Arcykapłanka

W tym roku mam niebywałe szczęście do książek, właściwie po która nie sięgnę jest ona dobra lub świetna! Powiem krótko, podoba mi się to! ????
Wracając do książki, z którą dziś do was przyszłam to "Arcykapłanka" bardzo mnie zaskoczyła i znów jest to pozytywne zaskoczenie. Czytając już wcześniej "Ludzi niczyich" wiedziałam, że autorka ma ogromne pokłady pomysłów, jak rozegrać fabułę, tak aby czytelnik kończąc książkę zaniemówił z wrażenia. Ja właśnie tak mam! Kończę książkę Sylwii Bies i chce jeszcze, ponieważ zakończenia jakie stosuje autorka pozostawiają wiele pytań o których nie sposób szybko zapomnieć.
Myślę, że każdy z nas słyszał sformułowanie "Toksyczna relacja", mam nadzieję że więcej osób o nich słyszało niż rzeczywiście ich doświadczyło, jednak mam wrażenie, że nie jest to już nic szokującego. Autorka skupiła się na opisaniu właśnie takich kontaktów międzyludzkich i muszę przyznać, że zrobiła to bardzo skrupulatnie.
Wiele emocji doświadczyłam dzięki tej lekturze, większość to była jednak złość i niezrozumienie. Główna bohaterka to postać która może zarówno intrygować jak i momentami irytować czytelnika. Jednak mimo momentami sprzecznych odczuć do niej, poczułam do niej nić sympatii, kibicowałam jej na tej krętej ścieżce, która musiała przejść.
Jeśli lubicie czuć niepokój podczas lektury, zagłębiać się w ludzką psychikę to "Arcykapłanka" z pewnością spełni wasze wymagania.
Sylwia Bies masz jakiś swój team? Bo chętnie do niego dołączę! ??

Małżeństwo Aleksandry i Rafała przechodzi poważny kryzys. Kobieta spotyka przyjaciółkę z dawnych lat, która wtajemnicza ją w świat ezoteryki. Aleksandra ma nadzieję, że z pomocą tarota uda się ocalić jej małżeństwo, ale zamiast tego dzieje się zupełnie odwrotnie.

"Arcykapłanka" to bardziej obyczajówka z elementami thrillera psychologicznego, niż sam thriller.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Sylwii Bies i z jej stylem pisania od razu się polubiłam, pisze w  przyjemny, nieskomplikowany sposób. Co prawda, na początku ciężko było mi się wkręcić w fabułę, przez przeszło sto stron za wiele się nie działo, tymbardziej, że motyw kryzysu w małżeństwie jest powielany i dobrze mi już znany. Wiedziałam czego mogę się tutaj mniejwięcej spodziewać i tak jak w podobnych tego typu historiach, autorka skupiła się na psychice żony, która odgrywa tutaj główną rolę i wykreowała ją na słabą, trochę naiwną bohaterkę, która wierzy, że jest jeszcze szansa uratować jej małżeństwo, mimo popełnionego przez nią ogromnego błędu. Szkoda tylko, że do tego są potrzebne chęci dwóch stron, a nie tylko jednej, o czym najczęściej zapominamy.
Z czasem historia się rozkręciła, cała akcja mnie zaintrygowała i byłam ciekawa jakie dalsze losy zgotuje autorka naszym bohaterom, chociaż przypuszczałam kto tu rozdaje karty i moje podejrzenia były słuszne to jednak nie rozgryzłam wszystkiego do końca. W głębi duszy liczyłam na happy end, jednak nie przewidziałam jednego ???? co mnie najbardziej zaskoczyło i nabrało zupełnie inny tor i sprawiło, że poczułam się jeszcze bardziej zaintrygowana i całkowicie znienawidziłam niektóre osoby.
Sylwia wylała na mnie także wiadro zimnej wody i przypomniała mi, że musimy uważać na to komu ufamy i co mówimy, bo choć my możemy za kogoś w ogień wskoczyć to ta druga osoba może sama zechcieć nas do niego wrzucić.
Muszę przyznać, że "Arcykapłanka" to książka, której się trochę obawiałam ze względu na wróżby, które nie są zbytnio moim konikiem i nie wiedziałam, czy w tym przypadku mi się to spodoba, jednak nie ma ich w tak wielkiej ilości jakiej się spodziewałam, co możliwe, że wyszło na moją korzyść. Osobiście polecam.

?Czas zmienia przecież wszystko. Zwłaszcza ludzi?.

Aleksandra jest szczęściarą. Ma wszystko: zamożnych rodziców, wykształcenie, stałą pracę, przystojnego męża, piękne mieszkanie, marzenia, a nawet rasowego kota. Jednak jakby się tak przyjrzeć bliżej, to idealne życie Aleksandry jest pełne rys. Niektórych nawet ona sama nie zauważa.. albo tylko udaje, że ich nie widzi.

Jej małżeństwo przechodzi kryzys. Kobieta coraz bardziej przekonuje się, że cierpliwość i wyrozumiałość jednej ze stron relacji, to stanowczo za mało, by uzdrowić otwarte rany. Wzajemne wyrzuty i pretensje sprawiają, że słowa ranią jak brzytwa, a dom mający być bezpieczną przystanią zamienia się w klaustrofobiczną przestrzeń wypełnioną łzami zamiast tlenem. Cała sytuacja nieubłaganie zmierza ku pogrzebaniu wyobrażeń o szczęśliwym związku, marzeń o powiększeniu rodziny i może zbyt wygórowanych oczekiwań wobec świata i drugiego człowieka.

Pewnego dnia, po kolejnej kłótni z mężem, Ola wychodzi na spacer do pobliskiego parku. Niespodziewanie wpada na dawną przyjaciółkę, Sabinę. Kobiety nie widziały się od 20 lat. Spotkanie po latach jest dla Aleksandry szansą na odnowienie przyjaźni, która była dla niej niezwykle ważna.
Sabina pod pretekstem pomocy w konfrontacji z problemami wprowadza koleżankę w świat egzoteryki. Sprawia, że Aleksandra ślepo wierzy, że w kartach tarota zapisane są odpowiedzi na wszystkie jej pytania, a ich magiczna moc będzie w stanie uleczyć jej małżeństwo.
Szybko jednak okazuje się, ze naiwna kobieta zostaje uwikłana w niebezpieczną grę, której zasad nie zna i która sprawia, że z dnia na dzień jej świat rozpada się na części pierwsze. Ola jakby błądząc we mgle traci kontrolę nad swoim życiem, poddaje się bezsilności i lekami przytępia emocje.

Czy znajdzie w sobie siłę, by mocą zdrowego rozsądku odczarować rzeczywistość?
Kto w tej grze tak naprawdę rozdaje karty?
I czy wróżba się spełni?

?Arcykapłanka? to pełen emocji i zwrotów akcji thriller psychologiczny. Gorzka lekcja, z której wynika, między innymi, że nawet wiara w przesądy i wróżby nie zawsze działa kojąco, nie łagodzi lęku przed nieznanym i w końcu, wcale nie daje poczucia kontroli nad własnym życiem.

Polecam????

Sylwia Bies kolejny raz pokazała, że thrillery psychologiczne to zdecydowanie jej gatunek. "Arcykapłanka" jest powieścią z genialnym klimatem, który twory się stopniowo. Tym gęstszy im dalej idziemy przez tę powieść. Przypadkowe spotkanie po latach daje punkt wyjścia do niesamowitej historii, w której autorka tak zgrabnie miesza faktami, że nie sposób domyśleć się finału. Wraz z główną bohaterką zostajemy porwani w świat magii i ezoteryki, gdzie o każdym kolejnym kroku, decydują karty tarota.

Właśnie świat "wróżek" był dla mnie tym najbardziej intrygującym, to jak bardzo takie osoby potrafią od siebie uzależnić, sprawić by ciężko było podjąć decyzję bez wcześniejszej konsultacji. Jak bardzo bez podawania konkretów, a tylko rzucając ogólnikami, działają na wyobraźnię ich klienta, tak, by sam zainteresowany dopasował sobie słowa do własnych problemów. I zawsze trafiają one w punkt.

"Arcykapłanka" jest rewelacyjnie napisaną książką, która niebanalnym wątkiem przewodnim łączy wszystkie pozostałe. Serdecznie polecam.