Bój się światła

Nie wyobrażacie sobie jak ja czekałam na kontynuację tej historii. Książka pochłonęła mnie całą, moje myśli wędrowały tylko wokół jednego: jak to wszystko się skończy.

Jestem świeżo po lekturze książki i sama nie wiem co mam Wam o niej napisać. Nadal nie dowierzam, co się tam wydarzyło. Takie sekrety i tajemnice wyszły na światło dziennie, że nawet nie jesteście sobie tego w stanie wyobrazić.

Ledwie zaczęłam czytać, a już byłam na zakończeniu. Nie mogłam się powstrzymać i musiałam zaspokoić moją ciekawość. Teraz trochę żałuję, że tak szybko przeczytałam, bo dłużej będę musiała czekać na kolejny tom.

Autorka wykreowała bohaterów, których nie sposób wielbić. Sama nie wiem, kogo bardziej lubię Craina, Falco czy Lorea. Każdy z nich jest inny, wszyscy skrywają wiele tajemnic, jednak każdy jest wyjątkowy. Z drugiej strony są uzależniający na całego.

Fabuły nie sposób przewidzieć. Niespodziewane zwroty akcji to mało powiedziane, tutaj przygotujcie się na bomby, zrzucane będą na Was na każdym kroku.

I cóż ja biedna mam teraz począć. Muszę z niecierpliwością oczekiwać na dalszy ciąg, a kończy się w takim momencie, że miałam chęć rzucić książką.

Po dwóch tomach już uwielbiam Leaf i egzorcystów z Black Bird Academy. A co to będzie dalej, to sama nie wiem.

Macie już stworzoną listę, najlepszych książek tego roku? A może liczycie jeszcze, że znajdzie się w końcu ta jedyna, która was zachwyci? Przeczytałam właśnie drugi tom cyklu Black Bird Academy "Bój się światła" Stelli Tack i dosłownie jestem zachwycona. Pierwszy tom był dobry, jednak drugi bije go na łopatki, dosłownie drżę z niepokoju, co wydarzy się w kolejnym. Na sam koniec dostaliśmy takie zwroty akcji, że można poczuć się jak na rollercoasterze. A końcowe strony? BAJKA! A dostępnego! W pierwszym tomie zapoznawaliśmy się ze światem egzorcystów, szkolonych w akademiach, którzy chronią świat przed demonami, za to w drugim tomie dostaliśmy prawdziwą petardę, autorka w końcu uchyliła rąbek tajemnicy i przedstawiła nam prawdziwie diabelski plan, który może doprowadzić do końca świata. Historia Leaf, Falco i demona Lore tak mnie pochłonęła, i tak mną zawładnęła, że ciężko było mi ją czytać, ponieważ jednocześnie chciałam się dowiedzieć, jak to się skończy i jednocześnie nie chciałam tej historii opuszczać. Czytałam pomału, przez co zżyłam się jeszcze bardziej z tą historią. Jednak był jeden mały zgrzyt podczas lektury tej książki, trafiałam na tak dziwnie przetłumaczone słowa, że zastanawiałam się, czy redakcja tej książki nie przebiegała w zbyt dużym pośpiechu. Lore i Leaf nie są już jednością, demon nie zamieszkuje już ciała Leaf i nie może jej podpowiadać. A bardzo przydałby się Leaf jakiś głos rozsądku, bo wpadła w niemałe tarapaty. Fakt niespodziewanej wizyty "starej znajomej" chłopaka, którego darzy uczuciem Leaf, jest już mało istotny, ale jakże uciążliwy. Leaf wraz z innymi najlepszymi egzorcystami Black Bird Academy zostaje wysłana do Londynu na coroczne zawody łowców demonów, które są bardzo niebezpieczne. Trudność zadań niekiedy przeraża doświadczonych łowców, a co dopiero młodą Leaf, która niedawno pozbyła się demona z jej ciała. Do tego tajemnica, którą ukrywa Leaf, jest tak mroczna i bolesna, że zdradzenie jej, może kosztować ją życie. Jak sobie poradzi w tak trudnej sytuacji. Co wolicie, trylogie, serie, czy jednotomówki? Jestem fanką grubych tomów i długich serii, dlatego tak bardzo rozpaczam, że trylogia Black Bird Academy zbliża się wielkimi krokami do końca. Z utęsknieniem czekam na trzeci tom ale również się go boję, bo jak się pożegnać z takimi elektryzującymi bohaterami. Sama nie wiem. Często przeżywam to co się dzieje w książce, ale jeszcze tak głośno nie komentowałam wszystkiego. Głośno się śmiałam, wyklinałam i prychałam z frustracji podczas lektury tego tomu. "Nie bój się światła" Stelli Tack zaczęło się tak intensywnie, że zastanawiałam się, czy nie pomyliłam książek albo, że coś mnie ominęło. Bardzo podobała mi się zmiana, jaka nastąpiła we wszystkich bohaterach. Opiekuńczość Zero i Craina była taka odświeżająca, za to napalony Falco niekiedy mnie zaskakiwał, przez co nie wiedziałam, komu kibicować. Ciągle w głowie miałam myśl, "a może by tak Leaf zmieniła obiekt swoich zainteresowań". Nie wiem, w którą stronę autorka popchnie ten wątek romantyczny i sama nie wiem którą stronę wybieram sama, ponieważ autorka porządnie namieszała w życiu wszystkich lubianych przeze mnie postaci. Crain to najwspanialsza postać w tej historii, wiecznie pijany, sarkastyczny i uparty, ale zarazem opiekuńczy i oddany, jego cięty język mnie zachwycił i mam nadzieję, że jego wątek zostanie zakończony w taki sposób, że nie będę chciała rzucić książką przez okno. Wątek romantyczny w tej książce poszybował na inny wymiar, autorka dała nam praktycznie wszystkie możliwe wątki, jakie można wepchnąć w taki romans, hate to love, aranżowane małżeństwo, miłosny trójkąt, co chcecie, to dostaniecie. Oczywiście poza wątkiem romantycznym mamy również świetnie poprowadzoną intrygę, która od lat, a nawet wieków nabierała kształtu, by w końcu wybuchnąć nam w twarz i pozostawić nas w totalnym szoku. Jestem zachwycona tą trylogią, a drugi tom na pewno ominęła klątwa drugiego tomu. "Bój się światła" jest świetne i nie mogę się doczekać tomu trzeciego, na który czekam z utęsknieniem. A wam chce polecić ten tom jak i poprzedni.

Lektura BLACK BIRD ACADEMY 2. BÓJ SIĘ ŚWIATŁA po raz kolejny wkręciła mnie w świat nowojorskich egzorcystów i istot nadnaturalnych. Znowu się działo i z ciekawością śledziłam losy naszych bohaterów. Ale jednocześnie mam wrażenie, że książki nie ominęła klątwa drugiego tomu. Dlaczego? Już tłumaczę.Historia intryguje od samego początku i dopełnione zostają wątki, o których jedynie napomknięto w pierwszym tomie. Dowiadujemy się więcej o planie Uny, Leaf znajduje się w niebezpiecznym położeniu, Falco szykuje nam ogromne plot twisty, a Lore? Knoci, jak to on. Pojawiają się też nowe postacie do znienawidzenia i dwie godne polubienia (Kain i Zelda). Podobały mi się zwroty akcji, zaśmiałam się na sytuacji ze święconą wodą i fajnie było poznać naszych bohaterów z innej strony. Widoczny był też motyw found family i chociaż w dziwnych okolicznościach, to jednak dobrze się to czytało. Zgrzytał mi za to wątek turnieju i tego, jak potraktowano Leaf - było to wymuszone i nienaturalne. Wiem, że autorka chciała jakoś wprowadzić temat Londynu, jednak zastosowane przez nią rozwiązanie nie przypadło mi do gustu. Był też swego rodzaju trójkąt miłosny, który nie do końca przypadł mi do gustu, bo nie było ani krzty chemii między bohaterami. Pojawiły się też pewne dłużyzny, które niepotrzebnie spowalniały akcje. Książkę spokojnie można byłoby odchudzić o jakieś sto stron i zdecydowanie by na tym zyskała. Gdzieś tam były też dziwne wpadki z błędami (nie wiadomo skąd pojawił się bohater Krzysiek ), ale jestem w stanie na to przymknąć oko. Autorka nadrobiła za to zakończeniem i działo się tam na bogato, przez co ciężko było się oderwać od lektury.Podsumowując, nadal mi się podobało i jak najbardziej czekam na trzeci tom, ale jednak ten pierwszy podobał mi się bardziej i mam nadzieję, że kontynuacja nie będzie utrzymywała tendencji spadkowej.

"Bój się światła" to drugi tom "Black Bird Academy", trylogii o nowojorskiej akademii kształcącej egzorcystów. Ich głównym zadanie jest ściganie i unicestwianie demonów. Do tego miejsca trafia Leaf, w której znajduje się demon. W tej części dowiadujemy się kim o on jest i co zostawił przez przypadek w ciele dziewczyny.
Leaf, Falco, Craine i Zero zostają zaproszeni na zawody łowców demonów. Nie wszystko jednak przebiega tak jakby chcieli. Gilda złodziei wprowadza chaos do wielkiego turnieju. Leaf odkrywa sekrety gildii. Komu będzie mogła zaufać dziewczyna? Przekonacie się sami.
"Black Bird Academy" to seria, którą pokochałam od pierwszego tomu. Autorka stworzyła fantastyczny świat, pełen demonów i innych stworzeń. Bohaterowie tutaj są barwni, wyraziści i potrafią dostarczyć wielu emocji. Najbardziej polubiłam Leaf, która czy tego chciała czy nie stała się kimś więcej niż człowiekiem. Walczy o przetrwanie, a w tej walce wydaje się samotna i bezradna. Ale myślę, że w 3 tomie może to się zmienić.
Akcja książki jest taka jaką lubię. Dość dynamiczna. Cały czas coś się dzieje, a zaskakujące zwroty akcji sprawiają, ze oczy otwierają się szerzej. Narracja prowadzona jest z perspektywy różnych bohaterów. Głównie Leaf i Falco, ale autorka oddaje również głos Lore i Craina.
Jedynie czego mi tu nadal zabrakło to miłosnego wątku. Wątek ten jest wyczuwalny, ale bardzo w małym stopniu. Jestem ciekawa jak zostanie on rozwinięty w ostatniej części.