Bo jesteś ty

Nie wszystkie blizny dostrzegamy od razu. Właśnie te z pozoru niewidoczne sprawiają, że nasze serca pokrywa lód przez który trudno się przebić.
Weronika Nowacka jest uczennicą klasy maturalnej w jednym z wrocławskich liceuów.
Dla swoich rówieśników jest jedną z popularnych dziewczyn w szkole - bardzo dobrą uczennicą , przewodniczącą klasy , kapitanem drużyny siatkarskiej.
Jej mama Dorota rzadko pojawia się w domu zajęta pracą dla zagranicznej firmy i licznymi romansami , zostawiając córce jedynie pieniądze na utrzymanie.
Najlepszą przyjaciółką nastolatki jest jej rówieśniczka , Ewelina.
Ta zaś wiecznie , z regularnością godną lepszej sprawy wpada w tarapaty. Wiedząc zaś, że Werka jest jej oddana bezlitośnie wykorzystuje przyjaciółkę
Pewnego dnia z kieszeni bluzy Eweli wypada woreczek z marihuaną . Winę za tę sytuację oczywiście bierze na siebie młoda Nowacka.
Za "swój " postępek traci ona wszystkie przywileje , zostaje zawieszona w prawach ucznia , a także ma spędzić czas z kilka lat starszą od niej Sylwią , chorującą na stwardnienie zanikowe boczne, rzadką dolegliwość sprawiającą, że pacjent umiera powoli tracąc władzę nad własnym ciałem.
Początkowo Weronika nie bardzo wie jak się zachować, lecz nowa znajoma okazuje się osobą bardzo otwartą i szczerą.
Nie bez znaczenia jest też fakt ,że Radomska ma dwóch starszych braci- Igora i Damiana- ten drugi zaś jest policjantem i już kilkakrotnie spotkał wolontariuszkę na swej drodze. Nie były to jednak przyjazne interakcje.
Tych dwoje jednak nieustannie się ze sobą spotyka, a lecące między nimi iskry są niezaprzeczalne.
Młody mężczyzna nie chce wchodzić w nowe relacje. Nasza bohaterka bowiem kogoś mu przypomina..
Jak to się zakończy i czy para odnajdzie swoje szczęście?

Wsiąknęłam w tę książkę od pierwszego zdania - tak po prostu. Pióro Pani Izy emanuje niezwykłością, magią i wrażliwością.
Tym razem opowiada ona historię dziewczyn, które dzieli niemal wszystko, a jednak z czasem połączyła prawdziwa przyjaźń.
Relacja ze starszym z braci Radomskich jest pełna magii wzajemnego zrozumienia, lecz także smutku.
Lektura bardzo bardzo mnie poruszyła i niejednokrotnie po moich policzkach płynęły łzy.
Odczuwałam ogromne emocje, kręciłam głową z niedowierzaniem i kibicowałam Weronice w jej zmaganiach i walce o miłość i przede wszystkim o siebie.
Przepiękna, głęboka i niezapomniana.

,,Życie nauczyło mnie tego, że nic nie jest nam dane na zawsze. Wiem, że dziś coś jest, ale już jutro może tego nie być. Mam świadomość, jak cholernie ważne są relacje i bliskość drugiego człowieka. Tego właściwego człowieka?
Poznając Weronikę miałam ją za nieco nawiną osóbkę, która za bardzo daje się wykorzystywać swojej przyjaciółce. Jak bardzo się myliłam oceniając ją tak szybko, ponieważ jej jedynym pragnieniem była miłość i akceptacja przez drugiego człowieka. Mimo krzywdy jaka ją spotkała, ona ma w sobie ogrom dobra i życzliwości. Sylwię natomiast odebrałam jako najpiękniejszego anioła tej historii. Mimo choroby jaka niespodziewanie na nią spadła, ma w sobie tak wiele pogody ducha, miłości i troski o najbliższych. W jej drobnym ciele wciąż jest mnóstwo energii, którą ona pragnie wykorzystać by zmieniać świat dookoła siebie na lepsze. Nie spocznie, dopóki nie doprowadzi pewnych spraw do końca, co dzięki jej upartości okazuje się wcale nie takie trudne. Damian od początku emanuje tajemniczością i dużą ostrożnością. Ma w sobie coś magnetyzującego więc tą jego dość okrojoną uprzejmość szybko puściłam w niepamięć. Jest oddany swojej rodzinie, szczególnie Sylwii, co w zaistniałej sytuacji wcale nie dziwi. Każdego dnia, na nowo toczy walkę ze swoimi demonami, które uparcie ciągną go w dół.
Są książki, o których zaraz po przeczytaniu szybko zapominamy. Są też takie, które mimo, że nam się podobały nie wywołały w nas większych emocji ale są również takie, które odbierają oddech, wywołują łzy i pozostawiają nas w stanie głębokiej melancholii. ,,Bo jesteś Ty? to historia, która zawładnęła mną od pierwszych stron i nie pozwalała się odłożyć nawet na kilka sekund. Pewnie nie powinno mnie to dziwić bo pióro Izy nie jest mi obce a ona z każdą kolejną książką wchodzi na wyżyny swoich umiejętności. Cenię jej twórczość za to, że po mistrzowsku łączy różne gatunki i przede wszystkim nie boi się poruszać trudnych tematów dzięki czemu jest w tym wszystkim bardzo autentyczna. Jakby wymykała się poza schematy ogólnie przyjęte w literaturze tworząc swój własny, niepowtarzalny styl. Z całego serca pragnę kontynuacji bo ta historia na to po prostu zasługuje.