Biblioteczka opracowań 93 Imię Róży

Książka pod tytułem "Imię róży" została napisana przez wybitnego włoskiego filozofa, eseistę, felietonistę, mediewistę, bibliofila i wreszcie: pisarza. Mowa tu oczywiście o Umberto Eco. Wyżej wymieniony utwór opublikowano po raz pierwszy w 1980 roku i doczekała się wielu przekładów.

Akcja utworu rozgrywa się w średniowiecznym opactwie, do którego przybywają Wilhelm i młody nowicjusz. Już na wstępie Wilhelm wzbudza w czytelniku podziw dla jego inteligencji i holmsowskiej dedukcji. A te przymioty będą bardzo potrzebne w rozwikłaniu kryminalnej zagadki...

Ciekawym motywem, jaki pojawia się w "Imieniu róży" jest biblioteka, w której przechowywane są wielowiekowe manuskrypty. Nie byłoby w tym nic tajemniczego, gdyby nie to, że dzieją się w niej dziwne rzeczy... Jak się okazuje, braciszkowie nie są tacy święci...

Nigdy nie sądziłam, że opowieść o życiu średniowiecznych braciszków mogłaby być intrygująca. Otóż jest intrygująca. Warto przeczytać książkę, zanim sięgniemy po ekranizację. Trzeba przyznać, że wówczas książka wywiera ogromne wrażenie. Czy warto przeczytać książkę? Warto. Polecam!

„Imię Róży” lekturą jest wybitną, z Eco gawędziarz, opowiadacz, jak się patrzy. Jednak ksiązka owa może sprawiać uczniom trudności. Mamy w niej wiele średniowiecznych sytuacji opisanych, wiele wydarzeń historycznych, określeń dla epoki właściwych. Wszak Eco to profesor-specjalista od średniowiecza.
Bibios wychodzi nam z pomocą jak zwykle. Pomaga, radzi, wskazuje kierunki, w jakich powinna podążać nasza interpretacja. Mamy tu naprawdę wszystko. Co nie co o genezie tej wspaniałej powieści, określanej przez nam współczesnych powieścią eksperymentalną, powieścią postmodernistyczną. Mamy i streszczenie, choć uważam, ze zbyteczne, gdyż taką powieść, przeczyta każdy z nas. Mamy pokrótce omówionych bohaterów – głównych i tych mnie głównych. Mamy zarysowany klimat średniowiecza, pewne wzmianki o języku.
P raz kolejny mogę powiedzeń, że mała rzecz – a tak cieszy, raduje serca. Wspaniała pomoc, gdy chcemy szybko przypomnieć sobie, co też ten Eco chciał nam powiedzie. Polecam!