!!

W momencie, gdy pisałam recenzję Obcej, czyli pierwszej części prequelu sagi Kobiety z ulicy Grodzkiej, w kolejce miałam zupełnie inną książkę do czytania. Jednak historia Magdy i ciekawość tego, jak autorka przedstawi jej dorosłe życie, na tyle mnie zaangażowała, że postanowiłam przeczytać Dziedzictwo. Od razu, bez dłuższego czekania. Czy i ta książka mnie zachwyciła i zamieszkała w moim sercu na dłużej? O tym w tej recenzji.

Jest rok 1849, a podczas podróży ślubnej Magda natyka się na tajemniczą kobietę, która mówi jej, że w przyszłości młoda doktorowa osiągnie swój upragniony cel ? lecz nie będzie szczęśliwa. Magda nie bierze tego do siebie, bo jak na razie wszystko idzie po jej myśli. Nie dość, że może cieszyć się obecnością ukochanego męża, to jeszcze ma własną aptekę. W tym samym czasie małżonkowie podejmują kolejną decyzję, która odmieni ich wspólne życie na zawsze. Po upływie dekad nad głowami zakochanych zbierają się ciemne chmury. Czy są one potwierdzeniem słów tajemniczej kobiety sprzed lat?

Zacznę od głównej bohaterki, choć właściwie znacie moje stanowisko na jej temat. Nadal uważam, że Magda to postać niezwykle ciekawa, inteligentna i wzbudzająca wśród czytelników sympatię. Potrafi być wyrozumiała, ale też chętnie stawia na swoim. W tej książce dostrzegłam w tej bohaterce też pewnego rodzaju zagubienie. Oczywiście, znając sytuację oraz przeżywając opisywane zdarzenia podczas lektury, z łatwością można zrozumieć jej zmieszanie. Dla mnie jednak bywało to momentami dość nieprzyjemne - być może dlatego, że w mojej głowie zamieszkał obraz Magdy jako tej, która zawsze wszystko jest w stanie zrobić, zrozumieć i naprawić.

Pióro Lucyny Olejniczak, tak jak w przypadku poprzedniej książki, jest bardzo lekkie, przyjemnie i zdecydowanie wpływa na odczuwane podczas lektury emocje. Autorka ma bardzo plastyczny i obrazowy język, dzięki czemu podczas czytania oczami wyobraźni widziałam wszystko to, co opisywała na kartach tej powieści. Bardzo lubię, gdy autorzy potrafią przedstawiać swoje historie w taki sposób, ponieważ mam wtedy takie wrażenie, że sama jestem uczestniczką opisywanych wydarzeń.

Druga część prequelu sagi Kobiety z ulicy Grodzkiej okazał się książką utrzymującą poziom poprzedniej. Autorka oczarowała mnie swoim piórem oraz historią Magdy, która wbrew wszystkiemu daje pewnego rodzaju motywację. Magda pokazała tu, że warto walczyć o swoje marzenia i że chcieć znaczy móc. No i oczywiście pokazuje też, że życie potrafi zaskoczyć nie raz, nie dwa i nawet nie trzy ? i to w najmniej oczekiwanym przez nas momencie.

Dziedzictwo to powieść z gatunku obyczajówki historycznej i choć wcześniej nie sięgałam po te książki za często, tak teraz czuję się do tego niesamowicie zachęcona. Czy będę czytać wszystkie tomy wchodzące w skład sagi? Jak najbardziej! Jestem niezwykle ciekawa tego, jak autorka ukazała tamtych bohaterów oraz czym jeszcze mnie zaskoczy.

Jeśli lubicie książki właśnie w tym gatunku, to koniecznie musicie poznać Obcą oraz Dziedzictwo. Liczę na to, że pióro Lucyny Olejniczak zachwyci i Was, a historia Magdy zachęci do sięgnięcia po inne książki autorki ? tak, jak i mnie samą.

Poruszająca historia, bohaterowie zapadający w pamięci, wydarzenia, które wzruszają do łez i piękna (ale i niebezpieczna) XiX Rzeczpospolita. Myślałam, że to będzie zwykła powieść obyczajowa, a dostałam coś, co wciągnęło mnie całkowicie. Przyjemny styl Lucyny Olejniczak oraz detale, które trudno uchwycić słowami, sprawiły że stałam się fanką nie tylko "Apteki pod Złotym Moździerzem", ale również sagi o "kobietach z ulicy Grodzkiej". Bardzo polecam zapoznać się z tym tomem, ponieważ chociaż nie ma tu magii, ja zostałam totalnie oczarowana. A główna bohaterka jeszcze na długo zostanie w moich myślach...

Trafiliście kiedyś na książkę, która tak was zajęła, że nie mogliście się skupić na niczym innym? Od pierwszych stron "Apteki pod Złotym Moździerzem" dosłownie przepadłam! Mimo, że książki są dość grube, obie przeczytałam praktycznie "na raz". Zacznijmy jednak od początku...

W 1831 roku w Galicji wybucha epidemia cholery. W wiosce, która z tego powodu została spisana na straty, mieszka Agnieszka. To odważna, zdeterminowana i silna kobieta, która, będąc w ciąży, postanawia uciec i zapewnić swojemu, jeszcze nienarodzonemu, dziecku szansę na godne życie. Kilkanaście lat później poznajemy jej córkę o równie silnym charakterze - Magdę. Dziewczyna, wychowana w klasztorze przez benedyktynki, przybywa do Krakowa - miasta, w którym ma zacząć całkiem inne, dorosłe życie. Czekają na nią świeże znajomości, magiczne miejsca, no i oczywiście - nowe kłopoty.

Tak jak już wcześniej wspomniałam książki były nieodkładalne. Szczerze mówiąc, byłam tym zaskoczona, ponieważ spodziewałam się, że będą one pełne historycznych wtrąceń i okażą się po prostu nudne - szczególnie dla osoby w moim wieku, która na dodatek uwielbia wszelkiego rodzaju akcję. Tak jednak nie było! Już w pierwszym rozdziale zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń, a później, mimo że momentami akcja zwalnia, jest tylko lepiej!

Niezwykle oczarował mnie klimat powieści, przyjemny i ciepły, otulający jak kołderka i idealny na jesień! Słowa wychodzące spod pióra autorki mają w sobie szczególny urok i łączą się w piękne zdania.

Pierwsza część, "Obca" jest bardzo dobrym wprowadzeniem. Jest lekka, przyjemna, ale również wciągająca i zaskakująca. Charyzma oraz inteligencja Magdy sprawiają, że nie sposób jej nie lubić! A wiadomo, jeśli lubimy głównego bohatera, przejmujemy się całą historią znacznie bardziej.

Drugi tom, "Dziedzictwo" jest już bardziej słodko-gorzki, co oczywiście nie umniejsza jego wartości. O czym jest? - powiedzieć Wam tego nie mogę, musicie przekonać się sami.???? Zakończenie lekko złamało mi serce - miałam zdecydowanie inne plany co do niego, ale obiektywnie rzecz biorąc, było bardzo dobre i niezwykle zachęciło mnie do sięgnięcia po serię "Kobiety z ulicy Grodzkiej".

Musicie bowiem wiedzieć, że oba tomy "Apteki pod Złotym Moździerzem" to prequel tej serii. Mimo wszystko jednak polecam ją nawet tym, którzy jej nie znają. Nic nie stracicie, a epilog sprawi, że będziecie chcieli więcej. Gwarantuję!
Aby to jakoś ładnie, składnie podsumować, chciałabym Was jeszcze raz gorąco zachęcić do spróbowania i zapoznania się z tymi powieściami. Niestety nadal wśród nas, Polaków, panuje przekonanie, że te książki z zagranicy są lepsze. Niestety sama też tak myślałam (wcześniej natrafiłam na wiele słabych polskich książek) ale niesłusznie oceniłam przez to całokształt. Lucyna Olejniczak jest na to doskonałym przykładem. Jej książki czyta się bardzo szybko, są szalenie zajmujące i oryginalne.

Dodatkowo, fani klasyków, takich jak "Małe kobietki" powinni być zachwyceni, jest to dla Was pozycja idealna!
...

Dziś mam przyjemność napisać kilka słów o drugiej już części sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej" Te dwa tomy to wstęp do 1 tomu ?Hanka? który rozpoczyna serię przygód kobiet (ale i nie tylko). Pomimo, że można serię przeczytać nie znając tych dwóch części to jednak zachęcam najpierw zapoznać się z nimi, ponieważ poznasz kobiety, które zapoczątkowały historie momentami tak, że aż pociekną wam łzy, ale i mocno brutalna za los jaki je spotkał.
Uwieźcie mi, że drugi tom jest równie dobry jak pierwszy i teraz nie mogę doczekać się, kiedy przeczytam ?Hankę? Nie jest to literatura, w której jest akcja z filmu o dzikim zachodzie itp., ale znajdziecie w niej odpowiedź na pytanie, które chyba każdy sobie zadaje?! Co będzie? Jaki mnie czeka los? Za co/Czym mnie tak Bóg pokarał bądź nagrodził?
Rola kobiety nie zawsze sprowadza się do garów, rodzenia dzieci oraz do bycia posłuchaną mężowi, ale czasy zawarte w książce pokazują jak ciemne było społeczeństwo, jak bardzo technika, nauka poszła do przodu i to, że możesz być dumna, że zżyjesz w czasach, w którym twoje zdanie ma znaczenie, w kraju/świecie, gdzie bez obaw możesz podróżować i poznawać nowych ludzi (owszem nie licząc Covida i wojen)
W książce losy naszej bohaterki Magdaleny zmieniają się jak w kalejdoskopie i jak dziś było słońce tak jutro będzie niezły wicher. Decyzje jakie nasza bohaterka podejmie sama, a czasem z mężem doprowadzą ich w miejsce, które zapoczątkuje czemuś nowemu.
Książkę czyta się szybko. Napisana współczesnym językiem przez co jest lepiej zrozumiała.
...

Bardzo klimatyczna, urzekająca swoim plastycznym językiem, wyrazistą fabułą i nieprzeciętnymi bohaterami opowieść zawierająca elementy historyczne świetnie wkomponowane w całość.

Poznajemy burzliwe losy głównej bohaterki Magdy, która całym swoim życiem, bohaterską postawą i nieprzeciętnymi zdolnościami twardo stąpając po ziemi realizuje swój cel, jakim jest stworzenie apteki, miejsca przyjaznego i niosącego pomoc innym. Jednocześnie walcząc z przeciwnościami losu, pokonując nieprzychylne nastawienie i łamiąc utarte stereotypy dotyczące pozycji kobiety w społeczeństwie, sama przeżywa swoje osobiste dramaty.

Autorka ma ogromne wyczucie czasu i ludzkich zachowań, umiejętnie przeprowadza czytelnika przez kolejne etapy życia bohaterów, Krakowa i jego specyfiki oraz mieszkańców trudnego okresu w jakim znalazł się nasz kraj pod zaborami.

Książkę pomimo sporej objętości czyta się szybko i z zapartym tchem.

Serdecznie polecam.

?APTEKA POD ZŁOTYM MOŹDZIERZEM. DZIEDZICTWO.?

Lucyna Olejniczak Wydawnictwo Prószyński i S-ka

?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo.? To prequel bestselerowej sagi ?Kobiety z ulicy Grodzkiej?. Jeżeli jeszcze nie czytaliście ?Apteki pod Złotym Moździerzem. Obca.? Szybko to nadróbcie. ?Obca? jest pierwszym tomem, ?Dziedzictwo? jest drugim tomem.
W tej części poznajemy dalsze losy Magdy.
Jest rok 1849. Magda razem ze swoim mężem Teodorem otwierają aptekę. On jest lekarzem. Ona będzie sprzedawała. Czy w tamtym czasach kobiety prowadziły apteki? Czy w ogóle mogła pracować poza domem? Ten nadchodzący czas jest czasem wielkich zmian.
Autorka Lucyna Olejniczak w doskonały sposób odwzorowała tamte czasy. Czytając tą powieść miałam wrażenie, że cofnęłam się w czasie i stałam obok naszej głównej bohaterki.
Poznając dalsze losy naszej głównej bohaterki byłam i jestem z niej bardzo dumna. Mimo nadchodzących ciężkich czasów dała radę. Nie poddała się i cały czas prowadziła aptekę. Pokazała mężczyzną, że kobieta też może pracować poza domem, a nie tylko przy garach. Jak nazwała swój sklep? To już musicie domyśleć się sami. Dodam tylko żebyście popatrzyli na tytuł tej książki. Teraz już wiecie, jak nazywa się jej wymarzona i wyśniona apteka.
Poznacie także dwójkę synów Magdy i Teodora. Nasi bohaterowie zrobili coś wspaniałego. Adoptowali dwie sierotki, dając im cudowny dom i idealne szanse na lepszą przyszłość. Co z nich wyrośnie? Poczytajcie. Dodam, że chłopcy nie będą idealnymi i spokojnymi dziećmi.
Czy szczęśliwa rodzina może nagle wszystko stracić? Los bywa przewrotny. Czasem nam coś daje, a czasem coś zabiera.
Czy Teodor jest szczęśliwy w małżeństwie? Czy daje synkom odczuć, że ich kocha? Co tak naprawdę o nich myśli?
Magda jest bardzo lubiana wśród swoich przyjaciół. Chętnie wszystkim pomaga. Oczywiście znajdą się osoby, które niekoniecznie będą zadowolone z jej postępowania. Jej synowie przyniosą jej mnóstwo radości jak i mnóstwo smutku. Co się stanie, gdy jednego z nich zabraknie?
Przyznam się wam z ręką na sercu, że niektóre opisane wydarzenia doprowadziły mnie do smutku, łez, a nawet morza łez. Nie mogłam się pogodzić z pewną tragiczną sytuacją. Niestety nie mogę wam zdradzić jaką. Jak przeczytacie książkę ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo.? , to będziecie wiedzieli co mnie doprowadziło do takiej sytuacji.
Czy synowie Magdy przejmą po niej aptekę? Czy pójdą w jej lub jej męża ślady? Czy może wybiorą zupełnie inną ścieżkę życia?
Jestem zachwycona tą powieścią. Czytałam ją z zapartym tchem. Nie mogłam oderwać się od tej książki. Jak już pisałam ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo.? wywołuje skrajne emocje. Znajdziecie tutaj zarówno sceny radości jak i tragiczne wydarzenia, które doprowadzają do łez, bólu głowy i złamanego serca.
Los kobiet, matek w tamtych trudnych czasach niestety nie był łatwy. Męskie zdanie liczyło się bardziej niż kobiece. Czy nasz bohaterka mimo wszystko dała radę przetrwać do końca? Czy była zadowolona ze swojego życia? Ocenicie to sami czytając tą powieść.
Od pierwszego tomu, czyli ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Obca? polubiłam, a wręcz pokochałam pióro Lucyny Olejniczak. Są to bardzo dobre, obyczajowe i bardzo realistyczne powieści pokazujące trudne życie kobiet. Nie czytałam jeszcze sagi ?Kobiety z ulicy Grodzkiej?, dlatego cała zabawa jest jeszcze przede mną. Nie mogę się doczekać poznania kolejnych losów kobiet. Cała saga zawiera 6 tomów plus dwa poprzedzające tomy. Jeżeli już tą sagę macie za sobą to śmiało sięgnijcie po ?Aptekę pod Złotym Moździerzem. Obca.? I ?Aptekę pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo.?. Doskonale uzupełniają historię ?Kobiet z ulicy Grodzkiej?.
Czy uwielbiacie lub chociaż trochę lubicie powieści obyczajowe? Tak ? to doskonale. was do przeczytania tej powieści.
Z całego serca polecam wam cudowne dzieło Lucyny Olejniczak - ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo.? ....