Cesarzowa Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze

Krąży wiele mitów, pięknych bajek np. serial z Romy Schneider. Mam, widziałam i od niego zaczyna się nasza wspólna przygoda; chciałabym napisać, że wszyscy wiedzą, kim była Sisi, nie lubię kłamać, nie wszyscy? ale, inna to historia. Bardzo mnie i moją córkę rozbawiła.
Jako dziewczynki żyjemy w przeświadczeniu, że bycie księżniczką to szczyt szczęścia, wątpię by prawdziwe, urodzone, też były tak bardzo o tym przekonane, szczególnie urodzone w latach przeszłych. Wszystko musi być udokumentowane, postanowione, przegadane, publiczne. Fakt dostęp do strojów i biżuterii kusi, ale cena zbyt wysoka?
Elżbieta, wychowana na dworze arystokratycznym, może trochę swobodniej, ale nie łudźmy się, jej swoboda była bardzo ograniczona. Musiała sprostać wysokim standardom, podporządkować wymogom etykiety, mieć maskę na twarzy dla świata.
Ponieważ czytam biografie, szczególnie osób, które lubię, przeczytanie tej było tylko kwestią czasu. Drobiazgowy, profesjonalny ogląd życia kobiety, której życie nie toczyło się w cieniu, od narodzin (24 grudnia), po wręcz spektakularną śmierć; autorka skupiła się na pierwszych 27 latach jej życia, dlatego zacieram ręce na więcej. Opowieść o młodej kobiecie, nie ikonie stylu czy emancypacji ? dziewczynie, żonie, matce, cesarzowej.
Poznajemy jak, gdzie, kiedy i z kim, żadnej beletrystyki i gdybania.
?Starała się spełniać te oczekiwania nawet w najtrudniejszych godzinach. Tak długo, aż jej ciało i dusza zaczęły bić na alarm?.
Moja kotka nosi imię na jej cześć, często mówię do niej Cesarzowo.

Kto nie zna lub nie słyszał chociaż raz o Księżniczce Sisi niech pierwszy rzuci książką.
Ekranizacje od lat ukazywały ją jako piękną, delikatną cudowną młodą kobietę. Bajki na podstawie jej historii żyją w pamięci tych, którzy byli dziećmi w latach 90? i nie tylko? Ale jak było naprawdę?
Ciężko było mi przebrnąć przez tę książkę. Nie dlatego, że jest w jakiś sposób ?źle napisana?, absolutnie! Niemniej jest to reportaż, książka, w której otrzymujemy masę informacji, biografię (chociaż nie pełną) Elżbiety. Kobiety kochanej przez miliony.
Sisi kochałam i ja i wiedziałam, że jeśli książka opowiada o jej życiu to z przyjemnością po nią sięgnę.
Autorce udało się wykonać ?kawał dobrej roboty?. Możemy poczytać o pierwszych latach Sisi, o jej rodzinie, wadach i zaletach młodej cesarzowej - masa suchych faktów. Jeśli nie potraficie lub nie przepadacie za czytaniem reportaży / study case / mocno kojarzącej mi się z podręcznikiem do historii - to nie jest to pozycja dla was. Trzeba brać pod uwagę również to, że ma 300 stron (+posłowie).

Jednakże, jeśli tylko interesujecie się życiem Elżbiety, chcecie poznać ją bliżej to koniecznie sięgnijcie po tę pozycję! Będziecie zachwyceni tym, co przygotowała dla Was Martina Winkelhofer i to właśnie aż na 300 stronach ;) dla jednych będzie to minus dla innych ogromny plus ;)

Kim była SISI?
Czy życie może układać się tak, jak tego chcemy? Czy bycie na szczycie to dobra czy zła sprawa? Czy prawdziwa miłość istnieje? Co jeśli ktoś ma odmienne zdanie do wielu spraw?? Jak wiele trzeba znieść w obliczu intrygantów? Kiedy z nieśmiałej dziewczyny stała się dorosłą i walczącą o swoje kobietą?

Z języka niemieckiego na polski przełożyła Magdalena Kaczmarek.

Książka sama w sobie jest dosyć ciekawa, aczkolwiek nieco sztywno napisana. Zawiera same konkrety przed którymi nawet nie mamy jak polemizować. Autorka jest pewna tego, co napisała, nie pozostawia nam domysłów, to treść bardzo dominująca, co również nieco mnie do niej zniechęcało. Nie mogłam sobie niczego wyobrażać jak zawsze to robię przy każdej książce, gdyż twarda i szybko biegnąca treść mi na to nie pozwalała. Przeczytałam ją jednak, gdyż sama postać cesarzowej mnie zawsze bardzo interesowała. Kiedy bowiem poznajemy jej początki widzimy ją jako postać bardzo wrażliwą i może nawet naiwną. Będąc jeszcze młodą damą musiała niemal natychmiast zmienić się w twardą sztukę, gdyż tego od niej wymagano. Była bardzo pojętną uczennicą i potrafiła rządzić tak, by nie tylko jej żyło się lepiej, ale i innym. Przede wszystkim już jako dziesięciolatka kształciła się nie dla innych, ale dla siebie.

,,Swój plan dnia w domu książęcym Elżbieta jako dziesięciolatka zawarła w liście do kuzyna, arcyksięcia Karola Ludwika: ,,Codziennie od dziewiątej rano przychodzę od mamy i do drugiej mam różne lekcje: francuskiego, kaligrafii, geografii, historii, rachunków, pianina. Po południu rysunek, (potem) pracuję, potem wyjeżdżamy i zazwyczaj wracamy bardzo późno do domu".

To jednak nie był koniec nauki jej języków, gdyż było ich więcej. Nie miała nigdy czasu wolnego, zawsze było coś dla niej zaplanowane. Jak sądzicie, czy się na to skarżyła?
Książka jest podzielona na różne długie rozdziały zawierające opowieść o domu rodzinnym, lat dziewczęcych, zaręczyn, ślubu, opisu samej cesarzowej, jej sekretów i innych. Widać jak w kolejnych działach dorastała i jak kształtowało się jej życie. Nie chcę wam zbyt wiele zdradzać, gdyż samemu warto przeczytać jej biografię. Wiele faktów mnie zainteresowało, a o większości nawet nie wiedziałam, gdyż te informacje nie pojawiały się w mediach. Miała warte uwagi sekrety przez co widzieliśmy ją w dwóch osobach. Tej dla ludzi i tej jako prawdziwa ona. Osoby interesujące się jej losami będą z niej zadowolone:-)

Będąc małą dziewczynką lubiłam oglądać bajkę o tytule "Księżniczka Sissi". Kojarzycie może? Niejedna z nas marzyła o tym, by być księżniczką, zakochać się w księciu i żyć jak w bajce. Beztrosko, szczęśliwie, w miłości. Jednak jako dzieci nie zdajemy sobie sprawy z powagi, jak ważny urząd sprawują królowie, książęta i ich partnerki.
Elżbieta Bawarska to dość ciekawa, intrygująca postać w historii, która z nieśmiałej dziewczynki, nastolatki, stała się cesarzową. Martina Winkelhofer skrupulatnie przedstawia czytelnikowi wydarzenia z życia Elżbiety. Nigdy nie interesowałam się za bardzo jej historią, więc tym bardziej była to dla mnie ciekawa lektura, choć niełatwa. Dlaczego? Jak to w biografiach bywa, ciągłość tekstu trochę przytłacza, nuży, ale to jedyna wada, której muszę się uczepić.
Autorka wykonała niesamowity research, ponieważ przedstawiła codzienność przyszłej cesarzowej na tyle, na ile pozwoliły jej źródła, a jest ich niemało. Jestem pod wrażeniem, gdyż niełatwo jest odtworzyć tak drobiazgowo wydarzenia z życia ludzi, którzy żyli dawno przed nami. Historię przyszłej cesarzowej poznajemy od samego jej dzieciństwa, a nawet wcześniej, ponieważ wszystko zaczyna się od jej domu rodzinnego. Poznajemy historię rodziny Bawarskich, dzieciństwo Elżbiety i jej rodzeństwa, lata młodzieńcze, gdzie to nadchodzi czas na poszukiwanie męża i zostaje narzeczoną cesarza Austrii, Franciszka Józefa I.
Sisi jest przykładem tego, że pewne wydarzenia w życiu człowieka sprawiają, iż hartujemy swojego ducha, stajemy się odważniejsi, potrafimy wyrazić swoje zdanie. Cesarzowa z cichej, nieśmiałej dziewczynki przeobraziła się w kobietę pewną siebie, mimo trudności, jakie spotykała prawie na każdym kroku. A trzeba podkreślić, że w tamtych czasach wyłamywanie się poza schemat nie było łatwym krokiem, zwłaszcza wśród kobiet. Jaki jest jej prawdziwy fenomen? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z osobna. W tej historii każdy czytelnik znajdzie choćby najmniejszy powód, by podziwiać Cesarzową Elżbietę.
Dzięki Martinie Winkelhofer mamy przyjemność poznać zasady panujące na dworze, choć niektóre mogą oburzać we współczesnym świecie. Wydarzenia dotyczące choćby przygotowań do ślubu, czy porodu są szczegółowo opisane, dzięki czemu ma się wrażenie, że jest się ich uczestnikiem. Pokazuje to, jak dużo pracy Autorka wykonała, by powstała tak dobrze napisana biografia Sisi. Jeśli interesuje Was postać Cesarzowej, to zdecydowanie polecam sięgnąć po ten tytuł.

Sisi, a dokładniej Elżbietę Bawarską, kocham odkąd pamiętam. Miałam nawet lalkę barbie, której nadałam jej imię. Idąc tym tropem nie mogłam odpuścić lektury, która przybliża nam wczesne lata i drogę do kobiecej rewolucji Sisi.

Od narodzin, przez dzieciństwo, narzeczeństwa aż po małżeństwo z Franciszkiem Józefem I i zdecydowane kroki zmieniające przyjęte ogólnie prawa.

To właśnie Sisi uparcie i z zaangażowaniem zmieniała świat, poglądy i umacniała pozycje kobiet.

Z niesłabnącym zachwytem czytałam tę książkę. Poznajemy Elżbietę od Qpodszewki, bo poruszone są też tematy młodości jej rodziców.

Jest to przemyślana i interesująca lektura. Ma tylko jedną wadę- za szybko się kończy! Mam nadzieję, że będzie kolejny tom i poznamy Sisi w pełnym blasku zmian i kolei losów.

Polecam każdemu, kto chciałby poznać Sisi i zostać jej przyjacielem

Czytacie biografie? Ja tylko tych postaci, które wywarły na mnie ogromne wrażenie i bardzo ciekawi mnie jak potoczyło się ich życie oraz to jak dotarli do danego punktu ich życia. Jedną z takich postaci jest Sisi więc nie mogłam być obojętna wobec propozycji współpracy barterowej od Dominiki znanej na IG jako zkotemczytane i Wydawnictwa Marginesy przy tytule "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" autorstwa Martiny Winkelhofer.

Dzięki tej książce poznamy dzieje Elżbiety od 24.12.1837 roku do 24.08.1865 roku, czyli od dania jej narodzin aż do dnia kiedy ostatecznie przeciwstawiła się teściowej i chciała sama decydować o wielu rzeczach, zwłaszcza tych związanych z jej dziećmi. Czytając tą biografię poznajemy Sisi oraz dowiadujemy się co nie co o jej wczesnym życiu oraz to jak dojrzewa i przechodzi przemianę. Na tych 300 stronach (mamy później podane dużo źródeł i literatury dla osób bardziej wnikliwych i ciekawskich) dowiadujemy się jak wyglądało jej życie i dojrzewanie. Kończąc lekturę Elżbieta jest już silną cesarzową oraz pewną siebie kobietą. Dowiemy się też wielu ciekawych rzeczy o wiedeńskim dworze i jego działaniu.

Bardzo podoba mi się jak autorka przedstawiła postać Sisi, jako zwykłą i nieśmiałą nastolatkę, która nie miała wpływu na swoje życie. Widzimy jak jest traktowana przez otoczenie co daje nam pełen obraz całej sytuacji. Dla mnie Elżbieta zawsze była silną i ciekawą postacią i z przyjemnością przeczytałam jej biografię by uzupełnić swoją wiedzę o niej.

Ogromnie Wam polecam tą książkę!