Babskie gadanie

Opis produktu:

Zbiór opowiadań, który przewrotnym tytułem zaprasza do dyskusji nad tym, czym dziś jest kobiecość i - przede wszystkim - jaka ona jest.

Pomysł był prosty: stworzyć antologię, która by - nie siląc się na to, żeby sprostać gotowym naukowym definicjom kobiety - z żywej tkanki codzienności zbudować umiała prawdę o współczesnych przedstawicielkach płci tradycyjnie zwanej piękną. Najpierw powstał tytuł książki, który miał być tylko hasłem wywoławczym (a nie jakimkolwiek ograniczeniem) zachęcającym do podjęcia twórczego (dla większości autorek - po raz pierwszy) wyzwania. Tytuł ten zainspirował bardzo różne (wiekiem, dotychczasowym biegiem ich życia, poglądami, pełnionymi przez nie funkcjami czy wykonywaną na co dzień pracą zawodową) kobiety do napisania tekstów o tym, co babskie - w ich pojęciu, według ich własnych skojarzeń i zgodnie z tym, czego dotąd nauczyły je ich życiowe doświadczenia. Ideą, jaka legła u podstaw Babskiego gadania, było bowiem dać niczym niesterowaną odpowiedż na socjologiczne w swej istocie pytanie: co składa się na tożsamość polskiej kobiety z początku XXI wieku? Jakie elementy tworzą skomplikowaną (w to nigdy nie wątpiliśmy!) naturę współczesnej polskiej baby? Jakie stereotypy w niej siedzą i - dlaczego właśnie te najsilniej? Jak potrafi je demaskować i - co jest może najistotniejszym - co z tego może wyniknąć?

Kilka o twórczyniach tej antologii.(kolejność nazwisk według porządku opowiadań w tomie):
Jovanka Tomaszewska, ur. 1971. Socjolożka z wykształcenia i zamiłowania. Feministka. Lubi m.in. wiele kobiet i wielu mężczyzn, nie lubi m.in. niektórych kobiet i niektórych mężczyzn. Często spędza czas w pociągu relacji Gdańsk - Warszawa i Warszawa - Gdańsk.
Agnieszka Drotkiewicz, ur. 1981. Córka Hanny, wnuczka Kamili, prawnuczka Eugenii. Pisarka, dziennikarka, studentka kulturoznawstwa na UW. Autorka powieści Paris London Dachau i Dla mnie to samo. Współautorka (z Anną Dziewit) zbioru wywiadów z pisarkami pt. Głośniej!. Może nie jeść całymi dniami, ale lubi gotować dla przyjaciół. Marzy o spotkaniu z Elfriede Jelinek.
Natalia Bobrowska, ur. 1985 - piękna, dwudziestoletnia. Mieszka w Krakowie, gdzie zajmuje się porównywaniem różnych stanów świadomości. Lubi śpiewać (zwłaszcza pod prysznicem), nie znosi wysłuchiwać komentarzy na ten temat. Przez telefon sprawia wrażenie najbardziej niewyspanej osoby na świecie.
Zofia Soliłło, ur. 1964, teatromanka i melomanka, filmolubka, literaturożerca (kliniczny przypadek mola książkowego); na pytanie o ulubiony film potrafiłaby odpowiedzieć w ciągu pięciu godzin; na pytanie o ulubioną książkę, zadane w sobotę, odpowiadałaby do wtorku następnego tygodnia. Gdyby nie była człowiekiem, chciałaby być koncertem d-moll Jana Sebastiana Bacha na dwoje skrzypiec. Nosi czerwone sukienki i wysokie obcasy.
Maria Szerska, ur. 1970, z wykształcenia polonistka, z zawodu człowiek do wynajęcia. Uwielbia spać. Absolutnie pozbawiona wyobrażni technicznej i wrażliwości na zjawiska i procesy fizyczno-chemiczne. Próbuje się odnależć w gospodarczej i rodzinnej rzeczywistości.
Jeszcze się nie poddaje Kamila Popiel, ur.1973. Kiedyś była dziennikarką, a teraz - nieoczekiwanie dla niej samej - okazało się, że był to jednak najtrafniejszy z wyborów. Więc, choć skręciła z właściwej ścieżki, wie, że niedługo na nią powróci.
Beata Rudzińska, ur. 1973. Bizneswomen z konieczności. Żona z miłości i matka z wyboru, feministka z przekonania, ogrodniczka z zamiłowania. Skutecznie realizuje swoje plany. Niniejsza antologia - to jej pomysł.
Teresa Pietruska-Mrożek, ur. 1956. Absolwentka UJ, nauczycielka z wyboru i pasji. Żona, matka, siostra zacnych ludzi. Wielbicielka Krakowa i książek, admiratorka dobrego jedzenia i dodatków do niego. Zwierzę kawiarniano-restauracyjne.
Helena Limberger, ur. 1931. Osoba do tańca i do różańca. Bardzo elokwentna i towarzyska. Wielbicielka Krakowa - za młodych lat bawiła się w przewodniczkę i oprowadzała turystów po naszej starej stolicy. Aktualnie mieszka w Niemczech.
Ewa Maciejewska, ur. 1974. Wykształcona na polonistkę, wyuczona na redaktorkę. Mimo żywego zainteresowania współczesnością ciągle czeka na sygnał z centrali, pyta dlaczego pukasz do okien nocą, wspomina u senatora bal i czas, gdy pod wulkanem urodziło się dziecko. Klaszcze w dłonie, by było jej więcej i wierzy, że życie stanie się muzyką...
Anna Augustynek, ur. 1947. Ukończyła polonistykę na WSP w -Krakowie (dzisiejsza AP). Poetka. Osoba bardzo religijna. Otwarta na ludzi. Mieszka sama, ale nie jest samotna. Uwielbia gry komputerowe.
Elżbieta Sinicka-Cieśla, ur. 1972. Informatyk. Woli stworzyć w try miga stronę internetową, niż mitrężyć czas w kuchni. Kiedy oderwie się od komputera, uwielbia iść potańczyć. Preferuje tańce latynoamerykańskie. Tańczy z mężem.
Donata Anna Duda, ur. 1977. Nauczycielka. Już jako dziecko bawiła się w szkołę i zgarniała połowę wsi na lekcje. Pasja ta została jej do dziś. Ukończyła studia pedagogiczne i teatralno-kulturowe. Serdeczny uśmiech - to jej wizytówka.
Anna Szyłło, ur.1959. Wszechstronna artystka. Studiowała na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi. Kobieta-dynamit. Połączenie czterech żywiołów. Bardzo szybko mówi. Choć w naszej antologii wypowiedziała się nie słowem, ale bardzo sugestywnym obrazem.