Brzemię

Od momentu, kiedy czytałam "Żar prawdy" minęło sporo czasu, ale nie miałam problemu, by sięgnąć po kontynuację powieści, czyli "Brzemię".

Para głównych bohaterów stanowi swoje przeciwieństwo. Choć mają inne pragnienia i cele, oboje chcą życiowych zmian. Marcie marzy się romantyczna miłość, zaś Januszowi uznanie i bogactwo. O ile kobietę można polubić, to męska postać wywołuje w czytelniku negatywne uczucia. Co prawda jego zachowanie i to, kim się stał w dużej mierze mają swoje podłoże w dzieciństwie, to jednak nie wszystko można w ten sposób wytłumaczyć.  

Emilia Kubaszak podejmuje się tematów i problemów, które budzą naszą ciekawość, ale jednocześnie są trudne, bolesne, a niekiedy kontrowersyjne. Porusza kwestię matczynej miłości, ludzkich słabości, poszukiwania siebie, akceptacji, niszczącej i budującej siły uczuć, popełniania błędów i ich konsekwencji. Z kolei wpleciony wątek sekty naprawdę przeraża. To, czego doświadczyła Basia... chyba nikt z nas nie chciałby, aby to jego spotkało. 

Autorka wielokrotnie nas zwodzi, wyprowadza na manowce, ale jednak sukcesywnie, krok po kroku prowadzi do poznania prawdy. A ta jest szokująca. Fabuła to w zasadzie ciąg narracji ze znikomą ilością dialogów. I myślę że wcale nie są tu potrzebne, gdyż wszystko to, co autorka chciała nam w ten sposób przekazać, trafia wprost do naszych myśli i serc.

"Brzemię" to głeboko wstrząsający thriller psychologiczny z mocno pokreconą i dramatyczną historią rodzinną. Tajemnice, sekrety i niewiadome to motyw przewodni tej książki. To historia pokazująca jak przewrotne i nieprzewidywalne potrafi być życie. Polecam!