Autorka

I tak oto nadeszło zwieńczenie trylogii o Sefii, Łuczniku, Straży, Rzeźnikach, Piratach, Skrytobójcach i wielu innych poszukiwaczach przygód. Tom zaczęłam tuż po skończeniu drugiego - nie chciałam po raz kolejny zastanawiać się kto jest kim i nad wydarzeniami, które miały miejsce w drugim tomie. Dużo się działo, ale wraz z bohaterami przebrnęliśmy. No, prawie...

Sefia za wszelką cenę chce zmienić przeznaczenie. Nie wierzy, że nie ma sposobu, który mógłby ocalić jej ukochanego. Dlatego stara się szukać magicznych artefaktów, coraz usilniej rozwijać swoje magiczne zdolności - wszystko po to, aby iść na przekór linii losu, która prowadzi ich do zakończenia.
Książka jest tu elementem, który odgrywa ogromną rolę w fabule. Bohaterowie starają się iść jej na przekór, a ostatecznie wplątują się jeszcze silniej w to, co było im przeznaczone. Czy jesteśmy tylko kukiełkami grającymi w spektaklu, którzy muszą powiedzieć swoją kwestię i zejść ze sceny? Z tymi pytaniami mierzy się Sefia, a im więcej odpowiedzi znajduje, tym mniej jest z nich zadowolona.

Bohaterów jest tu od groma, a większość z nich jest dopracowana na tyle, żeby powiedzieć, że nie są tylko tłem dla głównej linii fabularnej. Zresztą jest tu tyle rozgałęzień historii, że trudno powiedzieć o jakiejkolwiek z nich, że jest tą najważniejszą. Zarówno Łucznik jak i Sefia odgrywają dużą rolę w wydarzeniach, jednak bez nich akcja również poszłaby do przodu.
Autorka zastosowała tutaj ciekawy zabieg, który dla nas czytelników jest niczym furtka. Dla naszych książkowych przyjaciół również. Pytanie tylko czy z niej skorzystamy?

Dobrze się bawiłam czytając tę trylogię. Ostatni tom co prawda troszkę mnie wymęczył ze względu na ogrom akcji i jej dynamiczność. Jest to w końcu zmierzanie ku końcowi. Brakowało mi jednak w tym wszystkim odrobiny spokoju i codzienności, które w poprzednich dwóch częściach pojawiały się dość często.
Uważam, że jest to dobra pozycja fantastyczna z wieloma elementami, które zachęcają czytelnika do dalszego eksplorowania książki i to nie tylko czytając, ale też szukając ukrytych słów i próbując łączyć kropki wydarzeń.

Finał trylogii.

Traci Chee serwuje nam zakończenie trylogii ?Morze Atramentu i Złota?. Po ?Czytelniczce? i ?Mówczyni? przyszedł czas na ?Autorkę?. Jak potoczyły się losy Sefii i Łucznika? Czy uda(ło) im się pokonać bezwzględną Straż i uchronić krainę Kelanny przed rozpadem? Przekonajmy się?

Poprzednie części cyklu pełne były magii, tajemnic i sekretów. Nie inaczej jest i tym razem. Jednakże w ?Autorce? można wyczuć pewną fabularną zmianę, o ile bowiem wcześniejsze części cyklu skupiały się na ucieczce głównych bohaterów przed przeznaczeniem, to teraz miejsca i czasu na ucieczkę już nie ma? Nadszedł czas na konfrontację z losem. Jak Sefia i Łucznik wyjdą z tego starcia? Czy przeznaczenie można w ogóle w jakikolwiek sposób zmienić, pokonać je? Wygrać z nim? Czy Sefia dysponuje już tak wielką mocą, że jest w stanie zmienić to, co zostało zapisane w Księdze? Czasu jest mało, Straż bowiem robi wszystko aby pchnąć to przodu kwestię eskalacji działań wojennych, a Kelanna już zaczyna rozpadać się na kawałki?

Mam wrażenie, że w ostatniej części tej trylogii akcja nabiera wreszcie oczekiwanych rumieńców i tempa. Prócz magii i tajemnic ? które jak dotąd niepodzielnie grały w cyklu pierwsze skrzypce ? w ?Autorce? dochodzą do głosu wewnętrzne dylematy głównych bohaterów i konieczność dokonywania przez nich trudnych wyborów (i to nie tylko tych życiowych w odniesieniu do nich samych, ich wybory mają bowiem doniosłe znaczenie dla wszystkich wokół). Taki zabieg przydaje książce i wiodącym postaciom realizmu i człowieczeństwa, ze wszystkimi mogącymi miotać człowiekiem rozterkami włącznie.

Co do zwieńczenia trylogii i zakończenia? Jest dobre. Naprawdę dobre. Słodko-gorzkie można powiedzieć, nawet jeśli nie brzmi to zbyt dobrze. No ale takie właśnie to zakończenie będzie: z jednej strony będą w nim akcenty pozytywne, z drugiej będą i negatywy oraz pewien smutek. Jak w życiu? :)

Polecam!

Dziękuję Bukowy Las za egzemplarz recenzencki.