Bestie zagłady

Historia z pogranicza mitów i legend Afryki, autorka w przypisie sama wspomina o tym, że inspirowała się opowieściami z tego kontynentu. Poczujecie w niej klimat i duchotę dżungli oraz chłód pory monsunowej.

Książka tak jak pierwsza część nadal krąży wokół postaci Koffi i Ekona, dochodzi jednak jeszcze jeden wątek. Możemy dowiedzieć się jak to się stało, że główna bohaterka wraz z rodzicami trafiła do "Nocnego ZOO", co sprawiło, że jej matka podejmowała takie a nie inne decyzję.

Koffi po walce kończącej pierwszy tom, musi zapłacić wysoką cenę, została porwana i zamknięta w tajemniczym Ciernistym Ogrodzie, gdzie władzę sprawuje Fedu - bóg śmierci. Dziewczyna wie, że musi uciec, tylko jak to zrobić gdy znajduje się w obcym miejscu, wśród obcych ludzi.

Ekon ukrywa się przed Synami Sześciu, jego dawnymi braćmi. Teraz zdany jest tylko na siebie, a jego cel to odnaleźć i uwolnić Koffi. Czeka go jednak długa i niebezpieczna droga, czy jego cel zostanie spełniony?

Czy drogi dwójki przyjaciół znów się połączą? Czy ich los jest już przesądzony?

Tajemnicza, pełna niebezpieczeństw, akcji i przygody książka, która przeniesie Was w magiczny, jedyny i niepowtarzalny świat. Autorka stworzyła coś nowego, coś wyjątkowego. Niesamowity klimat, wyjątkowi bohaterowie mierzący się z przeciwnościami losu i to wszystko otoczone wielką magia, która jednocześnie może być czymś pięknym, ale bywa też szalenie groźna.

Bawiłam się wspaniale czytając tą książkę i mam nadzieję, że niedługo uda Nam się poznać dalszy ciąg przygód bohaterów. Może odkryjemy przy okazji jeszcze więcej tajemnic z przeszłości.

Jest to drugi tom drapieżnych bestii. Autorka chyba nie robiła przerwy w napisaniu jej, gdyż cały klimat identycznie odwzorowuje ten z części pierwszej. W tej książce niemal wszystko żyje i porusza się, nawet przyroda, której opisy zajmują wiele miejsca. Jednak niemal na każdym kroku czeka tutaj niebezpieczeństwo, dlatego czyta się ją pod dużym strachem. Nawet miejsca, które miały być bezpieczne, nie do końca takie są. Nie można tutaj być pewnym dosłownie niczego. Nawet zwykły spacer po straganach kończy się walką. Każdy wydaje się tutaj podejrzany, gdyż ukazany zostaje od tajemniczej strony. Albo w swoich myślach przekazuje nam, że o czymś wie, albo coś ukrywa, bądź chowa i my długo nie wiemy co. Na dodatek rozdział kończy się niewiadomą i następny rozpoczyna inny wątek. Autorka zwraca tutaj uwagę na ubrania, gdyż to po nich możemy poznać kto do kogo należy. Istotną rolę pełnią tutaj ich kolory. W momencie zdjęcia oficjalnego stroju, nawet waleczni są wyśmiewani i traktowani jak dzieci. Jednak wtedy spokojnie mogą znikać w tłumie.
W opowieści mamy takie miejsce, które nazywa się Ciernistym Ogrodem. Trafia tam Koffi i jest przekonywana, że to bezpieczne miejsce i służy dobru. Jednak tak naprawdę szkoli się tam ich, by byli zawsze gotowi do walki. Dodatkowo miejsce to otacza przedziwna mgła w której czają się potwory. W momencie kiedy o tym czytamy prawie zawsze przepełnia nas strach. Same opisy mają sprawić, by czytelnik się przeraził, a tym samym na każdym kroku opowieść wciąga nas coraz bardziej. Zobaczymy również w jaki sposób szkoli swoje moce i co może nimi uczynić. Inni daraja jej w tym pomagają. Wie, że koniecznie musi uciec z tego miejsca, jednak bez magicznego doświadczenia jej się to nie uda. Na dodatek ciężko jest tutaj o zaufanie, gdyż inne osoby ukazane są jako postacie tajemnicze, których intencji nie zawsze można być pewnym. Ta opowieść przeplata się z losami Ekona, który podróżując odkrywa coraz więcej rodzinnych sekretów. Byłam bardzo ciekawa, czy na koniec uda mu się spotkać z Koffi. Wszystkie elementy magiczne bardzo fajnie współgrały z całością, można było doświadczyć wszystkiego rodzaju emocji. Bardzo wciągająca seria, gdzie jedynym minusem jest mniejszy druk. Bardzo wam polecam:-)

Rok temu w moje ręce trafiła świetna książka inspirowana mitologią afrykańską. Był to debiut Ayany Gray, czyli ?Drapieżne bestie?. Historia Koffi i Ekona podbiła moje serce. Od razu wiedziałam, że sięgnę po kontynuację, gdy tylko się ona ukaże. Będąc świeżo po lekturze ?Bestii zagłady?, mogę śmiało napisać, że drugi tom spełnił moje oczekiwania. Według mnie ta seria ma tendencję wzrostową i nie mogę się już doczekać, co autorka przyszykuje dla nas w kolejnych częściach.

W tej serii zachwyca mnie wiele elementów. Jednym z nich jest niezaprzeczalnie magiczny klimat. Dostrzegłam jego oryginalność już w pierwszym tomie. Na moje szczęście w ?Bestiach zagłady? jest go jeszcze więcej ? poznajemy kolejne bóstwa, legendy i lokacje, gdzie niebezpieczeństwo skutecznie ukrywa się pośród cudów natury. Tym razem cała historia zostaje opowiedziana z trzech perspektyw. Śledzimy, jak Ekon stara się odnaleźć Koffi, ale też poznajemy, jak wygląda życie daraja w siedzibie Fedu. Co więcej, możemy także zapoznać się ze wspomnieniami Binti i przez to lepiej poznać dziedzictwo Koffi. Podczas czytania byłam zaangażowana w każdą z tych trzech, odrębnych opowieści. Jednak to rozdziały opowiedziana przez Binti najbardziej przypadły mi do gustu. Uważam, że narracja pierwszoosobowa wniosła dużo dobrego do całej serii.

Świat stworzony przez Ayanę Gray ma ogromny potencjał. Lektura drugiego tomu uświadomiła mi, że jeszcze wiele jego sekretów zostaje przed nami ukrytych. Uwielbiam tę historię i mam nadzieję, że dotrze ona do większego grona odbiorców. Być może nie będzie to seria dla każdego, ale ja z pewnością dla niej przepadłam.

Koffi uratowała niewinnych ludzi, kosztem własnej wolności. Dziewczyna przejęła przepych Adiah i stała się niewolnicą boga śmierci Fedu. Fedu jest przebiegły i chce użyć Koffi do podboju świata, jednak dziewczyna nie może do tego dopuścić.
W innej części krainy Ekon robi wszystko, aby odnaleźć Koffi. Nie jest to łatwa sprawa, ale chłopak się nie poddaje.

Ekon i Koffi zostają rozdzieleni i każde z nich ma trudną misję do wykonania.
Koffi chciała tylko uratować Adiah i niewinne istnienia. Przejęła jej moc, by kobieta nie została zmuszona do użycia jej w złym celu. Sytuacja ta miała jednak negatywne skutki, których Koffi nie mogła przewidzieć.
Koffie, mimo że została uwięziona przez Fedu, robi wszystko, aby się od niego uwolnić. Mogłoby się wydawać, że będzie to niemożliwe, ale bohaterka znajduje nawet sojuszników, którzy tak, jak ona, chcą uciec.

W tym samym czasie Ekon wraz z babcią Koffi próbują odnaleźć dziewczynę.
Chłopak poznaje na swojej drodze wiele ciekawych, szalonych czy niebezpiecznych ludzi. Jego przygody będą pełne niespodzianek i zwrotów akcji. Działania Koffi również będą niespodziewane i ryzykowne. Ciężko nie analizować jej zachowań, kiedy tak ryzykuje pod nosem samego boga śmierci.

W książce znów będzie kilka osobnych wątków - Koffi i Ekona, a także wątek babci i mamy Koffi. Wszystkie dzieją się równolegle, są ciekawe, spójne i ostatecznie się łączą.

Autorka w tym tomie przedstawia nam pochodzenie Koffi, a i sama bohaterka dopiero odkrywa swoje korzenie i moce.
Kontynuacja jest równie ciekawa co pierwsza część. Akcja zmienia się dynamicznie, pojawia się wiele nowych postaci i ciekawych wątków. W tym tomie autorka stawia na powrót do korzeni. Dużo dowiemy się o mocy, jaką posiadła Koffi, o jej rodzinie. Bohaterka zdecydowanie wybija się na pierwszy plan, mimo że Ekon depcze jej po piętach. Opisy są konkretne, stworzony przez autorkę świat wciąż zaskakuje, a przygody bohaterów przyciągają uwagę na długi czas.
Zakończeniem autorka wskazuje, jakie przygody czekają bohaterów w kolejnym tomie, a także zaczyna kolejny, dobrze zapowiadający się wątek, który może mieć wpływ na relację Koffi i Ekona.

Niecały rok temu z wysoko uniesioną głową po raz pierwszy wkroczyłam do dżungli. "Drapieżne bestie" otworzyły przede mną panafrykański świat z niezwykle dzikim klimatem rodem z afrykańskich wierzeń czy mitologii. Kiedy na polski rynek wydawniczy trafiła kontynuacja, nie mogłam przejść obojętnie.

"Bestie zagłady" zaczynają się w miejscu, w którym pierwszy tom kończy. Uprowadzona Kofii budzi się w Ciernistym Ogrodzie - miejscu należącym do bóstwa Fedu - gdzie odkrywa, że oprócz niej uwięzione są też inne daraja (dla przypomnienia: osoby obdarzone niezwykłymi mocami). Pod okiem nowych przyjaciół Koffi zaczyna doskonalić swe umiejętności, by w najmniej spodziewanym momencie uciec spod oka przebiegłego, okrutnego boga śmierci.

W innej części świata, w Lkossie, Ekon razem z Thembą próbują zbiec spod oka czujnych Synów Sześciu. Aby wydostać się z miasta, muszą zrobić to sposobem, w czym pomaga im nowozapoznana grupa przemytników. Czy Ekonowi uda się odnaleźć Koffi? Na jakie bestie trafi po drodze?

Ayana Gray po raz kolejny udowodniła, jak sprawnie buduje dziką, nietuzinkową atmosferę wręcz porywającą czytelnika z fotela wprost w paszczę bestii, gęsty las dżungli i przepełnione odwagą serca bohaterów. "Bestie zagłady" były naprawdę dobrą kontynuacją, napisaną z pazurem i lekkością pozwalającą na szybkie przewertowanie stron.

W głównych bohaterach zaszła duża zmiana w porównaniu z "Drapieżnymi bestiami". Zarówno Koffi jak i Ekon z każdą przeżytą przygodą, z kolejnym pokonanym niebezpieczeństwem, stawali się dojrzalsi. Zaczynali wierzyć w swoje umiejętności, podejmowali przemyślane decyzje - a przynajmniej starali się. :) W Bestiach zagłady do głosu doszli również inni bohaterowie, co ogromnie mi się podobało. Uwielbiam poznawać nowe twarze, zwłaszcza jeśli nie zostały potraktowane po macoszemu i autor poświęcił im sporo uwagi, tworząc indywidualny charakter oraz odrębną historię. Podczas lektury przenosimy się również w przeszłość, dokładnie poznając dorastanie Binti, czyli matki Koffi.

"Bestie zagłady" Ayany Gray to wspaniały sequel, wciągające młodzieżowe fantasy godne polecenia. Historia porywa dzięki umiejętnie budowanemu przez autorkę napięciu oraz wybitnemu, afrykańskiemu klimatowi. Oczywiście, nie radzę czytać bez znajomości pierwszego tomu, bo wiele wątków będzie dla was niezrozumiałych. :)

?Tylko lojalność, przyjaźń i miłość mogą nas wyprowadzić z ciernistego labiryntu...?

?Bestie zagłady? autorstwa Ayany Gray to kontynuacja książki ?Drapieżne bestie?, która oczarowała mnie bujnymi opisami przyrody oraz ?dzikością? i mrokiem, które królują w tej historii od samego jej początku.

Bestie powracają, by udowodnić, że tylko lojalność, przyjaźń i miłość mogą nas wyprowadzić z ciernistego labiryntu.
Koffi zapłaciła wysoką cenę za swoje poświęcenie. Teraz jest sługą Fedu, który więzi ją - i inne daraja o niezwykłych mocach - w Ciernistym Grodzie. Przebiegły bóg śmierci chce zmusić dziewczynę, żeby doskonaliła umiejętności i pomogła mu zniszczyć świat.
Koffi wie, że jej jedyną szansą jest ucieczka, ale do tego potrzebuje sojuszników. Ciernisty Gród otacza magiczna, niebezpieczna mgła, w której czają się potwory? Komu może zaufać w tym obcym miejscu?
W tym samym czasie Synowie Sześciu, których Ekon dawniej nazywał braćmi, szukają go w całym mieście. Jeśli chłopak chce przetrwać, a potem odnaleźć i uwolnić Kofii, musi opuścić Lkossę. Wędrówka przez dzikie ostępy okazuje się nie tylko misją ratunkową, ale także podróżą, podczas której na jaw wychodzą od dawna skrywane rodzinne tajemnice chłopaka, z którymi przyjdzie mu się zmierzyć.
Rozdzieleni przez bogów Koffi i Ekon będą musieli zaryzykować wszystko, żeby się odnaleźć i zmierzyć z bestią.

Moją recenzję rozpocznę od pewnej rady: jeśli nie czytaliście poprzedniej części, radzę Wam ją nadrobić przed rozpoczęciem tej książki. Dlaczego? Fabuła ?Bestii zagłady? rozpoczyna się w momencie, w którym został zakończony poprzedni tom. Może i w trakcie czytania znajdziecie kilka nawiązań do poprzedniej części, to jednak by w pełni cieszyć się z lektury, niezbędna jest znajomość ?Drapieżnych bestii?.

Ayana Gray wprowadza nas głębiej do stworzonego przez siebie samą świata, gdzie zło czai się na każdym kroku. (To jedna z tych cech, za którą kocham tę historię.) Autorka odsłania przed nami więcej tajemnic, które nie dawały nam spokoju w trakcie czytania ?Drapieżnych bestii?. Nie będę ukrywać, że ten tom czytało mi się zdecydowanie lepiej niż poprzedni.

Przyznam, że ?Bestie zagłady? to bardzo dobra kontynuacja, która świetnie współgra z pierwszym tomem. Akcja poprzedniej części w moim odczuciu była momentami aż nadto powolna. Przeczuwam, że ?Drapieżne bestie? miały za zadanie wprowadzić mnie do nowego świata, dlatego też akcja była jaka była. Na szczęście fabuła drugiego tomu z każdym rozdziałem nabiera tempa i zaprowadza nas do finału, który...

No właśnie, zakończenie tej książki bardzo mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się, że autorka przez cały czas ukrywała takiego asa w rękawie. Dosłownie, kiedy przeczytałam ostatnią stronę, na mojej twarzy pojawił się szok i niedowierzanie. Ten finał to istna wisienka na torcie, dla którego warto jest zapoznać się z tą serią.

Czy książkę polecam? Pomimo mieszanych uczuć co do pierwszego tomu, uważam, że warto zapoznać się z tą historią ze względu na liczne stworzenia, których nikt z nas nie chciałby spotkać na swojej drodze. (Tak między nami, gdyby tylko istniała taka możliwość, zaadoptowałabym któregoś z nich, by trzymać go zawsze przy sobie, kiedy osoba, której nie znoszę, pojawiłaby się w moim pobliżu...) Polecam Wam również sięgnąć po ten cykl ze względu na poruszone w nim kwestie: znajdziecie tutaj fragmenty mówiące o dyskryminacji, czy lepszym poznawaniu samego siebie.

?Polowanie trwa...?

Początkowo bałam się, czy odnajdę się w fabule, bo wydarzenia z pierwszego tomu trochę uleciały mi z pamięci, ale okazało się, że autorka w bardzo naturalny sposób przypomina o kluczowych momentach, więc moje obawy były niesłuszne. Od początku jesteśmy wrzuceni w angażującą akcję, każdy rozdział kończy się ciekawym twistem, co sprawiało, że od książki nie dało się oderwać.


W drugim tomie dowiadujemy się jeszcze więcej o Lkossie, a także o daraja i ich mocach, co pozwala lepiej zrozumieć świat przedstawiony.


Podobało mi się rozdzielenie narracji na dwie perspektywy, ale też wprowadzenie punktu widzenia Binti- matki Koffi. Dzięki tym fragmentom mogliśmy lepiej poznać ogrom niesprawiedliwości, których musieli doświadczać daraja, ich biedę i wyrzucanie na margines społeczny. Autorka ukazuje siłę ludzkiej dyskryminacji i uprzedzeń, wymierzonych w niewinne osoby i czytanie o tym sprawiało, że bolało mnie serce.


"Bestie zagłady" to naprawdę dobra kontynuacja. Przede wszystkim stanowi idealne uzupełnienie pierwszego tomu, angażuję, a autorka kolejny raz w niezwykle plastyczny sposób opisuje dżunglę i stworzenia ją zamieszkujące. Ma ogromny talent do tworzenia takich tajemniczych opowieści. Ja jestem naprawdę zadowolona i będę czekała na kolejne przygody Ekona i Kofii!