Cena odwagi

Cena odwagi nie wybija się zbyt mocno na tle swojej poprzedniczki. W dalszym ciągu to dość płytka, niedopracowana historia, która pod przykrywką misji ratowania świata przez nastolatkę, stara się nam sprzedać wielokąt miłosny. To fakt, że książkę czyta się niezwykle szybko, a wartka akcja nie pozwala na znużenie, jednak czytelnicy oczekujący czegoś więcej od literatury nie mają tutaj czego szukać. Trylogia Antilia to książki zdecydowanie dla młodszych czytelników (chociaż puszczalska główna bohaterka raczej słabo się w tym wypadku komponuje), których nie będzie razić dość ubogi warsztat pisarski autorki. Z ciekawości oczywiście przeczytam ostatnią część, aby sprawdzić, czy moje przypuszczenia, którego chłopaka wybierze, są trafne.

Fani bestsellerowej I części o nastoletniej Ninie, która z rzeczywistego świata przenosi się do bajkowej krainy, gdzie dowiaduje się, że jest Antilią - królową rodu Mendelaview, doczekali się w ostatnim czasie II części o bardzo tajemniczej nazwie. Jakie przygody czekają na Ninę i jej przyjaciół? Jaką tajemnicę kryje w sobie nazwa? Na te i inne pytania odpowiada nam Ewa Seno w kolejnym tomie z serii.

Druga część jest o wiele lepsza niż jej poprzedniczka, chociażby ze względu, na to, że nie byłem zmuszony do zaakceptowania dość dziwnego połączenia gatunków. Autorka postawiła szalę na świat fantastyczny i niech tak pozostanie do końca.

I mimo, że znajdziemy tu kilka wad, nie należy zapominać o pozytywach. Książkę jednak mogę polecić z czystym sercem, a zwłaszcza tym, którzy pierwszym tomem byli zachwyceni, podobnie, jak ja. Ewa Seno rozwinęła historię zatrzymaną w tak dramatycznym momencie i radzę Wam dowiedzieć się, jakie to rozwinięcie. Ale ostrzegam! Może ono Was pochłonąć bez reszty.

UWAGA: Ta recenzja została opublikowana przeze mnie na moim blogu w dniu 24.10.2014
( http://recenzje-sophie.blogspot.com )

W drugiej części Serii Antilia poznajemy Ninę jako królewnę Antilię. Śmiało możemy obserwować przemianę jaka się dokonuje w charakterze i sposobie postępowania Niny.
Od początkowych stron widać, że bohaterka przechodzi wielką przemianę. Na oczach czytelnika z nastolatki przeobraża się w pewną siebie i swojej mocy oraz władzy władczynię.
Zaczyna rozumieć i doceniać to kim jest i jaką funkcję musi spełnić, aby uratować Wszechświat.

Podczas czytania tej części wiele razy główna bohaterka bardzo mnie irytowała. Denerwowały mnie jej niektóre zachowania. Na początku gdy Nina miała jeszcze jakiś wybór to zazwyczaj wybierała tą gorszą opcję a to niosło za sobą kolejne konsekwencję. I w rezultacie wplątywała się w różne sytuacje, z których nie mogła się wydostać ani wyjść z nich z twarzą. Bohaterka gubiła się w swoich emocjach oraz uczuciach i sama już nie wiedziała co jest prawdą a co iluzją.


" Ofiary są nieodłączną częścią wojen. Do żywych zaś należy dopilnowanie by śmierć przyjaciół nie poszła na marne "


Powyższy fragment to słowa Nicka. Myślę, że ten cytat bardzo usprawiedliwia zachowanie Niny. Nawet jeśli dziewczyna robiła coś nie mądrego i sprzecznego ze swoimi interesami to robiła to, po to aby uratować przyjaciół lub inne niewinne istoty. Nina doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że wiele osób zginęło oddając życie za nią i wiele jeszcze było osób, który były gotowe na wszystko, aby uratować ją. Myślę, że dziewczyna nie czuła się z tym dobrze.

Całość książki moim zdaniem jest napisana dość dobrze. Opisy nie są jakoś przesadnie długie i przeładowane różnymi dziwnymi nazwami. Dialogi są w większości przypadków krótkie, zwięzłe i wnoszące coś do fabuły.
Nazwy planet, istot czy imiona są bardzo fantastyczne, zresztą tak jak przystało na powieść fantastyczną. Mamy tutaj do czynienia z podróżą po planetach, z poznawaniem istot oraz zwierząt zamieszkujących te odległe planety.

Nie jest to powieść, która mogłaby konkurować z najlepszymi książkami z gatunku fantastyka, ale myślę, że dla niezbyt wymagających będzie idealna.