Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić..

Pani Sandra Konrad stworzyła interesujący poradnik pt.: Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami".
W poradniku wielokrotnie podkreśla jak ważna jest autonomia każdego człowieka, która powinna być celem, a wystąpi tylko wtedy kiedy uda się uniezależnić od innych osób.
Wiele przykładów toksycznych relacji ukazuje jakie błędy są zazwyczaj popełnianie w relacji rodzic- dziecko. M. in. wśród nich jest to stałe kontrolowanie, przedłużanie pozostania pod stałą opieką, narzucanie własnego zdania, które wedle jednej strony jest najlepsze. Ich wpływ może przekładać się na wiele innych życiowych aspektów, oddziałując negatywnie, dlatego tak ważne jest sterowanie swoich życiem samodzielnie i na własnych zasadach. Przykłady przedstawione w książce powyższych, wręcz niebezpiecznych dla zdrowia psychicznego relacji, są oparte na problemach autentycznych osób, co zdecydowanie pomaga utożsamić się z nimi i spojrzeć z innej perspektywy. Ponadto możecie przerazić się ile negatywnych skutków może wyniknąć jeśli we właściwym czasie człowiek nie podejmie decyzji o uniezależnieniu się.
Autorka zachęca do przeanalizowania indywidualnych sytuacji, dostrzeżenia błędów i motywuje do zadbania o siebie. Znajdziecie tu zdecydowanie dużo dobrych porad, by właściwie spojrzeń na podejmowane decyzje oraz na możliwości naprawy relacji - by stały się odpowiedzialne, racjonalne i nadal pełne miłości.
Dlatego polecam Wam ten poradnik, jeśli potrzebujecie przeanalizować swoje relacje.
Prawdopodobnie znajdziecie tu poradę dla siebie.

Jeżeli dzielnie przebrniecie przez truizmy początkowych rozdziałów, jeżeli nie zniechęci was tłumaczenie domagające się korekty, to lektura okaże się zadziwiająco pouczająca. Autorka przekonuje, że niezależnie od tego jak wyglądało nasze dzieciństwo, to w momencie, gdy stajemy się dorośli powinniśmy wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Czyli oddzielić się od rodziców. Oznacza to, że trzeba nauczyć się podejmować trudne decyzje, takie, które nie zyskają aprobaty otoczenia (a zwłaszcza mamy i taty). Nasze wybory powinny być podyktowane tym, do czego chcemy dążyć, co nam sprawia satysfakcję. Nie należy oglądać się wstecz, zastawiać się w jaki sposób zmienić przeszłość, ponieważ jest to nierealne. Terapeutka pokazuje jak zaakceptować i zrozumieć naszych rodziców. Jak się od nich oddzielić, aby stać się niezależnym, pełnowartościowym człowiekiem. W książce jest wiele przykładów, są również opisane zadania i ćwiczenia ułatwiające ten proces. Bardzo się cieszę, że miałam możliwość zapoznać się z treścią tej książki. Podyskutować z poglądami autorki. Ufam, że wy również uznacie czas spędzony na lekturze za pożyteczny. Polecam

Jak ważne są, relacje z rodzicami wie każdy z nas. Układają się one bardzo różnie. Relacje z rodzicami odgrywają ważną rolę w życiu noworodka, nastolatka oraz dorosłego człowieka. Od nich zależy, jak się potoczy dalsze życie i jakie ono będzie wywierało wpływ na podejmowanie decyzji.

Dlatego zechciałam zaczerpnąć wiedzy na temat zachowań rodziców, cennych wskazówek jak mają właściwie przebiegać relacje, aby równie były, widoczne po obu stronach z książki autorstwa Pani Sandry Konrad pt. Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami.

Nietrudno przejść jest obojętnie obok pytań zawartych we wprowadzeniu. Jakby nie patrzył, pojawiają się one, kiedy analizujemy zachowania rodziców w sytuacji, gdy ich sposoby wychowania nie zawsze przypadają do naszego gustu i często wyrażamy opinie na ich temat odnośnie do tego, czy nam się podobały lub nie zgadzamy się z tym, co mieli, na myśli przemawiając do nas lub nie podejmując z nami dialogu, który jest konieczny, ale z czasem wypowiadane w nim słowa ranią w zależności od tego, czym się wówczas kierowano bezmyślnością ewentualnie niepotrzebnymi szkodliwymi emocjami.

Na samym początku, gdy zapoznawałam, się główną treścią książki to oceniłam, że jest ona trudna w pojęciu co do niektórych zagadnień, bo należy dobrze poznać psychologię zachowań rodziców, a być może poczujemy się jak pacjenci doświadczający niegodnego traktowania niosącego niepotrzebną kość niezgody.

Nie od razu będą zrozumiałe pojęcia psychologiczne, bo wiele z nich do tej pory nie jest mi znanych, sprawiają trudności i musiałam kilkakrotnie je czytać, aby w pełni je rozszyfrować, co autorka miała na myśli w dotarciu do czytelnika, aby relacje były lepsze i nikt nie czuł się pokrzywdzony pod ich przewodnictwem.

Kluczowym zagadnieniem w tej książce są relacje oraz wybrane przykłady, na których opierała, się autorka uczestnicząc w sesjach z pacjentami.

Uważam, że to jest bardzo dobre podejście autorki do podjętego przez nią głównego tematu, bo można, być obserwatorem jak radzą sobie pacjenci z rodzicami, co ich boli najbardziej w relacjach, jak się czują po drugiej stronie lustra, kto jest winowajcą, czy chcieliby poprawić sami coś sami w swoim zachowaniu, a być może błędy wynikają z tego, że istnieje głębokie pogubienie się i nieumiejętność braku przebaczenia z połączone z chęcią na rozmowę, która potrafi wiele zmienić, o ile się tego bardzo chce dokonać.

Nasuwa się więc wiele pytań po przeczytaniu każdego z sześciu rozdziałów i wyciągnięciu z nich odpowiednich wniosków. Warto się nad nimi zastanowić dłużej jakie są one, a pozwoli to lepiej zrozumieć, z czego wypływają nasze zachowania, które nie zawsze są akceptowane wśród osób, z którymi przebywamy na co dzień.

Polecam przeczytać tę książkę.