`Cool` po koreańsku. Narodziny fenomenu

Na samym wstępie zaznaczę, że jestem ostatnią osobą na świecie, która z własnej woli sięga po reportaże. Jednak ten tytuł całkowicie mną zawładnął.

????Genialne poprowadzona narracja, że ciężko się od niej oderwać, na szczególną uwagę zasługuje fakt, że elementy biograficzne autorki są odpowiednio dawkowane. Trochę prywaty, a trochę faktów historycznych, ciekawostek kulturalnych, gospodarczych, ekonomicznych i społecznych.

?Wraz z bogaceniem się Korei Południowej zauważyłam, że dzieci tej samej płci coraz rzadziej trzymały się za ręce?.

??Korea Południowa NIE jest cukierkowa, bajeczna i wiecznie głośna oraz wesoła. Autorka to dobitnie pokazuje, nie zakłamując rzeczywistości. Wydaje mi się to wyjątkowo ważne w kontekście tak szerokiego fenomenu tego państwa. Bardzo łatwo jest pokazać to jedynie jednostronnie, jednak wyrządzi to więcej krzywdy czytelnikowi niż zapoznanie się z bolesną prawdą.

?Koreańczycy wkładają tyle samo wysiłku we wszystko, niezależnie od tego, czy jest to egzamin wstępny na uniwersytet, czy praca w biurze. Korea równa się ciężka praca?.

?Bardzo ciężko ocenia mi się reportaże, ponieważ czyjeś przeżycia nie podlegają najmniejszej ocenie. Przez nikogo. Powiem więc: ?Cool po koreańsku? to świetnie przeprowadzona narracja o cieniach i blaskach Korei Południowej. Dobór faktów dokonany przez autorkę wydaje mi się odpowiedni, żeby chociaż w części zrozumieć mentalność nie tylko Koreańczyków, ale i nasze podejście do tego tematu.