Córka z Grecji

Jeśli lubicie czasem przeczytać powieść lekką, nie wymagającą nadmiernego skupienia, w której z góry wiadomo, że finał wywoła uśmiech na twarzy, to taki komfort zapewni Wam nie tylko ?Córka z Grecji?, ale cała seria ?Utracone córki? autorstwa Sorai Lane. W każdej z nich możemy nie tylko z przyjemnością śledzić rozwijające się pomiędzy kolejnymi parami uczucie, ale przede wszystkim zwiedzać fascynujące kraje i otrzeć się o ich koloryt podążając za tajemniczymi przesyłkami z przeszłości.

Z bohaterkami pierwszych dwóch tomów skosztowaliśmy klimatu Kuby i Włoch, a tym razem zamieszkująca w Londynie miłośniczka sztuki, Ella, odnajduje w pudełku należącym do jej przodkini tropy kierujące ją do klimatycznej Grecji. Ciekawość odkrycia historii swojej babki i własnych korzeni zbliża ją do Gabriela, jej nastoletniej miłości, ale też skłania ją do zastanowienia się nad własnym życiem i wyborami.

Autorka prowadzi nas przez dwie linie czasowe płynnie i zajmująco łącząc współczesną narrację z retrospekcjami. Stopniowo zgłębiamy tajemnice przeszłości, z której wyłania się obraz tragicznej miłości i olbrzymiej muzycznej pasji potrafiącej łączyć nawet po wielu latach. Czy przykład babki i wsparcie ukochanego dadzą Elli siłę, by odważyć się na powrót do malowania stanowiącego sens jej życia i pogodzić z przeszłością, której nie może zmienić?

To piękna historia miłosna z muzyką, sztuką i inspirującą Grecją w tle mówiąca również o utracie, tęsknocie, szukaniu własnego miejsca w świecie i spełnianiu marzeń. To też opowieść o relacjach rodzinnych, czasem tych trudnych i bolesnych i tych, które warto pielęgnować. To podróż pełna wewnętrznych odkryć, ale też magicznych krajobrazów, dźwięków muzyki i bogactwa sztuki, a autorka zgrabnie wzbogacając ją o wątek romantyczny czyni z niej cudownie ciepłą i urzekającą opowieść.

Już wyczekuję kolejnego tomu planowanego na październik, który wraz z czwartą córką przeniesie nas do urokliwej Genewy. Zaplanujcie sobie i Wy w kalendarzu czas na tę fascynującą podróż.

" [...] Ode­bra­no jej wszyst­ko, co znała i ko­cha­ła. Nigdy nie wy­obra­ża­ła sobie, że jej życie mogło­by się tak zmie­nić. [...]"

"Córka z Grecji" jest trzecim tomem z serii "Utracone córki". To wyjątkowe dzieło stworzyła Soraya Lane. Dzięki niej przeżyłam niezapomniane chwile. Idealna obyczajówka, która wywołała we mnie potok łez. Tutaj znalazłam mnóstwo wzruszających scen. Poznałam ciekawe bohaterki, których los nie oszczędzał. Każda z nich stanęła na rozdrożu swojego życia. Czy ich życie potoczyło się tak, jak to sobie zaplanowały?
Ella jest młodą osobą. Jest również właścicielką londyńskiej galerii sztuki. Malowała piękne obrazy. Czy jeszcze kiedyś powróci do malarstwa? Po otrzymaniu tajemniczego pudełka z pamiątkami postanowiła zagłębić się w historię swojej rodziny, a właściwiej babci. To, co odkryje, wywróci jej życie do góry nogami. Tajemnicze pudełko zabierze ją do malowniczej Grecji. Tę bohaterkę poznałam w czasach współczesnych.
Aleksandra jest utalentowaną młodą dziewczyną. Jej pasją jest gra na skrzypcach. Czy spełni się jej największe marzenie i zostanie najsławniejszą skrzypaczką? Polubiłam tę postać i mocno jej kibicowałam. Jej losy poznałam od roku 1967. Warto się przyjrzeć z bliska tej bohaterce.
Soraya Lane stworzyła wyjątkową fabułę, dzięki której można się pośmiać, ale również popłakać. Od razu przygotujcie sobie chusteczki. Niektóre sceny są naprawdę wzruszające i ściskające za serce. Nie chciałabym nigdy być na miejscu Aleksandry. To, co wymyśliła dla niej autorka, przyprawi was o dreszcze. Akcja jest wartka i idealnie dopasowana do fabuły. Nie zabrakło również jej szokujących zwrotów.
Jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch tomów: "Córka z Włoch" i "Córka z Kuby", to się nie martwcie. Ten tom można czytać bez znajomości poprzednich. Jednak to jest tak piękna seria, że warto znać wszystkie części z serii "Utracone córki".
Jeżeli lubicie ciekawe i wciągające obyczajówki, to zachęcam was do przeczytania "Córki z Grecji".
Autorka pisze językiem zrozumiałym dla każdego czytelnika. Piękne opisy otoczenia sprawiły, że czułam się jakbym tam była.
Cudna okładka, to dodatkowy atut tej historii.
Tę książkę przeczytała również moja mama. Odczuwała podobne emocje do moich. Również jej popłynęły łzy podczas czytania. To jest bardzo wyjątkowe dzieło.
Mam nadzieję, że cała seria pod tytułem "Utracone córki" doczeka się ekranizacji.
Razem z mamą nie możemy doczekać się czwartego tomu. Mamy nadzieję, że autorka nie każe nam długo na niego czekać.
Jeżeli jeszcze nie znacie twórczość Sorayi Lane, to radzę wam to szybko nadrobić. Ta autorka zasługuje na waszą uwagę. Jej historie idealnie nadają się na początek wiosny.
Zapomniałabym dodać, że z "Córką z Grecji" przepadniecie na długie godziny. Niestety nie da się, jej odłożyć nie poznając zakończenia. Takie powieści warto czytać.