Bezkresne niebo

?Bezkresne niebo? Kate Atkinson długo czekała na półce i gdybym wiedziała, co mnie czeka, poczekałaby jeszcze trochę. A może to i lepiej, że mam ją już za sobą?

Nie spodobała mi się ta książka. Nie znalazłam w niej nic, co mogłabym zaliczyć na plus. Głównym wątkiem tej historii jest siatka groźnych przestępców zajmujących się porwaniami i sprzedażą kobiet. To mogła być ciekawa książka, kluczowe jest tu słowo ?mogła?, bo nie była. Za dużo postaci, za dużo wątków, a przede wszystkim za dużo nic nie wnoszących dygresji na przeróżne tematy. Każdy rozdział to przeskok do innego bohatera, a że było ich tak wielu, łatwo się wśród nich zagubić. W każdym rozdziale było tak dużo wtrąceń na tak nieistotnej treści, że można było szybko zapomnieć, co jest wiodącym tematem. Z przykrością to piszę, ale było nudno, bez emocji, bez napięcia, bez ekscytacji. Z niecierpliwością dążyłam do ostatnich stron, niestety nie z ciekawości, a po to, żeby dobrnąć do końca.

Jest to moja pierwsza taka opinia o książce, ale nie było w niej nic, co by mi się spodobało. Książka ?Bezkresne niebo? w ogóle nie trafiła w mój czytelniczy gust. Może spodoba się komuś, kto lubi wielowątkowość i skakanie po tematach.

Uff! Cieszę się, że mam już tę książkę za sobą. Niestety nie dlatego, że była wybitnie dobra, a wręcz przeciwnie - wymęczyła mnie jak mało która.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o tej książce, spodziewałam się dobrego klasycznego kryminału. Fakt - nie od razu zorientowałam się, że jest to któryś tom serii, a ja nie czytałam poprzednich - moja wina. Wszystko inne, co mi się w tej książce nie podobało, moją winą już nie jest.

Książka jest dosyć spora objętościowo, pomysł autorki był ciekawy i niektóre fragmenty nawet dobrze mi się czytało, ale mam wrażenie że jest to zbiór właśnie takich fragmentów, kawałków powyrywanych z różnych książek, które nijak nie dążą do spojenia się w jedną całość.

Zbyt wiele wątków, mnóstwo bohaterów i brak odpowiedniej kolejności czynią fabułę skomplikowaną. Łatwo się pogubić, trudniej odnaleźć w tym wszystkim. Będąc grubo za połową wciąż nie wiedziałam co jest głównym wątkiem kryminalnym. Dodatkowo autorka totalnie mnie nie kupiła, styl pisania zbyt chaotyczny jak dla mnie, akcja drepcze małymi kroczkami, zero napięcia, a jedyne emocje podczas czytania to żal, że tyle dobrych książek czeka na regale a ja muszę czytać tę.

Nie lubię pisać źle o książkach i nie chciałabym tutaj nikogo zniechęcić, bo może akurat znajdzie się ktoś, komu ta książka przypadnie do gustu. Ja jednak wiem, że nie będę nadrabiać poprzednich tomów, ani czekać na kolejne.

"Bezkresne niebo" Kate Atkinson opowiada o prywatnym detektywie Jacksonie Brodie, który to ma za zadanie zebrać dla swojej klientki jak najwięcej dowodów na niewierność męża. Sprawy się jednak komplikują, gdy ten natrafia na pewien trop.
.
Tym razem spodziewałam się nieoczywistego i niebanalnego kryminału, który zapadnie mi w pamięć, a niestety dostałam obyczajówkę z jakimiś elementami kryminału. Owszem książka sama w sobie nie jest zła, ale patrząc pod kontem kryminału, to naprawdę wypada bardzo blado na tle innych książek.
Dla mnie najmocniejszym element nie była fabuła, czy tempo akcji a sam styl, ponieważ był bardzo przyjemny i gdyby nie to, to książkę czytałabym o wiele dłużej. Ponadto brak mi tutaj zdecydowanie akcji oraz tego napięcia, które w kryminałach są przecież znakiem rozpoznawczym. Na domiar złego te wewnętrzne przemyślenia bohaterów, były dla mnie tutaj kompletnie niepotrzebne i najzwyczajniej w świecie nudne.
.
Ja po inne książki tej autorki raczej nie sięgnę, bo po postu one nie są dla mnie. Nie uważam żeby ta książka była stricte kryminałem takim jak ja lubię, ale przyznaję, Kate zaciekawiła mnie fabularnie do takiego stopnia, że książkę przeczytałam do końca.

Byłam bardzo sceptycznie nastawiona co do tej książki. Większość recenzji, jakie czytałam, były negatywne, więc bałam się, że książka mi się również nie spodoba. Co było moim dużym zaskoczeniem - właśnie bardzo mi się podobała i pochłonęłam ją w dwa wieczory.
Faktem jest, że na samym początku trudno jest się wbić w historię, ponieważ poznajemy mnóstwo postaci, jednak im dalej, tym wszystko się rozjaśnia i historia płynie bardzo ciekawie.

,,Bezkresne niebo? jednak nie jest typowym kryminałem, ponieważ jest dużo wątków obyczajowych i to też objawia się przez dokładne opisy wszystkich postaci.
Styl pisania autorki podobał mi się i czytałam tę pozycję z dużym zaciekawieniem. Pomysł na fabułę również jest ciekawy. Losy postaci w pewnym momencie trochę się łączą, a wszystko skleja się w jedną całość. Na pewno nie jest to książka dla osób, które lubią szybką akcję. Mi nie przeszkadzają dokładne opisy, więc książka mnie nie nudziła.

Tak jak na moim przykładzie widać, wiele osób ma różny gust czytelniczy i czasami mimo złych opinii warto sprawdzić samemu, czy coś wam się spodoba.

?Bezkresne niebo? to książka, z którą spędziłam ostatni tydzień. Niestety nie do końca przypadła mi do gustu i trochę się przy niej nudziłam. Przez większą część książki tak naprawdę nie wiedziałam o czym czytam. Z całą pewnością nie była to książka dla mnie. Nie czytałam poprzednich tomów z tej serii, ale myślę, że jako samodzielna książka była do odczytania, po prostu nie mogłam wejść w tą historię. Ta powieść była dla mnie poplątana i bardzo zagmatwana. Myślę, że największym problemem było wprowadzenie tak wielu postaci, w które nie czułam się zaangażowana. Często czułam się zagubiona i niedowierzałam w to, co czytam. Jednak najbardziej frustrujące było dla mnie to, że rozwiązanie jednej ze zbrodni było na końcu tak rzucone, jakby nie było wcale ważne. Autorka podejmuje poważny i bolesny temat handlu ludźmi i konsekwentnie go trywializuje w swojej historii.

Jackson Brodie mieszka w spokojnej nadmorskiej miejscowości. Jest niefrasobliwym byłym policjantem, który teraz pracuje jako prywatny detektyw. Od czasu do czasu zajmuje się swoim synem, Nathanem. Pewnego dnia ratuje przypadkowego mężczyznę przed upadkiem z urwiska. Detektyw Brodie trafia ten sposób na trop siatki niebezpiecznych przestępców.

Biorąc pod uwagę fakt, że Jackson Brodie jest głównym bohaterem tej książki, to w całej powieści był mało widoczny, natomiast wprowadzonych zostało wiele postaci ze swoimi historiami, które strasznie mnie irytowały. Przez większość książki dostajemy natłok osób i zdarzeń, które nigdzie nie prowadzą. Dopiero pod koniec zaczyna się coś dziać i książka mnie zainteresowała.

Autorka ma przyjemny styl pisania, jednak nie urzekła mnie swoją historią. Zbyt dużo postaci i niepotrzebnych opisów znacznie utrudniały czytanie i zagłębienie się w lekturę. Książka niestety średnia i z pewnością szybko o niej zapomnę. Jeżeli chcecie to oczywiście może cię ją przeczytać, tego Wam nie zabronię. Jak wiadomości każdy z nas ma inny gust i być może Was ta historia porwie.