BUM! Wszystko, co musisz wiedzieć o chemii, żeby przeżyć kolejny dzień

Chemia! Zmora wielu uczniów. Przedmiot spędzający sen z powiek. Wiedza trudna w przyswajaniu i skomplikowana. Ale czy dla każdego i w każdym wydaniu? Niekoniecznie. Przekonajcie się, czy do chemii można się przekonać i ją polubić ?
Wojciech Orliński, dziennikarz i nauczyciel, odsłania przed nami tajniki chemii. Nie jest łatwo i przyjemnie. Ale autor stara się, aby było ciekawie i intrygująco. Bo czy można o chemii mówić na wesoło i z przymrużeniem oka? Oczywiście, że tak. Każdy z nas ma z chemią do czynienia na co dzień, może jednak nie każdy zdaje sobie z tego sprawę. Chemia jest wokół nas, używamy różnych składników, wdychamy je, obcujemy z nimi w różnej postaci.
Autor przedstawia informacje w pewien ustrukturyzowany sposób, po kolei, z rozmysłem. Jest chemia organiczna i nieorganiczna, dodatkowym smaczkiem jest chemia jądrowa. Stara się nie wychodzić poza ramy programowe, o czym przypomina nam wielokrotnie. W sumie takie podejście do tematu sprawia, że jest to lektura bardziej dla uczniów szkół średnich. Na pewno jest znakomitym skryptem przed egzaminem maturalnym z tego przedmiotu. Dużo w niej definicji, wzorów i opisów. Chociaż bardzo się starała, to nie byłam w stanie zbyt wiele zapamiętać. Nie są to łatwo przyswajalne i zrozumiałe informacje, zwłaszcza dla osób, którym z chemią nie zawsze było po drodze. Tak, jak mi.
Bum! Wszystko, co musisz wiedzieć o chemii, żeby przeżyć kolejny dzień to zderzenie z zagadnieniami, które są ważne i istotne dla każdego człowieka. Mnie najbardziej zaskoczyła i przekonała część dotycząca tablicy Mendelejewa. Nie pamiętam, aby ktoś tak ciekawie i z finezją opowiadał o pierwiastkach, ich znaczeniu i wykorzystaniu w codzienności. Tajemna wiedza na wyciągnięcie ręki, okraszona licznymi anegdotami. Chemia na wesoło i z przytupem.
Warto taką pozycję mieć zawsze blisko siebie, na wyciągnięcie ręki. Zawsze można na szybko sprawdzić informację o tym, co nas otacza, czego używamy, czym oddychamy. Trzeba się jednak dobrze przygotować na taką dozę wiedzy, bo to lektura wymagająca i nie dla każdego. Dla odważnych i pewnych siebie, dla tych, których chemia nie pokona i którzy potrafią stawić jej czoła ?

" [...] Osiągnięcia Newtona, Einsteina i Skłodowskiej-Curie w moich oczach przebijają dokonania Mozarta, Szekspira i sióstr Brontë (razem wziętych). [...]"

Chemię się lubi lub nienawidzi. Za moich szkolnych czasów chemii się nie lubiło. Była nudna i za dużo wzorów trzeba było wkuwać na pamięć. Do tego ta tablica Mendelejewa. Czy wy też musieliście znać ją na pamięć? W pierwszej klasie dosłownie nienawidziłam chemii. Szkoda, że wtedy nie miałam przed sobą książki Wojciecha Orlińskiego pod tytułem "Bum! Wszystko, co musisz wiedzieć o chemii, żeby przeżyć koleiny dzień". Wtedy możliwe, że miałabym lepsze zdanie o tym przedmiocie. W trzeciej i czwartej klasie liceum pokochałam chemię. Dlatego z przyjemnością sięgnęłam po tę książkę. Fajnie było powrócić do zagadnień związanych z chemią. Autor w idealny sposób wszystko wyjaśnia i dzięki niemu łatwo zapamiętać różne zagadnienia. Dzięki niemu przypomnicie sobie między innymi, co to jest atom i kwant. W przystępny sposób Orliński omawia całą tablicę Mendelejewa. Poraz kolejny żałuję, że ta książka ukazała się dopiero teraz, a nie jakieś 25 lat temu.
Jeżeli chcecie lepiej zrozumieć chemię, to śmiało sięgnijcie po tę lekturę.
"BUM! Wszystko, co musisz wiedzieć o chemii, żeby przeżyć kolejny dzień" będzie idealną poropozycją dla wszystkich uczniów i miłośników chemii.
W tej książce znajdziecie wszystko, co powinniście wiedzieć o chemii.
Nie nudziłam się podczas czytania. Jeżeli lubicie sięgać po literaturę popularnonaukową, to nie powinniście przegapić tego tytułu.
W środku znajdziecie ciekawe i zabawne ilustracje stworzone przez Bartosza Minkiewicza. Dzięki nim poprawi się wam humor.

Ps.

Czy wiecie, kto był pierwszym zawodowym nauczycielem chemii w Polsce?

Cóż, chyba będzie mi ciężko przeżyć kolejny dzień. Wiedza, którą chciał mi przekazać autor trafiała do mych organów pojmowania z dużymi oporami. I naprawdę nie mogę winić o to pisarza. Starał się aby jego wykłady były usystematyzowane, urozmaicone oraz uproszczone. I gdy pisał na przykład o tym, że Mickiewicz opisując mędrca szkiełko i oko miał na myśli jednego z braci Śniadeckich, to ja wszystko rozumiałam i z przyswajaniem nie miałam trudności. Gdy opisywał skąd wzięły się nazwy poszczególnych pierwiastków oraz co oznacza ich miejsce w tablicach Mendelejewa ? podobnie. Lecz gdy wypłynęliśmy na szerokie wody aldehydów, histydyn, czy innych lipidów, moja uwaga zaczęła dryfować ku innym rejonom. A gdy pojawiły się wiązania, polaryzacje elektronów, to nawet rzeczowe informacje o alkoholach nie były w stanie skupić mojej uwagi. Normalnie stała się ulotna niczym gazy. Przynajmniej coś o stanie skupienia zapamiętałam, uff. Książka idealna dla tych wszystkich, którzy chcieliby w przystępny i uporządkowany sposób przyswoić sobie arkana chemii. W ramach podstawy programowej (jak wielokrotnie podkreślał autor). Lebiegi chemiczne mogą na niej polec, nawet pomimo rysunków pomocniczych i żartobliwego stylu prowadzenia wykładu przez autora.

Nadanie tytułu książce przez nieznanego mi do tej pory autora Pana Wojciecha Orlińskiego pt. Bum! Wszystko, co musisz wiedzieć o chemii, żeby przeżyć kolejny dzień wzbudziła moją ciekawość, gdyż będąc, uczennicą szkoły podstawowej lubiłam wchłaniać przedmiot chemia, stanowiący dla mnie tajemnicę. Nie miałam możliwości przyswojenia wiedzy praktycznej opartej na doświadczeniach chemicznych ze względu na brak warunków na ich przeprowadzenie, lecz wówczas w ciągu dwóch lat nauczanie chemii polegało wyłącznie na poznawaniu jej od strony teoretycznej.

Skupiłam się w trakcie zapoznawania książki nad jej główną treścią, jakie nastąpiły zmiany w zakresie nauczania przedmiotu chemii i co według autora jest w nim najważniejsze, czy więcej poświęcić czasu na teorię, czy jednak na praktykę, a może jest coś takiego, że odsłoni nam czytelnikom, co nie jest nam znane z podstawy programowej.

Lubię, kiedy autor próbuje szukać sposobów na to, że chce wyjaśnić pojęcia, które nie są nam znane i praktykowane na co dzień, bo nie zawsze jest taka konieczność. Wiedza o tym pojęciu jest istotna, ale to zależy od stopnia jego użyteczności.

Podoba mi się, to gdy wprowadzona zostaje historia, która wnosi do opracowanej chemicznej tematyki coś, czy można później ją analizować, oprzeć się na niej, czy ma ona sens, czy jednak jest zbędna, aby nie wprowadzać niepotrzebnego zamieszania do zebranych wcześniej informacji, które stanowią ciekawostkę bądź nie.

Warto zaznaczyć to, że chemia nie należy do łatwych do pojęcia tak od razu przedmiotów szkoły podstawowej, bo należy wiedzieć, co stanowi jej główne źródło wiedzy i w jakim stopniu jest ono ważne w praktyce i teorii.

Uważam, że opisywane przez autora rozdziały są dla niego bardzo ważne i myślę, że chciałby się podzielić zgromadzoną dotychczasową wiedzą i doświadczeniem tak, aby, zapamiętać najdrobniejszy szczegół i mogli korzystać z niej umiejętnie czytelnicy.

Zdarzyło mi się, że kilka razy musiałam czytać rozdział, gdyż nie był on dla mnie zrozumiały.

Zastosowanie poczucia humoru przez autora było dla mnie zbędne.

Najbardziej podobał mi się rozdział drugi tablica Mendelejewa, tłumaczenie zagadnień z zakresu równań chemicznych, reguł, praw i przykładów z życia uczniów, matematyków, fizyków, chemików. To uświadamia nam, że chemia zostawia ślad, po którym wędrujemy każdego dnia.

Polecam przeczytać tę książkę uczniom, którzy interesują się chemią.