Asiunia Wojny dorosłych, historie dzieci (twarda)

Wzruszająca historia. Szczególnie w ciężkich czasach daje do myślenia

Książka Joanny Papuzińskiej jest dedykowana dzieciom lecz i dorośli mogą po nią sięgnąć. Temat przewodni jest bardzo trudny aczkolwiek niestety nadal aktualny - wojna. Poznajemy małą bohaterkę powieści 5 letnią Asiunię, która próbuje zrozumieć otaczający ją świat oraz zmiany zachodzące w jej życiu i zachowaniu dorosłych. Poznajemy dziecko, które usiłuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości pełnej przemocy i strachu. Książka napisana jest bardzo prostym językiem. Nie znajdziemy w niej szczegółowych opisów zbrodni wojennych. Poznamy natomiast odczucia dziecka zagubionego i przestraszonego. Pomoże to małym czytelnikom zrozumieć zło jakim jest wojna, a dorosłym którzy sięgną po lekturę przypomni lub uświadomi, ze konflikty dorosłych mają ogromny wpływ także na dzieci, które widzą, słyszą i odczuwają.
Książka z przesłaniem- warto po nią sięgnąć.

Ilustracje lektury stanowią świetne dopełnienie opowiedzianej przez Joannę Papuzińską historii, doskonale oddają uczucia i emocje bohaterów ? smutek i strach Asuini, ale też gniew i agresję niemieckich żołnierzy. Opowieść Joanny Papuzińskiej to lektura, której nie może zabraknąć w dziecięcej biblioteczce.

Książkę polecam nie tylko małym dzieciom, bardzo ładne, estetyczne ilustracje, ciekawie napisany tekst. Książka porusza ważne tematy w sposób odpowiedni dla młodych czytelników. Moje dzieci ją bardzo polubiły.

Moja wnuczka jest zachwycona tą książką, a ja jestem zadowolona z obsługi jaka panuje w tym sklepie

Jak zwykle jestem bardzo zadowolona, że mogłam przeczytać tę piękną książkę. Cieszę się, że ktoś wpadł na to, by taka seria powstała. By ktoś opowiedział nam te wszystkie jakże wzruszające, piękne i co najważniejsze - prawdziwe historie. Że w literaturze dla dzieci znalazło się miejsce również na opowiadania o tych trudnych czasach. A także za to, że znaleźli się ludzie, którzy podjęli się tego trudnego wyzwania, by opowiedzieć je tak młodym czytelnikom jak moja Alicja. I choć wszystkie książki z tego cyklu, które dotąd miałam okazję czytać były wspaniałe, to powiem Wam, że ta jest naprawdę wyjątkowa. Bo tym razem autorka nie przekazuje nam historii zasłyszanej od kogoś. Nie opisuje nam czyichś przeżyć. Tylko opowiada nam swoją własną historię. Ta książka to jej życie. A Asiunia to Joanna Papuzińska...

Opowiadanie o czasach wojny z pewnością nie jest ani łatwe, ani przyjemne, zwłaszcza dla osób, którym dane było żyć w tamtych czasach i które utraciły swoich bliskich. Jednakże nie wolno nam zapomnieć o tym, co wówczas spotkało ludzi. Należy o tym mówić, głośno, nie tylko ku przestrodze, ale również ku pamięci tych, którzy walcząc o wolną Polskę polegli w walce. Tylko w jaki sposób rozpocząć na ten temat rozmowę z własnym dzieckiem? Jak przekazać wszystko to, co byśmy chcieli bez narażania go na traumatyczne doświadczenia z tym związane? Odpowiedzią na te pytania może być książka "Asiunia", której autorką jest wybitna, wielokrotnie nagradzana pisarka Joanna Papuzińska mająca w swym dorobku literackim kilkadziesiąt książek zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Będąc małą dziewczynką na własnej skórze doświadczyła, co oznacza żyć w czasach trwającej wojny. Kiedy rozpoczęły się walki miała zaledwie pięć lat, akurat obchodziła urodziny ciesząc się z licznych prezentów otrzymanych od jej bliskich. Jeszcze nie wiedziała, że już wkrótce zostaną rozdzieleni i że niektórych z nich utraci na zawsze. Tego dnia ważny był dla niej nowy ołówek, gumka, zeszyt do rysunków oraz czarodziejska kredka, której jeden koniec pisał na czerwono, a drugi na niebiesko. Jednego dnia była szczęśliwa, a drugiego rozpoczęła się jej tułaczka z domu do domu, gdzie zupełnie obcy ludzie starali się otoczyć ją opieką i zapewnić bezpieczeństwo. I choć po wojnie ponownie połączyła się z większością rodziny, wydarzenia tamtych czasów zostały w jej pamięci już na zawsze.

Joanna Papuzińska ukazuje w swej książce wojnę oczami małego dziecka. Dzieci są szczere do bólu. Niczego nie upiększają, ani nie wyolbrzymiają. Opisują wszystko tak, jak to naprawdę widzą, z prostotą oraz szczególną uwagą na szczegóły. Mała dziewczynka, jaką wówczas była autorka, zauważa wszystko to, co się dookoła niej dzieje i w bardzo obrazowy sposób nam o wszystkim opowiada. O tym, że jedne panie, do których trafiła, nie potrafiły się śmiać, a jedynie uśmiechać. Innym razem o panującym głodzie oraz przejmującym chłodzie w czasie, gdy nie miała żadnych ubrań na zmianę. Że w ogóle nie wiele miała, nawet swojego kubeczka, z którego zawsze piła. Ta dziecięca szczerość chwyta za serce i sprawia, że ma się ochotę z miejsca przytulić tę małą Asiunię i zapewnić ją, że już nie musi się bać, ani o nic martwić, bo od teraz wszystko już będzie dobrze. Doskonałym uzupełnieniem treści są piękne ilustracje wykonane ręką Macieja Szymanowicza.

"Asiunia" zdobyła Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy. Znalazła się na Liście Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej oraz Złotej Liście Fundacji ABC XXI Cała Polska czyta dzieciom. Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak objął ją Patronatem Honorowym. Uważam, że to wystarczy, aby przekonać Was, że warto sięgnąć po tę książkę. Mądra, pełna treści, z przesłaniem. Idealna pozycja do tego, aby rozpocząć z własnym dzieckiem trudną rozmowę na temat wojny.

Moja ocena: 6/6