Clifton (twarda)

Wprowadzenie przeczytałam jednym tchem, delektując się takimi smaczkami jak ten, iż Bedu uzyskał licencjat z ekonomii na prestiżowym Uniwersytecie w Louvain po napisaniu pracy pod tytułem: "Kształtowanie się cen w sowieckim systemie socjalistycznym" ?i zaczęłam spodziewać się po tym tomie godziwej rozrywki. I rzeczywiście, uśmiechnęłam się co najmniej kilka razy, lecz miałam nadzieję na prawdziwe eksplozje śmiechu. Cóż, tego zabrakło. Przygody są dość ciekawe, rozwiązania intryg niestandardowe, a angielska flegma zauważalna, zwłaszcza w historii pt.: ?Uszkodzona pamięć?. Niestety, to wszystko zebrane razem nie sprawia, że nazwałabym tę lekturę - wspaniałą. Jest to jedynie porządny komiks, o dziwo, raczej dla starszych czytelników. Ci młodsi, obawiam się, prędzej się nim znudzą niż zaciekawią. A szkoda. Fanom powieści graficznych, polecam, zwłaszcza ze względu na ciekawy eksperyment - zmianę rysownika w trakcie trwania serii.

Dzielny detektyw amator, który nie boi się niebezpieczeństw, a wręcz ich pożąda. Nie oprze mu się nawet najbardziej zagmatwana sprawa. Sprosta każdemu bandycie. A przy tym jest niezwykle sprytny i inteligentny. Wydawałoby się, że to chodzący ideał. Tak? To porozmawiajcie z jego gosposią, a dowiecie się prawdy o Cliftonie. Czyta się bardzo przyjemnie, konwencja trochę przypomina kapitana Żbika, tylko ton bardziej żartobliwy, puszczający oko do czytelnika, pokpiwający z głównego bohatera. Lektura raczej dla młodzieży, chociaż dorosły też nie będzie krzywdował. Polecam

Bedu to rysownik i scenarzysta, uwielbiany w Polsce za serię ?Hugo?.
Ale na Hugo rzecz się nie kończy. Całkiem niedawno przeczytałem pierwszy zbiorczy tom opisujący perypetie pewnego pułkownika, który będąc detektywem, rozwiązuje różne zagadki, a jednocześnie jest agentem wywiadu i typowym brytyjskim obywatelem. Jak się dowiedziałem ze wstępu, kiedy Bedu ?przejął? odpowiedzialność za ?Cliftona? najpierw zapoznał się z poprzednimi tomami, czyli tymi, których sam nie tworzył. A dopiero potem sam zaczął praktycznie od początku stwarzać postać pułkownika. Można dowiedzieć się także tego, że początkowo Bedu musiał się dostosować, aby potencjalnych wiernych czytelników nie odstraszyły zbytnie zmiany. Po więcej zapraszam do wstępu. A o czy opowiada "Clifton tom 2"?

Na stronie możemy przeczytać między innymi:
Drugi ze zbiorczych albumów kultowej serii opowiadającej o przygodach Cliftona ? sławnego agenta MI5, a potem detektywa amatora! Publikacja zawiera cztery tomy: Matoutou-falaise, Klan McGregorów, Śmiertelny sezon i Pocałunek Kobry. Życie emerytowanego pułkownika Cliftona wydaje się niezwykle spokojne... Ale nic bardziej złudnego: nawet kiedy wąsaty detektyw amator wyjeżdża na wakacje, musi być przygotowany na wiadomość, że czeka na niego ważne zadanie, bo wszędzie czyhają szpiedzy i złoczyńcy. Czy to na Martynice, czy w Szkocji, czy w Londynie nie brakuje przygód, a dziarski emeryt bardzo chętnie podejmuje każde wyzwanie. I choć nie wszystko wychodzi mu najlepiej, można być pewnym, że wystawi się na największe niebezpieczeństwo, aby zwyciężyła sprawiedliwość... oraz zatriumfowały interesy tajnych służb Jej Królewskiej Mości.
Zachęcam do lektury.




Co do drugiego tomu. W tych historyjkach wszystko jest przedstawione raczej poważnie. Oczywiście mamy tu mnóstwo humoru i zabawnych sytuacji, jednak w porównaniu z pierwszym tomem, tutaj historie są bardziej ?na serio?, jeśli można tak powiedzieć o komiksie. Bo ja nie potrafię podejść poważnie do tych opowieści. Oczywiście pomijając opowieści oparte na faktach. Sam Clifton, zabawna i apodyktyczna panna Partridge są klasą samą w sobie. Świetnie narysowane, w ?cartoonowym? stylu. Można się wciągnąć. Polecam wszystkim.