Córka mafii Elena

?Strach wzbiera we mnie, a oddech zwalnia. Jego zachowanie z biegiem lat zmieniło się ze złego na jeszcze gorsze.?

Elena Montenegro to córka mafijnego bossa, jest popychadłem rodziny. Matka ją ignoruje, ojciec ledwo toleruje, a siostra zazdrości wyglądu. Elena jest cichą, uroczą, serdeczną dziewczyną, lubi sport i rysunek. Jako swój cel upodobał ją sobie jej kuzyn Dante. Od zawsze znęca się nad nią fizycznie i psychicznie. Podoba mu się, że dziewczyna nigdy się nie skarży, cierpliwie znosi jego niezrozumiałą agresję. Cóż może zrobić? Rodzice doskonale wiedzą, co się dzieje, widzą jej liczne siniaki na ciele, jednak nic nie robią, aby powstrzymać jej oprawcę. Dlaczego, tak postępują? Jedyną osobą, która ją kiedyś obroniła przed niewyżytym kuzynem był Gabriel De Luca. Dzisiaj to capo dei capi chicagowskiej mafii, właśnie zjawił się w jej rodzinnym domu, ma zamiar poślubić jej siostrę. Jest to dla obu stron czysty interes. Kolejny raz staje w obronie Eleny, a jego fascynacja w stosunku do tej niepozornej dziewczyny bardzo rośnie. Niespodziewanie dla wszystkich i samego siebie zmienia swoją decyzję. Postanawia poślubić Elenę?

Gabriel swoim zachowaniem wzbudza ogromne zaskoczenie i irytację wszystkich zainteresowanych. Jednak jest capo i jemu wolno wszystko. Akcja powieści toczy się dynamicznie i zaskakuje. Jest to debiut, autorka zadziwia lekkością stylu, czuć szczerość, zaangażowanie i zadziorny pazur. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy Eleny i Gabriela. Do obojga poczułam sporą sympatię i oboje chwilami wzbudzali moją irytację. Ona przez najbliższych postrzegana, jako ta gorsza, mało ważna, sama unika kontaktów z ludźmi. Chociaż gdy tego potrzeba z ikrą pokazuje, na co ją stać. W nim widzi swój ratunek. On bezwzględny, surowy, wymagający, twardą ręką sprawuje rządy. Kobiety traktuje bardzo przedmiotowo, dopiero Elena wzbudza w nim nieznane mu do tej pory, cieplejsze uczucia. Jak potoczą się ich losy? Czy Dante uważając ją za swoją własność, odpuści?

Trudny, niepokojący świat mafijny, w którym Elenie z racji urodzenia przyszło żyć. Dziewczyna doskonale zdaje sobie sprawę z realiów w nim panujących. Oschłe traktowanie, poniżanie, obojętność, ból. Godzenie się z trudną codziennością. Nieśmiały, niepokojący, ale gwałtowny wybuch pożądania, uczucie, które zmienia wszystko. On staje się dla niej ucieczką, fascynującą nowością i spojrzeniem w przyszłość z ufnością. W całość pikantnie, namiętnie wplątane sceny seksu.

Lekki, przyjemny romans mafijny. Czyta się szybko i przyjemnie, autorka ma duży potencjał, jestem pewna, że niejednokrotnie nas zaskoczy. Czekam na kontynuację. Polecam zwolennikom mafijnych, romantycznych, intensywnych historii.

CÓRKA MAFII. ELENA.

Aleksandra Możejko Wydawnictwo NieZwykłe

?Córka mafii. Elena.? To pierwszy tom z cyklu ?Dzieci mafii?. Ta powieść jest debiutem literackim Aleksandry Możejko. Gratuluję.
Okładka książki przyciąga wzrok. Treść jest również dobra.
Elena Montenegro w dniu zaręczyn siostry doznaje coś, czego nigdy nie powinna doznać. Jej przyszły szwagier Gabriel DeLuca (capo dei capi chicagowskiej mafii), gdy tylko ją zobaczył zakochał się. Strzała amora go trafiła do tego stopnia, że postanowił zerwać umowę z ich ojcem. Podpisał nową umowę, w której postanowił ożenić się z Eleną. Co na to jej rodzina? Napiszę wam jedno ? będzie ostro. Z mafią się nie zadziera. A co na to wszystko siostry Montenegro? Czy będą szczęśliwe z takiego obrotu sprawy? Przekonajcie się sami.
W powieści ?Córka mafii. Elena? znajdziecie mnóstwo zwrotów akcji, gangsterskich porachunków i miłosnych uniesień. Historia bardzo wciągająca ? pochłania się ją jednym tchem. Nie da się jej odłożyć na kolejny dzień. Biorąc tą książkę do ręki ? przepadniecie na kilka godzin.
Akcja rozkręca się bardzo szybko. Dobrze wykreowani bohaterowie. Już nie mogę doczekać się kolejnego tomu.
Z przyjemnością polecam ?Córka mafii. Elena? osobą pełnoletnim, które uwielbiają czytać romanse mafijne.

Elena Montenegro jest córką capo dei capi nowojorskiej mafii. Ma siostrę i brata. Od małego Elenie dokuczał kuzyn Dante. Uwziął się na nią i co rusz sprawia jej ból. Ale ona od maleńkiego jest twarda. Musi być. Kiedy jej siostra ma poznać swojego narzeczonego, który połączy rodziny, dochodzi do niespodzianki. Otóż Gabriel DeLuca jest capo dei capi chicagowskiej mafii i to właśnie jego z dzieciństwie Elena kopnęła w kolano. A teraz stoi przed nią oczarowany jej urodą. Co wyniknie z tego spotkania? Czy Gabriel poślubi Olivię? A może zmieni zdanie i wybierze zadziorną Elenę? Jak rozwinie się ta znajomość?

Autorka w swoim debiucie zaprosiła mnie do świat mafii. Do życia zadziornej i odważnej młodej kotki Eleny oraz pewnego siebie, seksownego jak diabli Gabriela. Główna bohaterka jest młodą, wybuchową, twardą i uparta. To ogień i chodzące tornado. Nigdy nie wiadomo kiedy wybuchnie. Gabriel to pewny siebie macho. Przystojny, kipiący testosteronem i ostry ogier. Bierze to co chce. Nie pyta się o pozwolenie. Jemu wszystko wolno, prawda? Rządzi twardą ręką i jest zawzięty. nie odpuszcza i dąży do celu. A przy tym potrafi być troskliwy i opiekuńczy. Świetne postacie. interesujące i skupiające uwagę czytelnika. Ich relacja wznieca pożar. Widać tę chemię i czyste pożądanie. Reakcje ciała. Nawet kierunek myśli. Sceny uniesień były rozpalające i niezmiernie kuszące. Autorka podsycała ogień, by wybuchał feerią barw. A wszystko po to by za chwilę wszystko spowiła ciemność. Idealna gra na emocjach. Obok romansu sprytnie krok w krok kroczyło ryzyko i niebezpieczeństwo. Było spalające ale i zarazem mrożąco krew w żyłach. Świat mafijny także został pokazany od dobrej strony. Ale niestety w moim odczuciu tego wszystkiego było zbyt mało. Autorka mogła śmiało wiele wątków pociągnąć i rozbudować. Dodać kolejną dawkę akcji i więcej dynamiczności. Nawet pokusiłabym się o rozwinięcie relacji pomiędzy bohaterami. Było fajnie, ale strasznie skąpo. Mam wrażenie, że autorka troszkę się bała. Widać talent i lekkość pióra. Przyjemny w odbiorze styl. Na prawdę historia przykuła moją uwagę ale pozostał ogromny niedosyt. Śmiało zamiast tych dwustu stron mogło powstać kolejne sto. Na serio. Z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnego tomu. Jestem ogromnie ciekawa jak się to wszystko dalej potoczy. Zacieram łapki i uzbrajam siew cierpliwość. A Was zachęcam do sięgnięcia po tę powieść. Zobaczcie jakie niespodzianki planuje los i jak sobie z nimi poradzą bohaterowie.

Polecam.

?Córka mafii. Elena? autorstwa Aleksandry Możejko rozpoczyna cykl pod tytułem Dzieci mafii, musze Wam powiedzieć, że ta książka bardzo mnie zaciekawiła. Lubię wątki mafijne w romansach, ten dreszczyk niebezpieczeństwa, kiedy dzieje się coś niedobrego i niedopowiedzenia, kiedy poznają się główni bohaterowie. Obecnie jestem na takim etapie, że mafia mi się nie przejadła i nadal jest jednym z wielu motywów, które lubię w literaturze. Z książkami bywa tak, że czasem podejmuje się pewne ryzyko, zastanawiając się czy znajdziemy w tej pozycji to, czego szukamy? O czym opowiedziała nam autorka? Jakich bohaterów udało jej się stworzyć?
Główną bohaterką książki ?Córka mafi. Elena? jest Elena Montenegro, uważana przez swoją rodzinę za dziwadło, między innymi, dlatego, że nie należy do grona kobiet, które chcą ?dobrze? i bogato wyjść za mąż uznając to za szczyt marzeń i tego, co mogą dokonać. Nie zależy jej na ogromnym bogactwie, nie myślała nawet o miłości i nie potrafiła rozumieć podejścia swojej siostry i matki do małżeństwa. Dla nich dobrze ustawiony mąż, bogaty zapewni dobrobyt i władzę, być może spokojne życie. Elena potrzebuje czegoś więcej, od dawna jej poczucie bezpieczeństwa było tłamszone, niszczone, a ona sama była dla członka swojej rodziny, jak worek treningowy, ktoś mały, kogo można tłamsić, komu można podcinać skrzydła. Czy taką rodzinę miała założyć? Takich wartości uczyć swoje potomstwo? Jest w niej pewna iskra, która czasem mocno się ukrywa, a wielka szkoda, wszystko przez to, że nie jest zbyt pewna siebie, jej samoocena jest bardzo niska, chociaż ma w sobie także trochę odwagi, aby powiedzieć, wprost, co myśli. Gabriel DeLuca jest mężczyzną potężnym, władczym i niebezpiecznym, a przede wszystkim przyszłym szwagrem Eleny Montenegro, tym, o którym świergocze jej siostra. Jest twardy i denerwuje go znęcanie się nad kobietami, aby poprawić sobie samoocenę samca alfa, chociaż się nim nie jest. Kiedy Elena była młodsza staną w jej obronie, usadził jej kuzyna, a teraz sytuacja wyglądała tak samo, tylko zmieniły się okoliczności. Gabriel należy do ludzi, którzy biorą, co chcą i nie życzą sobie, aby ktokolwiek próbował ich odwieść od tego pomysłu, a w jego głowie narodził się iście szatański plan. Jak inaczej można nazwać zamianę narzeczonej na jej zadziorną i niezadowoloną tym pomysłem siostrę?
?Córka mafii. Elena? jest debiutem Aleksandry Możejko, a zarazem pierwszym tomem cyklu Dzieci mafii. Byłam bardzo zaintrygowaną historią Eleny, kiedy zaledwie przeczytałam kilka pierwszych rozdziałów. Nie pałam sympatią do kuzyna dziewczyny, z resztą nie przypuszczam, żeby ktokolwiek spoglądał na Dantego w pozytywny sposób. Zastanawiałam się skąd brała się złość na Elenę i ta obsesja, żeby ją układać i zmuszać do robienia tego, czego chciał. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach uda się dowiedzieć znacznie więcej o tym członku rodziny Montenegro. Powieść czytało mi się dobrze, kilka wątków nie zostało tutaj dokończonych, ale mam nadzieję, że w kolejnych książkach autorki zostanie moja ciekawość zaspokojona. Zarówno postać Eleny, jak Gabriela i Dantego były dla mnie ciekawe, fabuła, jak i zwrot akcji przy wyborze małżonku uważam za spory plus. Myślę, że warto dać szansę Aleksandrze Możejko, jej debiutowi i przyjrzeć się, jak będzie się rozwijał jej kunszt pisarski. ?Córka mafii. Elena? jest krótką powieścią, jednak pełną treści, nie można się będzie przy niej nudzić, relacja głównych bohaterów mogła być jednak bardziej rozbudowana, mniej pośpieszna, ale nie narzekałam. To przyjemna, szybka opowieść, która nie jest przepełniona brutalnością, ale jest warta uwagi.