Burza

Ten tytuł znam od dawna, ale gdzieś wtopiła się z innymi do recenzji i tak ostatnio zauważyłam i nadrabiam. Widząc kategorie kryminał, sensacja, thriller zacierałam ręce, ale po przeczeniu dopisałabym fantastyka i nie w kwestii negatywnej wręcz przeciwnie wielki plus. Premiera tej książki była w kwietniu tego roku i szkoda, że teraz mało o niej słyszę.
Chciałabym, żeby była kontynuacja, bo tematyka i pomysł są fantastyczne. Jeżeli zobaczyła/ył byś kilka zdjęć tego samego martwego chłopca, ubranego w te same cichy, z tą samą raną to, jakie byłoby pierwsze wrażenie? Jestem w stanie zgadnąć co odpowiesz, ale jeżeli dodam do tego, że każde z tych zdjęć różni się datą wykonania? Tak różnią się czasem, w jakim były wykonane. Co na to odpowiesz?
Pierwsze strony były takie, że myślałam sobie ?fiu, fiu robi się ciekawe?, ale potem zaczęło się dziać. Mega dla tej książki jest to, że w każdym rozdziale nie wieje nudą co dla mnie jest mega ważne. Zachęcam do odwiedzenia strony wydawnictwa w celu przeczytania opisu, ale już teraz podpowiem, że w książce macie więcej do odkrycia. Poznacie Oskara, który ma pewien dar. Na początku odbierał go jako plus, lecz z czasem przekonał się, że to jego przekleństwo. Potrafi zmieniać rzeczywistość, cofając się do przeszłości, lecz wszystko niesie swoje konsekwencje w postaci ?ICH?, kim są i czego szukają to już zostawiam waszej ciekawości. Książkę czyta się fantastycznie, a dzięki aplikacjom, takim jak np. Empik Go możecie posłuchać audiobooka z głosem fanatycznego Filipa Kosiora.
Moim zdaniem fantastycznie oddaje klimat panujący w książce. Ciekawa jestem, kto już przeczytał, a kto dopiero ma w swoich planach. Jeszcze raz podkreślę, że bez względu na to ile minie od premiery książka warta uwagi.

Justyna Lewicka, policjantka, w ostatnim czasie straciła podczas służby partnera, bliskiego przyjaciela. Obecnie przebywa na urlopie, ale nie zamierza wracać do pracy. Jednak, gdy były mąż prosi ją o pomoc w rozwiązaniu nietypowej, trudnej i priorytetowe sprawy, kobieta zgadza się. Nowo powołany zespół, musi znaleźć mordercę chłopca, którego tożsamość nie jest znana. Justyna nie wie jednak, że na nic się zda jej pragmatyzm, logika i racjonalizm. Rozpocznie podróż pełną niebezpiecznych zjawisk nie z tego świata. Czy uda się rozwiązać zagadkę śmierci chłopca, nazwanego przez służby specjalne Michałkiem?
.
Mieczysław Gorzka funduje czytelnikowi fabułę niczym z uniwersum Marvela. Jakże to jest zaskakująca historia, połączenie kryminału, literatury grozy z science fiction. Nie wiem czy wszystkim przypadnie do gustu takie połączenie. Ale jest to niespodziewana i przykuwająca uwagę treść, a dla mnie było to ciekawe doświadczenie.
"Burza" to intrygująca książka, w której nie zabraknie zagadek, napięcia i dynamicznej akcji. Autor zadbał o to, by czytelnik się nie nudził. W książce wykorzystany jest motyw, zjawisko zwane "efektem motyla ", które zawsze budziło moje zainteresowanie. Poniekąd odczuwam nawiązanie do słynnego filmu z Ashtonem Kutcherem "Efekt motyla".
.
Jeżeli pociągają Was nieszablonowe historie, trochę pokręcone i szalone, z nutą tajemniczości i irracjonalnych wydarzeń, to ta książka jest dla Was.
.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, myślę, że nie ostatnie.

Justyna Lewicka pragnie odejść z policji, jednak były mąż namawia ją, by dołączyła do jego zespołu i zajęła się dziwną sprawą, która do niego trafiła. W środku lata znalezione zostaje ciało chłopca w zimowej kurtce. Nikt nie wie, kim on jest, ale sprawa jest pilna i ściśle tajna. Równocześnie w tym samym czasie Oskara, człowieka, który nie istnieje w żadnych oficjalnych bazach danych, ścigają Oni. Mężczyzna nie wie, kim są, ale zdaje sobie sprawę, że chcą mu robić krzywdę.

Burza Mieczysława Gorzki to powieść, w której mamy dwoje głównych bohaterów. Oskar jest tajemniczym mężczyzną. Ukrywa się, jest skryty, wycofany i przewrażliwiony na punkcie ostrożności i chronienia własnej prywatności. Mężczyzna boi się burzy, która zwiastuje dla niego coś niedobrego. Drugą bohaterką jest Justyna. Jest policjantką, która chce rzucić pracę po przejściach, jakie niedawno ta jej zafundowała. Jest wygadana, odważna i ma otwarty umysł i cięty język.

Powieść skupia się na rozwiązaniu sprawy morderstwa chłopca. Dziecko zostało znalezione w lesie, miało na sobie zimowe ubrania, co nie pasowało do pory roku, gdy odkryto ciało. Justyna prowadzi tę sprawę, jednak nie jest tak łatwo, jak sądziła. Pojawiają się wątki paranormalne, w które ciężko jej uwierzyć. Logiczne wyjaśnienia związane z fizyką, teorią czasu, podróżami w czasie są tu podstawą do rozmów ze współpracownikami, jednak nadal nie jest to coś, co łatwo przyswoić.

Autor sprawnie buduje napięcie. Umie podgrzać lub zmrozić atmosferę. Sceny w domu Oskara były genialne, właśnie takie lubię ? niby miejsce, w którym powinniśmy czuć się bezpiecznie, a jednak coś zakłóca ten spokój. W odpowiednich momentach akcja przyspiesza, sprawiając, że nie można się oderwać od lektury. Dzięki temu, że Justyna jest laikiem w sprawach, których dotyka jej śledztwo, możemy śledzić długie i szczegółowe wyjaśnienia obeznanych w tych kwestiach ludzi. Wyjaśnienia wpleciono w rozmowy w sposób udany ? nie czułam się jak na nudnym wykładzie, bo opisano wszystko dokładnie i z podaniem przykładów.

Przyznam, że nie przypadło mi do gustu rozwiązanie sprawy. Czułam się zagubiona, a wątki paranormalne mnie rozczarowały. Liczyłam na thriller, w którym będzie zaskakujące rozwiązanie, a to było jakby przekombinowane. Rozumiem, że może się niektórym spodobać, nie mówię, że jest złe, tylko do mnie nie trafiło. Chociaż przyznam, że napięta atmosfera była wykreowana bardzo dobrze, a to duży plus. Zaletą powieści jest również fakt, że obserwujemy początkowo dwie osobne historie, które w pewnym momencie łączą się w jedno. Nie wiedziałam, jak autor je splecie, ale wyszło to całkiem nieźle.

Tym razem nie jestem zachwycona lekturą. Słyszałam wiele pozytywnych opinii na temat twórczości autora, dlatego sięgnęłam po jego nową książkę i? nie zaiskrzyło między nami. Nie skreślam jednak Mieczysława Gorzki, chętnie przekonam się, jak spodobają mi się inne jego powieści.

Burza trafi szczególnie do fanów science-fiction. Na pewno będziecie zadowoleni z teorii zaserwowanych w powieści. Możecie też liczyć na zwroty akcji, pościgi, elementy nadprzyrodzone, a także napiętą atmosferę.

????????????RECENZJA ????????????
Justyna Lewicka to policjantka, która nie jedno już w życiu przeszła. Aktualnie przebywa na urlopie gdyż całkiem niedawno podczas służby straciła swojego drugiego partnera. Strata jest podwójnie bolesna z powodu łączących ich relacji. Kobieta nie zamierza wracać do pracy aż do momentu gdy pod jej drzwiami zjawia się jej były mąż- Karol i proponuje jej pracę w ABW. Ma kierować zespołem powołanym specjalnie do rozwiązania zagadki morderstwa małego chłopca. Sprawa od początku wydaje się nieszablonowa. Zwłoki chłopca zostają znalezione w środku lata a on ubrany jest w zimową kurtkę oraz szalik. Jednak nie to jest najdziwniejsze. Wiadomość o tym że zwłok jest kilkanaście a każde z nich jest identyczne i z takim samym DNA wstrząsa policjantką. Różne są tylko miejsca znalezienia ciał. Rozpoczyna się śledztwo, w trakcie którego trafiają na tajemniczą postać.

Oskar Zamecki to człowiek, który stroni od towarzystwa drugiego człowieka. Swój dom, z którego zrobił fortecę opuszcza tylko i wyłącznie w sytuacjach tego wymagających. Posługuje się wyłącznie fałszywą tożsamością aby ONI go nie dopadli. Podczas zakupów trafia na chłopca, co wydaje mu się bardzo dziwne. Jest środek lata a dziecko biega po sklepie w zimowej kurtce. Chłopiec trafia również do jego domu. Wszystkim dziwnym wydarzeniom w życiu mężczyzny towarzyszy gwałtowna burza.

Czy Justynie uda się rozwiązać zagadkę morderstwa? Kim jest tajemniczy chłopiec prześladujący Oskara? Kim są ONI?
,,Burza" jest to niebanalny kryminał z elementami fantastyki. Nie do końca byłam przekonana czy przypadnie mi do gustu ale chciałam się przekonać I przeczytać tą książkę. I cieszę się że po nią sięgnęłam ponieważ akcja przedstawiona w książce wciągnęła mnie bez reszty. Tajemnica morderstwa chłopca do samego końca była nie do rozwiązania. A samo zakończenie to totalny sztos, który wbija w fotel. Polecam sięgnąć po książkę ????

To moja pierwsza styczność z pisarstwem Mieczysława Gorzki i wiem, że zaczęłam od książki innej niż poprzednie. "Burza" to nie jest standardowy kryminał, to połaczenie horroru i mystery.

Komisarz Justyna Lewicka, po śmierci swojego partnera, a jednocześnie kochanka, przebywa na urlopie. To wydarzenie spowodowało u niej załamanie i od tamtej pory zapija smutki, bijąc się z myślami odejścia z policji. Z tego letargu wyciąga ją jej były mąż, Karol Lewicki, pracownik ABW, wciągając ją w nietypową sprawę chłopca, którego ciało znaleziono na jeziorkiem.

W czasie śledztwa Justyna napotyka Oskara, mężczyznę w którym niegdyś się zakochała, lecz ten znikął bez śladu. Dowiaduje się o przyczynie niespodziewanego ulotnienia się. Jednocześnie okazuje się, że Oskar ma niezwykły dar, przez który jest zmuszony prowadzić walkę z NIMI. Kim są ONI i czy sprawa morderstwa chłopca ma coś wspólnego z Oskarem?

Ua. To istny rollercoaster. Autor zabrał mnie w przeszłość Oskara i świat fantazji. Jeszcze nigdy nie czytałam książki z tak napiętym ciałem. Emocje, jakie mi towarzyszyły, sięgały zenitu. Mieczysław Gorzka ma świetny styl, a połączony z tajemniczą historią pochłonął mnie całkowicie. Rewelacyjnie dopracowane szczegóły. Byłam pod wrażeniem doskonałego dopasowania elementów, które na końcu połączyły się w logiczną całość. Przeżyłam wraz z bohaterami nawałnice i dotarłam do końca książki w jeden dzień. Po prostu nie mogłam jej odłożyć, nie poznając zakończenia. Ode mnie wielkie gratulacje dla autora i wiem, że na pewno sięgnę po inne jego książki.

Dwanaście identycznych zestawów ubrań.
Dwanaście identycznych śladów uduszenia.
Dwanaście identycznych... ciał chłopca.
Kim bądź czym jest to dziecko? Czy Oskarowi, który do tej pory ze względu na swój wrodzony dar pozostawał w cieniu, uda się wraz z komisarz Lewicką odkryć tożsamość brutalnego mordercy? Jak w ogóle można toczyć walkę z czymś, co jest tak naprawdę jeszcze nieznane?

"Burza" to Gorzka w kompletnie innym, chociaż wciąż niezmiernie intrygującym wydaniu. I chociaż osobiście nie jestem wielką fanką łączenia kryminałów z wątkami zakrawającymi o paranormalne, tak tutaj muszę przyznać, że ten gatunkowy miszmasz wyszedł naprawdę dobrze. Cóż, nowa odsłona pióra autora pochłania już od pierwszej strony!

Przede wszystkim - akcja pędzi na łeb na szyję. Liczne przeskoki czasowe, mnogość nakładających się na siebie wątków i stopień ich skomplikowania sprawiają, że lektura od samego początku staje się mocno angażująca. Szczerze mówiąc mniej więcej w połowie odpuściłam sobie śledztwo i snucie własnych teorii, najzwyczajniej w świecie dając się porwać osobliwej fabule. I co tu dużo kryć, świetnie się bawiłam! Dobrze nakreślone, wyraziste postaci, misternie utkana intryga i ten specyficzny klimat, który stał się już nieodzownym elementem twórczości autora. Czego chcieć więcej?

Powiem Wam jedno. Takiej "Burzy" jeszcze nie przeżyliście. Ona osacza, pochłania i magnetyzuje. To jak, odważycie się wejść w jej mroczne centrum? Obiecuję, że będzie warto!

"Może czasem lepiej nie zaglądać za krawędź świata, bo to, co można tam zobaczyć na zawsze odciśnie się piętnem na naszym życiu."

Komisarz Justyna Lewicka jest w rozsypce po śmierci partnera. Nie ma zamiaru wracać do policji, wszelkie emocje, zagłuszając alkoholem.
Propozycję pracy przy śledztwie w sprawie śmierci chłopca przyjmuje dość niechętnie. Raczej głównie z chęci dorwania zwyrodnialca, który dopuścił się tak potwornej zbrodni.
Nie przypuszcza jednak, że ta decyzja odmieni całkowicie jej życie, i to w co do tej pory wierzyła.

Rozpoczynając książkę nie miałam określonych oczekiwań, jak zwykle, gdy zapoznaje się z nieznanym mi Autorem. Nie wiedziałam, czego się spodziewać, choć czułam nutkę ekscytacji.
Pierwszy rozdział ogromnie mnie zaintrygował.
Drugi upewnił, że to dobra książka.
Po trzecim, wiedziałam, że przepadałam i przeczytam każdą z książek Autora.
Wspaniała. W jednej chwili rozpala nasze emocje do czerwoności, by po chwili zmrozić lodowatym dreszczem .
Przez cały czas zastanawiałam się czym jeszcze mnie zaskoczy, kompletnie, nie potrafiąc przewidzieć co się wydarzy. A działo się wiele.

Burza skomponowana jest z takiej mieszanki gatunków, że nie dziwi mnie, że dochodzi do poważnych wyładowań atmosferycznych. W jednej chwili zwyczajne śledztwo przeradza się w niebezpieczną walkę, która wyłamuje się znanym schematom. Dynamiczna akcja, nie pozwala na moment oddechu.
Piekielnie dobra.