Boska proporcja

Po końcówce prequelu pod tytułem "Baltica" postanowiłam przeczytać całą trylogię z panią komisarz Agatą Stec. Zabrałam się za pierwszy tom "Boska proporcja". Piotr Borlik tutaj nie próżnuje. Daje swojemu czytelnikowi tyle emocji i nieprzewidzianych zdarzeń, że nie można oderwać się od czytania. Dla takiej historii warto było zarwać nockę. Dostałam tutaj wszystko to, co dobry psychologiczny thriller powinien posiadać.
Znajdziecie tutaj wyjątkową fabułę, ciekawą akcję z niesamowitymi jej zwrotami i psychicznych bohaterów.
Poznałam tutaj "wyjątkowego" psychologa Artura Kamińskiego. Współpracuje z policją. Manipuluje swoimi pacjentami. Nie chciałabym być nigdy pod jego opieką. Bardzo wyrazista postać. Koniecznie musicie poznać Artura Kamińskiego.
Komisarz gdańskiej policji Agata Stec nie boi się życia na pełnej petardzie. Nie stroni od alkoholu. Żyje na ciągłym kacu. Jej starszym bratem jest psycholog Artur Kamiński. Nie mają ze sobą dobrych kontaktów. Czy na nowo połączy ich sprawa śmierci pewnej dziewczyny? Czy nasza bohaterka będzie w stanie do końca wyjaśnić tę sprawę?
Od razu wam powiem, że znalezione zwłoki nie były tak po prostu porzucone. One w specyficzny i zarazem makabryczny sposób były ułożone. Aż mam ciarki, jak sobie o tym przypomnę. Kto jest odpowiedzialny za to okrucieństwo? Czy dojdzie do innych, równie strasznych zbrodni? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie w książce Piotra Borlika pod tytułem "Boska proporcja".
Autor ma wspaniałą wyobraźnię. Aż strach pomyśleć, co znajduje się w kolejnych tomach.
Z czystym sercem polecam "Boską proporcję".

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Boska proporcja autorstwa Piotra Borlika. Mam za sobą dwa spotkania z jego twórczością, która bardzo przypadła mi do gustu. Boska proporcja otwiera cykl z komisarz Agatą Stec. Kobieta całkiem nieźle radzi sobie w zdominowanym przez mężczyzn zawodzie. Nie stroni od używek i przygodnego seksu. Nie wchodzi jednocześnie w bliskie relacje z otaczającymi ją ludźmi. Jedyną osobą, której ufa jest jej brat Artur Kamiński. Mężczyzna jest znanym i cenionym psychoterapeutą. Muszę przyznać, że Kamiński od pierwszej chwili wzbudzał moje wątpliwości. Niewątpliwie jest to bardzo wyrazista, acz specyficzna postać. Piotr Borlik rozpoczął od mocnego uderzenia - w zamkniętej dla odwiedzających części Parku Oliwskiego odkryte zostaną zwłoki. Widok jest makabryczny, a autor nie szczędzi czytelnikom brutalnych szczegółów. Co ciekawe na miejscu zbrodni pojawia się Robert Mazur - mężczyzna, który odsiedział wyrok za morderstwo, a teraz znajduje się pod stałą opieką terapeuty. Sprawę prowadzi komisarz Stec, która szczegółami śledztwa dzieli się ze swoim bratem licząc na jego wsparcie jako osoby posiadającej doświadczenie w pracy z psychopatami. Jak potoczy się sprawa? Czy zabójca zostanie ujęty? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. W moim przekonaniu warto po nią sięgnąć. We mnie wzbudziła mnóstwo emocji i czytałam ją w napięciu od początku do końca. Zakończenie jest niestety mocno przekombinowane, ale myślę, że stanowi podwaliny pod historię z następnego tomu serii. Autor dużo miejsca poświęcił na odmalowanie rysów psychologicznych bohaterów, a także ich przemyśleniom. Motywy zbrodni są bardzo nowatorskie, przynajmniej ja się z takimi wcześniej nie zetknęłam. W książce mnóstwo jest odwołań do nauk ścisłych, zwłaszcza matematyki. Momentami zbyt dużo i było to dla mnie irytujące, ale miało swojej uzasadnienie w fabule powieści. Bardzo interesujący początek serii kryminalnej. Już czytam drugą jej część.

"Spojrzałbym na czterolistną koniczynę jak na aberrację."

Trafione i zajmujące spotkanie z książką, zwłaszcza ze względu na ciekawie zaplecioną intrygę kryminalną, wyrazistych i przekonujących bohaterów, a także wartki, płynny i przekonujący styl narracji. Podobała mi się niejednoznaczność przeszywająca zagadki detektywistyczne, nie tylko zajmujące dociekanie, kto kryje się za zbrodnią, ale również szkatułkowa konstrukcja wątków i mnóstwo materiału do dokonywania interpretacji. Autor umiejętnie wodzi czytelnika za nos, stawia frapujące wyzwania, nie pozwala we wpadanie w rutynę spekulacji, podsuwa idee do głębszych analiz. Odpowiada mi sięganie po mocne instrumenty oddziałujące na wyobraźnię odbiorcy, jest krwisto, mrocznie i zatrważająco, niekiedy na granicy odrazy, zwłaszcza kiedy wbijamy się w opisy zbrodni. Trudno wchodzi się w zwyrodniałe umysły oprawców, ale łapiemy się na tym, że to właśnie one stają się bodźcem do inscenizacji miejsca zbrodni. Głowienie się nad wspólnym mianownikiem zabójstw sprawia sporo satysfakcji, i choć po drodze, prowadzeni piórem autora, wpadamy na odpowiedni trop, to jednak do końca trzymani jesteśmy w niepewności przyczyn, motywów i pobudek. Pierwszy tom, zatem kilka aspektów wciąż czeka na wyjaśnienie i rozszerzenie, interesująco będzie się za nie zabrać, poznać kolejne odsłony trylogii.

Agata Stec, komisarz gdańskiej policji, została interesująco sportretowana, pełna sprzeczności osobowość, z tendencjami do autodestrukcji, ale też niezwykle ambitna osóbka. Rozwiązanie makabrycznej zbrodni młodej dziewczyny, której ciało odnaleziono w remontowanej palmiarni, tylko pozornie wydaje się proste i łatwe, z każdą nowo zdobytą informacją sprawa komplikuje się, dochodzą intrygujące aspekty i znaki zapytania. Nieco mentorskiej pomocy, w zakresie sposobu myślenia sprawcy, udziela Agacie brat, Artur Kamiński, psycholog znany z książek, gazet i telewizji, jakże różniący się od siostry charakterem i podejściem do życia. Przygotujcie się na dynamiczne rytmy, wiele się dzieje, potrafi być zaskakująco. Przekonajcie się, na które aberracje w psychice mordercy trzeba spojrzeć, jakie odchylenia wyłapać w jego odrażającej działalności, które przesłania wychwycić? Sporo jest też o przyrządzaniu i smakowaniu potraw, to taki lekki koloryt powieści, jak ktoś lubi takie urozmaicające wtrącenia, to spojrzy na nie miłym okiem. Udana przygoda, drobne skazy nie odbierają pozytywnego odbioru, warto zwrócić na nią uwagę.

"Matka to skarb, a miej­sce skar­bu jest głę­bo­ko pod zie­mią". To najlepsze pierwsze zdanie, jakie kiedykolwiek przeczytałam (mamo nie czytaj tego! ????). To jednocześnie zapowiedź mrocznego kryminału doprawionego czarnym humorem.

W oliwskiej palmiarni dokonano widowiskowej zbrodni, która zainspirowała innego psychopatę do większego artyzmu w jego poczynaniach.

Od początku wydaje nam się, że znamy personalia jednego z antagonistów i pobudki, które nim kierują przy wyborze ofiar, jednak później następuje tak zaskakujący plot twist, że niczego nie możemy być pewni. Trochę skojarzyło mi się to z twórczością Adriana Bednarka, który na swoich głównych bohaterów wybiera czarne charaktery. Choć ten musiał podzielić się sceną z główną postacią serii, pracującą w gdańskiej komendzie komisarz Agatą Stec. To rzeczywiście nietuzinkowa postać, ale to jej brat, Artur Kamiński wzbudził u mnie większe zainteresowanie. To psychoterapeuta leczący głęboko zaburzonych pacjentów, zdolnych do najokrutniejszych rzeczy. Niestety nie odbywa się to w zakładzie zamkniętym, a jego klienci są wolnymi ludźmi. Do czasu, aż na ich trop trafi Agata.

Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że w kryminale Piotr Borlik debiutował właśnie "Boską proporcją". Od tego czasu napisał wiele kryminalnych historii i muszę przyznać, że to obiecujący początek.