Chłopak z drugiego planu

Jeden walczy o miłość. Jest typowym romantykiem, z głową ciągle w chmurach. W pracy odnosi same sukcesy jako nauczyciel śpiewu w talent show. Jednak nie można tego powiedzieć o jego życiu prywatnym, ponieważ jego miłosne relacje zazwyczaj kończą się klapą. Ma jednak nadzieję, że zmieni to znajomość z przystojnym uczestnikiem konkursu.

Drugi walczy o wygraną. Zrobi wszystko by osiągnąć swój cel. Postanawia wykorzystać zauroczonego w nim trenera by ten udzielił mu prywatnych lekcji i otworzył drzwi do show-biznesu. Trudno jednak pozostać obojętnym, gdy spędza się wspólnie tyle czasu.

Gdybym nie poznała na początku wieku bohaterów pomyślałbym, że mają po kilkanaście lat. Ich słownictwo i poczucie humoru jest nienaturalne. Posługiwanie się przez nich młodzieżowy slangiem w ogóle mi nie pasuje. Główny bohater ma 28 lat, więc oczekiwałabym po nim znacznie więcej dojrzałości.

Nie przepadam za zbyt współczesną tematyką w książkach. Delikatne wspomnienia czy umiejscowienie akcji zupełnie mi nie przeszkadza. Jednak w tym przypadku książka była tym przesiąknięta. Miała pełno odniesień do aktualnych trendów i gwiazd. Uważam, że tego typu odniesienia działają na niekorzyść oraz odbierają książce ponadczasowość, przez co staje się ona chwilowa i szybko traci swoje pięć minut.

Akcja była wątła, nijaka i przewidywalna. Brakowało mi rywalizacji, napięcia czy zwrotów akcji. W końcu jest to konkurs muzyczny, więc powinno być tego mnóstwo. Nie czułam też w ogóle sympatii do Adama. Nie kibicowałam mu w wygranej, nie było nawet pokazane by bardzo mu na tym zależało. Mam wrażenie, że już Dominik bardziej tego chciał. Adam za to zrobiłby wszystko inne byle się nie napracować i faktycznie postarać.

Nie rozumiem też czemu Dominik tak pomagał Adamowi. Poza tym, że mu się spodobał nie było innych powodów. Jego zachowanie i myślenie było bardzo płytkie, skupione jedynie na fizycznych aspektach. Ryzykował swoją długoletnią posadą i postępowaniem sądowym dla chłopaka, który był nim ledwo zainteresowany i nie czuł potrzeby by za to podziękować.

2,5

Czytujecie queerowe książki? Ja przyznam, że do tej pory jakoś się nie zdarzyło. Ale ostatnio wpadła w moje ręce książka Mikołaja Milcke więc pierwszą z nich mam za sobą.
Ciekawa, fajnie napisana historia, która dzieje się w środowisku show-biznesu a jak wiadomo, rządzi się on swoimi prawami.
Talent show Next Superstar to przepustka do sławy i pieniędzy, nic dziwnego, że jego uczestnicy są zdeterminowani by wygrać. Adamowi przyszło do głowy by posłużyć się jedną z pracujących przy show osób, bo skoro Dominik na niego zerka to czemu nie skorzystać, prawda? No i cóż z tego wyjdzie... Oszustwo to oszustwo a oszukiwanie w sprawie uczuć...świństwo pierwszej wody. Czy Adam w końcu doceni Dominika czy wygra show... Sprawdźcie sami.
Autor zaprosił nas do fajnej, lekkiej historii, choć i ona ma swoje ciemne strony. Manipulacja dla korzyści, oszukiwanie zauroczonej osoby, oszustwo i wypieranie się swojego prawdziwego ja. Dużo się tu działo, oj dużo. Kłębi się w niej też wiele emocji, miłość, przyjaźń, pożądanie, rozczarowanie, gniew, ból, żal...momentami aż się kotłowało.
Szczerze, to nie polubiłam Adama, wiem, że miał powód by postąpić tak jak postąpił, ale jakoś nie polubiłam. A i na Dominika też byłam zła, ja bym się tak nie zachowała... Ale co miłość robi z człowieka ????.
Książkę czyta się z ciekawością, mnie zainteresowały szczególnie te fragmenty dotyczące konkursu.
Autor ma naprawdę lekkie pióro i dobrze się czyta tę historię. Może nie zostanę wielbicielką tego typu literatury, ale całkiem miło spędziłam przy niej czas.
A czy czytać ją czy nie to decyzję pozostawiam Wam.

Najmocniejszym punktem historii jest w mojej ocenie wątek muzyczny. Widać, że autor podszedł do sprawy bardzo profesjonalnie, oferując nam wiele opisów technik śpiewania, czy gamy dźwięków, jakie jest w stanie wydobyć z siebie piosenkarz. Były to fragmenty, które czytałam z ciekawością. Do tego mamy tu możliwość zajrzenia do świata show-biznesu trochę od kuchni, co również mi się podobało.

Mikołaj kreuje bohaterów, którzy nie od początku budzą sympatię. Zarówno Dominik, jak i Adam swoje za uszami mają (szczególnie ten drugi zachowywał się często w okropny sposób) i to sprawiało, że nie byłam w stanie im kibicować w pełni. Mimo że Adam został na koniec trochę usprawiedliwiony, nadal nie jestem do niego przekonana. Ale całe szczęście na odsiecz przybywają przyjaciele Dominika, który po pierwsze są jego głosem rozsądku, z którym się zgadzam, a których interakcje były jasną stroną historii.

"Chłopak z drugiego planu" nie jest kolejnym naiwnym romansem. Porusza wiele tematów związanych z show-biznesem, kalectwem, czy relacjami rodzinnymi. Widzę w nim pewne wady (nie wspominałam wcześniej, chociażby o ekspozycji, która na początku jest trochę zbyt oczywista - przyjaciele, którzy znają się kilka lat, nagle zaczynają rozmawiać o przyczynie niepełnosprawności Dominika, co wypadło trochę sztucznie), ale jednocześnie uważam ją za lekturę idealną na weekend, którą, mimo objętości, można połknąć na dwa posiedzenia.