Córka mafii Olivia

Aleksandra Możejko utrzymuje poziom z pierwszego tomu. Przyjemne pióro i lekki styl nie dają o sobie zapomnieć.
Ten tom to historia Olivii, która jak się okazuje wpada z deszczu pod rynne. Ciekawi? Warto się przekonać, o co tyle szumu ????
Nie ma czasu na wytchnienie, ale jest czas na zaskoczenie.
Aranżowane małżeństwa w tym świecie to nic nadzwyczajnego, tak po prostu musi być. Dla czytelnika to tragedia, a dla bezwzględnego świata mafii to rzecz na porządku dziennym.
Akcja książki rozgrywana jest w przyjemnym, odpowiednim tempie, a fabuła bardzo przypadła mi do gustu, podobał mi się pomysł na tą książkę.
Kreacja bohaterów jest dobrze przeprowadzona, jedynie dodałabym może im troszkę ostrzejszych charakterów, bardziej zawziętych, ale mimo to podobał mi się pomysł na ich osobowości.
Duży plus chciałabym postawić autorce, ponieważ odniosłam wrażenie, że ten tom wypadł lepiej od poprzedniego. Wiele aspektów jest zachowanych, ale w ogólnym odczuciu wyczułam poprawę warsztatu, na to się bardzo miło patrzy- no i oby tak dalej!
Lekki romans mafijny- myślę, że to odpowiednie sformułowanie dla tej książki, bowiem takie są moje odczucia.
Oprócz tego, że książkę czyta się w błyskawicznym tempie, to jeszcze chciałam zaznaczyć, że książka jest po prostu wciągająca. Fabuła i pióro autorki wspaniale współgrają ze sobą, ja jestem na tak! ????

?Ta kobieta wparowała jak czołg w moje, jak myślałem perfekcyjne życie i pokazała mi, że wcale takie nie było.?

Oliwia Montenegro jest córką bezwzględnego capo Nowego Jorku. Jej życie nigdy nie było usłane różami. Świat, w którym przyszło jej żyć rządzi własnymi prawami, a ona nigdy nie mogła o sobie decydować. Po niedawnych szokujących przeżyciach, ma nadzieję, że ojciec choć trochę jej odpuści i wstrzyma się z szukaniem kolejnego kandydata na jej męża. Nic bardziej mylnego, ten już zaaranżował kolejne małżeństwo. Wydawać by się mogło, że po tym co przeżyła nie może być gorzej. Niestety jest dramatycznie? Kolejnym kandydatem na jej męża jest Lorenza Gintori, mężczyzna, który budzi w niej wstręt i słynie wyjątkowego okrucieństwa. Jego żona zmarła w tajemniczych okolicznościach, a jej ciało było pokryte licznymi siniakami. Oliwia podejmuje drastyczne kroki, po których nic już nigdy nie będzie takie samo. Na jej drodze staje pewny siebie, tajemniczy, arogancki Tomaso De Luca.

Czy Oliwi uda się uciec? Czy jednak ojciec i tak ją dopadnie i będzie musiała poddać się jego woli? Akcja powieści toczy się dynamicznie, fabuła ciekawie utkana, niesie spore emocje. Pozytywnie zaskakują liczne nawiązania do bohaterów z pierwszej części. Narracja toczy się naprzemiennie z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Oliwia i Tomaso oboje wzbudzali we mnie sporą irytację. Ona jest silna, waleczna, chwilami bardzo naiwna i lekkomyślna. On jest mafiosem z krwi i kości, władczy, bezwzględny, arogancki bawidamek. Między nimi, aż iskrzy od nadmiaru emocji i wzajemnego pożądania.

Relacja naszej pary jest bardzo gwałtowna, nie potrafią ze sobą normalnie rozmawiać. Gorące kłótnie są na porządku dziennym. Trudne decyzje i ich konsekwencje. Ogromne ryzyko, odwaga, walka o siebie. Mafijny, brutalny, niebezpieczny świat, w którym liczą się tylko własne korzyści i władza. Świat, w którym często kartą przetargową są własne dzieci. Uzyskane przywileje są ważniejsze od ich dobra.

Lekki, dość przewidywalny romans mafijny. Opowieść o dziewczynie, która odważyła się zawalczyć o siebie. Polecam.

Serii mafijnych jest co nie miara, można przebierać w książkach o tej tematyce dowolnie. Zagraniczni autorzy prześcigają się w konkurach o uwagę czytelnika z naszymi rodzimymi pisarkami a ten kto wygra ostatecznie wcale nie jest pewne. W gronie tych, którzy upatrzyli sobie tak znany ostatnio temat jest również Aleksandra Możejko, która wychodzi na scenę z drugim tomem swojej serii. Czy warto bliżej przyjrzeć się jej twórczości?

Jeśli lubicie lekkie historie, które czyta się w jeden wieczór to tak. Autorka pisze lekko, nieskomplikowanie, jej opowieść opiera się na jednym motywie i bardzo szybko ujawnia sekrety fabuły. Z jednej strony to minus jeśli lubicie zaczytywać się w danym temacie, z drugiej plus jeśli szukacie przygody na leniwe popołudnie, więc interpretację pozostawiam Wam - ja osobiście spędziłam miło czas w towarzystwie nowych bohaterów, chociaż przyznaję, że nie pogniewałabym się jeśli zastosowano by lepsze dopracowanie postaci czy bardziej emocjonalnie potraktowano fabułę.

Najpierw była Elena teraz poznajemy losy Olivii. Obie bohaterki są do siebie dość podobne z charakteru, pozornie silne i zdecydowane, czasami jednak denerwujące swoją lekkomyślnością i księżniczkowatą postawą. Ani nie polubiłam Olivii, ani też polubiłam, jej postać była mi obojętna, chociaż ciekawiły mnie jej przygody i chętnie śledziłam przebieg wypadków. Nie jest jej łatwo, bo w tych czasach żadnej kobiecie nie uśmiecha się aranżowane małżeństwo, szczególnie, że głównej bohaterce trafił się naprawdę zaskakujący okaz. I chyba to w tej książce było najciekawsze - ojciec popycha swoją córkę w ręce demona w ludzkiej skórze i nie przejmuje się jego brutalną reputacją. Który kochający rodzic tak robi? To wzburzyło mnie w całej historii najbardziej, ale na szczęście pojawił się pewien mężczyzna, który odczarował sytuację i trochę w niej również namieszał.

"Córka Mafii. Olivia" to typowy romans mafijny - tyle i aż tyle. Jest tych książek tak dużo, że niestety upodabnia się do znanych nam już historii, jednak jeśli ta tematyka wciąż Wam się nie przejadała, myślę że lektura uprzyjemni Wam jeden z jesiennych wieczorów. Styl autorki na pewno przemawia na plus i chociaż nie przekonała mnie główna bohaterka to i tak nie żałuję swojego wyboru - to lekka, czasami emocjonalna przygoda i jednocześnie walka o to, by dążyć do znalezienia prawdziwej miłości.

????????RECENZJA ????

W tej części powieści spotykamy sie z Oliwia starsza siostry Eleny. Dziewczyna ucieka z domu bo nie chce wyjść za mąż za faceta, którego wybrał jej ojciec. Boi sie że taki sam los spotka ja jak była żonę Lorenza. Wyjeżdża do Chicago do Eleny i Gabriela. Chce zeby oni jej pomogli w ukryciu się przed ojcem i rozpoczęciu nowego zycia. Tam poznaje Tomasino. Miedzy nią a nim rozpoczyna sie romans, który przeradza sie w uczucie.Czy Oliwia da rade uciec przed ojcem? Czy bedzie musiala poślubić mezczyzne którego wybral jej ? Czy dziewczyna zazna szczęścia? Zeby na te wszytskie pytania odpowiedzieć musiecie koniecznie przeczytac ta historie.
Oliwia dała nam sie zapoznać w pierwszej czesci jako zimna, niesympatyczna bez serca i cienia zrozumienia kobieta, ktora miała gdzieś uczucia innych. Była manipulantka tutaj mamy do czynienia z dziewczyną z sercem. Przyznala sie do wielu błędów. Chciala odnowić swoja relacje z Elena. Przyznała racje, że zaniedbywała ją jako siostra. Bardzo mi sie to spodobalo ze chciala odnowić relacje siostrzana. Mimo tego co wydarzyło sie w przeszłości postanowiły dac sobie druga szanse i nadrobic stracony czas.Oliwia jest ambitną kobietą tutaj w tym Tomie ją bardzo polubilam natomiast w pierwszym nie darzylam jej sympatią. Tutaj pokazuje sie od innej strony.Natomiast Tomasso to bawidamek i kuzyn Gabriela oraz niebezpieczny członek mafii o bardzo dobrym poczuciu humoru. Czy w jego życiu nastąpi przełom i sie ustatkuje?
Ta historia moim zdaniem jest lepsza od pierwszej części. Jest wiecej scen sexu ale nie przesadnie. Duzo emocji. Miedzy bohaterami jest duze przyciąganie. Bardzo duzo chemii az iskrzylo jak czytalam ta książkę. Dobrze zbudowana fabuła ale pewne postacie powinny miec rozbudowane wątki. Historia mimo ze jest przewidywalna ale przyciągająca grono czytelników. Nie moglam przejsc kolo tej pozycji obejetnie. Bylam ciekawa losów Oliwii. Przy końcu autorka zasadzila nam bombe myslalam ze zakończenie będzie inne a tu prosze taka niespodzianka. ????????
Nie czekajcie. Ani chwili dluzej tylko sięgnijcie po ta historie.

Olivia Montenegro ma za sobą aranżowane małżeństwo, które ma szczęście nie doszło do skutku. Kobieta ma nadzieję, że ojciec trochę odpuści. Jednak dość szybko okazuje się, że to dopiero początek. Enzo wybrał córce kolejnego kandydata na męża. Lorenzo Gintori słynie z brutalności. Ponoć zabił swoją żonę. Olivia ani myśli zakładać białej sukni dla tego bydlaka. Decyduje się na dezercję. Już wkrótce ląduje w Chicago, z prośba o pomoc od siostry Eleny oraz jej przyszłego męża, Gabriela. Na zlecenie Gabriela, opiekę nad Olivią ma sprawować jego kuzyn, Tomaso DeLuka. Główny zainteresowany nie pała radością na wizję bycia niańką, lecz wydarzenia w pokoju hotelowym dość szybko zmieniają jego nastawienie.
Czy Elena i Gabriel uchronią Olivię? Czy dla Tomaso to będzie kolejna szybka panienka? Czy Olivia zostanie przy siostrze? Jaki los ma plan dla bohaterów?

Pierwszy tom serii "Dzieci mafii" bardzo mi się podobał. Historia Eleny i Gabriela trafiła do mego serca. Wypatrywałam informacji o kontynuacji, którą chciałam przeczytać. W między czasie autorka napisała opowiadanie do antologii "Sportowe love", która została wydana przez Wydawnictwo Plectrum. I nadszedł ten wyczekiwany przeze mnie moment - znałam datę premiery drugiej części serii. Jak tylko dopadłam lekturę, to w mig zabrałam się za czytanie. Nie mogłam się powstrzymać. Umościłam się wygodnie w fotelu i zaczęłam czytać. Już na wstępie autorka serwuje czytelnikowi emocje. Nie wykraczamy powoli o ostrożnie tylko z przytupem. Z mocą i paletą emocji głównej bohaterki. Tym razem jest to siostra Eleny, bohaterki z pierwszego tomu. Olivia zdecydowanie nie jest taka skromna, miła i spokojna. Ta kobieta ma pazur. Temperament i odwagę. Jest świadoma oddziaływania na mężczyzn. Wie co zrobić aby uwieść. Seksowna kociczka. Bardzo fajna postać. W momencie gdy doszła jej empatia oraz szczera troska to już w ogóle wyszła z niej fajna babka z charakterem. Zadziorna i impulsywna. Oj, czułam ten ogień w niej drzemiący. Zacierałam łapki na to pierwsze spotkanie z Tomaso. Już troszkę pokazał swego charakteru. Smakowitego swoją drogą. A im głębiej w tekst tym stawał się dla coraz bardziej interesujący. Waleczny, pewny siebie, opiekuńczy a łóżkowy temperament niezwykle gorący. O tak. Sceny łóżkowe dosłownie spalały na popiół. Gorące, odważne. Dostosowane do bohaterów i pełne pasji. Pożądania, które było widoczne cały czas, i które sukcesywnie nabierało na sile. Niczym tornado, którego nie sposób zatrzymać. Autorka nie poskąpiła tutaj intryg i spisków, które doskonale nakręcały wydarzenia. Akcję, która trzymała w niepewności. Do samego wręcz końca nie można było odetchnąć. Dopiero po ukończeniu lektury mogłam uspokoić szalejące w klatce piersiowej serce.
Świetna pozycja dla fanów niegrzecznych powieści. Mafijna, ognista, zaskakująca i nieprzewidywalna. Autorka wie, jak utrzymać ciekawość czytelnika. jak budować napięcie i dostarczać emocji. Od radośni po łzy. Dla mnie bomba. Czekam na kolejne książki Oli a Was zachęcam do czytania. Warto.

Polecam.