Chłopiec, który sprowadził śnieg (twarda)

Cudowna zimowa opowieść rozgrzewająca serducha, dająca nadzieję, ucząca szacunku i empatii. Książka adresowana jest do tych najmłodszych, bo już nawet kilkuletnich dzieci. Jej bohaterem jest natomiast mały chłopiec, który wraz z rodzicami mieszka na ulicy...

Jak to jest, że w dużym zatłoczonym mieście, ludzie nie zwracają uwagi na innych. Brakuje im czasu czy może chęci do niesienia pomocy?

Krzyś wraz z rodzicami śpi na ławce. Tłum ludzi każdego dnia przechodzi obok nich, ale wszyscy spieszą się gdzieś tak bardzo, że zupełnie ich nie zauważają. Pewnego dnia chłopiec znajduje szklaną kulę wewnątrz której dostrzega miniaturkę miasta. Kiedy potrząsa kulą w jej wnętrzu zaczyna prószyć śnieg. Kolejnego ranka chłopiec budzi się i z fascynacją odkrywa, że miasto pokryła puchowa pierzynka. Padający śnieg sprawił, że ludzie wokół zwolnili. Przechodnie zaczęli się zatrzymywać, rozglądać, podziwiać okolicę, ale przede wszystkim zaczęli zauważać siebie nawzajem i stali się dla siebie uprzejmi. Nawet dzieci wyszły w końcu z domów i beztrosko bawiły się na śniegu aż do późnego wieczora. Krzyś z kolei znalazł sobie przyjaciela...

Niestety zima nie mogła trwać wiecznie. Przyszedł czas, żeby schować magiczną kulę i pozwolić aby ciepłe wiosenne słońce roztopiło śnieg. Co dalej stało się z mieszkańcami miasta? Czy znów przestali się zauważać i zajęci sami sobą zamknęli się w swoich szklanych kulach? A może ostatni czas tak bardzo na nich wpłynął, że otworzyli się na innych? Czy zauważyli w końcu Krzysia i jego rodziców? Czy i do nich wyciągnęli pomocną dłoń? A może magia szklanej kuli przestała działać wraz z nadejściem wiosny i roztopieniem się ostatniego płatka śniegu?

"Chłopiec, który sprowadził śnieg" to historia pisana wierszem, przy której nie sposób się nie wzruszyć. Lektura o bezdomności, nadziei, marzeniach i ludzkiej dobroci.

Na kartach książki dominują klimatyczne ilustracje, które zachęcą dzieci do zajrzenia w jej karty. Warto to zrobić wspólnie z dzieckiem, bo chociaż historia nie należy do najdłuższych i jakiś nadto skomplikowanych, jest okazją do podjęcia z dzieckiem rozmowy na poruszone w niej tematy. Gorąco polecam. ;)

Cudowna zimowa opowieść rozgrzewająca serducha, dająca nadzieję, ucząca szacunku i empatii. Książka adresowana jest do tych najmłodszych, bo już nawet kilkuletnich dzieci. Jej bohaterem jest natomiast mały chłopiec, który wraz z rodzicami mieszka na ulicy...

Jak to jest, że w dużym zatłoczonym mieście, ludzie nie zwracają uwagi na innych. Brakuje im czasu czy może chęci do niesienia pomocy?

Krzyś wraz z rodzicami śpi na ławce. Tłum ludzi każdego dnia przechodzi obok nich, ale wszyscy spieszą się gdzieś tak bardzo, że zupełnie ich nie zauważają. Pewnego dnia chłopiec znajduje szklaną kulę wewnątrz której dostrzega miniaturkę miasta. Kiedy potrząsa kulą w jej wnętrzu zaczyna prószyć śnieg. Kolejnego ranka chłopiec budzi się i z fascynacją odkrywa, że miasto pokryła puchowa pierzynka. Padający śnieg sprawił, że ludzie wokół zwolnili. Przechodnie zaczęli się zatrzymywać, rozglądać, podziwiać okolicę, ale przede wszystkim zaczęli zauważać siebie nawzajem i stali się dla siebie uprzejmi. Nawet dzieci wyszły w końcu z domów i beztrosko bawiły się na śniegu aż do późnego wieczora. Krzyś z kolei znalazł sobie przyjaciela...

Niestety zima nie mogła trwać wiecznie. Przyszedł czas, żeby schować magiczną kulę i pozwolić aby ciepłe wiosenne słońce roztopiło śnieg. Co dalej stało się z mieszkańcami miasta? Czy znów przestali się zauważać i zajęci sami sobą zamknęli się w swoich szklanych kulach? A może ostatni czas tak bardzo na nich wpłynął, że otworzyli się na innych? Czy zauważyli w końcu Krzysia i jego rodziców? Czy i do nich wyciągnęli pomocną dłoń? A może magia szklanej kuli przestała działać wraz z nadejściem wiosny i roztopieniem się ostatniego płatka śniegu?

"Chłopiec, który sprowadził śnieg" to historia pisana wierszem, przy której nie sposób się nie wzruszyć. Lektura o bezdomności, nadziei, marzeniach i ludzkiej dobroci, bo ludzie z natury są dobrzy (bardzo chcę w to wierzyć) tylko czasami potrzebują jakiegoś impulsu do działania i otwarcia swoich serc.

Na kartach książki dominują klimatyczne ilustracje, które zachęcą dzieci do zajrzenia w jej karty. Warto to zrobić wspólnie z dzieckiem, bo chociaż historia nie należy do najdłuższych i jakiś nadto skomplikowanych, jest okazją do podjęcia z dzieckiem rozmowy na poruszone w niej tematy. Gorąco polecam. ;)

Tak niewiele nam potrzeba, by się uśmiechnąć, by poczuć radość w sercu. Dobre słowo, czuły dotyk, talerz ciepłej zupy, filiżanka herbaty, nieidealny dziecięcy rysunek, pożyczony parasol - drobne gesty na wagę złota.
W codziennej pogoni, między pracą, a tysiącem innych obowiązków łatwo zapominamy o tym, że obok nas być może jest człowiek, dla którego ten właśnie mały gest będzie tym, co da nadzieję, przywróci wiarę w drugiego człowieka.
O tym, że życzliwość i chęć pomocy może zdziałać najprawdziwsze cuda przeczytacie w niezwykłej, oprószonej białym puchem opowieści Hollie Hughes pt. "Chłopiec, który sprowadził śnieg".
W mieście pełnym gwaru i zabieganych ludzi stoi ławka. Jest ona domem dla Krzysia i jego rodziny, wciąż anonimowych, niedostrzeganych w miejskim tłumie. Pewnej nocy chłopiec znajduje śnieżną kulę. W jej wnętrzu ukryte jest całe miasto. Kiedy ją unosi, a potem nią wstrząsa, miliony małych drobinek wirują i wolno opadają na maleńkie dachy, wieże i kopuły. Następnego dnia biały dywan pokrywa wszystko wokół, a Krzyś ze zdumieniem obserwuje zmianę, jaka wraz z nadejściem zimy zachodzi wśród miastowych. Im mocniej chłopiec potrząsa kulą, tym więcej śniegu przybywa w mieście, a jego mieszkańcy są względem siebie bardziej życzliwi.
Czy magia ta zniknie wraz z ostatnim płatkiem śniegu?
"Chłopiec, który sprowadził śnieg" to poruszająca opowieść o bezdomności i nadziei, której nikt nie może odebrać. To historia o marzeniach, które bez wiary były by niczym. To czytanka o przemianie ludzkich serc i dobroci cudzych rąk.
Okraszona magią białych płatków śniegu, ciepła wierszowana treść wzrusza do głębi swym przekazem i zachwyca piękną szatą graficzną.
Wydawnictwo Kropka niezwykłą historią otwiera sezon zimowych premier. Sięgnijcie proszę po tę propozycję i koniecznie zabierzcie do czytania chusteczki. Jestem pewna, że wzruszy Was równie mocno, jak mnie.

Pierwszą rzeczą, na którą zwracam uwagę w książkach dla młodszych dzieci są ilustracje. W "Chłopcu, który sprowadził śnieg" ta kwestia to niesamowity walor całej opowieści. Obrazki są przyjemne dla oka, ciepłe i wymowne.

Jeśli chodzi o tekst, to jest on dość krótki i w rymowanej formie, a wiadomo nie od dziś, że dzieci lubią rymowanki, więc jest to kolejny plus.

A o czym w ogóle jest ta książka? Mieszkańcy pewnego miasteczka zapomnieli czym jest życzliwość. Za sprawą śnieżnej kuli oraz odrobiny magii dobro i pomaganie innym wraca i zostaje już na dobre. To dość przejmująca i wzruszająca, ale też napawająca nadzieją opowieść zwracająca uwagę na to, jak dobrze jest otworzyć się na innych i to bezinteresownie. Zimowy krajobraz dodatkowo wzmacnia niezwykły klimat tej opowieści.

Myślałam, że przeczytam ją z dzieckiem raz, może dwa i wrócimy do niej za rok. A tu niespodzianka, bo córka bardzo lubi tę książkę i często ją wybiera na wieczorne czytanie. A mi się to nie nudzi.