Bride

Lubicie wątek Enemies to Lovers?
A co powiecie na taki wątek w romantasy, czyli połączenie fantastyki z romansem?
Osobiście już się pogodziłam, że większość książek fantastycznych, po jakie sięgam, mają wplątany wątek romantyczny do swojej historii, a nawet polubiłam romantasy. Dlatego sięgnęłam ostatnio po "Bride" Ali Hazelwood, pióro autorki jest na swój sposób specyficzny, ponieważ lubuje się w scenach seksualnych, które są niekiedy dziwne i potrafią doprowadzić czytelnika do zażenowania i przyznaję, że tym razem mnie nie zawiodła. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, jej humor mnie zachwycił, za to poziom zażenowania był wysoki, jednak ostatecznie historia się mi spodobała.
Jeśli myślicie, że ta historia to tylko romans, to się zawiedziecie, ponieważ dostaliśmy również całkiem ciekawy kryminał, może zakręcony jak sama główna bohaterka, ale ostatecznie bardzo ciekawy a wątek poszukiwań i rozwiązywania zagadek jest zaskakująco interesujący.

Wilkołaki i wampiry od wieków toczą wojny, krwawe wojny, które zbierają ogromne żniwo. Żeby zapobiec kolejnej walce na śmierć i życie, wilkołak ma poślubić wampirzycę. Fakt ten wzbudza wielkie zainteresowanie, jedno z poprzednich takich małżeństw skończyło się krwawą jatką, jednak tym razem ma być inaczej. Jednak, czy jest to możliwe? Misery Lark, córka wpływowego polityka staje przed ołtarzem naprzeciw Lowe Morlanda, wilkołaka, jednego z najpotężniejszych alf. Misery jest wampirzycą, która przez lata żyła na terytorium ludzi i jej obycie jest bardziej zbliżone do ludzi, niż do wampirów. Lowe chce zapewnić bezpieczeństwo swoich ludzi, za to Misery zgadza się na to aranżowane małżeństwo, ponieważ ma misję do wykonania.

Znacie twórczość Ali Hazelwood?
Jest znana z pikantnych romansów, gdzie prym wiodą bohaterki, które obracają się w środowisku akademickim, a konkretnie w dziedzinach STEM. Tym razem autorka pokazała nam całkiem nowa dla mnie, odsłonę swojego warsztatu pisarskiego. Pierwszy raz spotkałam się z romantasy spod jej pióra i osobiście jestem zauroczona. Mam kilka ?ale?, jednak całościowo jest to historia do poznania i bawienia się przy niej, nie wiem, czy jest to historia do zapamiętania na dłużej, a na pewno nie jest to historia do rozmyślania dużo nad nią.
Chemia między głównymi podobała mi się najbardziej, była namacalna, mimo że niekiedy aż nazbyt nachalna.
Dla mnie bohaterowie to prawdziwa bajka, złożeni, mimo że historia w większości opiera się na tym co czuje Misery i Lowe, to w tle ukazują się bardzo ciekawe postacie. Młody alfa szukający tego co najlepsze dla swojej watahy, oraz wampirzyca, która ma świeże spojrzenia na jej klan, który wydaje się bardzo zacofany i skorumpowany. Mamy też przedstawicielkę ludzi, która zaginęła, jednak wnosi bardzo dużo w całą historię.
Często mm problem z wewnętrznymi rozterkami bohaterów, niekiedy jest to tylko wewnętrzna paplanina, która ma być wypełnieniem książki, jednak tu autorka zadbała o to, by była to prawdziwa walka z myślami i rozterkami.
Jestem miłośniczką kotów i niekiedy słowa Misery w stronę odziedziczonego kota mnie irytowały, ale rozumiem ją. Tak właśnie działa autorka, nawet jak nie zgadzamy się z bohaterami, to pokazuje nam ich punkt widzenia. A interakcja Misery z kotem i z wilkołakami jest tak genialny, że śmiałam się często głośno podczas lektury.
W większości poznajemy historię z perspektywy Misery, jednak każdy rozdział zaczyna się od myśli Lowa, pięknie autorka wszystko takim zabiegiem zamyka w klamrę, ukazując nam całość.
Pewnie większości nie spodobają się zmiany, jakie wprowadziła autorka w anatomii wilkołaków i wampirów. A ta anatomia została przedstawiona w bardzo logiczny sposób, ponieważ została nam przedstawiona przez Misery, która lubuje się w wyjaśnianiu wszystkiego, co innym wydaje się magiczne, a dla niej to zwykła chemia ludzkiego ciała. Zielona krew wilkołaków i fiołkowa wampirów, to coś, co ciężko było mi przełknąć, choć najgorsza chyba była myśl, ze potężne wampiry są w tej książce słabe z natury, za to myślące przyszłościowo, przez co wysoko się wspinały w hierarchii rządzących.

Aranżowane małżeństwo, romantasy, paranormal romans, wilkołaki, wampiry... I choć te dwa ostatnie nie bardzo mnie przekonują to nazwisko autorki już jak najbardziej. Więc się skusiłam i całe szczęście, bo przepadałam dla tej historii. Misery Lark jest córką wpływowego członka rady wampirów, która wiele lat spędziła wśród ludzi. Została do nich wysłana jako "gwarantka" pokoju międzygatunkowego. Po wielu latach, gdy dziewczynę nie obowiązuje już układ, zostaje zmuszona do poślubienia wilkołaczego Alfę. Tej wampirzycy nie da się nie pokochać, ona co rusz wywołała uśmiech na mojej twarzy. Jej przemyślenia, sarkazm, odzywki to złoto, co najlepsze w tym wszystkim jest niesamowicie naturalna. Niewątpliwie stała się moją ulubioną bohaterką od Ali. Lowe Moreland to wilkołak Alfa, jest postacią ułożoną, perfekcyjną i bardzo mądrą. To oddany przywódca, który jest w stanie wiele zrobić dla swojego gatunku. To też cudowny brat i jak się później okaże nie najgorszy mąż. Relacje tej dwójki i ich wzajemne przyciąganie obserwujemy zapartym tchem. Każda ich rozmowa, interakcja sprawia, że ma się uśmiech na twarzy i czasem zaróżowione policzki. W niesamowity sposób ze sobą współpracują, pozwalają na bycie sobą, wspierają się i choć to dwa różne gatunki to nie wątpliwie akceptują to, jacy są. Podobało mi się, w jaki sposób autorka przedstawiła nam świat, jak go wykreowała. Ja jako osoba, która rzadko czyta fantastykę jestem usatysfakcjonowana, dla mnie nie było tego za dużo. Ali sprawiła, że chciałabym więcej takich książek od niej. Bo jest lekka, napisana w bardzo humorystyczny sposób, a dialogi w niej są wręcz niesamowite. Ta historia od samego początku ma pewną tajemnicę i fajne jest to, że po drodze autorka o tym nie zapomniała, że to, czym Misery kierowała się poślubiając Lowa jest kontynuowane. I choć szybko odsłania przed czytelnikami karty, to samą zagadkę odkryjemy w ostatnich rozdziałach i zostałam zaskoczona. Cała fabuła ma ręce i nogi, tu nie ma niczego za dużo nie ma też niczego za mało. Cała historia jest spójna, wyważona i bardzo fajnie napisana. To chyba stanie się mój ulubieniec od autorki, a naprawdę się tego nie spodziewa. Więc, jeśli chcecie przeczytać coś lekkiego ale zarazem tajemniczego. Coś co wywoła uśmiech na waszej twarzy, przy czym nie raz się rozśmiejecie w głos . Coś uroczego, romantycznego, z wątkiem fantastycznym, z genialnymi dialogami to ta książka będzie dobrym wyborem. Gorąco Wam polecam!

Ali Hazelwood to autorka, której książki kupuje i czytam w ciemno. A wy znacie książki autorki?

Poznajemy świat zamieszkany przez wampiry, wilkołaki i ludzi a w nim od zawsze trwa wojna. Wampirzyca i wilkołak zawierają niebezpieczny związek.
Reklama - wydawnictwo youandya

Ja raczej nie sięgam po wątek enemies to lovers, bo go nie lubię. Tak w książkach autorki ta nienawiść była namacalna. Ja od pierwszych stron czułam te emocje.
Mamy to też motyw wojny i tego, że trzeba ją zakończyć. Tak naprawdę jedynym rozwiązaniem jest ślub między wampirzycą, czyli Misery a Alfą wilkołakiem, czyli Lowem.

Ja pokochałam styl pisania autorki i pierwszą książkę, którą czytałam, czyli ?the love hypothesis? to wtedy Adam skradł już tam moje serce. Tak teraz Lowe to powtórzył. Ja raczej nie jestem jedną z tych osób, która namiętnie czyta romanse i się w nich odnajduje, tak książki Ali mają to do siebie, że jestem w nie wciągnięta.

Fabuła nie jest jakaś, mocno wymyśla, bardziej skupiamy się na bohaterach. Zdecydowanie tutaj bardzo fajnie mamy pracowanie nad uczuciami, bo najpierw nienawiść, później próba pogodzenia się z losem, żeby doszło nam jeszcze lekka nuta nadziei.

I też wiem, że to nie będzie książka dla każdego dlatego, że Ali ma taki swój specyficzny styl pisania, że ona dużo rzeczy przeciąga, żeby później to zaczęło coraz szybciej pędzić. Musi wszystko w pewnym momencie się skumulować i wybuchnąć nam w twarz. Dla mnie jest to po prostu książka komfortowa, idealna na raz.
I bardzo się cieszę, że coraz częściej da się przeczytać Romanse Paranormalne. Ja kiedyś w tych gatunkach zaczytywałam się namiętnie, bo samego Romans nie lubi ale jeżeli dodamy nadnaturalne istoty, jestem jak najbardziej na tak.

Dla mnie jest bezapelacyjnie 5. I totalnie poprawiła mi sobą humor. Od książek Ali oczekuje, że musi mi poprawić humor, mam się na niej dobrze czuć i chcieć wracać do bohaterów i tu tak miałam. Zdecydowanie ten wątek romantyczny zasługuje na większą popularność. Jednak jeśli chcecie dobrze zbudowany świat fantastyczny, pełno magicznych stworzeń, to tutaj możecie się rozczarować.

Pewnie większość z was kojarzy mnie z romansami. Czasem zdarzają się wyjątki, a jest nim między innymi "Bride". To świetne romantasy, na które skusiłam się, bo autorką jest Aly Hazelwood, a jej twórczość wręcz kocham. Arażowanego małżeństwa między wilkołakiem a wampirzycą, pełnego międzygatunkowej rywalizacji i nienawisci jeszcze nie widziałam! Okazuje się, że ma to szansę funkcjonować! Może dlatego, że wampiry w przypadku "Bride" to istoty śmiertelne, niewyidealizowane, wręcz nacechowane negatywnie; chciwe, egoistyczne, patrzące tylko na swoje dobro. Za to wilkołaki, mam wrażenie, były kreowane na silniejsze, bardziej wytrzymałe i skore do uczuć, współpracujące, dążące do dobra ogółu. Lowe był alfą. Bronił swoich ludzi za wszelką cenę, nie wahał się wejść w związek małżeński po to, by zapewnić spokój i bezpieczeństwo. W przypadku Misery sytuacja jest bardziej skomplikowana: wampirzyca nie do końca dobrze czuje się wśród swoich. Porzuciła życie w hermetycznym społeczeństwie na koszt pracy wśród ludzi, gdzie także zamieszkała i funkcjonowała. To właśnie jej postać najczęściej wywoływała na mojej twarzy uśmiech. jej poczucie humoru, cięty język dostarczał mi rozrywki. Ich związek bardzo szybko przeszedł etap od nienawiści do wzajemnej fascynacji i ukradkowych sprzeń podszytych pożądaniem. W grę wchodził też motyw found family, bo po ciężkich początkach otoczenie wilkołaków przyjęło do swoich szeregów partnerkę Alfy, traktując ją jak swoją, a ona nie była im dłużna. Bawiłam się naprawdę doskonale! Może dlatego, że świat wykreowany w ?Bride? bardzo mocno ocierał się o ten nasz, a i sama kreacja fantastycznych istot nie odbiegła zbytnio od cech ludzkich. Podsumowując, jeśli mam w swoim gronie totalną romansiarę (jak ja) ale w te jesiennie wieczorny macie ochotę na historię podszytą motywem fantasy, to z całego serca polecam ?Bride?. Moje serce rozczuliła. A, na koniec tylko dodam, że scen zbliżeń nie czytałam, bo były odrobinę żenujące jak dla mnie.