Cesarzowa Sisi

,, Albo wielka miłość, albo żadnego mężczyzny w ogóle. Taką granicę wyznaczyła sobie Elżbieta i jej nie przekroczy".

Książka pokazuje, że dla niektórych ludzi liczą się tylko zyski. Gdy coś nie spełnia swojej funkcji, tak jak złamana noga konia, to najlepiej się go pozbyć. Tym samym od razu znielubiłam ojca Elżbiety. Lubił prawić morały, ale sam nie był święty. Legalnie zdradzał swoją żonę szydząc z jej postawy i ubioru. Lubił decydować tyko o przyjemnościach, a grubsze sprawy składał na plecy małżonki. Lubieżny i obrzydły. Takie miałam o nim zdanie. Jego całkowitym przeciwieństwem była tu jego córka Elżbieta, która miała dobre serce. Nie chciała poznawać innych kandydatów na męża, gdyż czekała za uczuciem, które jako jedyne zadecyduje z kim spędzi swoje życie. To są lata 1853, więc jej upór jako bawarskiej księżniczki nie jest dla rodziny zasadny. Na szczęście, choć wychodzą jej na przeciw, ona jest nieugięta.
Kolejną ważną postacią jest tutaj cesarz Franciszek. I jego rodzina planuje dla niego przyszłość, tylko my wiemy, że to nie napawa go szczęściem. Nikomu nie mówi o swoich bolączkach, choć my znamy jego uczucia i prawdę, którą przed innymi tuszuje. Nie lubi wydźwięku, nie znosi sztywnych strojów i nie chce być obecny przy ludziach skazanych na stryczek. Boi się tego, co ktoś krzyczy, lecz wie, że w tym momencie musi mieć twardą maskę przywódcy.
Jak to w miłości bywa, los złączy tych dwoje za pomocą nieprzewidzianych zdarzeń. To był chyba najpiękniejszy moment tej książki. Nie ma takiej siły we wszechświecie, która szydziłaby z takiego uczucia. Nawet ja w tej chwili nie mam takiej mocy, by oddać piękno, które mnie tutaj urzekło. Zakochałam się tutaj w pięknych i krótkich rozdziałach. Ubóstwiam tu przejrzysty druk i dokładne opisy postaci. Nie ma możliwości tu nikogo z kimś pomylić, to wszystko jest pięknie wplecione w treść, która ma nam sprawić przyjemność. By nie było mdło, poznamy chwile grozy, niepokoju, nieszczęść, sztywnych zasad i uporczywych nakazów i zakazów. Posiadanie tytułu każdą postać skłania do zachowań na które w ogóle nie mają ochoty. By dosadniej zrozumieć ich odczucia, autorka wplotła świetne porównania dostosowane do tamtego czasu. Niektóre postacie mają mowę teatralną, inne naszą, teraźniejszą, lecz z zachowaniem zasad kultury wypowiedzi. To piękna historia, która pokazuje, że pieniądze szczęścia nie dają, jeśli nie posiada się całkowitego zdrowia. Gorąco ją wam polecam!

Książę z bajki i młodziutka dziewczyna. Czy z przypadkowego spotkania dwojga nieznających się wcześniej ludzi narodzi się wielka miłość zakończona małżeństwem?
W fabularyzowanej powieści Gigi Griffis pokazuje wycinek z życia Elżbiety Bawarskiej, zwanej w domu Sisi. Poznajemy ją jako upartą, niepokorną dziewczynę, kochająca przyrodę, jazdę konną i piszącą wiersze. Sisi to przede wszystkim niekonwencjonalna osoba, buntowniczka, która sprzeciwia się matrymonialnym planom matki, pragnącej wyswatać ją z jakimś bogatym, ale dobrze urodzonym kawalerem. Nic z tego nie wyszło, bo Sisi otwarcie ignoruje adoratorów. Pociechą dla matki jest jej starsza córka Helena, która przygotowuje się do ślubu z cesarzem Franciszkiem Józefem, władcą potężnej monarchii. Przy pierwszym spotkaniu z Franciszkiem towarzyszy jej siostra Sisi i to ona właśnie urzekła cesarza swoją bezpośredniością i naturalnością. Podczas swych urodzin Franciszek ogłasza zaręczyny włąśnie z Elżbieta, co wywołuje niemalże skandal, a już na pewno niezadowolenie matki cesarza - Zofii. Nie przeszkadza to jednak młodym, który celebrują swoje uczucie, cieszą się miłością przypieczętowaną małżeństwem.
Małżeństwo z Franciszkiem Józefem to nowy rozdział w życiu Sisi, nie najłatwiejszy dla niej, wolnego ptaka, mimo silnego uczucia i namiętności, jaką się darzyli. Dziewczyna nagle znalazła się w zupełnie innym świecie, pełnym zakazów, nakazów, ograniczeń, sztywnej dworskiej etykiety. Nie potrafiła, czy raczej nie zamierzała się do niej dostosować, co przysporzyło jej wiele problemów. Sisi w tym niesprzyjającym jej środowisku pozostała jednak sobą - dziewczyną o silnej osobowości, wrażliwą, żywiołową, podążającą za głosem swego serca.
W książce Griffin przy okazji historii Elżbiety (choć to ledwie wstęp do jej burzliwych losów) poznajemy też kulisy życia dworskiego, świat przyjęć, salonów, konwenansów, intryg. W tle przewijają się postacie historyczne, bohaterowie jej życia i samej sceny politycznej tamtej epoki. Bardzo plastycznie i realistycznie zostało to oddane w powieści!
Dla mnie ?Cesarzowa Sisi? to przede wszystkim opowieść o sile uczuć, o historii miłości jednej z najbardziej znanych par: Franciszka Józefa i Elżbiety, utrzymana w stylu romansu historycznego. Książka odpowiednia na długie, zimowe wieczory, rozgrzeje i rozpali wyobraźnię.

Elżbieta Bawarska zwana Sisi, była piękną kobietą, wyprzedzającą swoje czasy, inspirującą dla wielu artystów. Żaden inny członek rodziny Habsburgów nie cieszył się tak dużą popularnością, a fascynacja jej życiem trwa do dziś.
Nie oglądałam serialu Netflix, na podstawie którego powstała książka Gigi Griffis, więc nie miałam pojęcia czego się spodziewać. Po lekturze książki "Sisi z Tyrolu" Jeannine Meighörner, która nie specjalnie przypadła mi do gustu, szukałam książki, która w ciekawy i odrzucający mity sposób odda jej fenomen. Opisze jej życie od urodzenia do tragicznej śmierci, ukaże osobę prywatną, w końcu kobietę dojrzałą z jej zaletami, wadami i przeżytymi tragediami, wyjaśni co takiego sprawiło, iż stała się postacią popkulturową. Niestety i tym razem otrzymałam coś innego, lecz zdecydowanie ciekawiej napisanego od wspomnianego wyżej tytułu.
"Cesarzowa Sisi" przedstawia uwspółcześnione spojrzenie autorki na postać legendarnej kobiety na przestrzeni tylko jednego roku z jej życia. Czasu, w którym Sisi, jako frywolna nastolatka, nieprzygotowana do roli cesarzowej, ponieważ do tej była szykowana jej starsza siostra Helena - zwana pieszczotliwie Nene - poznaje Franciszka i staje z nim na ślubnym kobiercu. Choć początkowo miałam wrażenie, jakbym czytała opis scen z serialu "Sisi" z Dominique Davenport, lekko czytało mi się kolejne strony, na kartach których poznajemy powszechnie znane fakty. Tym samym znający historię związaną z Habsburgami nie znajdą tutaj nic nowego, ani odkrywczego. Właściwie autorka stworzyła romans historyczny, w którym głównym wątkiem jest czas oczekiwania na małżeństwo Elżbiety z cesarzem Franciszkiem Józefem oraz tęsknota za urażoną odrzuceniem Nene, przy okazji pobieżnie przybliżający dzieciństwo cesarzowej, jej stosunki z rodziną i dworem, buntowniczego ducha, trochę historii austriackiego cesarstwa oraz niepokoje społeczne, które miały miejsce w tamtym czasie, bez epatowania detalami. To lekka, niewymagająca lektura, której daleko zarówno do biografii, jak i powieści historycznej. Mam wrażenie, iż Griffis chciała jedynie odświeżyć pamięć o istnieniu mitycznej postaci Elżbiety Bawarskiej młodemu pokoleniu. Wpisując się w nurt literatury feministycznej pokazać, że już w tamtych czasach istniały kobiety, które nie dawały się wcisnąć w ciasne ramy. Podążały za marzeniami, buntowały się wychodzeniu za mąż bez miłości i oczekiwaniom, oburzało je zaglądanie pod spódnicę przez mężczyzn i księży, borykały się z podobnymi do współczesnych problemami progu dorosłości. W prawdziwym życiu, nawet życie seksualne cesarskiej pary wyglądało zupełnie inaczej niż zostało to przedstawione przez Griffis. Nie było tak romantyczne, namiętne i bajkowe, choć faktycznie Franciszek zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Ona natomiast twierdziła: "Oczywiście, że go kocham, jak mogłabym go nie kochać? Gdybyż tylko nie był cesarzem!".
Czytając krytyczne recenzje serialu, mam poczucie, iż książka miała być jego uzupełnieniem, nadać mu głębi i uczuciowości, ale to ocenię dopiero, kiedy go obejrzę.

Historyczny życiorys cesarzowej Sisi jest tak fascynujący, że pewnie już niejeden raz spotkaliście się z fabularną próbą jego odtworzenia. Księżniczki Disneya umarłyby z zazdrości po zobaczeniu jej wszystkich sukien, klejnotów, ba! złotej oszklonej karocy, w której jechała do ślubu. Gigi Griffis zwraca nam uwagę na fakt, że w momencie zamążpójścia Sisi była przecież nastolatką i to nie do końca cichą i pokorną.

Cesarzowi Franciszkowi pisana była starsza siostra, Helena, ale nieoczekiwanie zmienił zdanie i ostatecznie to Elżbieta stanęła przed ołtarzem. Na takim gruncie można stworzyć wielką romantyczną opowieść i taką też snuje autorka tej książki. Na główny plan wysuwa się pierwsza miłość dwojga młodych ludzi, którzy muszą walczyć z przeciwnościami losu, by ze sobą być. Bohaterowie przytłoczeni są obowiązkami, do których nie dojrzeli, dworską etykietą, której nie rozumieją oraz własnymi koszmarami zakorzenionymi w przeszłości.

Szkoda, że więcej czasu nie poświęcono na ukazanie domu rodzinnego Sisi. Z tego co pamiętam, z historycznych źródeł, panowały w nim dużo luźniejsze zwyczaje, dlatego przeprowadzka do pałacu i przestrzeganie tysiąca nowych zakazów, było dla Elżbiety szokiem. W powieści ciężar niedopasowania spadł przede wszystkim na jej niepokorny charakter. Przez to, w moich oczach, księżniczka wypadła trochę jak współczesna dziewczyna wrzucona do XIX-wiecznej rzeczywistości. Z drugiej strony, może to i dobrze, bo młodym czytelniczkom łatwiej będzie się z nią utożsamić.

"Cesarzowa Sisi" Gigi Griffis jest powieścią pisaną z myślą o nastoletnich czytelniczkach. Znajdą tutaj silne romantyczne emocje, dworskie intrygi, przystojnego księcia (czy raczej cesarza) jak z bajki z mrocznym sekretem oraz jego niegrzecznego brata. Takim odbiorcom to polecam, a sama czekam z cichą nadzieją na kontynuację, tylko ta już pewnie z bajką będzie miała niewiele wspólnego.