Basiula

Ostatnimi czasy udało mi się przeczytać kilka książek z mojej domowej biblioteczki. Na luzie i bez presji czasu. Trochę się tych książek nazbierało. Kupione, wygrane, prezenty, a wśród nich sporo perełek. Książka "Basiula" Marzeny Orczyk-Wiczkowskiej to prezent od mojej przyjaciółki Halinki i jednocześnie Jej patronat. Jak Halinka coś przeczytała i poleca, to wiem, że się nie zawiodę. Zna mój gust czytelniczy jak mało kto.
"Życie to ciągłe ubywanie. Czasem powolne..., niekiedy błyskawiczne..., czasami odroczone w czasie... Ale ubywanie- zawsze, wszędzie, we wszystkim".
Starsza przodownik Barbara Raszewska zostaje oddelegowana na letnisko Basiula. Udając letniczkę, nieoficjalnie ma pomóc w dochodzeniu. Na terenie jednego z pensjonatów doszło do kradzieży biżuterii. Przez szereg błędów i nieudolność funkcjonariuszy nie udało się złapać złodzieja. Oprócz kradzieży na terenie letniska kwitnie działalność pseudomedyczna. Barbara nawiązuje znajomości z letnikami, obserwuje wszystko dookoła, sporządza notatki i co jakiś czas dzieli się swoimi spostrzeżeniami z miejscowym śledczym. Dla Basi wyjazd na letnisko to nie tylko praca, ale możliwość odpoczynku na łonie natury, relaksacyjne zabiegi i sposób na pogodzenie się z bolesną przeszłością. Teraz spogląda w przyszłość z nadzieją. Wreszcie w jej życiu oprócz ciągle gromadzących się ciemnych chmur zaświeciło słońce. Zaczęła się cieszyć z tego, co ma tak po prostu.
"Przeszłość to drzwi, których czasem lepiej nie otwierać".
Basia od zawsze cierpi na bezsenność, a gdy już zaśnie, pojawiają się zagadkowe sny, wspomnienia z przeszłości i niewytłumaczalne impulsy. Otrzymuje pewną propozycję i zaczyna zastanawiać się nad swoją przyszłością, ciągle tkwiąc w przeszłości. Przez innych postrzegana niczym Joanna DArc i Grażyna Bacewicz w jednym. Jak sobie poradzi z tajną misją? Czy uda jej się wpaść na trop złodzieja?
"Basiula" to taka obyczajowa powieść w stylu retro z domieszką kryminału. Fabuła osadzona w latach 30 -tych. Niespieszna akcja, wyraziści bohaterowie i ciekawy wątek kryminalny. Świetne połączenie fikcji i realizmu. Pierwszy raz miałam okazję czytać książkę z dużym drukiem. Na przykładzie głównej bohaterki autorka zmusza nas do refleksji nad tym jak często zdarza nam się idealizować swoje dzieciństwo. Nasza pamięć bywa zawodna. Wypieramy z pamięci bolesne lub nieprzyjemne wydarzenia, aby uniknąć związanych z nimi emocji. Pomimo tego, że unikamy myślenia o przeszłości to ona i tak nas dręczy.
"Miłość ci wszystko wybaczy
Smutek zamieni ci w śmiech
Miłość tak pięknie tłumaczy
Zdradę i kłamstwo i grzech..." Hanka Ordonówna "Miłość ci wszystko wybaczy".

Barbara wyjeżdża na letnisko Basiula. Kobieta nie jedzie tam jednak, aby odpoczywać. Barbara jest policjantką i do Basiuli jedzie z tajną misją. Wtapiając się w tłum wczasowiczów, bada sprawę kradzieży w tamtejszym domu wczasowym.
Barbara jest policjantką, kobietą w męskim zawodzie, mimo to radzi sobie doskonale. Mimo że czasami odczuwa z tego tytułu nieprzyjemności, jest wytrwała.
Basiula staje się jej miejscem pracy. Kobieta bada dziwne kradzieże, do których tam dochodzi, jednak aby nie wzbudzać podejrzeń innych, aktywnie korzysta też ze wszystkich atrakcji, jakie oferuje Basiula, integruje się z innymi jej mieszkańcami i przy okazji przygląda się tym bardziej podejrzanym wczasowiczom. Barbara dobrze radzi sobie, działając pod przykrywką, przez cały czas jest bardzo opanowana, potrafi dostosować się do sytuacji, a także zdobyć sympatię innych ludzi. Mimo że kobieta korzysta z różnych atrakcji, nie zapomina, że jest w pracy. Czasami dopadają ją jednak obrazy z przeszłości, co umożliwia nam poznanie dość tragicznej przeszłości bohaterki.
Książkę można zaliczyć do literatury obyczajowej z subtelnym wątkiem kryminalnym. Akcja jest bardzo spokojna i kręci się wokół Basiuli, która jest prawdziwym miejscem. W książce będzie więcej nawiązań do autentycznych wydarzeń, które w fajny sposób ukazane są na końcu książki, jako dodatkowa, historyczna wstawka.
Autorka zadbała o to, aby dało się odczuć klimat lat 30., w których toczy się akcja. Świadczą o tym m.in. miejsce, stroje, nawiązania do historii, zachowania bohaterów.
Wątek kryminalny jest bardzo oszczędny i tak naprawdę największy zwrot akcji rozgrywa się bliżej końca, ale nie psuje to w żaden sposób odbioru całej historii. Wątek kryminalny staje się ciekawym podsumowaniem działań bohaterki, która prowadzi w Basiuli śledztwo.
W książce sporo jest różnorodnych bohaterów, których czytelnik będzie mógł poznać dzięki Barbarze, która bacznie ich obserwuje. Historia jest realistyczna, bardzo przyjemna i równie przyjemnie mi się ją czytało. Książka ma też spore litery, co ułatwia czytanie.