Coletti. famiglia. tom 2

Nie tak dawno temu Monika Madej zadebiutowała swoją książką pod tytułem ?Don?, był to pierwszy tom cyklu Familgia, pozostawiła wielu czytelników w zawieszeniu. Wkroczyłam w świat mafiny, w kolejna jego odsłonę zastanawiając się, czy znajdę w nim coś dla siebie. Zastanawiałam się, czy będzie on tym, w którym będę chciała pozostać na dłużej? Zdecydowanie tak, świadczy o tym fakt, że kiedy pojawił się ?Coletti? wiedziałam, że po niego sięgnę. Byłam ciekawa, co się wydarzy, jak potoczy się los polubionych przeze mnie bohaterów. Wiem, że wiele czytelniczek ukochała sobie twórczość Moniki Madej, czy to za sprawą przyjemnego w odbiorze języka, czy bohaterów, którym się kibicuje od samego początku?
Główną bohaterką książki Moniki Madej pod tytułem ?Coletti? jest Rosa, bardzo ambitna i twarda kobieta, która w San Francisco była lekarką. Pewnego wieczoru w klubie poznaje Tommasa Colettiego, człowieka groźnego, niebezpiecznego, dona włoskiej mafii. Od tego czasu jej życie zmienia się i wydaje się, że odnalazła jego sens. Od wspomnianych wydarzeń mija sześć długich lat. Para doczekała się narodzin trójki dzieci, ich czas wypełnia rodzina. Wydaje się, że nie mogło być lepiej, sielanka trwa w najlepsze także w strukturach mafijnych. Niestety szczęście i spokój nie trwa wiecznie, znajdą się i tacy, co chętnie zmącą spokój panujący wokoło, pragnąć zniszczyć szczęście Colettich. Przyjdzie czas na zmiany, przed Rosą wiele wyzwań, musi pokazać, że jest żoną dona, że należy się z nią liczyć. Czy poradzi sobie w nowej roli? Czy uda im się ochronić bliskich?
?Coletti? to powieść, która z pewnością oprócz poważnych tematów, niebezpieczeństwa i różnych intryg ma także dozę dobrego humoru. Myślę, że dlatego też czyta się ją tak dobrze, zaczęłam czytać książkę w chwili, kiedy potrzebowałam oderwania od ciężkich i mrocznych tematów. ?Coletti? okazała się do tego idealną pozycją, cała aura powieści jest dobrze wyważona. Monika Madej potrafi zaskoczyć czytelnika nagłymi zwrotami akcji, zmianami, które zachodzą w bohaterach. Bardzo lubię Rosę, ta kobieta potrafi stać się twarda, kochająca, czuła i troskliwa, kiedy trzeba nie ucieka od walki i odpowiedzialności. Tommaso nie mógł sobie wybrać lepszej partnerki, która nie tylko akceptuje świat, w którym przyszło im żyć, ale także nie ma zamiaru od tego uciekać. ?Coletti? jest jedną z tych książek, w których akcja rozkręca się bardzo szybko utrzymując wysoki jej poziom. Zakończenie sprawia, że czytelnik zostaje w rozsypce zastanawiając się, jak długo będzie trzeba czekać, aby pojawiła się kolejna część.

?To urocze. Samiec alfa, który w domu jest potulnym barankiem.?

W życiu Rosy i Tommaso wiele się zmieniło. Od przyjścia na świat trojaczków minęło sześć lat. Kochają się, dzieci są ich całym światem. Pozornie wiodą spokojne, szczęśliwe życie, co w świecie mafijnym jest to bardzo trudne. Camilla jest przyjaciółką Rosy, zostaje opiekunką dzieci. Dla przyjaciela Tommaso i zaufanego żołnierza ? Pablo, staje się kimś więcej. Niespodziewanie dochodzi do niebezpiecznego wydarzenia, które całkowicie burzy ich pozorny spokój, a to dopiero początek?

Z przyjemnością ponownie wkroczyłam do świata stworzonego przez Autorkę i dobrze mi tu było. Akcja powieści toczy się dynamicznie i intryguje, cały czas coś się dzieje. Narracja toczy się z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Mamy dalsze losy Rosy i Tommaso, a także trudne początki skomplikowanej relacji Camilli i Pablo. Silne więzi rodzinne, wzajemne zaufanie, wsparcie, przyjaźń. Ogromna miłość i troska do dzieci. W całości nie brakuje pikantnych, pełnych namiętności scen. Zło, które czeka na odpowiednia chwilę, aby zaatakować.

Bardzo dobry, wciągający, lekki romans mafijny w którym prym wiodą kobiety o silnych, dominujących charakterach. Namiętność, pożądanie, groźna mafia i spora dawka dobrego humoru. Zakończenie mocno mnie zaskoczyło, z niecierpliwością czekam na kontynuację. Radziłabym czytać w kolejności chronologicznej, polecam, Tatiasz i jej książki :)

Tomasso i Rosa jak na świat mafijny, w którym przyszło im żyć, są szczęśliwi. Od narodzin trojaczków minęło już sześć lat a każdy dzień wspólnie spędzony jest dla nich niezwykle cenny.
Rosa ma obok siebie zaufaną przyjaciółkę. Camilla Moreno to kopia Rosy. Tak samo temperamentna i równie zadziorna. Nic więc dziwnego, że pokochały ją dzieci dona. Zresztą nie tylko one ją zauważyły. Jeszcze jedna osoba jest nią zauroczona.
Spokój bywa złudny. Czujność zostaje uśpiona i już wkrótce dochodzi do wydarzeń, które ponownie postawią wszystkich w stan najwyższej gotowości. A to dopiero początek nadchodzących zmian. Przed Rosą niebywale ciężkie wyzwanie.
Czy podoła? Czy będzie na tyle silna na tą próbę, którą ześle jej los? Kto i dlaczego zagraża rodzinie Coletti?

Pierwszy tom serii był dla mnie strzałem w dziesiątkę. Lekturą satysfakcjonującą i ogromnie się cieszę, że mogłam poznać tę pasjonującą historię. Dlatego też z ogromną niecierpliwością wypatrywałam kontynuacji.
Od razu zaznaczę, że jest to bezpośrednia kontynuacja, więc początek historii raczej pasowałoby znać, zanim zaczniecie czytać tom drugi. Szczególnie, że nawiązania do pierwszego są.
Usiadłam wygodnie, zaczęłam czytać i ... nawet się nie spostrzegłam, kiedy doczytałam do końca. Przepadłam. Zostałam wessana i przemielona. Moje biedne serce i moja biedne nerwy.
To, co tutaj zaserwowała autorka było gorące jak w piekle u samego diabła, totalnie przewrotne i jednocześnie przerażające. Autorka doskonale połączyła ze sobą słodycz, żar i sensację. Stworzyła powieść elektryzującą, przejmującą i wyzwalającą skrajne emocje.
Elementy zaskoczenia już od pierwszej strony odnosiły zamierzony skutek. Podsycały ciekawość i ładnie budowały napięcie.
Główni bohaterowie. Och, jak ja ich ich uwielbiam. Tę charyzmę, ten temperament, tę odwagę. To, jak sobie przyjemnie skakali do oczu walcząc o dominację a jednocześnie zachowując symbiozę idealną.
Obraz przedstawionej rodziny był miodem na moje serce. Szczególnie trojaczki, które skradły moje serce.
Był humor, nutka wesołości, która w tej powieści cudownie wzbogacała fabułę. Nawet w tych poważniejszych sprawach była ta wesołość, właściwie ta zadziorność pokazana w taki sposób, że aż się prosiło o więcej. I to dostawałam na kolejnych stronach.
Wspomniane wyżej sceny uniesień zdecydowanie oddziaływały na zmysły. Zostały opisane z wyczuciem i ze smakiem. Odważne i niegrzeczne. Ostre, pełne pasji, pełne uczucia.
Autorka w drugim tomie postanowiła wstrzymać pracę mego serca. Kilka razy podczas czytania, gdy dynamiczna akcja zmieniała klimat powieści, wstrzymałam oddech a oczy robiły się ogromne z przerażenia. W kluczowej scenie wewnętrznie krzyczałam. OMG! Zawał murowany. Tak mnie sponiewierać! Tak mnie wyprowadzić w pole! Ale za to teraz przebieram nóżkami w oczekiwaniu na kolejną część. Rozdzielanie serii w czasie, to oczekiwanie na premiery kolejnych części powinno być zakazane, hehe. Najlepszym rozwiązaniem jest premiera całego pakietu serii na raz.
Także jak widzicie, mnie powieść porwała, zachwyciła i dostarczyła wielu wrażeń. Było zło, było dobro. Było wszystko co niezbędne dla romansu mafijnego. Dla mnie to kolejny raz satysfakcjonująca lektura. Idealna. Zdecydowanie w moim czytelniczym guście.


Polecam
...

?? Recenzja ??

"Czy serce kiedykolwiek będzie potrafiło bić podobnym rytmem po stracie wszystkiego, co było dla nas najważniejsze?"

Coletti to kontynuacja losów Rosy i Tommaso. Nie będzie to książka spokojna. Kolejny raz bohaterowie będą musieli zmierzyć się z zagrożeniem, jednaka tym razem będą musieli chronić także swoje dzieci. Udowodnią, że stając w obronie najbliższych czas pokazać swoją prawdziwa twarz i nowe oblicze. Na co ich stać w chwili zagrożenia? Jak wiele będą musieli poświęcić?

Bohaterowie po raz kolejny są świetnie wykreowani, jednak postać Rosy jesteś jeszcze bardziej wyrazista, uparta, zadziorna i zawzięta. Nie będzie potulną i przytakująca na każdą wolę męża. Co to, to nie. Pokaże, na co ją stać. Niejednokrotnie mu się sprzeciwi. Czy przyjdzie jej za to ponieść konsekwencje?
Thomasso również pokaże swoje oblicze tego niebezpiecznego dona, który zrobi wszystko, aby ocalić swoją rodzinę. Do czego to doprowadzi?

W tej części autorka funduje nam niewyobrażalne emocje, zwroty akcji, sceny, które przyprawią o ciarki oraz niezapomniane wrażenia.
Już pierwszy tom był świetnym debiutem, ale ta część zdecydowanie ją pobiła. Jest jeszcze lepsza, ale znowu jest w niej tyle niepewności, tajemnic i niedomówień, że miałam ochotę wyrzucić tę książkę przez okno. Jednak to są pozytywne odczucia. Właśnie dobra książka powinna takie wywoływać.

W tej historii nie zabraknie mocnych scen, rosnącego pożądania pomiędzy bohaterami, ale także trzech uroczych dzieciaczków. Uwielbiam dziecięce postacie w książkach i te również skradły moje serce. Jestem ich równie ciekawa w kolejnym tomie. Zakończenie kolejny raz sprawiło, że miałam w głowie milion pytań. Autorka dla mnie będzie już znana z tego, że zostawia czytelnika w momencie, gdzie może wydarzyć się wszystko...

Jeśli chcecie przeczytać książkę, która nie pozwoli wam odłożyć jej ani na minutę, to musicie sięgnąć po tę historię.

?Coletti?

Czytaliście Dona ? Pierwszy tom serii Famiglia autorka zakończyła w taki sposób, że gdyby nie to, że bardzo chciałam poznać ciąg dalszy, to bym chyba kobietę udusiła ???? no i może fakt, że nie znam jej adresu i nie mam pewności czy wydawnictwa wysyłają książki do więzienia, miało na to jeszcze jakiś wpływ ????

Ale tak na poważnie - mimo, że jestem świadoma, że nie każdemu ten debiut zaimponował, mi spodobał się niezmiernie i wyczekiwałam niecierpliwie na kolejny tom. Nie wierzyłam, że Monika byłaby zdolna do wykończenia Rosy po tym wszystkim co przeszła. No przecież tu musi być szczęśliwe zakończenie z nią i Tommaso. Ale ! Teraz to ja na miejscu Rosy bym chyba gada sama udusiła ????

"Lis kiedy jest sam i wpadnie w pułapkę, odgryzie sobie łapę żeby uciec."

Cytat, który jeśli nie zna się tej książki, nijak do niej nie pasuje, a jednak jest tu bardzo istotny. Dlaczego? Warto się przekonać. Kto będzie tym lisem i o jaką pułapkę chodzi?

Ten tom zaczął się spokojnie. W rodzinnej atmosferze, wśród Colettich małych i dużych, oraz ich przyjaciół. W pierwszym tomie, niejeden czytelnik miał zastrzeżenia do relacji jaka panuje pomiędzy Tommaso i jego żołnierzami. Chyba autorka wzięła to do serca, bo jest nie raz temat poruszony i wyjaśnione dobitnie wg mnie skąd takie nastawienie dona do jego ludzi. Mi się ono podoba i uważam, że zarówno typ bossa który rządzi i się nie spoufala ze swoimi ludźmi jaki i taki jak Coletti , ma swoje zalety. Nie może być wszystko w romansach mafijnych jednakowe. Książki przyciągają właśnie innością.

Co też tu wg mnie jest zaletą to pokazanie Rosy jako matki i kobiety nie wyidealizowanej. Urodziła troje dzieci, przybrała na wadze, ma rozstępy i pewne kompleksy. Ale! Nie myślcie, że zgubiła pazury. Wręcz przeciwnie. W tym tomie Pani Coletti stanowi wręcz zagrożenie dla pozycji dotychczasowego dona i czy będzie w stanie przejąć jego stanowisko? A może wręcz będzie musiała ?

Jedno jest pewne - dzieje się tu dużo. Mimo, że książka zaczyna się spokojnie i uroczo, później już akcji nie brakuje.

Ktoś zagraża rodzinie Colettich. Ale kto i dlaczego? Ciężko tego dociec. Gdy już wydaje się, że wróg został namierzony, don ryzykuje własnym życiem by go wyeliminować i?sam potrzebuje ratunku. Między Rosą i Tommaso, zbiera się coraz więcej żali i pretensji, tajemnic. Niektóre z nich Rosa poznaje i oddalają one tych dwoje od siebie coraz bardziej. Czy będą w stanie w końcu wszystko sobie szczerze wyjaśnić i wybaczyć ? Czy Tommaso pozwoli Rosie wejść w pełni w ten mafijny świat? No teraz jeszcze się nie dowiemy, bo ten tom to jeszcze nie koniec. Ciąg dalszy nastąpi i znów trzeba czekać ???? obym wytrzymała ????

Czytając odniosłam wrażenie, że autorka ma słabość do Harrego Pottera. Jest w tej książce sporo odniesień do znanej chyba wszystkim serii o młodym czarodzieju. Mamy Gwardię Dumbledora , "komnatę jeba**ch tajemnic" i inne takie smaczki ???? więc znów było zabawnie , tym bardziej , że nie tylko Rosa daje się mężczyznom we znaki, Camilla jej pomaga wykończyć i Tommasa i Pabla. Do tego trójka małych Colettich nie daje się nudzić i nie raz wywoła uśmiech na twarzy.

Świetna książka , naprawdę podoba mi się ta seria. Szkoda tylko, że tak krótka i tak długo trzeba czekać na każdy kolejny tom ... polecam Wam gorąco i ...Moniko Madej - ja znów czekam ????

Główni bohaterowie powieści, jak na romans mafijny, okazują się być dość oryginalnymi postaciami. Dlaczego? Zacznijmy może od Rosy. Matka, partnerka, ale i kobieta poznająca świat mafii od środka. Nie mająca zamiaru trzymać się od tego z daleka. Z jednej strony opiekuńcza, wrażliwa, z drugiej ? w chwili kryzysu ? potrafiąca pokazać odwagę i męstwo, jakiego pozazdrościłby jej niejeden facet. Donna z pewnością zaskakuje. Siła jest kobietą i to mi się podobało. Tommaso jest donem. Poświęcający się rodzinie musi dzielić obowiązki bossa i ojca i całkiem nieźle mu to wychodzi. Przyznaję, że tym razem to Rosa zawładnęła całym pierwszym planem. Tomasso okazał się przywódcą, u którego uśmiech nie stanowi czegoś szokującego. Taki pozytywny typ, w przeciwieństwie do wielu gburowatych i mrocznych książkowych ?kolegów po fachu?.

Powieść rozpoczyna się od sceny niby mrocznej, sensacyjnej, a jednak nacechowanej żartobliwym tonem. To nic. Za moment dochodzi do stosunku, z którego wynika kolejna naprawdę skomplikowana dla bohaterów i zabawna dla czytelnika sytuacja. Autorka w świat mafijny wplata dużą porcję pozytywnej aury i humoru, a postaci wyjęte z rzeczywistości jakże odległej dla zwykłego śmiertelnika, stają się zwyczajne i ludzkie. Dlatego naprawdę fajnie było im kibicować. Historia o dozgonnej miłości zostaje skonfrontowana z przeciwnościami, które prędzej czy później musiały się pojawić. Jedna chwila mąci niezachwiany spokój, a książka znowu kończy się tak, że chcę się więcej. Na uwagę zasługują postaci z drugiego planu, choć mające w tej historii także prawo głosu. Camilla, przyjaciółka Rosy, którą uwielbiają dzieci Colettich, i Pablo. Co wniosą w treść i czy okażą się postaciami pozytywnymi dla tej książki? Kto jest wrogiem? Tego już Wam nie zdradzę i to musicie odkryć sobie sami.

Pierwszy tom skończył się tak, że trzeba było sięgnąć po dalszy ciąg. Ten jest i znowu dzieje się coś nowego. Autorka proponuje czytelnikowi postaci niesztampowe, jeśli chodzi o romans mafijny, a przy tym w mroczny świat wprowadza naprawdę sporą dawkę humoru. Są zaskakujące przemiany, są sytuacje nieprzewidywalne i pojawiają się emocje. Objęłam książkę patronatem i jestem z tego dumna. Będzie trzecia część i pamiętajcie, że aby zabrać się za ?Coletti? należy wpierw zapoznać się z ?Donem?.

"Naj­więk­szą sztu­ką jest przejść przez pie­kło i nie stać się dia­błem."

"Coletti" to powrót do Tommasa i Rosy, którzy żyją w świecie spokoju i braku zmartwień, lecz nie spodziewają się najgorszego, że mafia nie śpi i tylko czeka, by uderzyć w najmniej oczekiwanym momencie! Rosa odnalazła się jako matka, trojaczki zaskakują ją na każdym kroku, jej uśpiona czujność została wystawiona na próbę, jedna sekunda zmieniła wszystko! Czy da radę odnaleźć się w nowej brutalnej rzeczywistości? Czy będzie miała tyle sił, by walczyć o swoich najbliższych? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę, by znaleźć odpowiedzi na pytania!

"Coletti" to zdecydowanie książka, w której autorka odchodzi od schematów!!!! W pierwszym tomie mogliśmy poznać Rosy z tej mocnej strony, ale to, co zrobiła w drugim tomie totalnie przeszło moje oczekiwania! Twarda, nieugięta, ale przede wszystkim rozważna kobieta mafii, tak bym ją określiła, były momenty, kiedy sama kuliłam się przed nią, niczym dziecko jak coś przeskrobało! Bardzo ciekawym zjawiskiem w książce jest to, że dzieci są zazwyczaj tylko malutkim dodatkiem, lecz nie w tym wypadku, sceny z ich udziałem się czuje, nic tu nie jest sztuczne!

Tommas ten to ma życie, zaskakuje nie tylko jako Don, a rodzic, lecz jego życie jest niczym kolejka górska, nigdy nie wie, co go zaskoczy, czy to będzie zdrajca, wróg, a może bratnia dusza, dla której sprzedałby duszę diabłu!

Autorka zaskakuje mnie z każdą książką, wydawało się mi, że nic już w książkach z wątkiem mafijnym mnie nie zaskoczy, ale ona zrobiła to w wielkim stylu, manipulując mną, sprawiając, bym sama rozgryzła zagadkę, kto za tym wszystkim stoi, wielkie brawa!

Koniecznie muszę wspomnieć o Camilli i Pablo, oni rozbili bank!!! Ich słowne potyczki nadały niesamowitego charakteru książce, pokazali, że świat mafii rządzi się własnymi prawami, ale miłość to całkiem inny świat, gdzie bronią jest charakter, a z nim walka jest niemożliwa!


Autorka pokazała, że kobieta w chwili zagrożenia jest w stanie przebić mur, by walczyć nie tylko bronią, a umysłem, który jest znacznie mocniejszy.

Namiętność, walka, tajemnica i zakończenie, które wprowadza w szok i niedowierzanie, dokładnie to możecie znaleźć w książce i gwarantuje, że emocji nie zabraknie! Polecam!

Drugi tom serii ?Famiglia? jest kontynuacją historii DON Tommaso i Rosy.
Mija sześć lat od narodzin trojaczków.Szczęśliwe i w miarę spokojne spokojne życie rodziny zmienia się w chwili zagrożenia ze strony tajemniczego wroga,która pragnie zemsty.
Poznamy inne-mroczne oblicze Rosy,która udowodni swoją wartość.
Gra zastała rozpoczęta?

Byłam przekonana,że będzie to sielankowa historia bohaterow,którzy rządzą twarda ręka w rodzine mafijnej.
W rzeczywistości otrzymałam mocna książka gdzie główna rolą jest Rosa-żona Dona.Ufff?pokazała pazurki i charakter,którego trzeba się bać.Swoją mroczną twarz i serce odzwierciedlają czyny.Zarówno w stosunku do męża jak i innych ludzi mafii.To istna kobieta petarda z która trzeba się liczyć!!!Bezpieczeństwo jej rodziny jest najważniejsze nawet kosztem własnego.A wrogowie powinni się jej obawiać.
Trojaczki Rosy i Tommaso odgrywają ważna rolę w ich życiu.Sześciolatki,którzy powinni być dziecinni a w rzeczywistości sa bardzo dorośli jak na swoj wiek.Swoim zachowanie udowodnią,że nie warto z nimi zadzierać i kłamać.

Postać przyjaciółki Camilli i Pablo jest niezwykle komiczna.Ich zachowanie,jezyk i czyny sprawiają,że uśmiech nie schodził mi z twarzy gdy o nich czytałam.

Muszę tez napisać o zakończeniu,które wprawiło mnie w zdumienie.
Chciałabym poznać co wydarzy się dalej i kim okaże się wróg dla którego zemsta jest najważniejsza!Czekam z niecierpliwością na dalsze losy bohaterów.

Świetna kontynuacja serii!Koniecznie przeczytajcie cała serię.
Naprawdę warto

Drugi tom serii ?Famiglia? jest kontynuacją historii DON Tommaso i Rosy.
Mija sześć lat od narodzin trojaczków.Szczęśliwe i w miarę spokojne spokojne życie rodziny zmienia się w chwili zagrożenia ze strony tajemniczego wroga,która pragnie zemsty.
Poznamy inne-mroczne oblicze Rosy,która udowodni swoją wartość.
Gra zastała rozpoczęta?

Byłam przekonana,że będzie to sielankowa historia bohaterow,którzy rządzą twarda ręka w rodzine mafijnej.
W rzeczywistości otrzymałam mocna książka gdzie główna rolą jest Rosa-żona Dona.Ufff?pokazała pazurki i charakter,którego trzeba się bać.Swoją mroczną twarz i serce odzwierciedlają czyny.Zarówno w stosunku do męża jak i innych ludzi mafii.To istna kobieta petarda z która trzeba się liczyć!!!Bezpieczeństwo jej rodziny jest najważniejsze nawet kosztem własnego.A wrogowie powinni się jej obawiać.
Trojaczki Rosy i Tommaso odgrywają ważna rolę w ich życiu.Sześciolatki,którzy powinni być dziecinni a w rzeczywistości sa bardzo dorośli jak na swoj wiek.Swoim zachowanie udowodnią,że nie warto z nimi zadzierać i kłamać.

Postać przyjaciółki Camilli i Pablo jest niezwykle komiczna.Ich zachowanie,jezyk i czyny sprawiają,że uśmiech nie schodził mi z twarzy gdy o nich czytałam.

Muszę tez napisać o zakończeniu,które wprawiło mnie w zdumienie.Chciałabym poznać co wydarzy się dalej i kim okaże się wróg dla którego zemsta jest najważniejsza!Czekam z niecierpliwością na dalsze losy bohaterów .

Świetna kontynuacja serii!Koniecznie przeczytajcie cała serię.
Naprawdę warto.