Bagno

Mam nieco mieszane odczucia po przeczytaniu kolejnego tomu cyklu o Igorze Brudnym. Z jednej strony powieść trzyma poziom poprzednich. Jest tak samo brutalnie, krwawo i dosadnie. Autor nie szczędzi czytelnikom szczegółów popełnianych przez Sędziego zbrodni, a Igor Brudny pozostaje tym samym człowiekiem. Nieco zblazowanym, jednak bardzo skutecznym detektywem. Książka wciąga niemiłosiernie i naprawdę ciężko ją odłożyć, w tej kwestii też nic się nie zmienia. Ale.. i tu mam jedną uwagę, jest trochę przegadana, jeśli chodzi o politykę. Za dużo w tej książce prawdziwych zdarzeń z polskiej sceny politycznej i nie tylko. Mam wrażenie, że zostały tu poruszone prawie wszystkie kwestie, które bulwersowały opinię publiczną w ostatnich latach. I mimo że całość wypada ciekawie, nadmiar polityki może męczyć. Można odnieść wrażenie, że nie Igor Brudny, czy nawet postać Sędziego, chociaż wyrazista, są głównymi bohaterami powieści, a jest nią aktualna sytuacja na scenie politycznej Polski. Prawie 1:1 wzięta ze znanej nam rzeczywistości. I chociaż autor zaznacza, że podobieństwo bohaterów do rzeczywistych postaci z polskiej sceny polityczno-kościelnej jest przypadkowe, jest uderzające. Z łatwością można rozpoznać, na kim wzorowana jest dana postać. Ja się w politykę nie mieszam i nie byłam w stanie rozpoznać wszystkich, ale nawet takiemu laikowi w tej dziedzinie jak ja udało się przypasować do kilku postaci odpowiednie nazwiska. Nie jest to właściwie zarzut, bo widać, że autor jest doskonałym obserwatorem, a jego odbiór zastanej rzeczywistości i jego spostrzeżenia są trafne i zmuszają do przemyśleń. Jeśli jeszcze ktoś nie wie, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami wielkiej polityki, do której zwykłe ?szaraki? nie mają dostępu, w książce otrzyma tę wiedzę podaną w przystępny sposób i w pigułce. A przy tym ma szansę trochę pogłówkować nad rozwiązaniem sprawy tajemniczego Sędziego.

No właśnie, jeśli o ową sprawę chodzi, kiedy ujawniona została tożsamość kata, który wziął sprawy w swoje ręce i zaczął wymierzać sprawiedliwość, przeżyłam niemały szok. Dlatego, że Sędzią okazała się być osoba, którą jako pierwszą wskazałam na to stanowisko praktycznie na samym początku, jak tylko po raz pierwszy została w powieści wspomniana. I to był dla mnie cios. Bo to nie mogło być aż tak proste, a właśnie takie było. Nie znałam wprawdzie motywacji owego człowieka, nie wiedziałam, dlaczego wybrał te konkretne osoby i co go łączyło z tymi, za których się mścił. Ciekawie było odkrywać jego tajemnice, a przy okazji przyglądać się, jak Brudny miota się między swoją powinnością, a tym, że właściwie cieszy się, że ktoś w końcu zabrał się za nietykalnych ludzi i wymierza sprawiedliwość na własną rękę. Podobne dylematy ma czytelnik, chociaż nie jest bezpośrednio związany ze sprawą, w przeciwieństwie do Brudnego. Jednak i ogół społeczeństwa, któremu przed wymierzeniem ostatecznej kary głos oddaje Sędzia ma swoje zdanie w poruszanych kwestiach. Powiem tak, ciężko jest tym razem nie kibicować sprawcy. Chociaż jest brutalny i okrutnie traktuje swoje ofiary, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że czyni dobrze. Bo robi to, na co wymiaru sprawiedliwości od lat nie było stać. Nie tylko obnaża wysoko postawione persony przed zwykłymi ludźmi, nie tylko kończy w ten sposób karierę polityczną wielu osób, nie tylko przemawia głosem ludu, ale przede wszystkim daje ludziom nadzieję, że sprawiedliwość dopadnie każdego, a rodzinom, które w wyniku przekrętów rządzących straciły swoich bliskich, pozwala w końcu zaznać spokoju.

Mimo że polityka w powieściach nie jest moim ulubionym wątkiem, szczególnie ta tak bardzo podobna do naszego krajowego bagienka, nadal pozostaję fanką Igora Brudnego i prowadzonych przez niego śledztw. Bo on sam to postać nietuzinkowa, której działania obserwuje się za każdym razem z rosnącym zainteresowaniem. Mam nadzieję, że zasłużony urlop, na który wysłał Igora autor nie okaże się zbyt długi i już niedługo będzie można cieszyć się kolejnym tomem jego przygód. Polecam i czekam na więcej.

To jest stary, dobry Brudny. 5 tom serii o Brudnym, a ja podczas czytania nawet nie ziewnęłam. Dlaczego o tym pisze? Już kilka razy spotkałam się (u innych autorów) z tym że im w głąb lasu tym kotlety odgrzewane (chodzi o serie książek. Im więcej części tym lekko nudnawe), ale nie u autora Przemysława Piotrowskiego. Uwielbiam całym sercem od pierwszego tomu.
Polecam czytać od początku, żeby móc zrozumieć, kim jest nasz bohater oraz przez co przeszedł w życiu prywatnym jak i zawodowym, jak mocno dostał w kość, nieraz był jedną nogą na tamtym świecie, ale dzięki Julce i innym kolegom udaje mu się wyjść z najgorszego bagna. Kilka wątków z poprzednich części wraca do Brudnego jak bumerang. Oczywiście nie zdradzę co i kiedy, bo odbiorę wam przyjemność czytania lub słuchania.
Czym jest władza w rękach nieodpowiednich ludzi? Przyznajcie się, kto z was nie chciałby znaleźć się gdzieś tam na górze i posiadać ?władze? np. do zmian w państwie? Ja na pewno :D oj wtedy działoby się, że głowa mała. Zło trzeba tępić, ale jakimi narzędziami? Kto decyduje, że za krzywdę wyrządzoną np. niewinnej dziewczynie, która była gwałcona przez kilku facetów (wysoko postawionych) trzeba ich np. zabić brutalniej? A jakbym powiedziała, że taki sędzia właśnie się znalazł? Czy w imię prawdy i każdej skrzywdzonej osoby może dokonać sądu ostatecznego publikując wyrok na żywo? Kochani będzie się działo, i to mocno! Nie jesteś w stanie wytypować kolejnego ?niewinnego?.
Brudny z Julką nie mają wytchnienia i za wszelką cenę chcą wiedzieć, kto wydaje ten samosąd na oczach tysięcy obserwujących? Autor nie boi się włożyć kij w mrowisko, jakim jest koryto polityczne, a co z tego wyjdzie? Będzie krwawo, brutalnie do takiego stopnia, że poczujesz smród rozkładającego się ciała, poczujesz ten strach, jaki mieli osądzani oraz inni którzy mieli sporo za uszami. Sztos na najwyższym poziomie.
Opisów książki jest pełno więc dla ciekawskich zachęcam do zapoznania się z nim.

Bardzo dobra, warta przeczytania książka. Od tej pozycji rozpocząłem przygodę z książkami autorstwa pana Przemysława Piotrowskiego i jestem bardzo zadowolony. Chociaż dla niektórych czytelników jego literatura może być zbyt brutalna, to ja szczerze polecam przeczytanie tego kryminału.

Ta seria ma to do siebie, że jest echem głosu z przeszłości. Wraca i nie da o sobie zapomnieć. W ,,bagnie" grzechy innych będzie rozliczał samozwańczy Sędzia. Swoim telefonem przerywa audycje radiową i zapowiada scenariusz jaki ma plan wykonać. W początkowej fazie nie daje wiary jego słowom. Jednak transmisja na żywo w internecie uwiarygodnia jego działania. A musicie wiedzieć, że pierwszy trup to nie byle kto. Człowiek ze szczytu ,,łańcucha pokarmowego". Taki, który uwaza się za lepszego, z racji stanowiska. Tfu... stołka.
Myślicie, że Igor i Julka zaangażują się w śledztwo? Ja wam tego nie powiem ????????
Ale tak jak już było wiele głosów, tak i ja wam zaprawdę powiadam, że od polityki tu nie uciekniecie. A może nawet przyjemność sprawi wam doszukiwanie się w bohaterach tej historii rzeczywistych odpowiedników... chyba, że to może tylko ja tam miałam w trakcie lektury????jeśli chodzi o dynamikę i akcję to ta część jest równie świetna jak postałe. Mi osobiście nie przeszkadza ten powrót do przeszłości, bo to główny motyw tej serii. Są obrzydliwe sceny, nie przeczę. Ale, heloł ???? pan Piotrowski ich nam raczej nie szczędził w poprzednich tomach. Chwilami robi się obrzydliwe, ale są emocje. Jedną scenę zapamiętam na bardzo długo. Z racji tego, że nie przepadam za ogoniastymi przyjacielami, czyli szczurami... brrr czułam się jak Julka ???? ????
Nie będę przedłużać, czytajcie. A jak nie czytaliście to nadrabiajcie ????

?Polityka to bagno, komisarzu. Bagno, w którym bardzo łatwo utonąć, gdy człowiek kieruje się sumieniem?.

Igor Brudny powrócił w nieco innej odsłonie. I nie chodzi tutaj bynajmniej o charakter komisarza ? tutaj nic się nie zmieniło. Mowa o fabule, która w piątej części ma mocno polityczne zabarwienie. Jako że ja miłośnikiem polityki nie jestem ani w życiu realnym, ani w książkach, to nasz początek był dość ciężki. Nie mogłam się wgryźć w fabułę, wstęp mocno mi się dłużył i jak tylko zasiadałam do książki, po chwili chciało mi się spać... Udało mi się jednak podjąć wyzwanie autora i przyzwyczaić do opisywanej tematyki. A wtedy poszło już z górki, a od połowy to nawet zjechało bez hamulców ????

Człowiek w kapturze kata porywa znane i szanowane osobistości ze świata polityki i kościoła. Na wizji je torturuje i ujawnia grzechy, których się dopuściły. Aby ocalić życie porwanych, wskazane osoby muszą spełnić warunki nieznajomego, który sam sobie nadał przydomek Sędzia. Czy wybitne postacie sceny politycznej ukorzą się przed narodem, obnażając własne winy, czy stchórzą i poświęcą życie innych, próbując ratować własną twarz? Ponieważ sprawa powiązana jest z sierocińcem sióstr hieronimek, Igor Brudny po raz kolejny angażuje się w śledztwo. Jako były wychowanek placówki, poniekąd działa wbrew sobie, bo wśród ofiar Sędzi znajdują się osoby, które niegdyś w sposób skandaliczny i obrzydliwy krzywdziły dzieci z sierocińca.

Niezmiennie jestem pod wrażeniem warsztatu Pana Przemysława, wszystko tutaj jest idealnie dopracowane i dopięte na ostatni, najmniejszy guziczek. Bohaterowie wciąż wyraziści, zagadka niełatwa do rozszyfrowania, fabuła dynamiczna (tutaj udam, że już nie pamiętam tego trudnego początku). I mimo że na koniec Igor Brudny w końcu postanowił pójść na urlop, coś mi mówi, że to jeszcze nie było nasze ostatnie z nim spotkanie ????

Przemysław Piotrowski cały czas nas zaskakuje. Stworzył niesamowitą serię z Igorem Brudnym, która wciąga od samego początku i nie sposób jest się od niej oderwać.
Tym razem spotykamy się z Brudnym i Zawadzką w dosyć nietypowych okolicznościach. Nasi bohaterowie będą mieli ręce pełne roboty. Niestety Igor Brudny będzie musiał podjąć trudną decyzję. Czy będzie ona słuszna, to już musicie ocenić sami. Poznacie tajemniczego mężczyznę, który przedstawia się jako Sędzia. W internecie prowadzi transmisje na żywo ubrany w katowski kaptur. Na żywo przedstawia "ofiary". Wyjawia ich grzechy i przewinienia. Puszcza filmiki z tym co robili. Społeczeństwo nie pozostawia na nich suchej nitki. "Ofiary" mają szansę na przetrwanie, o ile zostaną spełnione warunki przedstawione przez Sędziego. O nich dowiedzie się w trakcie czytania. Co z tym wszystkim wspólnego ma Igor Brudny? Jest całym sercem za działaniami Sędziego, jednak pozostanie postawiony pod ścianą. Na swojej drodze spotka człowieka, którego miał nadzieję już nigdy nie zobaczyć. Jak to się dla niego skończy? Czy ponownie jego życie będzie zagrożone? Kim jest mściciel ukrywający się za katowskim kapturem?
Poznając jego tożsamość, byłam w głębokim szoku. Wy zapewne też będziecie mieli podobne odczucia. "Ofiary" według mnie zasługiwały na los, który je spotkał. Nie ma przyzwolenia na krzywdzenie innych i zamiatanie wszystkiego pod dywan. Niestety tak się dzieje na wysokich stanowiskach. Ręka rękę myje. Takie "ofiary" powinno się od razu likwidować, a nie chronić lub przenosić w inne miejsca. Tak samo powinni ponieść konsekwencje wszystkie te osoby, które tuszują i zamiatają pod dywan wyczyny "ofiar".
Przemysła Piotrowski w swoim najnowszym dziele poruszył bardzo ważny temat. Koniecznie musicie poznać "Bagno".
Po raz piąty miałam przyjemność uczestniczyć w życiu Brudnego i Zawadzkiej. Jak napisał autor: "(...) Chwilowo Igor Brudny bierze urlop. (...)", mam cichą nadzieję, że ten wypoczynek nie potrwa zbyt długo.
Igora Brudnego i Julię Zawadzką nie da się nie lubić. To jest wybuchowa para, która idealnie do siebie pasuje.
Było mi bardzo żal Brudnego, ponieważ został postawiony pod mur i bardzo się z tym męczył. Dzięki wyczynom Sędziego będziemy mogli na chwilę przenieść się na tereny dawnego sierocińca sióstr Hieronimek. Razem z tym wspomnienia z przeszłości Brudnego powrócą.
Uwaga, biorąc do ręki "Bagno" przepadniecie na dłuższą chwilę. Ta powieść tak mnie wciągnęła, że aż przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. Coś niesamowitego. Nie miałam czasu na nudę. Dobra akcja, wyśmienici bohaterowie i cudowna fabuła.
Gratuluję autorowi tak wyśmienitego dzieła.
Jeżeli lubicie bardzo dobre kryminały, to nie możecie przegapić tego tytułu.
Czy znacie pozostałe części z Igorem Brudnym, czyli "Piętno", "Sfora", "Cherub" i "Zaraza"? Jeżeli jeszcze ich nie znacie, to radzę wam szybciutko to nadrobić. Od razu muszę dodać, że są to bardzo mocne kryminały, które zmuszają nas do głębokiej refleksji.
Przygotujcie się na mocne wrażenia i drastyczne sceny.
Powieść "Bagno" jest godna uwagi. Czy chcielibyście, żeby taki Sędzia istniał naprawdę? Czy wtedy świat byłby wolny od prawdziwych potworów? Z tymi pytaniami was zostawiam i odsyłam do przeczytania "Bagna".
Czy tak jak ja czekacie na kolejne przygody Igora Brudnego?
Z czystym sercem polecam ...

Jak dobrze było powrócić do świata Igora Brudnego, choć to świat brutalny, szary i pełen okrucieństwa?

Komisarz zostaje uwikłany w bardzo trudną, bezwzględną spraw.. Otóż samozwańczy Sędzia torturuje ludzi władzy. Na światło dzienne wychodzą ich wszystkie przewinienia, brudy i grzechy, a są potworne. Dodatkowo to społeczeństwo ma ?dokonać wyboru? czy takim ?potworom? warto dać drugą szansę? Brudny razem z Zawadzką trafiają w szpony polityki, układów? po prostu wchodzą do istnego bagna. Czy Igor szukając mordercy stanął po właściwej stronie? ? wiele osób ma o to do niego pretensje, dodatkowo przeszłość wraca do niego jak bumerang, niestety nie może o niej zapomnieć.

przemyslawpiotrowski nie owija w bawełnę. Stawia na konkret i to bezlitosny. Mrok, strach, przerażenie, zło to słowa, które idealnie odzwierciedlają klimat całej historii.

Choć zauważyłam, że są zwolennicy, jak i przeciwnicy Brudnego, to ja osobiście jestem na tak! Czasami potrzebuję w książkach odnaleźć surowość, bestialstw, nieludzkość? oj tak tu jest tego pod dostatkiem.

Znając poprzednie części cyklu ta sprawiła, że miałam ciarki na myśl o wszystkich wydarzeniach. To bardzo dobry kryminał? z polityką w tle, ale nie traktujcie tego wątku źle. Choć sama nie przepadam za takimi nawiązaniami tutaj wkomponowały się one idealnie, po to aby odkryć ten pełen niesmaku i fałszu świat.

Wiecie co było najstraszniejsze? zagłębiając się w tę historię ona z każdą kolejną stroną przypominała mi naszą rzeczywistość, świat w którym żyjemy?.

W Internecie pojawia się transmisja, w czasie której mężczyzna torturuje i zabija bliskiego współpracownika władzy. Sam siebie określa jako Sędzia. W czasie tych transmisji przedstawia przewinienia torturowanej osoby. Ciało zabitego zostaje odnalezione na terenie dawnego sierocińca hieronimek. Na miejsce zostaje wezwany Igor Brudny. Brudny wraz z Zawadzką ruszą na poszukiwania Sędziego, ale czy na pewno chcą go znaleźć?

?Bagno? to książka bardzo brutalna, zresztą tak jak pozostałe książki z tej serii. Ale właśnie dlatego je uwielbiam.

Tutaj dodatkowo pojawia się dużo polityki, oj i niestety bardzo dobrze nam znanej... I to bardzo duże podobieństwo do obecnej władzy troszkę mi przeszkadzało, sięgając po książkę chciałabym się trochę od tego odciąć, a tutaj się nie dało.

Ale pomysł na kreacje Sędziego to mistrzostwo. Niezwykle przebiegły, ale też bardzo brutalny. Jego wszystkie działania były bardzo dobrze przemyślane. Podobała mi się ta postać.

Jeżeli chodzi o Brudnego, to moim zdaniem w tej części został przyćmiony właśnie przez Sędziego. We wcześniejszych częściach poznajemy go jako pewnego siebie, upartego i twardego glinę. W tej części zastanawia się czy na pewno robi dobrze szukając Sędziego, nie jest pewny czy aby na pewno chce go odnaleźć.

To na pewno nie będzie ulubiona część serii, ale nadal mi się podobała. Zresztą ja mam słabość do Igora ????

Będę wyczekiwać kolejnych tomów. Cieszę się, że powstają kolejne tomy a nie tylko pierwsze trzy, jak to było w planach.

Za mną kolejna i mam nadzieję, że nie ostatnia książka z serii o Igorze Brudnym. Powiedzieć że to było dobre, to jak nic nie powiedzieć.
Igor wyszedł na prostą, pozbierał się po urazach z poprzednich części, by dać się wciągnąć w największe bagno świata, czyli politykę. W Polsce pojawia się samozwańczy Sędzia, który na wizji postanawia ukarać za grzechy najważniejsze i najbardziej zdeprawowane osoby w państwie. Nic nie jest w stanie mu przeszkodzić. Porywa winnych bez przeszkód, nie daje zablokować transmijsji, przedstawia społeczeństwu dowody najbardziej plugawych zbrodni i bez skrupułów wykonuje wyrok. Jest brutalny, bezwzględny i kompletnie nieuchwytny. A co najważniejsze, ludzie wcale nie chcą by go złapano. Igor po raz kolejny zostaje wywołany przez mordercę do tablicy i choć wcale nie uśmiecha mu się zaangażowanie w polityczne gierki, pozwala się przekonać dzięki nietypowej propozycji. Teraz musi walczyć nie tylko z przestępcą, ale też własnym sumieniem i społeczeństwem, które popiera Sędziego.
Spotkałam się z opiniami, że autor niepotrzebnie wziął się za politykę, której mamy dość na codzień. Mnie to akurat nie przeszkadzało, nie żyjemy w próżni, taka jest nasza rzeczywistość i trudno całkiem ją ominąć. Temat świetnie wykorzystany, a książkę czyta się z zapartym tchem.
Czekam na kolejne części.

?RECENZJA?

"Zła nie da się naprawić, można je tylko pomścić"
????
"Bagno" to piąty tom kultowej, trzymającej w napięciu serii o komisarzu Igorze Brudnym, która jest jedną z trzech moich ulubionych serii! przemyslawpiotrowski tą książką wszedł na jeszcze wyższy poziom, niż dotąd był! Zafundował nam niesamowity rollercoster, po którym ciężko się pozbierać ???????? Ale od początku! Kunszt pisarski autora jest niepowtarzalny, nieskazitelny, nietuzinkowy i ubóstwia się go! Język oraz styl napisanej powieści są lekkie, przyjemne, dzięki nim przez lekturę się "płynie", kompletnie nie czuć uciekających stron. Historia, którą tutaj zastałam, zakrawa na szok i niedowierzanie. Od samego początku zostałam wciągnięta w wir wydarzeń, które szokowały z każdą kartką. Nie mogłam się oderwać, a chyba o to chodzi w czytaniu książek? Żeby porwać czytelnika i "trzymać" go w napięciu do samego końca. Tak też się stało! Spodziewałam się wiele różnych scenariuszy, ale tego, co dzieje się w tej książce - nie. Jak poprzednie tomy "Piętno", "Sfora", "Cherub", "Zaraza", tak i ten uważam za świetny, mustread kryminał tego roku! Fabuła bardzo mi się podobała. Cała historia oparta jest na niewiadomych, na przeszłości i teraźniejszość. Na tym, co zgotował los naszym bohaterom. I tu właśnie jestem w totalnym szoku! Jak autor to rozegrał, jak stworzył fabułę, która może wydawać się dość realna. Stworzeni bohaterowie również. Z poprzednich tomów znamy komisarza Igora Brudnego oraz komisarz Julię Zawadzką i wielu, wielu innych. Ale tutaj chciałam napisać parę słów o kolejnym psychopatycznym mordercy. Pisarz w niebywały sposób stworzył postać, która jest świetnie i zarazem ciekawie wykreowana. Ukazana jest jej psychika, to jakie motywy nią kierują i to, co przeszłość może zrobić z człowiekiem. Bo w tej części, jak i poprzednich, wszystko podtrzymuje przeszłość, która jak widać nie da o sobie zapomnieć. Ja jestem w szoku! Nie wiem czy mogę to napisać, ale uwielbiam to! Osobiście nie potrafiłabym stworzyć jakiejkolwiek postaci, a co dopiero stworzyć ją tak, że będzie wydawać się, że istnieje i będzie przerażać. Wiadomo, na tym świecie są różni ludzie, różni mordercy, ale naprawdę trzeba mieć talent, żeby stworzyć postać (tudzież postacie), które będą wydawać się tak realne, takie z wyczuwalnymi emocjami! Autorowi to się udało po raz kolejny! Zakończenie spowodowało we mnie szok i niedowierzanie ???? Chyba spodziewałam się czegoś innego, ale to, co tutaj dostałam, otwiera furtkę na... No właśnie, na co Panie Pisarzu? Ja domyślam się na co ???? a Wam dam szansę dowiedzenia się i przeczytania ów książki ???????????? Także czytajcie! ???? A jeśli jest tutaj ktoś, kto nie czytał tej serii, to niech to szybko zmienia bo, aż wstyd ???? Polecam, polecam, polecam! ...

Serię o Igorze Brudnym bardzo lubię, a ta sympatia zaczęła się tak naprawdę już od pierwszego tomu. Co więcej, udało mi się zaszczepić tę sympatię w mojej mamie, która ostatnie dwie części wyczytała w ekspresowym tempie. Kiedy więc do moich rąk trafiła najnowsza książka o tym bohaterze, w zasadzie obie nie mogłyśmy się powstrzymać i już cztery d
ni później obie miałyśmy lekturę powieści za sobą. Jednak czy ta część dorównuje poziomem poprzednim? Czy mogę polecić ją równie mocno, co przykładowo Cheruba?

Czy zastanawialiście się kiedyś, co wydarzy się, gdy sprawiedliwość zostanie wymierzona przez kogoś innego? Ja przyznaję, że nie poświęciłam wcześniej tej myśli nawet sekundy. Po lekturze tej powieści jednak robię to nieustannie. Pewnego dnia audycja radiowa zostaje przerwana. Ktoś, podający się za Sędziego zapowiada wymierzenie sprawiedliwości na własną rękę. Transmisja z brutalnego znęcania się nad jednym ze znajomych polskiego rządu stawia wszystkie służby w kraju w stan najwyższej gotowości. Wkrótce zostaje odnalezione ciało skatowanej ofiary, a do sprawy zostaje przyłączony komisarz Igor Brudny. Tym razem jemu oraz jego partnerce przyjdzie zmierzyć się z brutalnym i obrzydliwym światem polityki, układów, łapówkarstwa i wielu więcej. Czy i tym razem uda im się odnaleźć sprawcę, nim będzie za późno?

Tytuł Bagno jest dokładnie tym, co sam zapowiada. Przemysław Piotrowski zabiera nas w miejsca niepokojące, budzące przeraźliwy strach, a może i nawet obrzydzenie. Ta książka jest dokładnie taka, jak na nazwisko ma główny jej bohater ? brudna. Już w tym miejscu muszę napisać, że jestem pełna podziwu dla autora za to, jaką tematykę poruszył, w jak zawiły sposób przedstawił pewne osobistości dramatu, dając jednak szansę czytelnikowi na to, by ten mógł odgadnąć, o kim właśnie mowa.

Ta książka jest przede wszystkim mocno polityczna. To ten wątek odgrywa tutaj główną rolę i no cóż, nie inaczej jest w prawdziwym życiu. Spotykamy ją na każdym rogu, przyczynia się ona do rozpadu wielu relacji (bo przecież jak możesz popierać xyz, skoro zyx są znacznie lepsi! Co z tego, że robią dokładnie to samo, tylko nazywają to innymi słowami?), ale i całych społeczności. Przemysław Piotrowski doskonale ukazał tutaj nienawiść, która targała obywatelami, a jednocześnie ich strach. Choć sięgnęłam po ten tytuł raczej z myślą, że z pewnością oderwę się dzięki niemu od tej całej rzeczywistości, to jednak fakt, że ta rzeczywistość znalazła się na kartach książki, w dziwny sposób trzymał mnie w ciągłej ciekawości.

Wiem, że ten tytuł nie wszystkim się spodoba. Nie każdy musi lubić wątek polityczny, nie każdemu to pasuje ? i to jest okej. Warto jednak dodać, że dzięki bardzo dobremu stylowi pisania autora przez tę powieść się płynie, a i sama historia, zawierająca drugie dno, naprawdę fascynuje czytelnika i trzyma go przy sobie, aż do ostatniej strony. Rozwiązanie sprawy? No cóż, dość mocno mnie zaskoczyło, a przecież tego oczekuje się od dobrego kryminału.

Tom piąty o Igorze Brudnym okazał się bardzo dobry, jednak nie zmienił on mojego osobistego rankingu. W dalszym ciągu moim ulubionym tomem jest Cherub i nie wiem, czy się to jeszcze kiedyś zmieni. Chociaż kto wie... Może Przemysław Piotrowski zdoła mnie jeszcze zaskoczyć?

Jeśli lubicie polskie kryminały, w których nie brakuje brutalności, krwi i polityki, to ta pozycja może okazać się dla Was wprost idealna.

Książki Przemysława Piotrowskiego to moje panaceum na chandrę. Zapowiedzi kolejnych tytułów autorstwa tego pisarza wywołują we mnie większą radość niż smak dobrej jakości czekolady mlecznej, a musicie wiedzieć, że darzę ją miłością najszczerszą. Krótko mówiąc, od szarości codzienności lubię uciekać w mrok powieści z komisarzem Brudnym w roli głównej i tym razem trafiłam na prawdziwe "Bagno".

Piąta część cyklu stopniowo przesiąka polityczną zgnilizną i przy tym wciąga niczym nipozorne mokradła. Łatwo zatopić się w jej mrocznej, intrygującej treści, z której powoli wyłania się hipnotyzująca postać samozwańczego Sędziego. To kolejny nietypowy, nietuzinkowy portret oprawcy, stworzony przez Piotrowskiego. Trzeba wiedzieć, że w jego powieściach nigdy nie pojawia się zwyczajny morderca. Często jest to ktoś, kto początkowo nie przypomina nawet człowieka, ktoś wykreowany z dbałością o każdy możliwy szczegół. Właśnie tę typową dla autora nietypowość, cenię sobie najbardziej. Co więcej, muszę przyznać, że nigdy nie udało mi się ustalić tożsamości sprawcy, zanim nie ujawnił jej sam autor, a to jeden z wielu czynników, świadczących o wybitności kryminałów Piotrowskiego (pomijam "Matnię, która na tle cyklu, czy" Krwi z krwi "wyróżnia się swoją przeciętnością). "Bagno" polecam z czystym sercem.

"Przemoc, gwałty, pedofilia - to był jego świat, to było jego życie, tam wykuwał się jego charakter. I właśnie takie było jego przeznaczenie. Taplanie się w bagnie ludzkich podłości. Walka z nimi. Za wszelką cenę."
Igor Brudny powrócił, na co czekałam z niecierpliwością. Targała mną czysta ciekawość, czym tym razem Autor nas zaskoczy i z jakim okrucieństwem będziemy mieli do czynienia. Tematyka samego okrucieństwa nie zmieniła się za wiele. Przeszłość ponownie depcze po piętach Igora, a do tego przyszło mu wejść do świata polityki. Tortury, morderstwa, gwałty, upodlanie człowieka, pedofilia, to świat, który towarzyszy Brudnemu od dzieciństwa. Czy mogło być gorzej?
Myślę, że tak. Gdy ktoś wymierza sprawiedliwość za innych, to czy powinno się go chwalić? Szanować? Poklepać po ramieniu i powiedzieć "dobra robota, rób tak dalej? Czy powinna spotkać go kara za to, że ludzie u władzy wykorzystują swoją sytuację do barbarzyńskich zachowań i sytuacji, a on próbuje w jakiś sposób zemścić się za ofiary?
Moralność, której kręgosłup powinien być stworzony ze stali, kruszy się w mgnieniu oka. Ta historia wrzuci Was w wir refleksji nad tym, co jest dobre, a co złe. Po której stronie staniesz, gdy przyjdzie Ci się zmierzyć z tym, z czym Igor ma do czynienia? Odpowiedź nie będzie oczywista. Czuję jednak, że wiele osób stanie po stronie Sędziego, tego, który tę karę wymierza.
"Bagno" to dość mocno polityczna książka, ale porusza bardzo ważne tematy. Łatwo jest się domyślić, z kim mamy do czynienia w świecie polityki w książce i coś czuję, że przynajmniej połowa z Was będzie biła brawo Autorowi za to, jaki los im zgotował.
Książka ocieka brutalnością, nienawiścią i pogardą, ale muszę przyznać, iż jest to całkiem zrozumiałe patrząc przez pryzmat wydarzeń, jakie miały miejsce. Autor od początku trzyma czytelnika w napięciu, a losu bohaterów nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć. Styl nie różni się od poprzednich tomów, co bardzo cieszy, a Igor Brudny jest w "najlepszej" formie.
Nie jestem w stanie stwierdzić, czy to najlepsza książka z całej serii. Każda ma w sobie coś mocnego, brutalnego, co skłania człowieka do przemyślenia, ile mamy w sobie dobra i zła, jak moglibyśmy się zachować w określonej sytuacji. Chyba nie jesteśmy w stanie tego przewidzieć. Wielokrotnie nasze sumienie i moralność są wystawione na próbę dzięki Piotrowskiemu i to chyba tak mocno przyciąga do jego książek.
Mimo politycznego wątku, którego staram się unikać, stwierdzam, iż to naprawdę świetna kontynuacja. Sądzę, że fani Autora i serii o komisarzu Brudnym będą zachwyceni. Cóż mogę więcej rzec, czekam na dalsze losy, aż wróci z urlopu.

Seria, która powinna trwać wiecznie to?
Jako wierna fanka serii kryminalnych, obyczajowych czy też historycznych, wiem jak ciężko zadowolić jest czytelnika, aby opowieść, która "trwa nadal" miała swoją moc urzędową i potrafiła zaskoczyć.
Dlatego dzisiaj pragnę wam trochę opowiedzieć o najnowszej części znanej wszystkim Serii kryminalnej z Igorem Brudnym autorstwa Przemysława Piotrowskiej.Serii, którą pokochało ogromne grono czytelników i czytelniczek. A to wszystko za sprawą mistrzowsko wykreowanej postaci i poruszania trudnych tematów, które w naszej szarej rzeczywistości zamiatane są pod dywan.
Także na początek jak zawsze troszkę z fabuły.

~Pewnego dnia audycje radiową przerywa dziwny telefon od nieznajomego, który przedstawia się jako Sędzia.Oznajmia, że dokonuje samosądu na innych, wymierzając im sprawiedliwość za zbrodnie których dokonali.
W tym samym czasie w Internecie pojawia się transmisja na żywo, w której mężczyzna, w katowski kapturze torturuje pracownika władzy, wyjawiając przy tym wszystkie grzechy i nikczemne czyny swojej ofiary.
Od momentu pojawienia się Sędzi, wszystkie służby zostają postawione na nogi w celu unicestwienia oprawcy.

Niestety dochodzi do tragedii... policja na terenie dawnego sierocińca, sióstr hieronimek, znajduje ciało straconego na wizji mężczyzny.
Na miejsce zbrodni zostaje wezwany Igor Brudny, który ma za zadanie bliżej przyjrzeć się sprawie, a jednocześnie rozważyć propozycję, od mężczyzny, którego miał już nigdy nie spotkać w swoim życiu.
Od tej pory zaczyna się walka z czasem, gdyż Sędzia nie próżnuje.Dopada kolejną ofiarę z politycznego grona, co skutecznie dzieli i paraliżuje Państwo.
Brudny i Zawadzka wdepnęli w niezłe bagno, gdyż muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości, w świecie polityki, lewych interesów i układów, które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego.
Czy uda im się znaleźć psychopatycznego mordercę zanim wybuchnie wielki bunt i ucierpią kolejne ofiary?
~"BAGNO" to już piąta część z serii z Igorem Brudnym w tle, która udowodnia, że Przemysław Piotrowski, chodź na chwilę nie zwalnia z tempa, by spełnić oczekiwania swoich czytelników.Jest to kolejna część w której nie brakuje pełnokrwistych bohaterów, galopującej akcji z iście mistrzowsko poprowadzoną fabułą, ociekającą ogromną dawką adrenaliny, mroku i utrzymującego się napięcia towarzyszącego nam do ostatniej strony.
~Autor i tym razem nie boi się poruszać dość kontrowersyjnych tematów i wątków przez co cała opowieść zyskuje na swej autentyczności.
Tym razem oprócz krwawego, zawiłego śledztwa, kolejnego nieuchwytnego psychopaty mamy doczynienia z przestępczością na tle seksualnym, brutalnym i pozbawionym skrupułów światem polityki, organów jej władzy, która manipuluje i mami swoich odbiorców dzieląc ich na lewicowych i prawicowych obywateli, czyli tak jak to działa w naszej szarej rzeczywistości która z biegiem czasu doprowadzi nas do totalnej zagłady.
Myślę, że po nadrobieniu całości, poznaniu wszystkich za i przeciw, część z nas, jako bierny widz, obserwując skalę panującego nieszczęścia stanęła by po stronie Sędzi i poparła jego bestialskie zachowanie...
Czy wymierzenie sprawiedliwości na własną rękę, to dobra droga ku lepszemu?Tego musicie dowiedzieć się już sami.
~Wielokrotnie polecałam, wspominałam i podkreślałam wam, że bardzo cenię sobie pióro autora za jego autentyczność i mówienie prawdy o tym co dzieje się wokół nas.Problemach, które według niektórych nie powinny ujrzeć światła dziennego.
Dlatego jak zawsze z czystym sercem polecam wam tą kultową serię, a jednocześnie wyparuje kolejnej części i trzymam mocno kciuki za następne tak ekscytujące i mroczne opowieści.
Czekam na moment kiedy cała historia doczeka się ekranizacji, mówiąc wprost Czytajcie! Idealna dla fanów mocniejszej literatury.I tym razem czapki z głów moi drodzy - ukłony Panie Przemysławie ??
Bezapelacyjnie Polecam J.K.
Macie w planach? Czy może jesteście już po?

SPRAWIEDLIWOŚĆ POSTANOWIŁ WYMIERZYĆ KTOŚ INNY.

"Komisarz zamknął powieki. Czas zwolnił, a przed oczami znów wyrosły mury klasztoru. Pomyślał, że naprawdę jest przeklęty i nigdy nie będzie mu dane uwolnić się od demonów przeszłości. Igor Brudny nie mógł jednak wiedzieć, że gra, do której właśnie został zaproszony, ma o wiele wyższa stawkę, i gdy podniósł się z łóżka, nieświadomie zaczął najtrudniejszą walkę w swoim życiu. Z samym sobą".

Przemysław Piotrowski, rozpoczynając serię z Igorem Brudnym, z każdą kolejną książką coraz wyżej stawiał sobie poprzeczkę. Sięgając po "Bagno" wiedziałam, że i tym razem Autor mnie nie zawiedzie. Poraz kolejny dałam się wciągnąć w niełatwe śledztwo i przepadłam.. "Bagno" wciąga tak, że nie sposób jest się oderwać, w każdej wolnej chwili otwierałam książkę i śledziłam poczynania Brudnego. Jak i w poprzednich częściach, tak i tutaj, Autor porusza mnóstwo kontrowersyjnych tematów. Jestem przekonana, że znajdzie się wiele osób, którym książka nie przypadnie do gustu, ale będą też tacy, którzy będą zachwyceni. I ja należę do tych drugich. Przy okazji "Zarazy" wspomniałam, że bardzo cenię sobie Autora za jego szczerość i to, że nie boi poruszać się tematów dotyczących problemów, z jakimi zmaga się obecnie nasz kraj.
Śmiem twierdzić, ze "Bagno" na pewno okaże się jedną z najlepszych książek tego roku, i z całego serca życzę tego Autorowi. Czapki z głów Panie Przemysławie. Czekam na kolejną książkę.

Igor Brudny w dalszym ciągu przebywa na urlopie zdrowotnym. Nie może jednak liczyć na odpoczynek. W internecie pojawia się transmisja, w której mężczyzna w kapturze torturuje znanego księdza, który jest blisko z obecną władzą. Kat tytułuje się Sędzią. Wszystkie służby zostają postawione na nogi, ale nie są w stanie przerwać transmisji.

Kiedy ciało ofiary zostaje znalezione na terenie dawnego sierocińca sióstr hieronimek, Igor zostaje wezwany na miejsce i wciągnięty w śledztwo. Tym samym wkracza do świata, którego nie zna i którym gardzi. Świata polityki.
Czy dobrze zrobił? Czy to Sędzia jest faktycznie tym złym?

Brudny wrócił i ponownie zachwycił. "Bagno" ma trochę inny klimat niż poprzednie części. Nadal jest mrocznie i brutalnie. Tym razem jednak jest spora dawka political-fiction. Ja lubię takie klimaty. Może cała seria w tym gatunku przemyslawpiotrowski?

Nie sposób nie zauważyć odniesień do aktualnej sytuacji politycznej w kraju. Poruszane są trudne i bardzo aktualne tematy. Bezkarność księży pedofilów, rozpasanie władzy i wykorzystywanie swojej pozycji, śmierć kobiet na skutek zaostrzenia przepisów aborcyjnych.

Sytuacja polityczna jest tłem dla morderczych działań Sędziego. Igor Brudny jest rozdarty. Gardzi politykami. Nie jest pewien czy stoi po właściwej stronie. Społeczeństwo kibicuje Sędziemu, przez co Brudny z bohatera zmienia się niemal we wroga, który sprzedał się władzy.

Dla mnie rewelacja. A jakie są Wasze wrażenia po lekturze?

Seria kryminalna z Igorem Brudnym w roli głównej jest chyba jedną z najpopularniejszych w ostatnich latach i to absolutnie nikogo nie powinno dziwić- lekki styl pióra autora i świetnie opowiedziane historie z bardzo charyzmatycznym bohaterem w roli głównej oraz porządnie skonstruowane, napędzające akcję wątki kryminalne okazały się przepisem na sukces Przemysława Piotrowskiego.

?Bagno? to już 5 część serii. Tym razem akcja rozpoczyna się z mocnym przytupem- w internecie pojawia się nagle transmisja, w której postać w kapturze torturuje bliskiego współpracownika władzy, wyjawiając jego grzechy. W tym samym czasie jedną z audycji radiowej przerywa telefon od tajemniczego mężczyzny, który karze nazywać się Sędzią. Służby bezpieczeństwa rzecz jasna zostają wprowadzone w maliny, a ciało nieszczęśnika straconego na wizji, policja odnajduje na terenie dawnego sierocińca sióstr hieronimek. To z kolei jest dla Brudnego niczym znak świetlny na niebie dla Batmana?

To, czego nie można odmówić książkom autora to fakt, że czyta się je po prostu jednym tchem. Tak samo jest i w tym przypadku- wzrok podąża z rozdziału na rozdział domagając się z każdym kolejnym więcej. Sam pomysł na fabułę zdaje się skądś znajomy- ukrywający swoją tożsamość samozwańczy mściciel, mówiący ?dosyć? całkowitej bezkarności ludzi piastujących najwyższe stanowiska w państwie. Z racji tego w książce autor świadomie lub nie zachwiał proporcjami kryminału i polityki na rzec tej drugiej, co nieco przyćmiło ogólny całokształt. Mnie jednak ten zabieg się podobał i byłbym zawiedziony gdyby tylko powierzchownie ją ?liznął?, nie zagłębiając się w genezę powołania do życia Sędziego. Całość nie jest tak spektakularna, jak chociażby pierwsze trzy części serii, ale czyta się ją równie dobrze. ?Bagno? z pewnością nosi znamiona książki, której głównym zadaniem jest dostarczenie rozrywki czytającemu, a tej nie brakowało mi nawet przez chwilę.

Będąc wielkim fanem zarówno Igora Brudnego, jak i autora z pewnością będę dalej towarzyszył im w ich dalszej drodze, do czego gorąco namawiam każdego, kto przeczytał chociażby jedną część. Tych z Was, którzy jeszcze nie znają Igora proponuję szybko nadrabiać zaległości?

...

Swoją przygodę z komisarzem Igorem Brudnym rozpoczęłam dwa lata temu, kiedy postanowiłam sięgnąć po "Piętno". Nie spodziewałam się, że niegłupi bohaterowie oraz brutalne morderstwa aż tak przypadną mi do gustu, że zapragnę poznać również kontynuację. Po "Sforze" jednak przyszedł i czas na "Cheruba" i "Zarazę", ponieważ nadal ogromnie podobało mi się ten obrzydliwie wykreowany świat. Kiedy na półki w księgarni trafiło "Bagno", nawet nie wahałam się sięgnąć. I wiecie co? Okazało się, że "Bagno" jest najlepszą częścią zaraz po mojej ulubionej Sforze! Zapraszam do dalszej recenzji, jeśli pragniecie dowiedzieć się dlaczego. W "Bagnie" do głosu dochodzi Sędzia, czyli kat porywający i rozgrzeszający przed ludem osoby siedzące na wysokich stołkach. Ksiądz nagminnie wtrącający się w politykę oraz gwałcący małych chłopców; sędzia, która obłowiła się na nielegalnych wysiedleniach mieszkańców, co z kolei doprowadziło do wielu samobójstw; minister brutalnie gwałcący oraz wyżywający się na młodocianych prostytutkach to zaledwie garstka władzy zasługującej na wymierzenie sprawiedliwości. Igor Brudny, oczywiście, za namową zostaje włączony do śledztwa. Rozpoczyna poszukiwania Sędziego, ale widząc dowody zbrodni jego ofiar chyba zaczyna je nieco przeciągać... Do tego wszystkiego wplątuje się w politykę, gdzie knowania i brudne sekreciki są na porządku dziennym. Wszystko to sprawia, że zaczyna nurzać się w bagnie. Piąta część cyklu o Igorze Brudnym to mocny kryminał nie dla słabeuszy. Fabuła bogata w liczne zwroty akcji sprawia, że ciężko się od niej oderwać, zwłaszcza że śledztwo oraz tajemnice sprzed lat oferują multum emocji. W "Bagnie" pojawia się naprawdę intrygujący wątek Sędziego, czyli mordercy zabijającego innych złoczyńców (zaleciało mi to Dexterem, czego nie traktuję jako wadę). Ciężka tematyka samosądu poruszana przez Piotrowskiego sprawiła, że podczas czytania czułam dziwną, dziką satysfakcję, a w głowie pojawiały mi się myśli, że i w Polsce przydałby się taki Sędzia. Osoba, która dorwałaby się do d**y politykom czy księżom-pedofilom, wyjawiła ich okropieństwa i wymierzyła karę. I ten fakt odrobinę mnie przeraził, bo jak trzeba być wściekłym, jak poirytowanym aktualną władzą oraz tym, co się dzieje w Polsce, że Sędzia jawi się jako dobry pomysł... W "Bagnie" dochodzą do głosu nowi bohaterowie, a czytelnicy dodatkowo poznają kilkanaście wydarzeń z przeszłości wychowanków sierocińca sióstr hieronimek. Z kolei nie uświadczycie tutaj obecności Romualda Czarneckiego, ale jakoś kompletnie mi go nie brakowało. Przemysław Piotrowski stworzył kolejną świetną część cyklu, której fabuła dodatkowo skłania czytelników do refleksji nad otaczających ich brudnym światem władzy oraz faktu, że osoby na stołkach są w rzeczywistości nietykalne. Książka uświadomiła mi również moją ogromną irytację i niechęć do aktualnie rządzących, co było zgoła oczyszczające. "Bagno" to obrzydliwa, bestialska opowieść przepełniona przemocą, wulgaryzmami, którą zdecydowanie polecam.

Seria z Igorem Brudnym to jedna z moich ulubionych serii kryminalnych. Chociaż już w pierwszej części autor sam sobie wysoko zawiesił poprzeczkę, to moim zdaniem z każdym kolejnym tomem poziom jest utrzymany wysoko.

Sięgając po ?Bagno? miałam już jakieś oczekiwania. Pierwsze rozdziały, ba pierwsze strony i już byłam pewna, że będzie dobrze. Autor nie oszczędza czytelnika, serwuje brutalne i krwawe opisy, przez co książka nabiera charakteru. Tym razem znaczna część fabuły skupia się wokół polityki. Nie jest to lubiany przeze mnie wątek, zarówno w życiu realnym, jak i w literackim. Będąc po lekturze myślę, że autor poprowadził wszystko w taki sposób, że w ogóle nie straciłam zainteresowania książką. A zdecydowanie przypadkowe podobieństwo do prawdziwych osób ;) przypadło mi do gustu i ułatwiło połapanie się w tych wszystkich nazwiskach. Akcja w książce nie daje chwili wytchnienia, wszystko gna do przodu, przez co książkę czyta się bardzo szybko. Czy domyśliłam się zakończenia? Starałam się, miałam swoje typy, myślałam, że celne, jednak autor mnie zaskoczył, a to lubię. No i ta okładka idealnie pasująca do treści i, jak dla mnie przerażająca.

Książkę oczywiście polecam. Jestem pewna, że dostarczy Wam ogromu wrażeń.

?Sprawiedliwość postanowił wymierzyć ktoś inny...?
?Bagno? autorstwa Przemysława Piotrowskiego, stanowi piąty już tom przygód komisarza Igora Brudnego. Do sięgnięcia po te powieść skusił mnie przede wszystkim krótki, a zarazem treściwy tytuł, który idealnie nawiązuje do polityki w naszym kraju oraz sama kolorystyka okładki. Nawet teraz pisząc tę recenzję nie potrafię się na nią napatrzeć, podoba mi się jej ?brud? oraz tajemniczy kat na okładce - do tej pory jak tylko spojrzę w jego czarne oczodoły czuję ciarki na plecach! Po tej lekturze z ręką na sercu mogę stwierdzić, że Piotrowski stał się jednym z moich ulubionych polskich autorów - ta powieść to istna petarda! ?Bagno? totalnie mnie pochłonęło, by na koniec wypluć mnie niczym przeżute mięso - dosłownie tak się czułam kiedy przeczytałam ostatnią stronę...

Audycję radiową przerywa telefon tajemniczego człowieka - Sędziego, który pragnie sprawiedliwości. W tym samym czasie w Internecie pojawia się transmisja, podczas której mężczyzna w katowskim kapturze torturuje bliskiego współpracownika władzy. Przed egzekucją wyjawia wszystkie grzechy oraz przewinienia swojej ofiary...Kolejne działania Sędziego skutecznie paraliżują państwo, a wzburzeni ludzie wychodzą na ulice. W całym tym chaosie, po raz kolejny tropiąc psychopatycznego mordercę, Brudny po raz pierwszy nie wie, czy stoi po właściwej stronie...

?Bagno? należy do brutalnych kryminałów, w którym nikt nie został oszczędzony... Już pierwsza strona tej książki, w której znalazł się cytat z mojej ulubionej książki (?Folwark zwierzęcy?) zapewnił mnie, że będzie to bardzo dobra powieść. Po przeczytaniu tej lektury śmiem twierdzić, że jest to jedna z lepszych premier tegorocznych wakacji!

Może dziwnie to zabrzmi, ale strasznie spodobała mi się postać Sędziego. Nie potrafię wyjaśnić czemu, ale za każdym razem kiedy jego osoba pojawiała się w fabule czułam ciarki oraz pewnego rodzaju podekscytowanie. Sędzia był niczym zamaskowany mściciel, który pragnął jedynie sprawiedliwości. Jego ofiarami były osoby związane z polityką, w tej powieści wszystkie ich grzeszki wychodzą na światło dzienne i każdy z nich zostanie sprawiedliwe ukarany... Po pewnymi względami ?Bagno? przypominało mi jedną z książek Remigiusza Mroza, jednak to powieść Piotrowskiego okazała się o niebo lepsza.

Czy książkę polecam? Kochani, tę powieść będę wciskać wszystkim w ciemno! Bardzo dobrze wspominam czas z tą lekturą oraz jestem pewna, że zbyt szybko nie zapomnę o naszym mścicielu. ?Bagno? to bardzo brutalna powieść, która połyka w całości i nie pozwoli Wam się od siebie oderwać!

?Wszystkie zwierzęta są równe,
Ale niektóre równiejsze od innych.?
George Orwell, ?Folwark zwierzęcy?

Bagno. Tom 5 przygód Igora Brudnego. - Przemysław Piotrowski.

Lekkie pióro Przemysława znowu porwało mnie od pierwszej strony. I tak samo - od początku czułam bród i smród.

W książce nie brakuje tego, od czego tak bardzo wizualnie ?czyści? są politycy, kler oraz każdy, kto oficjalnie umywa ręce od tego wszystkiego co? jest gorsze od gówna.
Czarna rozpacz. Krzywda. Trudne tematy.
Piotrowski zręcznie i odważnie walczy słowem ukazując nam szerokie spektrum problemów, które nas otaczają.

***
I pojawia się on. Sędzia. Jak zachowalibyśmy się w obliczu bohatera (?), który samodzielnie wymierza kary?
Czy społeczeństwo aprobowało by czy negowało takie postępowanie? A może wręcz dopingowalibyśmy go, by ukarał tych, którzy krzywdzą innych?
Czy samosąd może mieć usprawiedliwienie?

Teraz ktoś może powiedzieć - no nie, wszystko musi być sądzone itd? a potem przychodzi moment, gdy ktoś inny mówi - tak, a co z człowiekiem, który zgwałcił ci dziecko? Czy również poczekasz na sąd, czy gdybyś mógł/mogła to kara zostałaby wymierzona od razu?

Tutaj można by sobie postawić wiele pytań i jeszcze więcej prawdopodobnych odpowiedzi.
Czym tak naprawdę jest sąd? Czym są nasze czyny i? dlaczego zachowujemy się tak a nie inaczej? Dlaczego krzywdzimy innych nadużywając władzy czy? właśnie. Czego?
Dlaczego ludzie milczą, gdy wiedzą co się dzieje?

Czy koryto jest więcej warte niż życie drugiego człowieka?

?Władza.
Jedyny głód, którego nie da się zaspokoić. Władza jest gorsza niż najbardziej uzależniający narkotyk. Posmakowanie z koryta zmienia ludzi, łamie kręgosłupy jak zapałki, a moralność przestaje istnieć?.

Komisarz Igor Brudny powraca!
Tym razem czeka go spacer po niebezpiecznie grząskim bagnie jakim jest polityka.. brudna, bezwzględna i wyssana z empatii.

Tajemniczy człowiek, który sam siebie ochrzcił Sadzią postanowił zaprowadzić porządek w kraju i nakręcić z tego snuffa.. W Internecie pojawia więc się transmisja na żywo, gdzie wyglądający jak średniowieczny kat mężczyzna w charakterystycznym kapturze, w którego poszarpanych otworach widać tylko źrenice, a w nich tańczące płomienie setek świec ? dochodzi sprawiedliwości na własną rękę. Na pierwszy ogień idzie bliski współpracownik władzy. Przed egzekucją Sędzia publicznie wyjawia jego wszystkie ?grzechy? i stawia rządzącym ultimatum..

W obliczu aktu wymierzonego w cały system, państwowe służby zostają postawione w stan najwyższej gotowości.
Wkrótce policja znajduje ciało straconego przez Sędziego mężczyzny na terenie dawnego sierocińca sióstr hieronimek ? w miejscu noszącym piętno niewyobrażalnego cierpienia wielu młodych dusz. Sędzia zostawia przy sponiewieranych zwłokach również pewną wiadomość.. A to dopiero pierwszy akt tego skrupulatnie wyreżyserowanego przedstawienia. Wszystko wskazuje na to, że samozwańczy Sędzia ma dostęp do ?teczek? najważniejszych ludzi w państwie, a do swojej gry zaprasza najbardziej rozpoznawalnego komisarza w kraju.

Kim jest Sędzia?
Opcji było mnóstwo, a kolejne wyrastają jak grzyby po deszczu..

Wobec zaistniałej sytuacji, komisarz Igor Brudny staje się osobą niezbędną do wyjaśnienia spawy..

Tylko czy Brudny zechce zagrać w nieswojej lidze. Wejść w obcy mu świat wielkiej polityki, układów i przekrętów, gdzie ręka rękę myje, a absurd goni absurd. Świat, którym gardzi równie mocno jak Sędzia.

Gra do której zostaje zaproszony okazuje się walką z samym sobą o wysoką stawkę. Zimny glina, ale też facet z krwi i kości z mrocznymi wspomnieniami i bagażem doświadczeń, jak zwykle podejdzie do sprawy w swoim stylu. Choć targają im sprzeczne emocje, z jednej strony trochę kibicuje osobie Sędziego, z drugiej strony ? jest przerażony obrotem sprawy.. będzie musiał podjąć męską decyzję, która być może będzie jedną z najważniejszych, w jego życiu.

Tymczasem kolejne egzekucje Sędziego niemal paraliżują państwo. Ludzie wychodzą na ulicę, w Internecie szaleje fala hejtu wobec rządzących. Punkt kulminacyjny krwawej jatki jest bliski.

Czy Igor Brudny będzie w stanie zakończyć ten spektakl nienawiści?

Przemysław Piotrowski wrzuca swoich bohaterów w świat tak dobrze nam znany.. niestety. Dostajemy nieco przerysowany, ale za to jaskrawy i bijący po oczach obraz naszego polskiego klimatu, ?przaśnego grajdoła?.
Może więc warto się na chwilę zatrzymać i zastanowić, co by się stało, gdyby naprawdę w końcu COŚ przelało czarę goryczy, pojawił się KTOŚ i powiedział ?sprawdzam?.. gdyby nienawiść z potężną i destrukcyjną siłą eksplodowała niczym wulkan.. Bo bywa przecież tak, że ofiara może przeistoczyć się w oprawcę..

Przekaz książki jest niezwykle i przerażająco aktualny. Każdy może go odczytać na swój własny sposób. A z całą pewnością ta historia ma ?drugie, trzecie albo i czwarte dno?.

Fani komisarza Brudnego na pewno nie będą zawiedzeni, pomimo ?ciężkiego? dla niektórych tła politycznego, jest tu też mroczny klimat, emocje, krwawe zbrodnie i niepowtarzalna aura właściwa tej znakomitej serii.

Polecam.

Gratulacje dla Autora za pomysł, odwagę i genialne show.