Carmen

Są tacy bohaterowie książek, którzy na długo pozostają w pamięci. Kilka dni temu skończyłam czytać jedną z moich ulubionych serii z ostatnich kilku miesięcy -
?Wnuczka wariatki". I wiecie co? Strasznie jest mi przykro, że to już ostatni tom.

Carmen ? kobieta nieprzewidywalna, wulkan energii, awanturnica, postrach wsi, była milicjantka. Ta osiemdziesięcioletnia babcia zawstydziłaby niejednego nastolatka swoją werwą i odwagą. Skrywa jednak w sobie mnóstwo tajemnic z przeszłości, o których nie wie nawet najbliższa rodzina. Los jej nie oszczędzał, jednak miała swoje cele i nie poddała się. To wszystko sprawiło, że "Carmen, jaka jest, każdy widzi". Dlaczego dokonała takich, a nie innych wyborów? Co nią kierowało? Czy sekrety z przeszłości w końcu ujrzą światło dzienne?

O tym przekonacie się, sięgając po ostatnią część ?Wnuczki wariatki".
Już od pierwszego tomu pokochałam Carmen, dlatego na historię opowiedzianą jej oczami czekałam najbardziej. Było mnóstwo śmiechu, ale i łez ze wzruszenia.
Część wydarzeń była dla mnie ogromnym zaskoczeniem, nie tak wyobrażałam sobie przeszłość seniorki rodu. Śmiało jednak mogę stwierdzić, że to najlepsza część z całej serii. Zakończenie wywołało u mnie mnóstwo emocji, ale i skłoniło do refleksji.

Jeśli lubicie lekkie, pełne humoru, ale i poruszające powieści, to koniecznie sięgnijcie po ?Wnuczkę wariatki". Polecam czytać tomy po kolei, najpierw dwa poprzednie: ?Wnuczka wariatki. Pola? i ?Wnuczka wariatki. Alina?, wtedy lepiej zrozumiecie całą historię.

Dzieciństwo i wychowanie mają ogromny wpływ na nasze życie. To czego w nim doświadczamy kształtuje nas już na zawsze i potem trudno zmienić nam nasze spojrzenie na świat. Tak właśnie było z Carmen, bohaterką książki "Wnuczka wariatki. Carmen" Danuty Noszczyńskiej, czyli trzeciej i ostatniej części opowiadającej o trzech pokoleniach kobiet z jednej rodziny.
Żal, że to już ostatnia część tej serii, bo polubiłam panie Sowiłow a w szczególności Carmen. Babcia i mama, nietuzinkowa, pełna werwy i niekonwencjonalnych pomysłów osiemdziesięciolatka, której życie nie oszczędzało i już od dzieciństwa los rozdawał jej marne karty. Ale ona się nie poddała i na swoich warunkach zbudowała siebie na nowo.
Autorka w zabawny, dość przewrotny sposób, opowiada nam historię Carmen i jej rodziny. A także przyjaciół i sąsiadów, którzy się wokół niej kręcą.
Wieś jest specyficznym miejscem, ma swoje małe kliki, które nią rządzą i ma też swoje blaski i cienie. Ale wieś, w której było ranczo Carmen, jest pokazana w ciekawy sposób. Jakby w soczewce skupia wszelkie małe i duże grzeszki jakie możemy zobaczyć wokół siebie.
Podoba mi się język, jakim autorka opowiedziała tę historię. I to puszczanie oka do czytelnika. Trochę ironiczne, trochę nostalgiczne.
To taka historia, która zapewnia nam dobrą rozrywkę, dlatego Was zachęcam byście po nią sięgnęli. Ja się cieszę, że miałam okazję ją poznać.

Carmen ? kobieta rakieta. Harda i butna, odważna i sprytna, zawzięta, silna i bezkompromisowa. Idąca przez życie jak taran nieustanie walcząca z kimś lub o coś. Dziś jest staruszką, emerytowaną milicjantką ?z mocno wpisanym w charakter skrzywieniem zawodowym? i autorskimi metodami załatwiania spraw. Ta pozornie nieskomplikowana kobieta, pod tym szczelnym pancerzem pozorów, skrywa i strzeże swoich licznych sekretów z przeszłości.. Dusi w sobie tajemnice swojego dzieciństwa i młodości, swoich życiowych wyborów i ich konsekwencji, motywów działania, zagrywek losu i zezowatego szczęścia w nieszczęściu..

Dziś inaczej widzi i rozumie pewne sprawy i zamierza dobrze wykorzystać szansę, którą niespodziewanie otrzymała od losu..

?Wnuczka wariatki. Carmen? to trzecia, finałowa odsłona pięknego, słodko-gorzkiego cyklu powieści obyczajowych o trzech pokoleniach kobiet. Pierwsza część była poświęcona Poli. Druga jej matce ? Alinie. Tu możemy spojrzeć na całą historię oczami Carmen ? babci Poli, matki Aliny.
Wszystkie trzy tomy cyklu ?Wnuczka wariatki? to pełna humoru, lekka, zwiewna, ale i mądra, poruszająca i skłaniająca do refleksji opowieść idealna na wieczór z książką.

Z niecierpliwością czekałam na trzeci tom wyjątkowej serii "Wnuczka wariatki" - "Wnuczka wariatki. Carmen". Według mnie jest to najlepsza część. Poznałam tajemnicę seniorki rodu Carmen. Dla niektórych przemiła staruszka, a dla innych diabeł wcielony. Jaka tak naprawdę jest ta bohaterka? Czy faktycznie jest taka zła, na jaką wygląda i jak ją piszą? Koniecznie musicie ją poznać.
Autorka Danuta Noszczyńska odsłania przed nami jej tajemnicę. W swoim życiu wiele przeszła. Mimo wszystko dała radę i wychowała córkę. Przez nieporozumienia Alina zerwała z nią kontakt. Carmen nie mogła uczestniczyć w wychowywaniu swojej jedynej wnuczki Poli. Dlaczego musiało do tego dojść? Polę poznała dopiero rok wcześniej przez czysty przypadek.
Danuta Noszczyńska w ciekawy sposób pokazała nam losy trzech pokoleń kobiet. Czy Alina poszła w ślady swojej mamy? Czy Pola będzie miała podobne życie jak jej matka i babka?
Carmen po śmierci swojego ojca musiała opiekować się swoją mamą, która nie potrafiła żyć bez męża. Co się z nią stało, gdy odeszła jej mamusia? Kto się nią opiekował po jej śmierci?
Czy Carmen Sowiłow jest naprawdę tą osobą, za jaką się całe życie podaje? Czy coś przed wszystkimi ukrywa? Czy ktoś jeszcze zna jej sekrety?
Oprócz Carmen w tej części poznałam również dalsze losy Aliny i Poli.
Zakończenie tego tomu bardzo mnie przybiło. Jeszcze teraz płyną mi łzy. Nie mogę się pozbierać.
Bardzo polubiłam Carmen. Ciekawa z niej kobieta.
Powieść "Wnuczka wariatki. Carmen" czytałam jednym tchem. Doskonała obyczajówka. Nie zabrakło również dobrego humoru. Niektóre sceny rozśmieszyły mnie do łez. Carmen czasami potrafi być zabawna. Podobała mi się jej rozmowa z pewnym młodym człowiekiem o jego tatuażach. Zaproponowała nawet zrobienie rogów, podobno teraz jest to w modzie. Chłopak łykał to, jak ciepłe bułeczki, a ona oczywiście sobie z niego żartowała.
Musicie wiedzieć, że Carmen potrafi być postrachem okolicy, ale też jest dobrą przyjaciółką i idealną doradczynią. Czy córka ją w porę doceni? Czy Alina zna swoją mamę?
Nie podobało mi się, jak Carmen postępowała w swoim życiu. Na jej miejscu zrobiłabym inaczej. Czy w podeszłym wieku żałuje, że tak zrobiła? Przekonacie się o tym, czytając "Wnuczkę wariatki. Carmen".
Ta lektura jest godna polecenia.
Zachęcam do przeczytania pozostałych dwóch tomów: "Wnuczka wariatki. Pola" i "Wnuczka wariatki. Alina".
Oczywiście możecie przeczytać tylko ten tom. Jednak dla lepszego zrozumienia całej sytuacji polecam poznać pozostałe dwa.
Mam cichą nadzieję, że autorka Danuta Noszczyńska nie poprzestanie na tym tomie. Czy jeszcze kiedyś usłyszymy o tych bohaterkach?