Bez ciebie nie ma lata

Ta część jest zdecydowanie poważniejsza od tamtej ,nie czuć już tego samego podczas czytania .Wydarzenia w książce wywołują frustrację ,śle przy tym moim zdaniem czyta się z ciekawością

,,Bez ciebie nie ma lata" to drugi tom trylogii ,,Lato". Akcja książki rozpoczyna się rok po wakacjach opisywanych w poprzedniej części.
W życiu głównych bohaterów zaszły duże zmiany, niektóre niestety bardzo przykre. Poznajemy dalsze losy postaci, dowiadujemy się również więcej na temat ich wspólnej przeszłości. Podobnie jak w poprzednim tomie, ważną częścią historii jest sfera uczuciowa głównej bohaterki.

?????????

Ta część jest zdecydowanie poważniejsza od poprzedniej. Autorka traktuje tutaj o bolesnej utracie bliskiej osoby, mówi o tym, jaki wpływ ma to na rodzinę. Nie jest to książka, w której wakacyjna sceneria jest tą jedyną, jak w przypadku "Tego lata stałam się piękna".

Ta część była dla mnie bardziej zróżnicowana i angażująca. Więcej się tu działo, byłam też mocniej zżyta z bohaterami i intensywniej przeżywałam ich emocje.

Niestety w dalszym ciągu niektóre postaci mnie irytowały (głównie Belly, Conrad i Taylor). Przyznaję, że Belly od poprzedniego tomu jakby nieco dojrzała, ale mimo wszystko czasem jej zachowania były dla mnie niezrozumiałe.

Uważam, że ta seria ma w sobie coś magnetycznego, co sprawia że wręcz ,,sama się czyta". Myślę że to kwestia wakacyjnego klimatu, interesujących relacji oraz młodzieńczego pierwiastka. Dodatkowo powieść kończy się w przełomowym momencie, co sprawia że nie mogę się doczekać ostatniego tomu.