Baśniobór

Po przeczytaniu w dzieciństwie "Władcy Pierścieni" długo czekałam na książkę, która by dorównała dziełu Tolkiena. Gdy zaczęłam czytać "Baśniobór" z każdą kolejną kartką stawało się dla mnie jasne, ze w końcu doczekałam się książki, która pochłonęła by mnie tak samo mocno. Przygoda Kendry i Setha, którą przeżyli w odwiedzinach u swojego dziadka, opiekuna magicznego lasu, wciąga z taką siłą, że naprawdę zaczynamy wierzyć,że takie miejsca istnieją gdzieś ukryte na świecie. Świat opisany przez Brandona Mulla wydaje się być tak dokładnie opisany, jakby autor rzeczywiście poznał to miejsce. Byłam zachwycona bogactwem ciekawych postaci - od głównych bohaterów, przez wiedźmę Muriel, czy golema Hugo.
Książkę tę bez wahania polecam wszystkim - i małym i dużym - nawet tym, którzy nie koniecznie są fanami fantastyki.
"Baśniobór" jak żadna inna książka zasługuje na miano BESTSELLERU !

Wydanie książki w doskonałej jakości wizualnej, estetycznej i użytkowej. Powieść "Baśniobór" przenosi nas do znanej nam już krainy, ale tym razem skupia się na innych aspektach tego świata. Głównym bohaterem jest Jaskier, znany jako Jaskier Dandelion, który wiedzie życie barda, poetę i awanturnika. W tej książce odkrywamy tajemnice z przeszłości Jaskra, dowiadujemy się o jego losach i przygoda, które go spotykają. Wątek Baśniobora, tajemniczej organizacji zajmującej się walką z nadprzyrodzonymi stworami, stanowi główny wątek powieści.

Sapkowski, jak zawsze, wspaniale wplata wątki fantasy w realistyczne opisy i postacie. Świat, który stworzył, jest bogaty i pełen detali, a czytelnik jest wciągany w historię od samego początku. Fabuła jest dynamiczna i pełna zwrotów akcji, nie brakuje tu też dialogów, które są znakiem rozpoznawczym twórczości Sapkowskiego.

Co sprawia, że "Baśniobór" wyróżnia się na tle innych książek w tym uniwersum, to fakt, że autor skupia się na postaci Jaskra i jego rozwinięciu. Przez wiele lat Jaskier był jedynie towarzyszem wiedźmina Geralta, a teraz otrzymujemy pełen portret jego życia, zmagania się z przeciwnościami losu oraz zasłyszane historie. To znakomita okazja, aby lepiej poznać tę charakterystyczną postać i zrozumieć jej motywacje.

Założenie jest dość proste: dwoje rodzeństwa, trzynastoletnia Kendra i jej jedenastoletni brat Seth, zostają zdegradowani do spędzania czasu ze swoimi dziadkami ze strony ojca, babcią i dziadkiem Sorensonami, podczas gdy ich rodzice cieszą się bezdzietnym rejsem. Kendra i Seth tak naprawdę nie znają dobrze swoich dziadków, którzy mocno stronią od kontaktu z wnukami. Nie ma jednak wyboru, muszą tu, w miejscu bez mediów, być. Kiedy zaczynają pochopnie działać i łamać kolejne zakazy obowiązujące w otaczającym dom Baśnioborze, magiczny świat, o którym dotychczas nie mieli nawet pojęcia, będzie chciał się na nich zemścić.

Brandon Mull na stałe zapisał się w świadomości miłośników literatury dziecięcej i młodzieżowej. Przyznaję, że sama uległam tej fascynacji, choć przedtem nie miałam okazji zapoznać się z powieściami tego autora. Wszystko jednak zmieniło się w momencie, gdy postanowiłam nareszcie sięgnąć po pierwszy tom Baśnioboru. Czy przepadłam w tej historii tak samo, jak fani serii? O tym w tej właśnie opinii.

Kendra i Seth muszą zmierzyć się z trudną prawdą - ich rodzice wyruszają w rejs, a oni sami będą musieli spędzić ten czas u dziadka. Ten okazuje się dość surowym starszym panem, który na dzień dobry zarzuca ich dużą ilością zakazów i przestróg. Rodzeństwo jednak niekoniecznie chce tych zasad przestrzegać i powoli zaczyna poznawać dom dziadka i tereny wokół. Wkrótce okazuje się, że ich dziadek jest strażnikiem Baśnioboru - miejsca, które jest schronieniem dla wielu niezwykłych istot. Co więcej, zakaz zbliżania się do lasu nie robi na nich większego wrażenia i dzieci szybko go łamią. Jak duże konsekwencje ich czekają? Co jeszcze skrywa w sobie ogród dziadka oraz sam dom? Dlaczego w domu trzymana jest kura? No i co zrobić, gdy z ukrycia wypełznie prawdziwe zło?

Powiem szczerze, że czytając pierwsze strony książki, nie potrafiłam zrozumieć całego fenomenu tej serii. No bo, umówmy się - początek nie jest zbyt porywający, ot dzieci dowiadują się o wycieczce rodziców, a tym samym o spędzeniu najbliższego czasu i dziadków, których właściwie nie znają. No cóż, nie był to najbardziej wciągający początek, ale to, co działo się później... Powiem tyle: poczułam się niezwykle zaskoczona.

Główni bohaterowie różnią się od siebie tak bardzo, jak tylko rodzeństwo może. Kendra jest tą spokojniejszą, uczynną i zdecydowanie twardo stąpającą po ziemi, natomiast Seth... On nie patrzy na konsekwencje swoich decyzji, dopiero później zdaje sobie sprawę z własnej głupoty i lekkomyślności. To właśnie irytowało mnie w tej postaci, przez co wiele razy miałam ochotę po prostu wejść do tej książki i porządnie nim potrząsnąć. Rozumiem, że to ciekawski chłopiec, który nie potrafi usiedzieć w miejscu ? okej. Jednak jego potrzeba zbuntowania się była tak silna, że przysłaniała mu pole widzenia i cały rozsądek.

Brandon Mull pisze bardzo lekko, a jednocześnie ma na tyle obrazowe pióro, że czytając powieść, bez problemu mogłam sobie wyobrazić poszczególne sceny czy elementy scenerii. Oczywiście, pewnie jest to również zasługa tłumacza, który sprawnie przełożył tę historię na język polski, zachowując naturalną lekkość pióra autora. Do gustu przypadły mi również same zwroty akcji, które były naprawdę zaskakujące. Sama akcja okazała się dynamiczna (poza samym początkiem), więc zdecydowanie do końca książki się nie nudziłam.

Podsumowując, mogę napisać, że pierwszy tom Baśnioboru okazał się dla mnie dużym zaskoczeniem pod wieloma względami, lecz jednocześnie nastroił mnie pozytywnie na kolejne tomy. Jest to pozycja idealna zdecydowanie dla wszystkich miłośników fantastyki młodzieżowej. Już nie mogę doczekać się momentu, aż skończę kolejne części.