Córka prezydenta

Co powiecie na książkę napisaną przez byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych? Bill Clinton, pełnił swoją funkcję w latach 1993-2001 r. A po opuszczeniu Białego Domu założył Fundację zajmującą się między innymi ochroną zdrowia na świecie. Jest również autorem bestselleru ?Moje życie?.
James Patterson to z kolei autor licznych powieści sensacyjnych, które kiedyś uwielbiałam. To on stworzył Alex Cross, bohatera serii o tym samym tytule.
?Córka prezydenta? to już druga książka napisana przez duet - Bill Clinton i James Patterson. Pierwszym i wspólnym dziełem było ?Gdzie jest prezydent?, które zdobyło popularność na całym świecie. I chociaż podchodzę sceptycznie do lektur na okładkach, których występują dwa nazwiska, to musze przyznać, że w tym przypadku książka bardzo mnie zaskoczyła na plus.
?Córka prezydenta? to thriller, który porywa nas do Stanów Zjednoczonych i Libii. Poznajemy Al-Aszimę, przywódcę organizacji terrorystycznej, który zawsze jest w centrum krwawego chaosu. Zamordował on brutalnie byłego prezydenta USA, Boyd Tanner. Jest ścigany przez siły specjalne na czele z ich dowódcą Nickiem Zepposem i prezydentem Matthew Keating. Gdy udaje im się zbombardować budek, w którym znajdywała się rodzina Al-Aszima, terrorysta postanawia się zemścić za śmierć jego żony i córek. A jaka zemsta jest najlepsza? Porwanie córki Matthew.
Melanie ma 19 lat i nie posiada ochrony. W końcu jej tatuś, już dawno opuścił Biały Dom. A jednak zostaje uprowadzona przez terrorystów i więziona. Mel jest jednak mądra i przebiegła dziewczyną. W czasie prezydentury ojca nauczyła się i od niego i od ochroniarza jak zachowywać się w przypadku porwania. I teraz nadszedł czas by sobie to wszystko sukcesywnie przypomniała.
Książka wciąga od pierwszych stron i czyta się bardzo szybko, pomimo, że nie należy do cienkich. Autorzy przybliżają nam życie prezydenta i zagrożenia jakie płyną z pełnienia tej funkcji. Nawet po latach. Bill i James mam wrażenia, że bawią się z czytelnikiem niczym Al-Aszima z swoimi ofiarami. Od samego początku wydawało mi się, że znam zakończenie, a jednak zaskoczyli mnie. To co bardzo spodobało mi się w tej książce, to opis intryg politycznych. Z polityka nie jest mi po drodze i obawiałam się, że jeśli książka jest o prezydencie, to zawartość działań politycznych mnie przytłoczy. Miliłam się. Polityka tutaj nie dominuje, a dodaje realizmu.
Bardzo ciekawą postacią jest Matthew Keating. To nie tylko były prezydent USA, ale również były komandos, który zawsze staje w obronie swojej rodziny jak i ojczyzny. Po porwaniu córki rozpoczyna on własną akcję ratunkową, która okaże się próbą jego sił i wytrzymałości.
Jego córka Melanie, również została przez autorów świetnie wykreowana. Pomimo porwania i przetrzymywania ją bez jej zgody, potrafiła zachować zimą krew i nie traciła sił i czasu, tylko starała sobie przypomnieć wszystkie lekcje udzielane jej przez szefa ochrony. Czy udało się jej jednak przechytrzyć porywaczy? Przeżyła? A może udało się jej uciec?
Jeśli lubicie książki z szybką i zaskakującą akcją, intrygami politycznymi, nie czystą grą i z dużą dawką emocji, to ?Córka prezydenta? posiada to wszystko i na pewno nie rozczaruje Was.

Matthew Keating jest byłym komandosem oraz byłym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Podczas swojego urzędowania w Białym Domu oraz pracy jako operator Navy Seals narobił sobie sporo wrogów.

Jeden z nich to bezwzględny terrorysta. W akcie zemsty Asim Al-Aszid porywa Mel Keating, córkę Matta. Cały świat śledzi na bieżąco wydarzenia. Służby próbują namierzyć i odbić nastolatkę. Nie jest to proste. Al-Aszid nie raz wymykał się różnym służbom.

Były prezydent postanawia, wbrew wszelkim przepisom i protokołom, wziąć sprawy w swoje ręce. Na szczęście oprócz wrogów, ma też wielu przyjaciół na całym świecie. Keating wraca do roli komandosa i rusza po swoją córkę.

Jamesa Pattersona znam przede wszystkim z serii z Alexem Crossem. Billa Clintona znam jako byłego prezydenta. Duet tych dwóch panów wydał mi się intrygujący, więc musiałam poznać efekt ich współpracy. Co ciekawe, to już druga książka tego duetu. Pierwszą jakimś cudem przegapiłam ????

"Córka prezydenta" to powieść sensacyjna. Autorzy od pierwszych stron wciągają w wir akcji. Jednak ta książka to nie tylko akcja i sensacja. Sporo miejsca zajmuje polityka, zakulisowe gierki, intrygi. Dla mnie to mocny plus tej książki. Polityka nie dominuje, nie przytłacza, ale dodaje realizmu.

Mimo swoich sporych rozmiarów (ponad 500 stron), poczułam mały niedosyt. Długo trzeba było czekać, aż główny bohater ruszy do akcji. A akcja ta była dosyć szybka.

Podsumowując, jestem bardzo zadowolona z lektury. Autorzy mnie nie rozczarowali. Teraz będę polować na ich pierwszą wspólną książkę, tj. "Gdzie jest prezydent".

Prezydent Stanów Zjednoczonych to funkcja niezwykle ważna, zapewniająca ogromną rozpoznawalność, wymagająca dostępności przez całą dobę, odzierająca z prywatności ale też i mogąca stwarzać zagrożenie- zarówno dla osoby pełniącej tę funkcję jak i dla jego bliskich. To, co zostaje pokazane opinii publicznej, a to, co dzieje się za kulisami to dwie, całkiem odrębne kwestie. Trudno zwykłemu obywatelowi wyobrazić sobie ogrom obowiązków i upolitycznienie wszelkich kwestii jakimi zajmuje się głowa państwa. Jednak nie można zapomnieć o tym, że to także człowiek, posiadający uczucia i życie prywatne. A także rodzinę, która powinna zawsze stanowić priorytet, zwłaszcza w sferze jej bezpieczeństwa, niezależnie od kwestii państwowych.
Matthew Keating to człowiek o wielu twarzach. Funkcję prezydenta pełnił niedługo, a i tak wiele go kosztowała. W sercu i duszy zawsze będzie żołnierzem, którego oczy widziały wiele, a ciało nigdy nie zapomniało morderczego przygotowania do służby ojczyźnie. Lecz przede wszystkim jest także mężem niezwykłej kobiety, zakochanej w archeologii i kompletnie nie pasującej do wizerunku pierwszej damy- Sam, oraz ojcem nastoletniej Mel, która skradła jego serce w pierwszej sekundzie pojawienia się na świecie. Matt w krótkim okresie poznał blaski i cienie polityki oraz konsekwencje znajdowania się na świeczniku. Jego osoba spotykała się zarówno z uwielbieniem jak i nienawiścią. Nawet po tym, gdy nie został wybrany na kolejną kadencję, wciąż ma swoich zwolenników i przeciwników. Gdzieś w świecie są także osoby, który nie zapominają o wyborach, których dokonał na swoim stanowisku i jedynie czekają na odpowiedni moment. A Matt nie ma pojęcia, że zemsta, nawet po latach, smakuje wyjątkowo słodko.
"Córka prezydenta" to jedna z tych książek, którą chętnie zobaczyłabym na dużym ekranie. Ma ogromny potencjał do stania się filmowym hitem dzięki niezwykle wciągającej fabule, akcji, która nie pozwala na chwilę wytchnienia ale przede wszystkim tym pierwiastku amerykańskości, który jest wyczuwalny na każdej stronie. I jeśli chodzi o to ostatnie, to może to stanowić zarówno zaletę jak i wadę, w zależności od preferencji, ja natomiast należę do pierwszej grupy. W książce ewidentnie widać wpływ Billa Clintona na fabułę, lecz to także nie jest zarzut z mojej strony, wręcz przeciwnie, powieść nabiera realizmu, a wplecione niuanse polityczne pełnią rolę nie lada gratki dla lubiących polityczne gierki. Lecz wbrew pozorom nie znajdziemy tu przesytu jeśli chodzi o działalność polityczną, otrzymamy niewielki jej zalążek, jednak doskonale obrazujący to, jak wygląda w rzeczywistości. Spotkamy się tu także z tematyką terroryzmu oraz ukazaniem różnych postaci, będących reprezentantami islamskiej religii. Ich kreacja może wstrząsnąć, pokazuje bezwzględność takich ludzi, ich sposób myślenia, pierwotną i czystą nienawiść do kultury i ludzi zachodu, a także fanatyzm religijny, niezrozumiały dla osób z zewnątrz. To także swoisty hołd dla osób związanych z Secret Service, które niemal niewidocznie przysługują się całym zastępom ludzi związanych z Białym Domem, często poświęcając temu swoje życie- niestety także też dosłownie. Znajdziemy tu również wzmiankę o weteranach wojennych, i choć nie stanowi to dużego elementu książki, to zwraca uwagę czytelnika i daje do myślenia. Uważam, że to temat wart pochylenia się nad nim, nagłośnienia go na całym świecie i ukazania tego, co często stanowi niewygodny wątek, bowiem byli żołnierze zbyt często nie są w stanie poradzić sobie w życiu poza frontem działań wojennych. Ale oczywiście powieść to przede wszystkim motyw porwania córki prezydenta i opis wszystkiego, co dzieje się wokół tych wydarzeń. Otrzymamy dzięki temu ciekawe zwroty akcji, emocje, druzgocące decyzje i nieczyste zagrania. Zachwyca postać Mel, która nie jest niewinną i nieświadomą dziewczyną, a swoją siłą i sprytem wielokrotnie zadziwia czytelnika. Będąc całkiem szczerą- jestem pod dużym wrażeniem tej książki. Przyznam, że odrobinę przerażała mnie jej objętość, natomiast dzięki niesamowitemu stylowi pisania Autorów (myślę, że Patterson miał w tym swój największy udział), krótkim rozdziałom i skupieniu się na działaniach, uczuciach czy charakterystyce pojawiających się postaci, lektura w ogóle nie nuży, wręcz przeciwnie- mija zbyt szybko. Ze swojej strony jak najbardziej polecam.