Blef

Na ?Blef? natknęłam się szukając wciągającego audiobooka, bo nie potrafię już rano ogarniać się do pracy w ciszy. Na bookstagramie mignęła mi pozytywna opinia o tym tytule, a na Legimi dostępny był audiobook, postanowiłam więc spróbować. Dostałam dokładnie to, czego chciałam! ??

Pierwsze, co przyszło mi do głowy po wysłuchaniu początkowych rozdziałów to to, że w tym roku na rynku jest sporo książek z motywem zaginięcia. Sama od stycznia przeczytałam ich już kilka i pomyślałam sobie ?o nie, znowu...?. Mimo wszystko słuchałam dalej, a fabuła wciągnęła mnie na tyle, że zapomniałam o początkowym zniechęceniu. Im dalej w las, tym bardziej zaczęłam przekonywać się o tym, że nie jest to standardowa opowieść o zaginięciu.

Jenny Kristal miała 6 lat, kiedy wyszła z domu do swojej koleżanki z sąsiedztwa. Nigdy jednak do niej nie dotarła. Poszukiwania nie przyniosły żadnego skutku, a zrozpaczeni rodzice musieli nauczyć się żyć bez ukochanej córki. Po 12 latach, pełnoletnia już Jenny wraca do domu, a wraz z nią okropna trauma. Dziewczyna ma sporo wspomnień z dzieciństwa, mimo że poza domem spędziła dwa razy więcej czasu, niż w domu rodzinnym. Okazuje się, że pamięta nawet rzeczy, których pamiętać nie powinna.

Brat Jenny od początku nie wierzy, że odnaleziona dziewczyna jest jego siostrą. Nie cieszy się z jej powrotu i próbuje udowodnić jej oszustwo, jednak rodzice ignorują jego ostrzeżenia. Wkrótce okazuje się, że chłopak ma rację, ale nie jest to koniec historii. Powiedziałabym raczej, że akcja dopiero się zaczyna, ponieważ to dziewczyna udająca zaginioną Jenny wpada na trop niewyjaśnionej zagadki, a finał jej prywatnego śledztwa ma tragiczne skutki.

?Blef? to historia z gatunku tych obnażających skrzętnie skrywane rodzinne tajemnice. Udowadnia, że to co widoczne na pierwszy rzut oka, wcale nie musi być zgodne z prawdą, która często czai się głębiej, celowo lub podświadomie ukrywana. Jeżeli szukacie książki na góra dwa popołudnia, od której cieżko się będzie oderwać, mogę z czystym sumieniem polecić tę pozycję

Czytaliście takie książki, których fabuła przypomina tę część dnia, kiedy dzień przechodzi w noc? Najpierw świeci słoneczko i czytelnik po prostu czyta. O osiedlu zamożnych ludzi, o szczęśliwym życiu, płocie, przystrzyżonym trawniku i kochających rodzicach. Niestety słoneczko, ze świecącej gwiazdy przeradza się w pomarańczową kulę i pomalutku chowa się za horyzontem. Robi się coraz ciemniej, wypełzają cienie, a miejsca, które przed chwilą zapraszały do spędzania wolnego czasu, teraz powodują lęk i potrzebę jak najszybszego udania się w stronę domu. W "Blefie" też tak jest. Historia porwania 6 letniej dziewczynki okazuje się zupełnie czymś innym niż wydawałoby się na pierwszy rzut oka. Robi się mrocznie i strasznie, a zakończenie... To dopiero jest coś!
No dobrze. Po kolei. Pewnego dnia sześcioletnia Jenny idzie do koleżanki spędzić popołudnie na zabawie. Idzie sama, ale to przecież raptem dwa domy dalej! Niestety, nigdy tam nie dociera. Zrozpaczeni rodzice poruszają niebo i ziemię, aby odnaleźć zaginioną córeczkę. Szukają jej policja, sąsiedzi, bliscy... szuka jej całe miasto. Niestety - jak kamień w wodę.
No i teraz mam problem. Bo cokolwiek napiszę, to muszę zaspojlerować. Jakkolwiek nie starałabym się oględnie napisać dalszej fabuły - zdradzę wiele. Zerkałam nawet na portal "Lubimy czytać", jak to zrobili inni recenzenci. Uwierzcie mi - każda recenzja, którą czytałam zdradza zbyt wiele. Byłabym wściekła, gdybym zajrzała tam przed lekturą książki. Mogę jedynie dodać, że nic co białe, nie okaże się białe, a żadna czerń nie będzie stuprocentowo czarna. To bardzo mroczny, przemyślany i niesamowicie udany debiut. Thriller, który wciągnął mnie jak odkurzacz. Po zakończeniu lektury zbierałam szczękę z podłogi, pełna uznania dla autorki. Świetnie to wymyśliła, z pieczołowitością dopracowała tak, aby każdy element został ujawniony we właściwym czasie. Każdy grzeszek pojawia się dopiero wówczas, gdy już naprawdę nie ma innego wyjaśnienia i trzeba go ujawnić. To mistrzowska intryga i książka na miarę... nie wiem kogo. Po prostu - mistrzostwo.

Sięgnęłam po nią ponieważ Lee Child napisał ,, Fantastyczna książka! Trzyma w niesamowitym napięciu." Jak ten autor czyta to ja już lepszej rekomendacji nie potrzebuję.

Jennifer Kristal zaginęła kiedy miała 6 lat. Mija 12 kolejnych lat i wraca do domu. Jednak nie wszyscy uważają, że to ona.

Muszę przyznać, że autor zgrabnie poprowadził całą intrygę. Nawet wtedy gdy podejrzewałam co może być na rzeczy, nie miałam pewności a co więcej kompletnie nie wiedziałam jaki jest tego powód. Dostajemy sporo informacji które powodują naszą niepewność. Tylko jednego zaczynamy być pewni... ale to musicie wyczytać sami

Książka spowodowała, że jestem pewna iż każda rodzina, po prostu musi mieć swoje sekrety. Natomiast te zawsze są głęboko skrywane.

Jest mrocznie i tajemniczo. Czujemy jak z każdym rozdziałem rośnie nasze napięcie aby na koniec po prostu eksplodować. Czym w końcu byłby thriller gdyby zakończenia nie były zaskakujące. To zdecydowanie do takich należy.

Całość świetnie napisana, co skłania mnie do sięgania po inne książki autora. Natomiast Wam mogę śmiało polecić

Co by tu dużo pisać? książka, która swoją akcją dosłownie was rozwali. Pierwszy raz w życiu, czytając kryminał, dosłownie, akcja wypadła z mojej ręki i wszystkie moje przypuszczenia do tego, jak potoczy się dalej ta historia, okazały się błędne. 


To rodzinnego domu wraca dziewczynka, która zaginęła 12 lat wcześniej. Rodzina jest zszokowana, ale jednocześnie też szczęśliwa - oprócz brata, który od początku wydaje się być wrogo nastawiony do dziewczyny. Cała historia układa się dobrze, do pewnego momentu, gdy okazuje się, że wszystko dzieje się na opak. Czy dziewczynka jest tą osobą, za jaką się podaje, a rodzina jest zwykła i szczęśliwa? 


Tak w skrócie chciałabym zachęcić was i przybliżyć, o czym mniej więcej jest książka. Ja przeczytałam ją w jeden dzień, ponieważ nie mogłam oderwać się od tego, co akurat działo się w książce. To jest niesamowite, ale ciągle działa się nowa akcja i kolejne nowe fakty wychodziły na światło dzienne. Styl pisania autora bardzo mi się podoba i widać, że pisarz potrafi wybudować sytuację tak napiętą, jak mało kto.

Dwanaście lat temu, w drodze do domu przyjaciółki, zaginęła sześcioletnia Jenny Kristal. Zakrojone na szeroką skalę śledztwo, poszukiwania i plakaty porozklejane w całym mieście, nie pomogło w odnalezieniu dziecka. Jenny przepadła jak kamień w wodę.

Nagle, po tak długim czasie, dziewczyna wróciła do domu. Choć rodzina bardzo się cieszy, muszą poznać się na nowo. Starszy brat, Ben, jest przytłoczony i ma pewne wątpliwości co to cudownego powrotu Jenny. Na jaw zaczyna wychodzić coraz więcej nieścisłości, które wysuwają się na pierwszy plan, zasłaniając początkową radość i entuzjazm. Jakie jest rozwiązanie tej zagadki?

Książka jest pełna zwrotów akcji, wstrząsów i niespodzianek, czyli ma w sobie wszystko, co powinien mieć thriller psychologiczny. Początek jest powolny i trochę mnie zmęczył, natomiast od połowy książki był to prawdziwy rollercoaster bez trzymanki.

Skłania do przemyśleń, sekrety z każdą kartką się mnożą, a rozwiązanie zagadki jest zupełnie inne, niż byśmy zakładali. Świetnie skonstruowany thriller, od którego ciężko się oderwać, polecam!

12 lat temu zaginęła 6 letnia dziewczynka z tak zwanej ?normalnej? rodziny. Przepadła jak kamień w wodę. Pękł naturalny bieg zdarzeń losów jej bliskich. Zakrojone na szeroką skalę poszukiwania, plakaty w całym mieście, policyjne śledztwo, nic nie pomogło w odnalezieniu dziecka.
Po 12 latach, nagle dziewczyna wraca do domu, do swoich rodziców i starszego brata. Wszyscy muszą zatem zretuszować obraz, który mieli w głowie i na nowo się poznać. Choć nie wszystkie elementy tej układanki do siebie pasują. Początkowa radość i entuzjazm obu stron zamienia się w coraz większe wątpliwości..
Zaginiona dziewczyna jest dzieckiem które pewnego dnia wypadło poza nawias, a jej oczy zobaczyły rzeczy, których nigdy nie powinny zobaczyć.

Czy to tylko zabawa nadziejami i marzeniami?
Czy pożyczając różne elementy prawdy można stworzyć misterne kłamstwo?
Kto tu blefuje?

Ta książka jest jak poker, czyli grą niekompletnych informacji, które dają możliwość wygrać tylko poprzez obranie przemyślanej taktyki. Blefowanie jest jednym z elementów pokera, które sprawia, że ta gra staje się bardziej atrakcyjna.
W książce też możemy zaobserwować podstawowe pokerowe rozdania i dopasować je do zachowań poszczególnych bohaterów: pas, czekanie, sprawdzenie, postawienie, podbicie i va banque. Tylko, że stawką nie są tu pieniądze, a życie wielu ludzi.
?Blef? to znakomicie pomyślany thriller psychologiczny. Wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniej. Szokuje, porusza i zmusza do przemyśleń. To nie jest lekka książka, choć z pozoru tak się wydaje. Autor jednak potrafi świetnie blefować.
Z całą pewnością ?Blef? powinien znaleźć się na liści najlepszych thrillerów tego roku.
Polecam.

Fundamentem świetnego thrillera jest hipnotyzujący klimat oraz stopniowane, mistrzowsko zbudowane napięcie, które początkowo subtelnie zaciska swe macki na niczego nieświadomym czytelniku, po to, by w końcu wessać go całkowicie, uwięzić i nie mieć zamiaru wypuścić, nim nie dotrze do finału. S.K. Barnett to wszystko dopełnił poruszającym, angażującym, nadzwyczaj autentycznym wątkiem oraz niepojętą dawką porażających zwrotów akcji, co czyni z jego opowieści lekturę idealną dla wszystkich fanów mocnych wrażeń!

Autor, niczym prawdziwy wirtuoz, opanował dozowanie napięcia do perfekcji. Stroi, rozdziela i tonuje je niczym prawdziwy fachowiec, nie dając skołatanym nerwom ani chwili wytchnienia. Nieświadomy czytający pomału staje się zakładnikiem nakreślonej mrocznej intrygi, pisarz bawi się z nim w kotka i myszkę, przeraża okropnymi opisami, rozbudza podejrzliwość, podsyca wyobraźnię kolejnymi niewiadomymi, by po chwili uspokoić rozszalałe serce, siejąc złudny spokój i koniec kłopotów, po to, by za chwilę uderzyć niespodziewanie ze zdwojoną mocą. Taka huśtawka powoduje w końcu, że pochłaniający historię jest w ciągłej gotowości, napięcie niemal pulsuje mu w skroniach, a on nie potrafi się wyciszyć, bo już doskonale zdaje sobie sprawę, że chwilowy zastój, gwarantuje nadciągającą burzę. Niestety, nikt nie będzie w stanie przewidzieć, co jeszcze spotka naszych nietuzinkowych bohaterów, i to jest zarazem najwspanialsze, jak i najgorsze.

Język pisarza jest lekki, przystępny i nadzwyczaj sugestywny, działa na wszystkie zmysły czytającego. To właśnie dlatego tak bardzo szokują i bolą opisy wyrządzonych krzywd. Co ciekawsze, w genialny sposób naszkicowane zostało zacieranie się granicy między zbrodniarzem a ofiarą. W zasadzie gubimy się bardzo szybko, nie jesteśmy w stanie ocenić, kto jest tym dobrym bohaterem, a kto złym. Owe zjawisko jest zarazem fascynujące, jak i przerażające. Obezwładniająca podejrzliwość jest emocją, jaka towarzyszy czytelnikowi niemal od samego początku, aż do szokującego finału. Ten zaś wprawia w totalne osłupienie, wywołuje całą paletę skrajnych emocji i gwarantuje książce Barnetta szczególne miejsce w czytelniczym sercu na bardzo długo.

Zatraćcie się w tej niezwykłej, niejednoznacznej, dopracowanej oraz przerażającej historii i przekonajcie się na własnej skórze, jak wielki mrok może skrywać człowiek!